Review: Lydsyn - Lydsyn (Bad Afro Records, 2022) (Psychedelisch)

Lydsyn uit Kopenhagen, Denemarken werd tijdens de Covid 19 periode opgericht en bestaat uit: Uffe Lorenzen - zang en sologitaar, Palle Demant - basgitaar en Jens Eyde - drums.

Palle en Jens behoorden oorspronkelijk tot de begeleidingsband van Uffe tijdens zijn live optredens, maar vormen tegenwoordig ook de studio band.

Lydsyn bracht op 3 september hun exclusieve debuut single "Kat Ser Kat" via Bad Afro Records uit in een beperkte oplage van 500 stuks op 7" vinyl.

Op 20 mei 2022 verschijnt de digitale single "To Syge Skud" via alle digitale kanalen, als voorloper van het debuut album "Lydsyn", dat op 23 september 2022 wordt uitgebracht via Bad Afro Records.

Het album, dat 9 nummers bevat, start met "Jericho", waarin Lydsyn een fantastische swingende uptempo rock song ten gehore brengt, die subtiele tempowisselingen en rock & roll invloeden heeft en gevolgd wordt door "Døde Stamgæster", een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, die invloeden van de muziek van The Rolling Stones en progressieve rock heeft.

In "To Syge Skud" laat Lydsyn me genieten van een geweldige swingende uptempo psychedelische pop song, die net als alle andere nummers in het Deens gezongen wordt en een aanstekelijk terugkerend ritme heeft, waarbij stil zitten niet aan de orde is (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en in “Kat Ser Kat” schotelt de band me een heerlijke licht psychedelische song in een niet al te hoog tempo voor, die een aanstekelijk terugkerend ritme heeft

Daarna volgen "Hymne Til Kroppen", een swingende rock song met een gemiddeld tempo en progressieve rock, acid rock en ruimtelijke invloeden, die een terugkerend ritme heeft en "Abernes Planet", een fantastische licht psychedelische bluesrock song met progressieve rock elementen, die een vrolijk klinkend ritme heeft, dat aanzet tot dansen.

Dan hoor ik "Tragisk Eskapisme", een licht psychedelische song in de stijl van Baby Woodrose, die een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme heeft en tevens progressieve rock elementen herbergt, waarna "Tårnet" volgt en de band een uitstekende song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme speelt.

Als laatste volgt "Bålet", een hierin laat de band me genieten van een puike song met een niet al te hoog tempo, een terugkerend slepend ritme, surf, rhythm & blues, acid rock en progressieve rock invloeden, waarbij stil zitten geen optie is. 

"Lydsyn" van Lydsyn is een schitterende plaat, waarin de band invloeden van progressieve, psychedelische en acid rock met elkaar combineert en ik heb hier dan ook erg van genoten, waardoor ik iedere liefhebber van één of meer van deze muziekstijlen deze schijf dan ook zeer aanraad.

Review: Öresund Space Collective - Live In Dresden (Eigen Beheer, 2022) (Spacerock)

Øresund Space Collective  is een spacerock band uit Öresund, Denemarken, die uit ongeveer 20 muzikanten bestaat en een muzikale mix maakt van improvisaties, funk, reggae, jazz, progressieve rock en spacerock, wat betekent, dat geen enkel optreden hetzelfde klinkt en is sinds 2004 actief.

Leidende kracht achter de band is Scott Heller, alias Dr. Space, een Amerikaan, die naar Denemarken verhuisde en tegenwoordig in Portugal woont.

De band is een collectief, dat regelmatig van bezetting wisselt, waarvan de leden hoofdzakelijk uit Kopenhagen, Denemarken en Malmö, Zweden komen en de vaste kern bestaat uit Scott Heller, alias Dr. Space - synthesizer en Mogens - synthesizer, waarbij vermeldenswaardig is, dat de band al meer dan 37 officiële albums heeft uitgebracht, plus nog diverse officieuze uitgaves, die samen totaal op 85 komen.

Het nieuwe album van de band is het 27ste studio album, de 2CD "Oily Echoes Of The Soul", dat opnames van 1 oktober 2010 bevat, die in de Black Tornado Studios te  Kopenhagen zijn opgenomen.

Verder is het vermelden waard, dat de 2CD 2 bonus nummers bevat, die samen 50 minuten duren en dat de volgende muzikanten op dit album spelen: Dr.Space, Mogens, Ola en KG - synthesizer, KG - sitar, Mathias, Johan, Tobias en Jocke - sologitaar, Pär, Jocke en Hasse - basgitaar en PIB en Johan - drums.

Op 1 september 2022 verschijnt het album "Live In Dresden", dat 4 nummers bevat, in een beperkte oplage van 150 stuks als CD en als digitaal album in eigen beheer en op dit album bestaat de band uit: Dr Space - synthesizer, Tim - drums, Jiri - basgitaar, Jonathan - sologitaar, Vemund - sologitaar en Scott McClean - synthesizer, waarbij verder het vermelden waard is, dat de beperkte oplage alleen verkrijgbaar is, door inschrijving hiervoor via Bandcamp.

Het album begint met "Cosmic Balls Fall", waarin Öresund Space Collective een 24 minuten durend nummer ten gehore brengt, dat een gemiddeld tempo en progressieve ruimtelijke invloeden bevat, die na 7 minuten meer snelheid krijgt, waardoor de muziek gaat swingen, om halverwege kort over te gaan in een rustig stukje en psychedelische invloeden te krijgen, waarna de muziek elektronisch met een gemiddeld wordt en enkele minuten later weer meer snelheid krijgt en gaat swingen.

Dan volgt er een introductie met galm, waarin de band wordt voorgesteld, waarna de band start met "The Barking Lady Of Ostepol", een fantastisch nummer met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk terugkerend ritme en invloeden van reggae en ruimtelijke progressieve rock.

Dit nummer gaat naadloos door in "Dripping Brains", een geweldig swingend uptempo stuk muziek, dat halverwege nog meer snelheid krijgt en acid rock invloeden bevat, om aan het eind nog een gesproken stukje te krijgen, waarin Dr Space het publiek bedankt. 

"Live In Dresden" van Öresund Space Collective is een uitstekende weergave van het optreden, die 3 puike lange nummers bevat, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan liefhebbers van zowel spacerock, als progressieve rock deze schijf dan ook van harte aanbevelen.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

 

Review: Mark Duda - Bodega Flowers (Train Faces, 2022) (Pop)

Mark Duda uit New York, Amerika, bracht in 2017 de debuut EP "Month Of Sundays" uit en op 29 juli 2022 verscheen zijn debuut album "Bodega Flowers" uit, dat 11 nummers bevat, via Train Faces en hierop bestaat de band uit: Mark Duda - zang en sologitaar, Thommy Price - drums, Kasim Sulton - basgitaar en Jimi K. Bones - sologitaar en achtergrondzang.

Verder wordt hij op dit album bijgestaan door: Arno Hecht - saxofoon, Cynthia Longley Richards, cello, Johnny Pisano - achtergrondzang, Kostadine Kamcev - piano en keyboards en Joan Chew - keyboards.

Het album begint met "Ambulance Song", waarin Mark Duda een heerlijke swingende uptempo pop song met glamrock invloeden en een aanstekelijk ritme speelt, die gevolgd wordt door het titel nummer "Bodega Flowers", een pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en hoog meezing gehalte en "Astroland", een uptempo rock song, die aanzet tot dansen.

Daarna volgen "Avenue A Is Dead", een geweldige song met een gemiddeld tempo en lichte invloeden van progressieve rock, die een terugkerend ritme heeft, "Hush Money", een uitstekende song met een gemiddeld tempo en lichte countryrock invloeden met een dansbaar ritme en "Don't Wanna Be Right", een mooie vrij rustige song, die aanzet tot schuifelen.

In "Black Eyed Susan" zet Mark Duda me een uptempo dansbare pop song voor, in "Wednesday" krijg ik een schitterende swingende uptempo song te horen, die invloeden van glamrock heeft en in "My Stash" laat hij me genieten van een lekker in het gehoor klinkende rock song met een gemiddeld tempo, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft.

Verder hoor ik "There Goes The Band", een verrukkelijke pop song met een dansbaar ritme en subtiele tempowisselingen en "Dead Again", een swingende uptempo rock song, met een aanstekelijk dansbaar ritme.

"Bodega Flowers" van Mark Duda staat vol prima aanstekelijke dansbare uptempo nummers, die gewoon lekker klinken en ik kan iedere liefhebber van de betere pop deze schijf dan ook zeer aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Cosmic Ground - Isolate (Tonzonen Records, 2022) (Krautrock)

Toetsenist Dirk Jan Müller uit Aken, Duitsland, richtte in 1992 de band Electric Orange op, die toen alleen uit hem bestond.

In 1991 had hij onder zijn naam in eigen beheer het album "Brainwaves" op CD-R en cassette uitgebracht, dat in 1992 gevolgd werd door "The Columns Of Herakles", op cassette en CD-R, eveneens in eigen beheer.

Ook bracht hij in 1992 het CD album "Time Signals" uit via het Electronical Dreams label en in 1994 verscheen de CD "Memories In Space" van Schönwälder, Broekhuis & Müller, die tevens in een gelimiteerde genummerde oplage op vinyl werd uitgebracht, via het Manikin label.

Dirk Jan is behalve in Electric Orange, waarmee hij reeds 20 albums uitbracht, ook actief in: Bloop, Octopus's Garden, Space Invaders, The Hausfrauen Of Death en Cosmic Ground.

Laatstgenoemde is het nieuwe soloproject van Dirk Jan en het eerste album van Cosmic Ground met gelijknamige titel verscheen in maart 2014.

Daarop bespeelt hij: Mu modular, Eurorack modular, Fender rhodes, mellotron, Moog sub phatty, Philicorda, Farfisa compact, Farfisa professional duo, Solina string ensemble, Roland rs202, korg ms20, Roland sh1000, Hohner string melody II, Elka rhapsody, Nord wave, Moog voyager, Hohner clavinet, Oberheim sem, Korg mini-pops, Leslie 760 en Hohner orgaphon.

Het tweede album van Cosmic Ground, dat 3 augustus 2015 via het Studio Fleisch label verscheen, heet simpelweg "2" en hierop speelt hij: analogue modular synthesizers and sequencers (MU), mellotron m4000d, Dreadbox erebus, Farfisa compact, Solina string ensemble, Roland sh1000, Arp odyssey, Hohner string melody II, Elka rhapsody, Hammond m100, Oberheim sem, Hohner orgaphon en Leslie 760, terwijl het geheel analoog gemixt is.

Vervolgens verscheen "III" in oktober 2016 en ook zijn album "IV" is op via het eigen Studio Fleisch label verschenen en bevat een gratis download code voor het nummer "Soil" en ook op deze uitgave speelt Dirk een scala aan instrumenten, zoals: analoge modulaire synthesizers, tape echo's, strijkers ensemble, audio generator, mellotron, mini Moog, vocoder en sologitaar en op 25 oktober 2019 verscheen het album "5", waarop 8 nummers staan, als CD en digitale download via Studio Fleisch en natuurlijk speelt Dirk weer alle instrumenten zelf.

De opvolger van dit album heet "0110" en deze CD bevat 5 nummers, die in 2019 en 2020 te Dom, Attic en Castlepark in Aken werden opgenomen, waarbij verder vermeldenswaardig is, dat Dirk Jan speelt op: solo- en basgitaar, Rhodes synthesizer, mellotron, Farfisa orgel, sequencers, analoge synthesizers en strijkersensembles.

Op 23 september 2022 verschijnt het album "Isolate", dat 6 nummers bevat, als LP, als CD en als digitaal album via Tonzonen Records.

Het album begint met "Sgxb", waarin Cosmic Ground een schitterend, vrij zwaar, uptempo nummer met krautrock invloeden speelt, dat swingt en gevolgd wordt door "Invade", een experimenteel stuk muziek met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.

Daarna volgen "Haunting", een fantastisch krautrock nummer, dat in een vrij hoog tempo gespeeld wordt (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "Engrained", een bijna 18 minuten durend nummer, waarin Cosmic Ground met zware trage tonen start, die na 4 minuten over gaan in een swingend uptempo stuk krautrock.

Verder volgt het titel nummer "Isolate", eveneens een lang nummer van 18 minuten en ook hierin begint de muziek in een zwaar langzaam tempo, dat na 4 minuten verandert in een heerlijk stuk krautrock, waarna de muziek 4 minuten later in een langzamer tempo over gaat en enkele minuten later licht psychedelische invloeden krijgt toegevoegd en dan weer een zwaar traag tempo te krijgen, dat duistere gevoelens oproept.

In het laatste nummer "Desolate", dat 19 minuten duurt, laat Cosmic Ground me nogmaals genieten van een schitterend krautrock nummer, dat in een niet al te hoog tempo start, om dan meer snelheid te krijgen, waardoor de muziek gaat swingen.

"Isolate" van Cosmic Ground is een verrukkelijke krautrock plaat, die wisselende stemmingen herbergt en ik heb dan ook erg van de muziek genoten, waardoor ik iedere liefhebber van dit genre deze schijf sterk kan aanraden.

Review: Kenneth Minor - Retirement (Unique Records / The Orchard, 2022) (Pop)

Kenneth Minor uit Wiesbaden, Duitsland bestaat uit: Florian Helleken - drums, percussie en keyboards, Bird Christiani - zang, akoestische gitaar, solo- en basgitaar en mondharmonica en Andreas Lüttke - basgitaar.

De band bracht op 22 september 2017 hun debuut album "Phantom Pain Reliever" als digitaal album uit en deze werd gevolgd door: "On My Own" (LP, CD en digitaal album, 4 oktober 2019), "Living Room Sessions" (digitale EP, 17 juli 2020), "Down My Spine" (digitale EP, 11 februari 2022), "Down In Our Hearts" (digitale EP, 13 mei 2022) en "Retirement", dat 2 september 2022 als LP in een beperkte oplage op zwart vinyl en als digitaal album verschijnt via Unique Records en The Orchard en 12 nummers bevat, waarvan de 8 nummers van beide laatst uitgebrachte EP's komen.

 

Het album start met "Down In Our Hearts" (EP D.I.O.H.), waarin Kenneth Minor een uitstekende pop song met een gemiddeld tempo ten gehore brengt, die een terugkerend ritme en lichte psychedelische invloeden heeft en gevolgd wordt door "Down My Spine" (EP D.M.S), een heerlijk klinkende song met een dansbaar ritme en een gemiddeld tempo en "Always" (EP D.M.S.), een geweldige swingende uptempo rock song, die invloeden van rock & roll heeft en aanzet tot dansen.

Daarna volgen "From What We Know" (EP D.I.O.H.), een vrij rustig nummer met lichte country en singer songwriter invloeden, "Crew Love’s Coming", een verrukkelijke uptempo rock, waarbij stil zitten geen optie is en "When It’s All Gone (EP D.M.S.)", een puike uptempo mix van country, rock & roll en surf, die swingt als een trein.

In "Is This The World We’re Living In?" (EP D.I.O.H.), schotelt Kenneth Minor me een lekker in het gehoor klinkende pop song met een aanstekelijk terugkerend ritme en enkele tempowisselingen voor, in "The Day She Came By" krijg ik een prima pop song met een gemiddeld tempo te horen, die een dansbaar ritme heeft en in "All Your Demons" laat de band me genieten van een fantastische dansbare pop song met een gemiddeld tempo en een hoog meezing gehalte.

Dan volgen "Tears Don’t Dry In Rainy Season" (EP D.M.S.), een swingende uptempo song met country en rock & roll invloeden, "You", een aanstekelijke song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo en "Pictures" (EP D.I.O.H.), een schitterende rustige song met jazz invloeden, die aanzet tot schuifelen en een aanstekelijk ritme heeft.

"Retirement" van Kenneth Minor staat vol prachtige pop songs, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van de betere pop deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar verscheidene nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Anders Buaas - The Edinburgh Suite! (Apollon Records, 2022) (Symfonisch)

Sologitarist Anders Buaas uit Larvik, Noorwegen bracht zijn debuut album "The Witches of Finnmark" op 3 december 2017 uit en deze werd gevolgd door: "The Witches of Finnmark II" (15 september 2018, LP, CD en digitaal album), "The Witches of Finnmark III" (8 november 2019, LP, CD en digitaal album), "Larvik Improvisations (backing tracks)" (26 juni 2020, digitaal album), "Larvik Improvisations" (27 juni 2020, CD en digitaal album), "Larvik Improvisations 2 (backing tracks)" (6 juni 202, digitaal album), "Larvik Improvisations 2" (6 juni 2021, digitaal album) en "Tarot" (24 juni 2021, LP, CD en digitaal album) en ook maakte hij met de band Amarula het album "Amarula" (3 september 2004, CD en digitaal album).

Op 9 september 2022 verschijnt zijn album "The Edinburgh Suite!", waarop 2 lange nummers staan, als LP, als CD en als digitaal album via Apollon Records en hierop wordt Anders bijgestaan door: Marco Minnemann - drums, Tony Franklin - basgitaar, Christian M. Berg - percussie en mallets en Richard Garcia - synthesizer.

Het album start met "The Edinburgh Suite Pt. 1 - Old Town", waarin Anders Buaas een prachtig symfonisch stuk muziek ten gehore brengt, dat invloeden van folk heeft en in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en dit gaat na 3 minuten over in een traditioneel vrolijk dansbaar Schots folk nummer met melodische invloeden, om enkele minuten later opnieuw te veranderen en verder te gaan als een stukje melodische muziek, dat elektronisch wordt, waarbij het tempo langzaam is en progressieve elementen bevat, maar ook dat verandert weer als de muziek krautrock en symfonische invloeden krijgt en er meer snelheid in de muziek komt, waarna de band opnieuw overschakelt en er een zwaar stuk volgt met een niet al te hoog tempo, dat gevolgd wordt door een geweldig swingend uptempo melodisch stuk, waarna er wordt afgesloten met een lekker in het gehoor klinkend symfonisch stuk met een gemiddeld tempo.

In "The Edinburgh Suite Pt. 2 - New Town" zet Anders Buaas me fantastisch swingend uptempo rock nummer voor, dat een aanstekelijk terugkerend ritme heeft en folk invloeden en enkele tempowisselingen bevat, om na 7 minuten te veranderen in een mooi, vrij rustig, melodisch stuk muziek, dat na enkele minuten symfonisch wordt en een dansbaar ritme krijgt en dan verandert in een rustig stuk, om voor het laatste gedeelte opnieuw symfonisch te worden.

"The Edinburgh Suite!" van Anders Buaas is een puike symfonische plaat, waarmee de band me vanaf de begin tonen in de ban van hun muziek heeft weten te houden en ik kan liefhebbers van deze muzieksoort deze schijf dan ook zeer aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Us And Them - And I Observed The Blue Sky (Withdraw Records, 2022) (Folk)

Us And Them is een Zweeds folk duo, dat bestaat uit: Britt Rönnholm - zang en Anders Hakanson - gitaar en synthesizer.

Het duo maakte in 2008 hun debuut met de CD “Based on a True Story”, die via het eigen Withdrawn Recordings label verscheen en vooraf gegaan werd door de EP's "Canning Oak" (2006), "Seagulls" (2006) en "Man O' Sand To Girl O'Sea" (2006), die eveneens via dit label werden uitgebracht.

Vervolgens bracht het Fruits De Mer label in 2009 de vinyl EP "Julia Dream Of All The Pretty Horses" uit, waarmee het duo lovende kritieken oogstte van Mojo en Record Collector, gevolgd in 2011 door de EP "Summerisle" (Fruits De Mer) en in 2012 bracht het Ritual Echo Records de EP "Walk Light" uit, waarna in 2014 de EP "By The Time It Gets Dark" (Fruits De Mer) verscheen.

Het Mega Dodo Records label bracht 23 oktober 2015 het album "Summer Green And Autumn Brown" op zowel 180 gram zwart vinyl uit in een beperkte oplage van 250 stuks, plus als CD digipack, maar ook verscheen er een gelimiteerde oplage van 100 stuks als 4CD, inclusief de 3 CD EP's, die via Fruits De Mer werden uitgebracht en was alleen maar via de Mega Dodo's Bandcamp pagina te koop, dus niet in de winkels.

Op 12 december 2016 is de 10" EP "Fading With The Dwindling Sun" op gekleurd vinyl via het Fruits De Mer Records label verschenen en deze bevat 5 songs, die Sandy Denny (Fairport Convention) zong, waarvan er 3 door haar geschreven zijn, plus 1 van Richard Thompson en een traditionele.

Vervolgens verscheen 20 januari 2017 hun volgende single, getiteld "When I Was Walking" via het Mega Dodo Records, in een beperkte oplage van 150 stuks op groen vinyl, die alleen bestemd was voor Mega Dodo Singles Club leden en 150 stuks op zwart vinyl voor alle andere liefhebbers.

Op 20 april 2018 verscheen hun 7" vinyl single "From The Corner Of My Eye" / "The Iron Maiden" via Mega Dodo Records en bevat 2 digitale bonus downloads nummers "When Life Begins" en "All The Madman", waarop Astor Wolfe - zang, Dag Strömberg - dwarsfluit en Erik Håkansson - drums meespelen en deze wordt in een, met de hand genummerde, beperkte oplage van 250 stuks uitgebracht en op 15 juni 2018 bracht het duo hun tweede album uit als LP in een beperkte oplage op 180 gram licht blauw-groen zeekleurig vinyl en tevens als CD en digitale download via Mega Dodo Records, getiteld "On Shipless Ocean".

Na enkele jaren stilte verschijnt het derde album "And I Observed The Blue Sky", dat 11 nummers bevat, op 23 september 2022 via Withdraw Records als CD en hierop wordt het duo in track 1, 3 en 7 op keyboards bijgestaan door Per Lindblom.

Het album begint met "Where Wonder Comes From", waarin Us And Them een geweldig mooi rustig folk nummer ten gehore brengt, dat lichte psychedelische elementen herbergt en gevolgd wordt door het op single verschenen "Looks Like It's Clearing Up", een schitterende melodische song met een gemiddeld tempo, dat een aanstekelijk ritme en subtiele tempowisselingen bevat.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Daarna volgen "Evening Song", een prachtig nummer met een niet al te hoog tempo, dat aanzet tot schuifelen, "(Here I End Up) When I Dream", een verrukkelijke dansbare  melodische folk song met een gemiddeld tempo en "In Bude", een lekker in het gehoor klinkende song, waarbij stil zitten geen optie is.

In het titel nummer "...And I Observed The Blue Sky" schotelt Us And Them me een uitstekende licht psychedelische folk song met een vrij rustig tempo en een aanstekelijk ritme voor, in "In Between Times" krijg ik een prima song met een gemiddeld tempo te horen en in "Fogwalking" laat het duo me genieten van een mooie rustige folk song met een aanstekelijk ritme.

Dan volgen "A Blessing Or A Curse?", een geweldige song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme, "August Evenings", waarin het tempo langzaam is en de muziek een dansbaar ritme bevat en "Decline", een heerlijke folk song met een niet al te hoog tempo, die aanzet tot dansen.

"And I Observed The Blue Sky" van Us And Them is een fantastische CD, die schitterende folk muziek bevat, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muziekstijl deze schijf dan ook zeer aan.

Review: Sideburn - Fired Up (Massacre Records, 2022) (Hardrock)

Sideburn uit Zwitserland werd in 1997 opgericht en bestaat na enkele bezettingswisselingen tegenwoordig uit: Lionel Blanc - drums en achtergrondzang, Mikaël Riffart - sologitaar en achtergrondzang, Sickyy Lyo - sologitaar en achtergrondzang, Thierry Nydegger - basgitaar en achtergrondzang en Roland Pierrehumbert - zang en mondharmonica.

Sideburn speelde in de loop der jaren in het voorprogramma van onde andere: Kiss, Motörhead, Airbourne, Def Leppard, Dio, Thin Lizzy, Krokus, Gotthard, Rose Tattoo, Steve Vai, Great White, Y&T, Ted Nugent, Slade, Uriah Heep, Thin Lizzy, E.S.P. (Eric Singer Project), Chris Slade en anderen.

De band bracht hun debuut album "Sell Your Soul (For Rock'n'Roll) in 1997 uit als CD en als digitaal album en deze werd gevolgd door: "Crocodile" (CD en digitaal album, 2001), "Gasoline" (CD en digitaal album, 2003), "Archives" / "Best Of" (CD en digitaal album, 2006), "Cherry Red" (CD en digitaal album, 2008), "Jail" (CD en digitaal album, 2011), "Electrify" (LP, CD en digitaal album, 2013), "Eight" (LP, CD en digitaal album, 2017) en "Fired Up", die als LP in een beperkte oplage, als LP, als CD en als digitaal album op 10 juni 2022 via Massacre Records verscheen.

Het album, dat 12 nummers bevat, start met "Feel The Heat", waarin Sideburn een geweldige swingende uptempo hardrock song in de stijl van de jaren 70 bands zoals AC/DC speelt en deze wordt gevolgd door "Free Ride", een song met wisselende tempo's, die swingt en aanzet tot dansen en "Sweet Obsession (Ride On)", een uptempo rock song met een aanstekelijk dansbaar ritme, waarbij stil zitten geen optie is.

Daarna volgen "Bad Sign Of Town", een schitterende bluesrock song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en een aanstekelijk ritme heeft, "Standing In The Headlines", een heerlijke dansbare uptempo rock song in de stijl van AC/DC (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "Heading Down The Road 69", een puike swingende rock song met een hoog meezing gehalte.

In "Devil In Me" zet Sideburn me opnieuw een uitstekende song met een aanstekelijk ritme voor, die aanzet tot dansen en invloeden van AC/DC heeft, in "Restless Call"  krijg ik nogmaals zo'n verrukkelijke swingende uptempo hardrock song met 70er jaren invloed te horen en in "Mystical Lady" laat de band me genieten van een rock song met een gemiddeld tempo en het ritme van "Some Kind Of Wonderfull" van Grand Funk

Verder volgen "Die A Million Times", een uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme, "Paid My Dues", een lekkere swingende uptempo song en "Tired Of The Road" en hierin schotelt de band me ook nu weer een prima dansbare uptempo song voor, waarbij stil zitten niet aan de orde is.

"Fired Up" van Sideburn bevat 12 heerlijke swingende hardrock songs in jaren 70 stijl met sterke invloeden van AC/DC, waarmee de band me van begin tot einde in de ban van hun muziek heeft gehouden en ik kan deze schijf dan ook zeer aanbevelen aan iedere liefhebber van deze muziekstijl.

Review: Pyrolator - Niemandsland (Bureau B Records, 2022) (Elektronisch)

Pyrolator werd te Berlijn, Duitsland opgericht en is het alias van Kurt Dahlke, die tevens eigenaar is van het Ata Tak Records label en het meest bekend is van de Duitse bands Der Plan, Fehlfarben en D.A.F.  

Sinds zijn debuut in 1979 met het album "Inland", op Warning Records, verschijnen er met de regelmaat van de klok nieuwe albums en singles.

Hierbij een opsomming van zijn uitgaves: "Ausland" (Ata Tak Records, 1981), "Pyrolator's Wunderland" (Ata Tak, 1984), "Pyrolator's Traumland" (Ata Tak, 1987), "Neuland" (Bureau B Records, 2011), "Inland (Bonus Edition" (+bonus CD/LP, 2012), "Ausland Bonus Edition" (+bonus CD/LP, 2012), "Traumland" (+bonus nummers, 2014), "The Endless Christmas Carol" (digitaal album , 2019) en "Niemandsland" (Bureau B Records, 2022).

Ook maakte hij enkele split albums zoals: "Home-Taping Is Killing Music" (met A. K. Klosowski, Ata Tak, 1985), "Every 2nd" met Sharrock en Samba (Ata Tak,1988) en "‎Con-Struct" (met Conrad Schnitzler, Bureau B Records, 2015) en daarnaast verschenen er diverse singles en ep's, die solo of met andere artiesten werden uitgebracht en werkte hij in 2019 mee op het album "Ausblick" van Station 17 

Zijn album "Niemandsland", dat 11 nummers bevat begint met "Djehuti", waarin Pyrolator een heerlijke dansbare mix van krautrock en elektronische muziek, die in en gemiddeld tempo en een terugkerend ritme wordt gespeeld en dit nummer wordt gevolgd door "Die Pause", een vrij rustig elektronisch nummer met lichte melodische invloeden en "Acai", een mooi nummer met een gemiddeld tempo, dat lichte disco invloeden heeft.

Daarna volgen "Honeywood", een schitterend zwaar stuk muziek met een niet al te hoog tempo en experimentele invloeden, "Das Danach", een prachtig vrij rustig melodisch elektronisch nummer met een aanstekelijk ritme en "Yukatán", een mix van krautrock, elektronische en experimentele muziek, die een terugkerend ritme heeft en in een gemiddeld tempo wordt gespeeld.

In "Yellow Springs" schotelt Pyrolator me een nogmaals een nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, dat melodische invloeden heft, in "Der Raum" laat hij me genieten van een swingend uptempo stuk muziek, dat krautrock en dance invloeden heeft en een terugkerend ritme bevat en in "Ein Perfekter Abend" krijg ik een uitstekend elektronisch nummer met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo te horen, dat naarmate het nummer vordert steeds meer snelheid krijgt.

Verder volgen "Borzer", een prachtig melodisch nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en "Onna Bugeisha", een verrukkelijk nummer met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en invloeden van krautrock.

"Niemandsland" van Pyrolator staat vol heerlijke elektronische nummers, die zo nu en dan invloeden van krautrock bevatten en ik heb hier dan ook erg van genoten en ik raad elke liefhebber van deze muzieksoort deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar enkele nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: October Equus - Noches Blancas, Luces Rojas (OctoberXart, 2022) (Rock In Opposition)

October Equus werd in 2003 door muzikanten uit Madrid en Barcelona, Spanje, opgericht en tot begin 2006 bestond uit: Ángel Ontalva - sologitaar, Amanda Pazos Cosse - basgitaar, Víctor Rodríguez - keyboards en Txema Fernández - drums.

In 2004 bracht de band een gratis demo uit, getiteld "Hydra", die alleen bij optredens verkrijgbaar was en op 31 januari 2006 verscheen het debuut album "October Equus" via het Italiaanse Ma.Ra.Cash label.

Daarna verlieten Rodríguez en Fernández de band, waarna Rodríguez vervolgens weer terug keerde en José Varela als drummer bij de band kwam.

In de tussentijd hadden Ontalva en Pazos nieuwe nummers geschreven, dat op hun tweede album "Charybdis", dat in 2008 door het Russische RAIG label werd  uitgebracht, terecht kwam.

Vervolgens verscheen "Saturnal" via het Italiaanse AltrOck Productions label in 2011, waarna hun volgende albums via het eigen OctoberXart label uitgebracht werden; "Memories Vol. 1 - Live Rehearsal 2009" in 2012, "Permafrost" in 2013 en "Live At R.I.O. Festival 2014" in 2014.

Op het album "Live At R.I.O. Festival 2014" bestaat de band uit: Ángel Ontalva - sologitaar, Amanda Pazos Cosse - basgitaar, Víctor Rodríguez - keyboards, Marko Jelaca - drums, El Pricto - alt saxofoon en Luiz Rocha - bas klarinet.

Hun album "Presagios" verscheen 15 oktober 2019 via OctoberXart Records op CD en als digitale download en hierop bestaat de band uit: Ángel Ontalva - sologitaar, Amanda Pazos Cosse - basgitaar, Víctor Rodríguez - keyboards, Piotr Talalay - drums, Pablo Ortega - cello, John Falcone - fagot en Yolanda Alba Rodríguez - dwarsfluit en op 7 juni 2022 bracht de band het album "Noches Blancas, Luces Rojas", dat 6 nummers bevat, via OctoberXart Records uit als CD en als digitaal album en bestaat October Equus uit: Ángel Ontalva - solo- en basgitaar, Avelino Saavedra - drums, Víctor Rodríguez - keyboards en John Falcone - fagot.

Het album begint met het titel nummer "Noches Blancas, Luces Rojas", waarin October Equus een bijna 24 minuten durend nummer speelt, dat met een stukje filmmuziek start en al snel over gaat in een geweldig rock in opposition nummer met een niet al te hoog tempo en ook dat verandert na enkele minuten, waarna de band een stuk RIO met jazzrock invloeden in een gemiddeld tempo speelt, dat opnieuw verandert en nu iets meer experimenteel wordt en melodische invloeden krijgt, om halverwege in een rustig tempo over te gaan en nogmaals te veranderen in een schitterend RIO nummer met een gemiddeld tempo met jazz invloeden.

Daarna volgt "Arrecia Tempestad", een heerlijk nummer met tempowisselingen, dat in een vrij rustig tempo wordt gespeeld en jazzrock invloeden heeft.

In "Entre Rostros Y Sombras" zet October Equus me een uitstekend stuk rock in opposition met een niet al te hoog tempo voor, dat gaandeweg iets meer snelheid krijgt en in "Rara Avis" laat de band me genieten van een prachtig nummer met een aangenaam ritme, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en avant garde invloeden heeft

Dan volgt "Un Viejo Conflicto", een fantastisch swingend uptempo RIO nummer met invloeden van jazz, dat tempowisselingen bevat.

Als laatste hoor ik "Hasta El Fin Del Tiempo" en hierin krijg ik opnieuw zo'n lekker in het gehoor klinkend swingend stuk muziek voorgeschoteld, dat een aanstekelijk ritme heeft en aanzet tot dansen.

"Noches Blancas, Luces Rojas" van October Equus bevat 6 heerlijke rock in opposition nummers, waar ik van begin tot eind zeer van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van RIO deze schijf dan ook sterk aan.(luister naar enkele nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Utopia Strong - International Treasure (Rocket Recordings, 2022) (Elektronisch / New Age)

Utopia Strong uit Glastonbury, Engeland, bestaat uit: Steve Davis - synthesizer, Michael J York - doedelzak en synthesizer en Kavus Torabi - sologitaar en synthesizer.

De band bracht op 13 september 2019 hun debuut album "The Utopia Strong" uit als LP op zilverkleurig vinyl, gestoken in en holografische hoes, als her-persing LP op geel vinyl, als her-persing LP op zwart vinyl en als digitaal album.

Daarna volgden: "Alphabet Of The Magi" (26 februari 2020, LP in een beperkte oplage van 250 stuks met een lino gesneden hoes en als digitaal album), "Dreamsweeper" (23 juli 2020, LP in een beperkte oplage van 250 stuks met een lino gesneden hoes en als digitaal album), "Ninth Art" (12 februari 2021, LP in een beperkte oplage van 250 genummerde exemplaren met een lino gesneden hoes en als digitaal album) en "International Treasure" (10 juni 2022, als LP op roze vinyl, als LP op zwart vinyl, als CD in een beperkte oplage en als digitaal album).

Het album, dat 9 nummers bevat, start met "Trident Of Fire", waarin Utopia Strong een geweldig rustig elektronisch nummer speelt, dat langzaam iets aanzwelt en gevolgd wordt door "Persephone Sleeps", een prachtig nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Shepherdess", een schitterend rustig nummer met een terugkerend ritme en soundscapes en new age invloeden.

Daarna volgen "Spirits From The Deep", een mooi vrij rustig stuk elektronische muziek met een terugkerend ritme en "The Islanders", een nummer met een terugkerend ritme en een niet al te hoog tempo, dat gesproken tekst heeft.

In "Disaster 2" schotelt Utopia Strong me een licht psychedelisch stukje elektronische muziek in een vrij rustig tempo voor en in "Revelations" krijg ik een nummer met een gemiddeld tempo te horen, dat subtiele tempowisselingen heeft.

Dan volgen het titel nummer "International Treasure", een uitstekend elektronisch nummer met een terugkerend licht hypnotiserend ritme en een gemiddeld tempo en "Castalia", een swingend uptempo dance nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme, waarbij stil zitten geen optie is.

"International Treasure" van Utopia Strong staat vol prima elektronische nummers, die over het algemeen vrij rustig klinken en soms lichte invloeden van new age bevatten en ik raad liefhebbers van beide muzieksoorten dan ook aan eens naar deze schijf te gaan luisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)