Review: Howling Giant - Alternation (Eigen Beheer, 2021) (Rock)

Howling Giant uit Nashville, Amerika, werd in 2014 opgericht en bestaat uit: Zach Wheeler - drums en zang, Tom Polzine - sologitaar en zang, Sebastian Baltes - basgitaar en zang en Marshall Bolton - keyboards en synthesizer.

De band bracht hun debuut EP "Howling Giant" op 13 januari 2015 als digitale download uit, op 12 augustus 2016 gevolgd door "Black Hole Space Wizard: Part 1", dat als CD en als dd verscheen.

Daarna volgden: "Black Hole Space Wizard: Part 2" (25 augustus 2017, CD en dd), "Howling Giant" (geremasterde uitgave) (22 maart 2019, 10" LP in een beperkte oplage van 300 stuks op oranje vinyl, 10" LP in een beperkte oplage van 200 stuks op kosmos blauw, komeet geel vinyl, als 10" test persing LP wordt geleverd met een met de hand vervaardigde, gezeefdrukte omslaginzet met afwisselend kleurenschema en als dd), "The Space Between Worlds" (27 september 2019, LP in een beperkte oplage, CD in een beperkte oplage en dd), split album met Sergeant Thunderhoof "Turned To Stone Chapter 2: Masamune & Muramasa" (7 augustus 2020, LP, CD en dd) en op 20 april 2020 verscheen de instrumentale EP "Alternation", waarop 4 nummers staan, als digitale download in eigen beheer. 

De EP begint met "Understudy", waarin de band een stevig uptempo rock nummer speelt met invloeden van progressieve rock en hardrock, dat een terugkerend ritme bevat en gevolgd wordt door "Luring Alluring Rings", een schitterend rock nummer, dat in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en melodische invloeden heeft.

In "Enemy Of My Anemone" laat Howling Giant me nogmaals genieten van een vrij stevig nummer, dat in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en lichte folkrock invloeden bevat en in "Farmer Maggot’s Crop", (feat. Mike T. Kerr), krijg ik opnieuw een lekker in het gehoor klinkend nummer in een gemiddeld tempo voorgezet.

"Alternation" van Howling Giant is een prima EP, die 4 uitstekende instrumentale nummers bevat, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan ieder liefhebber van rock deze digitale schijf dan ook van harte aanraden.(luister naar deze EP via de bandcamp link onder de recensie)

Review: GangAwry - New High (Bird's Robe Records, 2021) (Rock)

GangAwry uit Sydney, Australië, werd halverwege de jaren 80 opgericht en bestond uit: Nick Norton - sologitaar en zang, Brendan Jones - sologitaar, Tim West - basgitaar en  Warren Power - drums.

De band bracht in 2005 hun debuut en enige EP "New High", waarop 4 nummers staan, via Flashpoint Music als CD uit en deze wordt op 30 april 2021 als digitale download heruitgebracht via Bird's Robe Records.

De EP begint met "Needing A New High", waarin de band in een rustig tempo start, om na enkele seconden in een iets hoger tempo over te schakelen en een prima rock song met hiphop invloeden ten gehore te brengen.

Daarna volgt "Shooting Comets", een schitterende alternatieve rock song met een terugkomend ritme, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld, dat invloeden van progressieve rock heeft en subtiele tempowisselingen bevat.

In "Dig What Wires Me" laat GangAwry me genieten van een uptempo mix van hiphop en rock, die tempowisselingen heeft en lichte invloeden van "O Well" van Fleetwood Mac bevat.

Als laatste volgt "Let The World End", een uitstekende vrolijk klinkende poprock song met een aanstekelijk dansbaar ritme, die tempowisselingen heeft.

"New High" van GangAwry is een puike EP, die 4 lekker in het gehoor klinkende nummers bevat en ik kan deze download dan ook aanraden, aan een ieder, die van de betere pop en rock houdt.(luister naar 2 nummers van de EP via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Forest Evil - Into The Woods (Kozmik Artifactz Records, 2021) (Stoner)

Forest Evil uit Savannah, Amerika, werd in 2019 opgericht en bestaat uit: Ryan Goss - sologitaar, Daniel Stephens - zang, Christian Perez - drums en Chris Gamble - basgitaar.

De band brengt op 30 april 2021 hun debuut album "Into The Woods" via Kozmik Artifactz Records uit als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op 180 gram rood vinyl, als LP in een beperkte oplage van 200 stuks op 180 gram goud/zwart stoffig vinyl (alleen via Kozmik Mailorder Editie) en als digitale download.

 

Het album, dat 8 nummers bevat, begint met "Sent From Hell", waarin de band een trage zware stonerrock song speelt, die lichte invloeden van de muziek van Black Sabbath heeft (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en deze wordt  gevolgd door "Adler", dat eveneens in een zwaar en traag tempo wordt gespeeld en "White Stage", een prima stonerrock song met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme, dat iets over de helft van het nummer meer snelheid krijgt.

Daarna volgen het titel nummer "Into The Woods", een heerlijke swingende rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, die lichte progressieve bluesrock invloeden heeft en "Brimstone Boogie", waarin Forest Evil me opnieuw zo'n uitstekende mix van stoner en progressieve bluesrock voorschotelt, die in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld en tempowisselingen heeft.

Verder volgen "Kingdom Come" en hierin speelt de band nogmaals een trage stonerrock song, die tempowisselingen heeft en lichte invloeden van de muziek van Black Sabbath bevat, "Burn The Witch", dat niet veel verschilt van de vorige nummers en de band dus in een traag tempo hun muziek blijft maken en "See Her Die", een verrukkelijke akoestische poprock song, die in een vrij rustig tempo wordt gespeeld, alleen zang met gitaar begeleiding heeft en een terugkerend ritme bevat.

"Into The Woods" van Forest Evil is een puike stonerrock plaat, die weliswaar hoofdzakelijk trage nummers bevat, maar desondanks toch gewoon lekker klinkt en als hoogtepunt "See Her Die" heeft, wat mij betreft in ieder geval en ik raad liefhebbers van heavy rock en stoner dan ook aan om deze schijf eens te gaan beluisteren.

Review: Dalhous - The Composite Moods Collection Vol.2: Point Blank Range (Denovali Records, 2021) (Avant Garde)

Dalhous uit Edinburgh, Schotland werd in 2009 als Young Hunting opgericht en bestaat uit: Marc Dall en Alex Ander. 

Het duo bracht op 7 november 2010 hun debuut album "Young Hunting - Attachment In A Child And The Subsequent Condition" uit als CD in een beperkte oplage van 100 stuks en als digitale download, gevolgd door: "Young Hunting - The Night Of The Burning" (15 december 2011, dd), "Mitchell Heisman" (7 december 2012, digitale single), "Subject Of The Stenographic Figure" (10 oktober 2013, digitaal nummer), "An Ambassador For Laing" (6 december 2013, CD en dd), "A Feminine Response" (8 april 2014, digitaal nummer), "Visibility Is A Trap" (14 april 2014, 12"EP, dd), "Bestial Mouths - Movement (Dalhous remix)" (1 mei 2014, digitaal nummer), "Will To Be Well" (9 mei 2014, LP, CD en dd), "Lost, Discarded Or Simply Forgotten (demos 2009​-​13)" (9 mei 2014, dd), "DSM​-​III" (alternatieve versie) (28 oktober 2014, digitaal demo nummer), "Acceptance Is Reality" (7 augustus 2015, digitaal nummer), "Blanck Mass - Dead Format (Dalhous remix)" (11 maart 2015, digitaal nummer), "The Composite Moods Collection Vol​.​1: House Number 44" (11 maart 2015, 2LP, CD en dd), "Lines To Border" (alternatieve versie) (26 september 2015, digitaal nummer), "Run For The Shadows" (27 maart 2016, 7" single in een beperkte oplage van 250 stuks en digitaal nummer), "Young Hunting - A List Of Indignities" (31 oktober 2018, 7" single in een beperkte oplage van 5 stuks op grijs vinyl en digitaal), "Brick Reds, Black Mauves - Cabochon (Dalhous remix)" (24 april 2019, 12" EP op wit vinyl via Lapsus Records en als  digitaal nummer) "P​.​I​.​L​.​A​.​R - Karoshi (Dalhous remix)" (2 juli 2020, digitaal nummer), "Live Recordings (2014 - 2016)" (2 juli 2020, dd) en op 30 april 2021 verschijnt het album "The Composite Moods Collection Vol.2: Point Blank Range", waarop 14 nummers staan, via Denovali Records als 2LP en als dd

Het album start met "Transcievers", waarin Dalhous een heerlijk experimenteel avant garde nummer in een niet al te hoog tempo speelt, dat naadloos overgaat in "A Mould Beyond Perception", een avant garde nummer in een gemiddeld tempo met invloeden van dance en ook dit loopt door in "False Fusion", een prachtig stuk avant garde, dat in een vrij rustig tempo gespeeld wordt en over gaat in "The Bird Of Paradise", een mooi vrij rustige stukje muziek met invloeden uit filmmuziek.

Daarna volgen "Everything Is Bleeding", een zwaar nummer, dat een vervolg geeft aan de vorige stukken en zo nu en dan lichtelijk bombastisch klinkt, "Self-Mutilation', een uitstekende mix van avant garde en filmmuziek, die in een langzaam tempo gespeeld wordt en "Phantasies From The Schema", een schitterend nummer, dat op de ingeslagen weg verder gaat en dus in een vrij rustig tempo gespeeld wordt en invloeden van filmmuziek en avant garde bevat.

In "Scope" vervolgd Dalhous het nummer door op dezelfde voet verder te gaan (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie), in "Hallucinatory Violence" wordt de muziek iets zwaarder en experimenteel en in "Grotesque. Empty. Spaces" verandert er nog steeds weinig en gaat het duo verder met het maken van hun mix van avant garde en filmmuziek.

Dan volgen "Open As A Glade Unfolding", een zelfde soort nummer, waarin het tempo niet al te hoog ligt (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie), "Emersion", een fantastisch zwaar duister traag stuk muziek met subtiele tempowisselingen, "Intramuscular Administration", een geweldig stuk muziek met zware klanken, die zo nu en dan melodisch klinken en bombastisch over komen en "Locked Within Herself", eveneens een zwaar avant garde nummer.

"The Composite Moods Collection Vol.2: Point Blank Range" van Dalhous, waarin de nummers in elkaar vloeien, is één lange duistere trip, waar ik van begin tot einde zeer van genoten heb en ik raad liefhebbers van zware duistere avant garde en filmmuziek dan ook aan deze schijf eens te gaan beluisteren en zelf te oordelen.

Review: Black Ink River - Through The Unknown (GMR Music Group, 2021) (Hardrock / Progressieve Bluesrock)

Black Ink River uit Västeras, Zweden, werd in 2016 opgericht en bestaat uit: Bosse Karlsson - sologitaar, Anders Modd - basgitaar, Daniel Wahlstrom - zang en Roger Johanessen - drums. 

De band bracht op 5 oktober 2018 hun debuut album "Headstrong" als LP uit via GMR Music Group en via dit label verscheen op 29 januari 2021 ook het CD album "Through The Unknown", waarop 12 nummers, inclusief 2 extra nummers staan en tevens verscheen het album op LP met daarop 10 nummers en vermeldenswaardig is, dat Chasmin Marquez in het nummer "When I’m Gone" de zang mede voor haar rekening neemt.

Het album begint met "Through The Unknown", waarin de band een schitterend kort progressief rock nummer speelt, dat als intro dienst doet en gevolgd wordt door "Sulphur Sky", een uptempo hardrock song met tempowisselingen, die invloeden van de jaren 70 bands, zoals Deep Purple, heeft.

Daarna volgen "No No No", een heerlijke swingende uptempo rock song met een aanstekelijk terugkerend ritme, "Midnight Cowboy", een prima vrij rustige melodische song, waarbij het ritme aanzet tot schuifelen en "When I’m Gone" is een schitterende rustige rock song met progressieve bluesrock invloeden.

In "Seabeast" laat Black Ink River me genieten van een fantastische uptempo progressieve bluesrock song in de stijl van Deep Purple en Siena Root, die tempowisselingen heeft en swingt, waarbij stil zitten niet aan de orde is, in "Echoes In Me" krijg ik opnieuw een puike bluesrock song te horen, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en in "Echoes In Me" zet de band me weer een swingende hardrock song voor, die tempowisselingen bevat en aanzet tot dansen.

Dan volgen "Fools Are Running The Show", een swingende uptempo progressieve bluesrock song met tempowisselingen, "In A Daze" nogmaals zo'n lekker in het gehoor klinkende progressieve bluesrock song met tempowisselingen en het laatste nummer van de LP, "I Am Fire", eveneens een geweldige uptempo rock song met een aanstekelijk ritme en tempowisselingen.

Verder hoor ik de bonus nummers van de CD, waarvan de eerste "Wonderchild" heet en hierin speelt de band opnieuw een verrukkelijke rock song met progressieve bluesrock invloeden (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "Dementia", een mooie rustige rock song, die halverwege iets meer snelheid krijgt

De CD "Through The Unknown" van Black Ink River bevat 12 uitstekende hardrock en progressieve bluesrock nummers met invloeden van Deep Purple en Siena Root, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan iedere liefhebber van deze muzieksoorten deze schijf dan ook sterk aanraden.

Review: Sacred Shrines - Enter The Woods (Rebel Waves Records, 2021) (Psychedelische Pop)

Sacred Shrines uit Brisbane, Australië werd in 2013 opgericht en bestaat uit: Phil Usher - zang en sologitaar, Matt Weatherall - sologitaar, Robbie Zawada - basgitaar, Beata Maglai - keyboards en zang en Mat Von Diehm - drums. 

De band deelde het podium met onder andere: The Dandy Warhols, The Upside Down, The Demon Parade, Flyying Colours, Tumbleweed, The Murlocs, ORB, Stonefield en anderen en bracht hun 7" debuut single met dubbele A-kant "Apollo"​/​"Hung Up On Your Wall" op 4 maart 2014 uit en deze werd gevolgd door "The Badge And The Gun" (digitaal nummer, 5 januari 2015), "Pilgrim's Son" (digitaal nummer, 5 januari 2015), "Collisions" (digitaal nummer, 17 juni 2016), "Come Down From The Mountain" (LP en digitaal album, 21 juli 2016 via Rogue Wave Records), "Trail To Find" (digitale EP, 26 mei 2017), "Every Christian Lion Hearted Man Will Show You" (digitaal nummer, 12 oktober 2017) en "Front Row Future" (digitaal nummer, 12 oktober 2018), waarna hun tweede album "Enter The Woods", waarop 13 nummers staan, op 23 april 2021 volgt en via Rebel Waves Records als LP en als digitale download wordt uitgebracht. 

Het album start met het titel nummer "Enter The Woods", waarin Sacred Shrines een prachtige korte licht psychedelische song in een langzaam tempo ten gehore brengen, die over gaat in "Trail To Find", een geweldige swingende psychedelische song, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en in de jaren 60 gemaakt had kunnen zijn, waarna "Front Row Future" volgt, een uitstekende garagerock song, die invloeden van de muziek van The Pretty Things heeft.

Daarna volgen "Keep All The Sunshine", een lekker in het gehoor klinkende pop song met een gemiddeld tempo, "Take The Fall", een schitterende uptempo psychedelische song, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en "Through The Haze", een mooie rustige song met psychedelische invloeden.

In "Paint The Sky" schotelt Sacred Shrines me een heerlijke pop song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme voor, die lichte psychedelische invloeden heeft, in "Stranger" krijg ik opnieuw zo'n verrukkelijke psychedelische song met een aanstekelijk ritme in een niet al te hoog tempo te horen, die sterke invloeden van de jaren 60 muziek heeft en in "Never Far From Where We Are" speelt de band een rustig stukje pop muziek met lichte psychedelische invloeden.

Dan volgen "Aching Bones", een zeer dansbare uptempo mix van powerrock en pop, die een aanstekelijk ritme heeft en "Shadow Man", een puike psychedelische song met lichte invloeden van de muziek van Tom Petty And The Heartbreakers, die tempowisselingen bevat.

Verder hoor ik "The Hunter", een geweldige song met een gemiddeld tempo, psychedelische invloeden en tempowisselingen en een licht hypnotiserend terugkerend ritme, die tegen het einde tijdelijke heftiger wordt en acid rock invloeden toegevoegd krijgt en "Pass Like A Parade", een prima, vrij rustige, pop song die een eentonig terugkerend ritme heeft.

"Enter The Woods" van Sacred Shrines is een uitstekende plaat, die heerlijke psychedelische nummers bevat, waar ik vanaf de begintonen van genoten heb en ik kan liefhebbers van dit genre en de betere pop deze schijf dan ook van harte aanbevelen.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Views - Mother Tapes Anthology 1986-1990 (Area Pirata Records, 2021) (Poprock / Rock)

Views uit Bescia, Italië werd in 1984 opgericht door Giovanni Ferratio - zang, sologitaar, akoestische gitaar, keyboards, percussie en basgitaar, Dario Pironi - drums en percussie, Nico Meteo - basgitaar, Luca Rug - keyboards, accordeon en zang en Livio  Rug - sologitaar, saz en viool.

De band bracht hun debuut nummer "Expectations" uit via Tramite Records op het compilatie album "Rockbeef", dat door de Franse DJ en culturele activist Jean-Luc Stote samen met Guido Biagi opgericht was.

Vervolgens verscheen het mini album (6 nummers) "Namby-Pamby" in 1998 via Tramite Records, dat in 1990 gevolgd werd door het album "Mummycat The World N.2", waarop 10 nummers staan, via Crazy Mannequin Records.

De band nam daarna nog een tweede album op, getiteld "Warm", maar deze werd niet uitgebracht, omdat hun nieuwe label ten onder ging, waarna Views besloot te stoppen.

Area Pirata Records besloot de mini LP, "Namby-Pamby" samen met de LP "Mummycat The World N.2" en aangevuld met demo's en live opnames als 2CD uit te brengen, om zo een goed beeld te geven van de band en de underground scene uit de periode 1986-1990.

De 2 CD, die totaal 28 nummers bevat, start op CD1 (16 nummers) met de nummers van "Mummycat The World N.2", waarvan het eerste "Say It!" heet, waarin Views een heerlijke licht psychedelische poprock song ten gehore brengt, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en invloeden van de jaren 60 bevat en gevolgd wordt door "The Raining Man", een swingende uptempo powerrock song met subtiele tempowisselingen en een aanstekelijk ritme, dat aanzet tot dansen en de cover van het The Beatles nummer "Everybody's Got Something To Hide Except Me And My Monkey", een schitterende uitvoering van dit nummer, dat invloeden van punk heeft en in een sneller tempo dan het origineel gespeeld wordt.

Daarna volgen "Red Flowers Moon Light", een dansbare uptempo powerrock song met een aanstekelijk ritme, "Patty Flan", een mooie song in een niet al te hoog tempo, die in 1987 thuis opgenomen werd, "Mummycat", een prachtige rustige song met een terugkerend ritme en experimentele geluiden, "Circle", een schitterende swingende uptempo rock song met een terugkerend ritme en "She's Going Out", een uitstekende poprock song, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en een terugkerend ritme heeft.

In "We're Gonna Have A Real Good Time Together" zet Views me opnieuw een prima uptempo aanstekelijke popsong voor met een dansbaar ritme, in "The Mirror" krijg ik een een uptempo song te horen, die invloeden van punk heeft, waarna de nummers van "Namby-Pamby" volgen, die beginnen met "Till The Money Gone", een vrolijk klinkende uptempo poprock song, die aanzet tot dansen en in "Please Linda Talk" schotelt de band me weer een mooie vrij rustige poprock song voor.

Verder volgen "Ocean", een geweldige uptempo rock song met western invloeden, die swingt als een trein, "Flowers On The Desert Sand", een fantastische vrij rustige licht psychedelische poprock song met een aanstekelijk dansbare ritme, "Enough For You", een verrukkelijke aanstekelijke uptempo powerrock song, waarbij stil zitten geen optie is en "Tell You Something", een geweldige swingende uptempo rock song met een terugkerend ritme, dat me nogmaals in beweging zet.

CD2 begint met het nummer "Expectations" van de compilatie LP "Rockbeef" en hierin speelt Views een fantastische uptempo song ten gehore brengt, die een aanstekelijk dansbaar ritme en licht psychedelische invloeden heeft, waarna de cover "Citadel" (The Rolling Stones) volgt en de band een puike psychedelische live uitvoering van dit nummer speelt.

Vervolgens hoor ik de demo "Wild Pig" (1986), een psychedelische uptempo song met een gemiddeld tempo, "Self-Made Man" (demo, 1987), een verrukkelijke uptempo rock & roll song met een aanstekelijk dansbaar ritme en tempowisselingen, waarbij het niet mogelijk is stil te blijven zitten en "So You Want To Be A Rock & Roll Star (The Byrds cover, demo, 1987), een prima dansbare uptempo song, die swingt.

Dan volgen "Not So Easy" (demo, 1988), een heerlijke aanstekelijke uptempo poprock song met een vrolijk ritme, "Help Yourself" (live, 1989), een geweldige swingende uputempo rock song, die halverwege iets minder snel gespeeld wordt en "Good Pics Got You" (demo, 1989), een lekker klinkende rock song met een gemiddeld tempo. 

In "I Don't Know Why I Got You" zet Views me een prima licht psychedelische poprock song in een niet al te hoog tempo voor, in krijg ik "How They Live" (demo, 1989), een puike uptempo rock song te horen, die een aanstekelijk swingend ritme heeft en in "Oh Dear" laat de band me genieten van een uitstekende poprock song met een gemiddeld tempo.

Het laatste nummer van de 2CD heet "Fear" (demo, 1989) en daarin speelt de band een lekkere swingende uptempo rock song, die halverwege verandert in een rustige song met licht psychedelische invloeden, om iets voor het einde terug te keren in het begin tempo.

"Mother Tapes Anthology 1986-1990" van Views is een heerlijke 2CD, die vol uitstekende songs staat, waar ik zeer van genoten heb en ik kan liefhebbers van powerrock, poprock en rock in het algemeen deze schijf dan ook van harte aanbevelen.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

 

Review: Tony Spinner - Love Is The Answer (Grooveyard Records, 2020) (Funk / Bluesrock)

Zanger, sologitaar speler Tony Spinner uit Jonesboro, Amerika, die jaren lang met Toto, Paul Gilbert en Pat Travers toerde, bracht zijn debuut solo album "Saturn Blues" in 1993 uit via Shrap Records, waarna de volgende albums verschenen: "My '64" (1995, Blues Bureau), "Crosstown Sessions" (1996, Blues Bureau), "Chicks & Guitars" (2005, Eigen Beheer), "Live In Europe" (2007, Grooveyard Records), "Rollin' And Tumblin" (2009, Grooveyard Records), "Down Home Mojo" (2011, Grooveyard Records), "Rare Tracks" (2011, Grooveyard Records) en "Earth Music For Aliens" (2013, Grooveyards Records).

Zijn album "Love Is The Answer", dat 12 nummers bevat, maakte hij samen met de Nederlanders Michel Mulder - basgitaar en Alex Steier - drums en dit verscheen op 27 december 2020 als CD via Grooveyard Records.

Het album begint met "Same As It Ever Was", waarin Tony een schitterende uptempo bluesrock song met een aanstekelijk dansbaar ritme speelt en dit wordt gevolgd door "Dizzy", een uptempo song met een funky dansbaar ritme en subtiele tempowisselingen.

Daarna volgen "Pony Ride", een geweldige swingende rock song met invloeden van bluesrock, funk en de muziek van Prince, waarbij stil zitten niet aan de orde is, "Someone To Bring Me Love", een prima rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend aanstekelijk dansbaar ritme en "U.F.O.", een lekker in het gehoor klinkende funky rock song, die swingt als een trein en subtiele tempowisselingen bevat.

In "Caroline" zet Tony Spinner me opnieuw een heerlijke bluesrock song voor, die een gemiddeld tempo heeft en een aanstekelijk ritme bevat, in "Love Is The Answer" krijg ik een prachtige rustige popsong te horen (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en in "True Love", een fantastische bluesrock song met sterke invloeden van de muziek van Bo Diddley.

Dan volgen "Honey Doll", een uptempo bluesrock song met een ritme dat aanzet tot dansen en "Chun-Key", een schitterende funky song, waarbij het moeilijk is stil te blijven zitten.

Verder volgen "Big River", een puike mix van funk en bluesrock, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en "I Gotta Go", een geweldige bluesrock song met een aanstekelijk terugkerend ritme.

"Love Is The Answer" van Tony Spinner is een uitstekende CD, die vol lekker in het gehoor klinkende bluesrock en funk nummers staat en ik kan liefhebbers van deze muzieksoorten dit album dan ook sterk aanraden.

Review: Godhead Lizard - V838 (Kozmik Artifactz Records, 2021) (Stoner / Heavy Rock)

Godhead Lizard uit Québec City, Canada, werd in 2016 opgericht en bestaat uit: Vincent-Xavier St-Laurent - zang, Nicolas Cloutier - sologitaar, Philippe White - basgitaar en Jonathan Aubin - drums.

De band bracht op 1 april 2018 hun debuut album "Godhead Lizard" als digitale download uit en deze wordt op 30 april 2021 gevolgd door het album "V838", dat 7 nummers bevat en via Kozmik Artifactz Records als LP in een beperkte oplage op 180 gram goud in zwart vinyl, als LP in een beperkte oplage op doorzichtig 180 gram groen vinyl en als digitale download verschijnt.

Het album start met "Vertigo", waarin de band een stevige uptempo heavy stoner rock song ten gehore brengt, die invloeden van het gitaarspel van Stefan Koglek (Colour Haze) heeft en tempowisselingen bevat, waarna "Cracks & Mirror" volgt, eveneens een stevige rock song met een gemiddeld tempo.

Daarna volgen "Chiskar", een schitterende trage rock song met tempowisselingen en een aanstekelijk ritme en "W-AT O.D", weer zo'n uitstekende stevige rock song, die in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)

In "Monocretoris" laat Godhead Lizard me genieten van een fantastisch vrij rustig instrumentaal stuk psychedelische stoner, dat tegen het einde over gaat in een heftig ritme en acid rock invloeden bevat, in "Bending Waters" zet de band me een puike stoner rock song voor, die tot halverwege in een vrij langzaam tempo wordt gespeeld, maar dan een hoger tempo krijgt en de muziek gaat swingen, om na korte tijd dit nogmaals te herhalen en in "Gates Of Kurnugi" krijg ik een opnieuw een swingende stevige rock song voorgeschoteld.

"V838" van Godhead Lizard staat vol stevige rock songs, die gewoon lekker klinken en ik kan deze schijf dan ook aanbevelen aan elke liefhebber van stoner en heavy rock.

Review: Heave Blood & Die - Post People (Fysik Format, 2020) (Post-Rock)

Heave Blood & Die uit Troms en Finnmark, Norwegen, bestaat uit: Kenneth Mortensen - drums, Karl Pedersen - basgitaar en zang, Mads Ystmark - sologitaar en zang, Jonas Helgesen Kuivalainen - sologitaar en zang en Marie Sofie Langeland Mikkelsen - synthesizer

Op 29 april 2016 bracht de band hun debuut album "Heave Blood & Die" uit via het Blues For The Red Sun label als LP in een beperke oplage van 200 stuks op wit vinyl, als LP op zwart vinyl en als CD en deze werd op 19 januari 2018 gevolgd door het album "Vol.2", dat als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op kersenrood vinyl, als LP en als digitale download via Blues For The Red Sun verscheen en op 5 februari 2021 bracht Fysik Format het album "Post People", waarop 8 nummers staan als LP, als CD en als dd uit.

Het album begint met "Radio Silence", waarin de band een lekker in het gehoor klinkende uptempo post-rock song speelt, die een dansbaar ritme heeft en gevolgd wordt door "Kawanishi Aeroplane", een prachtige poprock song, die in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld en subtiele tempowisselingen heeft en "Metropolitan Jam", een heerlijk swingend kort uptempo rock nummer, dat invloeden van progressieve en powerrock heeft en tegen het einde tijdelijk even langzamer wordt.

Daarna volgen "True Believer", een uitstekende uptempo rock song met post-rock en new wave invloeden en "Everything Is Now", een zwaar duister klinkend nummer met een terugkerend ritme.

In "Continental Drifting" zet Heave Blood & Die me een schitterende uptempo song voor, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft, in "Geometrical Shapes" krijg ik een prima uptempo post-rock nummer te horen, dat aanzet tot dansen en iets over de helft van het nummer steeds heftiger wordt en in het titel nummer "Post People" hoor ik de band een aanstekelijke poprock song in een gemiddeld tempo spelen, die een dansbaar ritme heeft.

"Post People" van Heave Blood & Die is een puike plaat, die vol lekkere uptempo post-rock nummers staat en ik kan liefhebbers van dit genre deze schijf dan ook zeer aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Dope Purple - Grateful End (Riot Season Records, 2021) (Melodische Rock / Acid Rock)

Dope Purple uit Taipei, Taiwan werd in 2016 opgericht en bestaat uit: K.P. Liu - sologitaar en zang, Hung Jiun Chi - sologitaar, Wang Hu Ray - basgitaar, Justin Tao - drums en Justin Tao - synthesizer.

De band bracht op 13 december 2019 hun album "Grateful End" uit als CD in een beperkte oplage van 300 stuks, in een beperkte oplage van 100 stuks op een met de hand genummerde gele cassette en als digitale download via Sorcerer Productions en op 16 april 2021 verscheen deze als LP in een beperkte oplage van 500 stuks op doorzichtig geel vinyl en als dd via Riot Season Records.

Het album, dat 4 nummers bevat, begint met "My Evilness", waarin de band een fantastische melodische song in een gemiddeld tempo ten gehore brengt, die een terugkerend ritme en traditionele invloeden heeft en tegen het einde iets meer snelheid krijgt.

Daarna volgt "Cosmic Rock Is Not Dead", een geweldig heftig stuk acid rock, dat een terugkerend psychedelisch ritme heeft en swingt als een trein.

In "The Last Day of Humanity" / "Good Night, & Good Death" schotelt Dope Purple me weer zo'n schitterende melodische rock song in een gemiddeld tempo voor, die een aanstekelijk terugkerend ritme heeft, tevens heftige acid rock klanken bevat en tegen het einde in een hoog tempo gespeeld wordt.

Verder volgt "New Man", een geweldig swingend uptempo heftig instrumentaal nummer, dat invloeden van acid rock, noise en scheurende gitaar geluiden aan elkaar koppelt.

"Grateful End" van Dope Purple is een puike plaat, die uitstekende melodische rock, acid rock en terugkerende ritmes bevat en ik  kan iedere liefhebber van deze genres dan ook aanraden, deze schijf eens te gaan beluisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Bend The Future - Without Notice (Tonzonen Records, 2021) (Progressieve Rock / Progressieve Jazz)

Bend The Future werd in 2019 te Grenoble, Zwitserland, opgericht en bestaat uit: Can Yıldırım - sologitaar en zang, Rémi Pouchain - basgitaar, Piel Pawlowski - drums,  Pierre-Jean Ménabé - saxofoon en Samy Chebre - keyboards.

Hun debuut album "Pendellösung" werd 29 november 2019 als digitale download uitgebracht, voorafgegaan door het digitale nummer "Reaching For", dat 17 september 2019 verscheen.

Vervolgens verschenen: "Otaniemi" (digitale single, 27 februari 2020), "Uncertainty" (digitaal nummer, 17 april 2020), "Pendellösung (Demos)" (digitaal album, 1 mei 2020), "Lost in Time" (digitaal nummer, 25 september 2020) en "Merely" (digitaal nummer, 6 november 2020) en op 16 april 2021 brengt Tonzonen Records hun album "Without Notice", waarop 7 nummers staan, als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op rood vinyl , als CD in een beperkte oplage van 500 stuks en als digitale download uit.

Het album begint met "Lost In Time", waarin de band een schitterende swingende uptempo progressieve rock song ten gehore brengt, die een terugkerend ritme heeft en invloeden van Oosterse muziek bevat en gevolgd wordt door "As We Parry", een geweldige mix van progressieve rock en progressieve jazz, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en een aanstekelijk dansbaar ritme heeft.

Daarna volgen "Merely", een swingende uptempo song met invloeden van progressieve jazz en melodische rock, die een terugkerend ritme heeft en na de helft van het nummer in een rustig tempo over gaat, dat symfonische invloeden bevat en "We Aim Higher", een fantastisch progressief rock nummer met een aanstekelijk dansbaar ritme, dat licht Oosterse invloeden heeft.

In "Miniature" schotelt Bend The Future me een prachtig rustig nummer voor, dat een terugkerend ritme heeft, in "Mus" speelt de band eveneens een mooi nummer met jazz invloeden in een langzaam tempo en een aangenaam ritme en in het titel nummer "Without Notice" krijg ik een uitstekende mix van progressieve rock en jazz te horen, die in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld.

"Without Notice" van Bend The Future is een heerlijk plaat, die vol verrukkelijke nummers staat, waar ik van begin tot einde erg van genoten heb en ik kan liefhebbers van deze genres dit meesterwerkje dan ook zeer aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Aural Hallucinations - Hearing What You Want To See (Eigen Beheer, 2021) (Experimenteel)

Aural Hallucinations is het project van Dr Space (Öresund Space Collective, Black Moon Circle, Doctors Of Space) synthesizers en gesproken woord en Matt Couto (ex-Elder, Kind) - synthesizers, solo- en basgitaar, zang en drums, die op 1mei 2020 het album "Alucinações Auditivas" als cassette in een beperkte oplage van 60 stuks, als LP in een beperkte oplage van 150 stuks, als CD in een beperkte oplage van 100 stuks en als digitale download uitbrachten, waarna het digitale nummer "Terrorized Smoke Man" in oktober 2020 verscheen en op 25 april 2021 brengt het duo het album "Hearing What You Want To See" als glass master CD in een beperkte oplage van 100 stuks en als digitale download in eigen beheer uit  en hierop staat een 78 minuten durend nummer, dat oorspronkelijk uit 13 afzonderlijke stukken bestond en deze werden van januari 2020 tot december 2020 opgenomen en in december 2020 aan elkaar verbonden door Dr Space en hierbij is verder het vermelden waard, dat Luis Antero het duo van veld opnames voor dit album uit Portugal voorzag.

Het album begint met "Hearing What You Want To See Pt1", waarin de muziek in een rustig ruimtelijk tempo begint, waarbij er echo op de de gesproken tekst zit, zodat het ruimtelijke effect versterkt wordt, om na 5 minuten over te gaan in een heerlijk stuk krautrock met een terugkerend ritme, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en verder gaat in "Hearing What You Want To See Pt2", waarin het ritme verandert en de muziek meer experimenteel wordt, maar toch een terugkerend ritme heeft en na 3 minuten ruimtelijke geluiden bijgevoegd krijgt, waardoor de muziek ruimtelijk hypnotiserend experimenteel wordt, waardoor mijn hersens op hol slaan en ik in een vreemd soort trip terecht lijk te komen.

Vervolgens krijg ik, na weer een muzikale wending, een stuk disco gerelateerde muziek met een terugkerend ritme voorgezet, waarbij het moeilijk is om niet in beweging te komen en het tempo en ritme veranderen nogmaals in "Hearing What You Want To See Pt3", waarin de muziek langzamer wordt en weer experimentele klanken krijgt, die na 6 minuten opnieuw veranderen, waarna ik Aural Hallucinations een melodisch stuk muziek met experimentele elementen hoor spelen, die tevens een terugkerend ritme hebben en na enkele minuten over gaan in een iets hoger tempo, waarbij de muziek nog meer experimenteel wordt, vervolgens weer van tempo verandert en door loopt in het laatste deel van het nummer, getiteld, "Hearing What You Want To See Pt4" en dat bevat schapen geblaat, een terugkerend ritme, ruimtelijke geluiden, zenuw slopende synthesizer klanken, licht melodische en industriële invloeden en zware klanken.

"Hearing What You Want To See" van Aural Hallucinations is een niet CD, die ik elke dag zal opzetten, maar desalniettemin bevat deze uitstekende muziek, waar ik zeker wel van genoten heb en ik raad liefhebbers van terugkerende ritmes en experimentele muziek aan, deze muziek eens te gaan beluisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Sonic Trip Project - 3Rd Eye Sci Fi (Eigen Beheer, 2021) (Krautrock / Progressieve Rock)

Sonic Trip Project uit Engeland, bestaat uit: Vince Cory - sologitaar, keyboards en FX, Lee Carr - basgitaar, synthesizer en FX, Darren Butler - drums en percussie en Barry Mart - synthesizer.

De band bracht op 12 januari hun digitale debuut album "Luna Soma Deva" uit, gevolgd door: "Soda Bop" (digitaal album, 11 mei 2018), "Axis" (digitaal album, 11 mei 2018), "Extended Play" (digitaal album, 19 mei 2020), "Everlasting Kozmik Peace" (digitaal album, 8 november 2020) en op 15 februari 2021 verscheen "3Rd Eye Sci Fi" als digitaal album en werd net als de voorgaande albums in eigen beheer uitgebracht.

Het album, dat 7 nummers bevat, werd gedurende de Lock down in de winter van 2020/2021 opgenomen en begint met "Motorwave", waarin de band een geweldig ruimtelijk uptempo krautrock nummer ten gehore brengt, dat invloeden van Hawkwind uit de jaren 70 bevat en dit wordt gevolgd door "Void 6", een heerlijke uptempo mix van progressieve rock en spacerock, die een terugkerend ritme heeft.

Daarna volgen "Belonging", een schitterend uptempo progressief rock nummer met spacerock invloeden en een licht hypnotiserend terugkerend ritme, dat swingt en "X-Drive", een fantastisch swingende uptempo mix van kraut- en spacerock, die met hoge snelheid wordt gespeeld en een hypnotiserend terugkerend ritme heeft, dat me in een lichte trance brengt.

In "Skies Of Mu" schotelt Sonic Trip Project me een uitstekend ruimtelijk nummer voor, dat met een terugkerend ritme wordt gespeeld, in "Neon Rain" krijg ik een prachtig, vrij rustig stuk spacerock te horen, dat een licht hypnotisch effect teweeg brengt en in het laatste nummer, "Future Eden", laat de band me nogmaals genieten van zo'n verrukkelijk stuk progressieve muziek met een terugkerend hypnotiserend ritme.

Sonic Trip Project heeft me met "3Rd Eye Sci Fi" van begin tot einde in de ban van hun meesterlijke muziek met progressieve rock, space- en krautrock invloeden gehouden en ik kan deze schijf dan ook zeer aanraden aan een ieder, die van 1 of meer van deze muzieksoorten houdt.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Spirit Mother - Live In The Mojave Desert Vol.3 (Heavy Psych Sounds, 2021) (Progressieve Rock)

Spirit Mother uit Long Beach, Amerika bestaat uit: Armand Lance - zang en basgitaar, Sean McCormick - sologitaar, Landon Cisneros - drums en SJ - viool en zang.

De band bracht op 28 juli 2016 hun debuut digitale nummer "Heathens" uit, gevolgd door de digitale single "Black Sheep" / "Space Cadets", het digitale nummer "Shape Shifter I", het debuut album "Cadets" op 1 maart 2020 als LP in een beperkte oplage van 200 stuks en als digitale download en het digitale nummer "Everybody Knows", dat op 21 september 2020 werd uitgebracht en op 16 april 2021 verscheen het album "Live In The Mojave Desert Vol.3" via Heavy Psych Sounds als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op kersenroze vinyl, als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op geel met rood vinyl, als test persing LP in een zeer beperkte oplage van 10 stuks op zwart vinyl, als LP op zwart vinyl, als CD en als digitale download.

Het album, dat nummers bevat, begint met "Tonic" (Exodus Inc), waarin de band een schitterend progressief stuk rock muziek in een niet al te hoog tempo ten gehore brengt, dat gevolgd wordt door "Ether", een uitstekende swingende uptempo rock song met een aanstekelijk ritme, dat aanzet tot dansen.

Daarna volgen "Go Getter", een enigszins triest klinkende song, die in een traag tempo gespeeld wordt, dat na 1 minuut iets meer snelheid krijgt en "My Head Is Sinking", een uptempo rock song, die tempowisselingen bevat en bij tijd en wijle swingt.

In "Martyrs" schotelt Spirit Mother me een stevige uptempo rock song voor, die swingt en halverwege tijdelijk in een iets langzamer tempo over gaat, maar al snel weer terugkeert naar het begin tempo en "Premonitions", een puike song met een gemiddeld tempo, die aanstekelijk dansbaar ritme heeft en subtiele tempowisselingen bevat.

Dan volgen "Dead Cells", eveneens zo'n swingende uptempo song met een aanstekelijk ritme, dat aanzet tot dansen en "Black Sheep", waarin de band nogmaals een uptempo rock song in dezelfde stijl speelt.

Verder hoor ik "Space Cadets", een fantastische progressieve rock song met tempowisselingen (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "Heathens" en hierin speelt de band opnieuw een uptempo nummer met een aanstekelijk dansbaar ritme, dat tempopwisselingen heeft.

"Live In The Mojave Desert Vol.3" van Spirit Mother is een prima plaat, die lekker in het gehoor klinkende progressieve rock bevat en ik kan liefhebbers van dit genre en rock in het algemeen dan ook aanraden, deze schijf eens te gaan beluisteren.

 

Review: Various Artists - Head Rush (Strange Fish Records, 2021) (Krautrock / Elektronisch)

In april 2012 bracht Strange Fish Records (Fruits De Mer Records) het 2LP album "Head Music" uit en deze werd in 2013 gevolgd door de dubbele 7" single "Shrunken Head Music" en in 2020 verscheen het album "Head In The Clouds" als 2LP + 2CD en op alle drie de uitgaven was het thema krautrock en elektronische muziek van Duitse bands uit de jaren 70, waarna de volgende uitgave in deze serie "Head Music 2", waarop 17 nummers staan, op 31 december 2020 via Strange Fish Records verscheen en als 3LP op gekleurd vinyl werd uitgebracht.

Op 17 mei 2021 brengt Strange Fish Records het album "Head Rush" als 3LP op gekleurd vinyl + een bonus CD uit, waarop totaal 22 nummers staan en ook deze uitgave staat in het teken van elektronische muziek en krautrock.

LP1 begint met Giacomo & Carolina (Anton Barbeau) uit Amerika, die "Sunrise, Part 7" ten gehore brengt en hierin krijg ik een prachtig elektronisch nummer in een gemiddeld tempo voorgeschoteld, dat een terugkerend ritme heeft en dit nummer wordt gevolgd door "Follow The Sun" van Silver Vials (UK), die een uitstekend krautrock nummer met een terugkerend ritme in een gemiddeld tempo speelt.

Daarna volgen Das Blaue Palais (Duitsland) met "Zeitfeld" (Dusseldorf Motorik Mix), een geweldige swingende uptempo mix van krautock en elektronische muziek, die aanzet tot dansen en The Love Explosion (Australië) met "Anarchy!", een mooie mix van elektronische muziek, krautrock en folk met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo.

In "The Sahara" (2020 Remix) van David Oakes (UK) hoor ik een heerlijk zwaar elektronisch nummer met een terugkerend dansbaar ritme en in "Getaway" van Sonic Trip Project (UK) krijg ik een fantastisch swingend uptempo krautrock nummer voorgezet, waarbij stil zitten geen optie is.

Op LP2 start de muziek met "Shiny Man" van Moon Goose (UK), waarin de band een schitterend uptempo nummer speelt, dat een terugkerend ritme heeft en halverwege over gaat in een langzaam psychedelisch stuk muziek, dat progressieve rock invloeden heeft en gevolgd wordt door Oslo Tapes (Italië) met "Obsession Is The Mother Of All", een verrukkelijk swingend uptempo krautrock nummer met een terugkerend licht hypnotiserend ritme, dat me in een lichte trance brengt en aanzet tot dansen, waarna Jay Tausig (USA) "Ecstatic Engines" speelt, een geweldig uptempo krautrock nummer, dat een repeterend hypnotiserend ritme heeft, waarbij stil zitten onmogelijk is, om tegen het einde experimentele invloeden bijgevoegd te krijgen. 

Dan volgen Son Of Ohm (Nederland) met "Telefunken Baby", een schitterend elektronisch stuk muziek met een gemiddeld tempo, een licht hypnotiserend repeterend ritme en ruimtelijke invloeden en Alber Jupiter (Frankrijk) met "Martine A La Plage", een dansbaar uptempo krautrock nummer, dat swingt en beweging oproept.

Op LP3 staan 4 nummers, te beginnen met "Motorik Wah Nine" van The Lost Stoned Pandas (Wales), waarin ik een puik uptempo rock nummer te horen krijg, dat een terugkerend ritme heeft en lichte acid rock invloeden bevat, waarna Motor!k (België) volgt met "Tyrants", een uitstekend krautrock nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend dansbaar ritme, dat swingt als een trein.

Vervolgens hoor ik Culto Al Qondor (Peru) met "E1", een stevig swingend stuk progressieve muziek met een terugkerend ritme en invloeden van krautrock (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en Psychic Lemon (UK) met "Jam 7", waarin de band me een lekker stukje acid rock voorzet, dat gemixt wordt met een reperterend ritme, waardoor de muziek swingt.

De bonus CD bevat 7 nummers, waarvan "Vuh Part 1" van Taras Bulba (UK) het eerste is en daarin zet de band me een prima progressieve rock song voor, die in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld en een eentonig ritme heeft, waarna "69 Wheeler" van Vince Cory (UK) en ik een schitterend psychedelisch nummer te horen krijg, dat een gemiddeld tempo bevat en een licht hypnotiserend terugkerend ritme heeft.

Daarna volgen Psychic Lemon (UK) met "Jam 5", een schitterende mix van krautrock en progressieve rock, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en een repeterend hypnotiserend ritme heeft, Audio Cologne Project (UK/Duitsland/Hongarije) met "Grobmotorik", een fantastisch uptempo nummer, dat een aanstekelijk terugkerend ritme heeft, invloeden van krautrock en elektronische muziek bevat en swingt als een trein en Taras Bulba (UK) met "Vuh Part 2", een heerlijk swingend uptempo nummer met een repeterend ritme, dat aanzet tot dansen.

Verder volgen Icarus Peel (UK) met "Der Wald", een verrukkelijk progressief psychedelisch nummer met een vrij rustig tempo en een aanstekelijk ritme, dat halverwege tijdelijk verandert, om na korte tijd weer verder te gaan en "The Legendary Flower Punk (Rusland) met het meer dan 30 minuten durende "Watussi Live", waarin de band me laat genieten van een heerlijk progressief nummer met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme, lichte acid rock invloeden en halverwege tijdelijk in een langzamer tempo over gaat, om na enkele minuten terug te keren in het begin tempo. 

"Head Rush" van Various Artists is weer zo'n fantastische uitgave van Strange Fish Records (Fruits De Mer Records) geworden, die vol verrukkelijke muziek staat, die hoofdzakelijk krautrock met terugkerende ritmes bevat en als bonus een CD met progressieve muziek bevat en ik kan liefhebbers van deze genres, deze meesterlijke 3LP+CD dan ook sterk aanraden.

Review: Eternal Return - Once Only (Newdog Records, 2021) (Progressieve Pop)

Eternal Return is een internationaal ensemble, dat bestaat uit: Colin Edwin (UK) (Porcupine Tree, NoMan, O.R.K.) - basgitaar, Robert Jürjendal (Estland) (Toyah Wilcox, Fripp's Crafty Guitar School) - sologitaar, Paul Godwin (USA) - zang, Miguel Noya (Venezuela) - synthesizers en Miguel Toro (Venezuela) - (Royal Dust) - drums.

De band bracht op 23 februari 2021 hun debuut album "Once Only", waarop 6 nummers staan, als CD in een beperkte oplage van 100 stuks en als digitale download uit, via Newdog Records en hierop speelt gast muzikant Milad Khawam (Syrië) (The Void) mee op trompet.

Het album begint met "Nomad", waarin de band een schitterende rustige progressieve song ten gehore brengt, die een terugkerend ritme heeft en gevolgd wordt door "The Void", een prachtig nummer, dat in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld en invloeden van smooth jazz bevat.

Dan volgen "A Medium-Sized Village" en hierin zet Eternal Return me opnieuw een langzaam nummer voor, dat progressieve elementen bevat en "The Triggering Town", een  uitstekende rustige song met melodische invloeden, die verder gaat in "The Bottom Of The Pond", een fantastische progressieve song, waarin de muziek aanzwelt en een licht hypnotiserend tempo heeft.

Als laatste krijg ik "The Sky" te horen en ook in dit nummer ligt het tempo laag, waarbij de muziek melodisch en soms nostalgisch klinkt en halverwege meer snelheid krijgt.

"Once Only" van Eternal Return is een prima plaat, die mooie rustige nummers bevat, die lekker in het gehoor liggen en ik kan liefhebbers van progressieve muziek en de betere pop dan ook aanraden, deze schijf eens te gaan beluisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Earthless - Live In The Mojave Desert - Volume 1 (Heavy Psych Sounds, 2021) (Progressieve Bluesrock / Acid Rock)

Earthless uit San Diego, Amerika bestaat uit: Mario Rubalcaba - drums, Mario Rubalcaba - basgitaar en Isaiah Mitchell - sologitaar.

De band bracht hun debuut album "Earthless Live At The Casbah 08/12/2004" in 2004 als MP3 album uit en deze werd gevolgd door: "Sonic Prayer" (2005, Gravity Records), "Rhythms From A Cosmic Sky" (2007, Tee Pee Records), "Live At Roadburn" (2008, Tee Pee Records), "Oz Tour CD" (2012, beperkte oplage als CDr, eigen beheer), "Live In Guadalest" (2013, Silver Current Records), "From The Ages" (2013, Tee Pee Records), "Oz Tour CD Number 2" (2013, beperkte oplage als CDr, eigen beheer), "Earthless Meets Heavy Blanket - In A Dutch Haze" (2014, Roadburn Records, Outer Battery Records), "Earthless, Harsh Toke - Acid Crusher / Mount Swan" (2016, split album, Tee Pee Records), "Live At Freak Valley 2015" (2017, Rock Freaks Records), "From The West" (2018, Silver Current Records), "Black Heaven" (2018, Nuclear Blast Entertainment), "Rhythms From A Cosmic Sky" (2018, digitaal album, eigen beheer) en op 2 april 2021 verscheen "Live In The Mojave Desert - Volume 1" als 2LP in een beperkte oplage van 300 stuks op goudkleurig vinyl, als LP in een zeer beperkte oplage van 150 stuks op wit, rood, groen vinyl, alleen via HPS, als LP in een zeer beperkte oplage van 70 stuks op 3 kleurig gestreept vinyl (rood, doorzichtig oranje, zwart), alleen via HPS, als LP in een zeer beperkte oplage van 15 stuks als test persing, als LP op zwart vinyl, als CD en als digitale download via Heavy Psych Sounds.

Het 2LP album, dat 4 nummers bevat, start op kant-A met "Violence Of The Red Sea", waarin de band in een licht psychedelisch ritme de muziek inzet, om na enkele minuten over te schakelen naar een geweldig stevig stuk acid rock met progressieve bluesrock invloeden, dat in een iets boven gemiddeld tempo wordt gespeeld en halverwege meer snelheid krijgt, waarna de muziek swingt als een trein. 

Kant-B bevat het nummer "Sonic Prayer", een schitterend uptempo rock nummer, dat met een vrij hoog tempo wordt gespeeld en acid rock invloeden bevat en tegen het einde in een langzamer tempo te eindigen.(luister naar een gedeelte van dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Op kant-C zet Earthless me een bijna 40 minuten durend nummer voor, dat op kant-D verder gaat, getiteld "Lost In The Cold Sun" en hierin laat de band me genieten van een fantastisch stuk muziek met invloeden van acid rock en progressieve bluesrock, die toto halverwege in een gemiddeld tempo wordt gespeeld, waarna het tempo omhoog gaat, om tegen het einde over te gaan in een langzamer tempo.

"Live In The Mojave Desert - Volume 1" van Earthless is een verrukkelijke 2LP, die 3 heerlijke swingende energieke uptempo nummers bevat, die sterke invloeden hebben van acid rock, progressieve bluesrock en de progressieve muziek van de jaren 70 en ik kan dit dubbelalbum dan ook aanraden aan hen, die van 1 of meer van deze muzieksoorten houden.

Review: Dr Space - Vol 3 - Lost In The Time Space Continuum (Space Rock Productions / Sapphire Records, 2021) (Spacerock / Elektronisch)

Scott Heller, alias Dr Space speelt synthesizer in de bands Öresund Space Collective, Black Moon Circle en Doctors Of Space en werkte mee met diverse bands en muzikanten.

Op 31 januari 2021 verscheen de CD Dr Space's Cosmic Alliances - "Volume 1 - Deep Space Day Trip" en hierop staat een verzameling van nummers, die in de periode 2008-2019 zijn opgenomen met: Agusa (Zweden), Automaton (Griekenland), Bismut (Nederland), Johan And Scott (Amerika), Mäneskjold (Denemarken), Phased (Zwitserland), West, Space And Love (Denemarken), White Hills (Amerika) en Yuri Gagarin (Zweden), waaraan Scott zijn medewerking verleende.

Deze speciale beperkte uitgave van 150 stuks werd gemaakt om geld in te zamelen voor een nieuwe studio, die Scott bouwt in zijn woonplaats en daarom is de CD niet als download verschenen.

In april 2021 verschijnt het album "Lost In The Time Space Continuum", waarop 7 nummers staan, via Space Rock Productions als CD en dit album is opgedragen aan zijn  overleden vriend Magnus Hannibal, die Scott aanmoedigde om muziek te maken, Walter (van Roadburn, NL) en Shane, een vriend uit Californië (USA).

Het album begint met "Lost In The Space Time Continuum", waarin Dr Space een vrij rustig nummer met mysterieuze ruimtelijke invloeden en een terugkerend ritme speelt en dit wordt gevolgd door het titel nummer "Song For Walter", een geweldig uptempo spacerock nummer, dat een licht hypnotiserend terugkerend ritme heeft, waar tussendoor extra terugkerende klanken gespeeld worden.

Daarna volgen "Galaxy 294846", een heerlijk zwaar nummer met een gemiddeld tempo, een terugkerend licht hypnotiserend ritme en duistere klanken en "Rah Jah", een puike aanstekelijke mix van space- en krautrock, die een gemiddeld tempo heeft en lichte Oosterse klanken bevat.

In "Xplotation" zet Dr Space me een vrij experimenteel nummer in een niet al te hoog tempo voor, dat net als de andere nummers een terugkerend ritme heeft, in "Wurm" krijg ik nogmaals een uptempo synthesizer nummer te horen, dat een terugkerend ritme heeft, waar tussendoor een totaal ander ritme gespeeld wordt, dat tegen het einde steeds meer snelheid krijgt en in "Shane’s Aura" laat hij me genieten van een schitterend rustig nummer, dat slaap opwekkende klanken heeft, waarna de muziek iets voor de helft van het nummer verandert in een stuk krautrock en een gesproken tekst bijgevoegd krijgt.

"Vol 3 - Lost In The Time Space Continuum" van Dr Space is een uitstekend album, dat invloeden van elektronische muziek, space- en krautrock nummers met terugkerende ritmes bevat en ik kan liefhebbers van deze genres dan ook aanraden, deze schijf eens te gaan beluisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Intelligent Music Project VI - The Creation (Intelligent Music Ltd., 2021) (Rock)

Intelligent Music Project is opgezet door Milen Vrabevski, uit Varna, Bulgarije, die met behulp van diverse muzikanten de Bulgaarse culturele erfgoed, hedendaagse muziek en podiumkunsten over de hele wereld te promoten door een uniek muzikaal product te creëren met artiesten van internationale autoriteit en faam.

Zijn project begon in 2012, toen hij het album "Intelligent Music Project I – The Power Of Mind" uitbracht, met John Lawton (Lucifer's Friend, Uriah Heep) de zang voor zijn rekening nam.

Daarna volgden "Intelligent Music II – My Kind O’ Lovin’" (2014) met Simon Phillips (drums), Joseph Williams (zang) en John Lawton, "Intelligent Music Project III – Touching the Divine" (2015) met John Payne (zang), Simon Phillips , Joseph Williams, Tim Pierce (sologitaar) en Nathan East (basgitaar), "Intelligent Music Project IV – Sorcery Inside" (2018) met Simon Phillips, John Payne, Joseph Williams and Carl Sentance (zang) en in 2020 verscheen "Intelligent Music Project V – Life motion" met Simon Phillips, Ronnie Romero (zang), John Payne en Richard Grisman (zang).

Ook op "Intelligent Music Project VI - The Creation", dat 12 nummers bevat, spelen diverse muzikanten de hoofdrol, zoals: Ronnie Romero (zang en achtergrondzang), Richard Grisman (zang en achtergrondzang), Carl Sentance (zang en achtergrondzang), John Payne (zang en achtergrondzang) en Todd Sucherman (drums) en deze worden bijgestaan door: Bisser Ivanov (sologitaar), Ivo Stefanov (piano en keyboards), Bobby Bondinelli (drums), Vassil Vutev (drums), Ivaylo Zvezdomirov (basgitaar), Bobi Kosatka (achtergrondzang), Slavin Slavchev (achtergrondzang) en Lina Nicole (achtergrondzang).

Het album, dat 11 februari 2021 via Intelligent Music Ltd. als CD verscheen, begint met "A Sense Of Progress", waarin de band een lekkere in het gehoor klinkende uptempo rock song ten gehore brengt, die een dansbaar ritme en tempowisselingen heeft en gevolgd wordt door "The Story", een prima song, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld, tempowisselingen bevat, een aanstekelijk ritme heeft, vrij commercieel klinkt en tegen het einde over gaat in een mooi rustig stukje muziek en "A Shelter", een uitstekende rock song met een dansbaar ritme en een gemiddeld tempo.

Daarna volgen "Listen", een fantastische rustige poprock song met melodische invloeden, die verder gaat in "Your Thoughts", een schitterende orkestrale song, die zo nu en dan lichtelijk bombastisch klinkt en in een iets hoger tempo verder gaat en symfonische invloeden heeft en "Sometimes", een puike swingende uptempo rock song met een aanstekelijk dansbaar ritme.

In "Back To The Truth" zet Intelligent Music Project VI me een verrukkelijke rustige melodische pop song voor, die subtiele tempowisselingen en Oost-Europese invloeden bevat, in "Let It Go" krijg ik een uitstekende song met een gemiddeld tempo en jazz invloeden te horen, die na iets meer dan een minuut over gaat in een hoger tempo met invloeden van hardrock, waardoor de muziek gaat swingen en "A Sight", een heerlijke uptempo song met een aanstekelijk ritme, dat aanzet tot dansen.

Verder volgen "That Something", een uptempo rock song, die invloeden van melodische rock heeft, subtiele tempowisselingen bevat, "I Know", een geweldige swingende uptempo hardrock song, die subtiele tempowisselingen heeft (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "Serve", een prachtige rustige poprock song met melodische invloeden, die tegen het einde iets meer snelheid krijgt.

"The Creation" van Intelligent Music Project VI staat vol uitstekende rock songs, waarin een goede afwisseling tussen rustige en uptempo nummers is gevonden en die invloeden van melodische rock en poprock hebben en ik kan liefhebbers van rock deze schijf dan ook zeer aanraden.

Review: Mogollar - Anatolian Sun (Night Dreamer / Gulbaba Records, 2020) (Melodisch)

Mogollar werd eind 1967 opgericht door Aziz Azmet, Murat Ses, Cahit Berkay, Hasan Sel en Engin Yörükoğlu, maar bestaat tegenwoordig na diverse bandbezettingswisselingen uit: Cahit Berkay - cura, bağlama, gitaar, mandoline, kamancheh, gebogen tanbur en zang, Taner Öngür - basgitaar en zang, Serhat Ersöz – keyboards, Emrah Karaca - zang en sologitaar en Kemal Küçükbakkal – drums.

De band bracht sinds hun bestaan de volgende albums uit: "Les Danses Et Rythmes De La Turquie D'hier Á Aujourd'hui" (Turkse uitgave: "Anadolu Pop") (1971), "Hittit Sun" (Turkse uitgave: "Düm-Tek") (1975), "Ensemble d'Cappadocia" (Turkse uitgave: "Moğollar") (1976), "Moğollar'94" (1994), "Dört Renk" (1996), "30. Yıl" (1998), "Yürüdük Durmadan" (2004), "Umut Yolunu Bulur" (2009), "Live In Istanbul 1973" (Cem Karaca & Moğollar, 2012), "2.2.1973 Ankara" (Cem Karaca & Moğollar, 2016) en op 11 december 2020 verschenen de albums "Anatolian Sun Part 1" en "Anatolian Sun Part 2", waarop totaal 16 nummers staan, als LP, als cassette in een beperkte oplage van 100 stuks en als digitale download via Night Dreamer en GulbabaRecords, waarbij verder vermeldenswaard is, dat het album op 24 en 25 februari 2020 in de Artone Sudio te Haarlem, Nederland direct op plaat werd opgenomen en geproduceerd werd door Osman Murat Ertel van Baba Zula.

LP 1 begint op kant A met "Selvi Boylum Al Yazmalım", waarin Mogollar een geweldige mix van traditionele Turkse muziek en melodische rock, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en een dansbaar ritme heeft en dit nummer wordt gevolgd door "7-8 9-8", een dansbaar uptempo nummer met een aanstekelijk ritme en invloeden van traditionele muziek, "Gel Gel", een uptempo melodisch, in het Turks gezongen, nummer met een aanstekelijk ritme, dat aanzet tot dansen en "Gam Yükü" / "Nilüfer", een prachtig, vrij rustig, nummer, dat een enigszins trieste ondertoon bevat.

Daarna volgen de nummers van kant-B, waarvan de eerste "Dinleyiverin Gari", getiteld is en hierin speelt Mogollar een uitstekende melodische song in een gemiddeld tempo, die tempowisselingen heeft en een aanstekelijk dansbaar ritme bevat, "Çığrık", een prima uptempo song met een swingend dansbaar ritme en melodische invloeden, "Düm Tek", een swingende song met traditionele invloeden en een terugkerend ritme, waarbij stil zitten geen optie is en "Haliç’te Güneşin Batışı", een fantastisch  swingend uptempo nummer met jazz en Hammond rock invloeden, dat in een rustig tempo start.

Op LP2 kant-C begint de muziek met "Keşişleme", waarin Mogollar me laat genieten van een schitterende mix van folk, pop en traditionele muziek, die een terugkerend dansbaar ritme heeft, waarna "Bi’ Şey Yapmalı" volgt en ik een aanstekelijke lekker in het gehoor klinkende folkrock song voorgeschoteld krijg, waarbij het moeilijk is om stil te blijven zitten.

Dan volgen "Buzlar Çözülmeden", een mooi rustig nummer met symfonische invloeden, waarin de band Oosterse en Westerse muziek aan elkaar smeedt en "Toprak Ana", een geweldig uptempo rock nummer met Hammond rock en progressieve rock invloeden, dat swingt als een trein en tegen het einde in een langzaam tempo over gaat.

Het eerste nummer van kant-D heet "Iklığ" en daarin zet de band me een swingend stukje uptemo rock voor, dat beweging oproept en invloeden van folk en traditionele muziek bevat, dat gevolgd wordt door "Berkay Oyun Havası", een heerlijk vrolijk klinkend uptempo nummer met een dansbaar ritme.

In "Ölüler Altın Takar Mı" zet de band me een puike trage pop song met een hypnotiserend ritme voor, die me in een lichte trance brengt en in "Alageyik Destanı" krijg ik een prima song in een gemiddeld tempo met een terugkerend ritme voor, dat een zeer dansbaar ritme en progressieve rock invloeden heeft.

"Anatolian Sun" van Mogollar is een verrukkelijke 2LP, waar ik met plezier naar heb geluisterd en ik kan liefhebbers van melodische en traditionele Turkse muziek deze schijf dan ook zeer aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

 

Review: USA Mexico - Del Rio (Riot Season Records, 2021) (Noise)

USA Mexico uit Austin, Amerika, bestaat uit: Craig Clouse (Shit and Shine) - sologitaar, Nate Cross (Marriage, Expensive Shit) - basgitaar, King Coffey (Butthole Surfers) - drums en Colby Brinkman (Taverner) - zang.

De band bracht hun debuut album "Laredo" op 30 juni 2017 uit via Riot Season Records en deze verscheen als LP op 140 gram zwart vinyl en als digitale download.

Op 8 april 2019 volgde "Matamoros" als LP op 140 gram zwart vinyl en als dd en op 12februari 2021 verscheen het derde album van de band, getiteld "Del Rio", waarop 3 nummers staan, via Riot Season Records, als LP op 140 gram zwart vinyl met download code, als LP op bruin vinyl met download code en als dd.

Het album start met "Chorizo", waarin de band een mix van noise en industriële muziek maakt, die een repeterend ritme heeft, waartussen onverstaanbare zang te ontwaren is.

In "Soft Taco" zet USA Mexico me weer zo'n nummer voor, waar niet te verstane teksten in voorkomen en zware trage stoner met een terugkerend ritme vermengd wordt met noise.

Als laatste speelt de band het titel nummer "Del Rio" en hierin gaat de band iets meer dan 16 minuten verder met het maken van noise, trage stoner klanken met weinig variatie en onverstaanbare teksten.

"Del Rio" van USA Mexico is een niet alledaagse plaat, die je regelmatig zal opzetten en bevat zware trage stoner, die gemixt met noise je hersens aan flarden blaast en ik kan liefhebbers, die van deze muziekstijl houden, deze schijf dan ook zeker aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)