Hawkestrel uit Engeland werd in 2019 door voormalig Hawkwind lid Alan Davey (basgitaar) opgericht.
Samen met diverse ex-Hawkwind leden en bevriende muzikanten bracht hij vanaf 2019 verscheidene albums en digitale nummers uit.
Op 9 augustus 2019 verscheen het debuut album "The Future Is Us" als 2LP in een beperkte oplage, als CD en als digitale download en dit werd gevolgd door: "Circles (Post Malone Cover)" (digitaal nummer, 26 november 2019), "Hawkestrel Presents Pre-Med" (3CD en digitaal album, 8 mei 2020), "Day Of The Quake" (digitaal nummer, 3 oktober 2020), "Pioneers Of Space" (LP, CD en digitale download, 15 oktober 2020) en "SpaceXmas" (LP, CD en digitale download, 4 december 2020).
Op 12 april 2024 verschijnt het album "Chaos Rocks" als LP in een beperkte oplage op marmer rood vinyl, dat 8 nummers bevat, als CD, dat 11 nummers bevat en als digitale download via Cleopatra Records.
Hierop krijgt Alan medewerking van: Robert Calvert (Zuid-Afrika) - zang, Helios Creed (USA) - sologitaar, Simon House (UK) - viool en keyboards, Mick Taylor (UK) - sologitaar, Mick Slattery (UK) - sologitaar, Carmine Appice (USA) - drums, Huw Lloyd-Langton (UK) - sologitaar, Nico Leophonte (USA) - drums, Nik Turner (UK) - zang, saxofoon en dwarsfluit en William Shatner (Canada) - zang.
Het CD album start met "Near Earth Asteroid", waarin Hawkestrel een fantastisch rustig ruimtelijk nummer ten gehore brengt, dat invloeden van soundtracks heeft en dit wordt gevolgd door het op digitale single verschenen "Evil Rock (2023 AD)", een heerlijke swingende uptempo spacerock versie van het door Robert Calvert geschreven nummer uit 1981.
Daarna volgen "Kinnikinnick Special", een schitterend progressief instrumentaal uptempo nummer met een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme en lichte ruimtelijke invloeden en "Silver Machine", een uitstekende hedendaagse versie van deze hit uit 1971, die swingt en aanzet tot dansen.
In het titel nummer "Chaos Rocks" schotelt Hawkestrel me een verrukkelijk uptempo progressief rock nummer met jazz invloeden voor, dat ruimtelijke invloeden heeft en halverwege iets meer snelheid krijgt en gaat swingen en in "Walking The Wheel" laat de band me genieten van een langzaam startend nummer met new age invloeden, dat na enkele minuten meer snelheid krijgt, waardoor de muziek dansbaar wordt.
Dan volgen "2019 OK", een puik instrumentaal progressief jazz nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Class One Kid", een swingende uptempo spacerock song met een aanstekelijk dansbaar ritme en progressieve jazzrock invloeden.
Verder hoor ik de 3 extra nummers van de CD, die beginnen met "Opa Loka", een uitstekend instrumentaal uptempo spacerock nummer met een terugkerend ritme, "Now I'm Feeling Zombified", een swingende spacerock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, waarbij stil zitten geen optie is (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "Dangerous Visions", een mooie langzame progressieve rock song met een aanstekelijk ritme.
"Chaos Rocks" van Hawkestrel staat vol geweldige spacerock en progressieve rock nummers, waar ik enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebbers van deze genres dit meesterlijke werk dan ook sterk aan.
Anton Barbeau uit Sacremento, Californië, Amerika, heeft in de laatste 20 jaar ongeveer 20 albums gemaakt en werkte daarop samen met onder andere XTC, The Bevis Frond en The Soft Boys.
Zijn album "Sister Act" werd door The Sunday Times als album van het jaar bestempeld.
Anton, die tegenwoordig in Berlijn, Duitsland, woont, heeft in de loop der jaren diverse nummers via het Fruits De Mer Records label uitgebracht en zijn meest recente werk is het album "Polynormal AB" van 24 november 2023.
Fruits De Mer Records brengt op 22 april 2024 een gedeeltelijk overzicht van zijn werk als CD uit in de serie van "An Introduction To" uit onder de naam "An Introduction To Anton Barbeau" en op deze CD staan 19 nummers, waaronder 3 bonus nummers.
Het album begint met "Psychedelic Mynde Of Moses", waarin Anton Barbeau een mooie progressieve song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme ten gehore brengt en ditnummer wordt gevolgd door "Sometimes I Wish Iwas A Pretty Girl", een schitterende song met een aanstekelijk ritme en een gemiddeld tempo, "Out Of My Mind On Dope And Speed", een fantastische uptempo song met een terugkerend ritme en een hoog meezing gehalte, "Occupy" / "Divide", een heerlijke aanstekelijke song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme en "When I Was 46", een lekker in het gehoor klinkende song, die een gemiddeld tempo en ruimtelijke invloeden bevat.
In "Dr.Crippen's Waiting Room" (Orange Bicycle) schotelt Anton Barbeau samen met The Honey Pot een schitterende swingende progressieve rock song voor, die diverse subtiele tempowisselingen bevat, in "Ziggy Stardust" (David Bowie) krijg ik een geweldige imitatie van de stem van Bowie en tevens een prima uitvoering van deze song te horen, in "Heaven Is In Your Mind" (Traffic) hoor ik Anton een licht psychedelische pop song in een gemiddeld tempo spelen en in "Secret Of The Wafer" zet hij me een schitterende psychedelische pop song voor, waarin de zang me zo nu en dan aan die van David Bowie doet denken.
Dan volgen "September Gurls" (Big Star), een lekker in het gehoor klinkende pop song, "Scary Monsters (And Super Creeps)" (David Bowie) en hierin laat Anton me nogmaals genieten van zijn zang kwaliteiten, die in dit vrij progressieve nummer volledig tot hun recht komen, "Sunshine Superman" (Donovan), een prima uitvoering van dit nummer, waarin hij op synthesizer en gitaar begeleid wordt en "Heavy Psychedelic Toilet", een verrukkelijke psychedelische song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme.
Vervolgens hoor ik "Berlin School Of Doubt", een fantastisch swingend uptempo krautrock nummer, dat een aanstekelijk terugkerend ritme heeft, "Pleasent Valley Sunday", dat hij samen met The Fishheads speelt, een geweldige cover van The Monkees hit, die een vrolijk dansbaar ritme heeft en "Beak", een puike song met een gemiddeld tempo en een eentonig hypnotiserend ritme, waarmee Anton Barbeau me in een lichte trance brengt.
Daarna volgen de bonus nummers "Cellar Car", een licht psychedelische song met een niet al te hoog tempo en zang die overeenkomsten heeft met die van David Bowie (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), "Third Eye", een prima niet eerder uitgebrachte song met een gemiddeld tempo dat tempowisselingen bevat en een aanstekelijk ritme heeft en "Trouble Was Born", een live te Glastonbury opgenomen nummer, dat met een gesproken intro begint, waarna hij een uitstekende folk song met een gemiddeld tempo speelt.
"An Introduction To Anton Barbeau" van Anton Barbeau staat vol geweldige progressieve songs, waar ik ontzettend van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook sterk aan.
Dätcha Mandala uit Bordeaux, Frankrijk werd in 2009 opgericht en bestaat uit: Nicolas Sauvey - zang, basgitaar, akoestische gitaar en mondharmonica, Jérémy Saigne - sologitaar en zang en Jean-Baptiste Mallet - drums en zang.
In de loop der jaren trad de band meer dan 550 keer op in landen zoals: Amerika, Canada, Italië, Nederland, Duitsland, Spanje, Zwitserland en Slovenië en speelde samen met onder andere: Les Insus, The Bellrays, Radio Moscow, The Datsuns, Mars Red Sky, DeWolff, Angelo Moore, Samsara Blues Experiment, Endless Boogie, 7 Weeks, Shaka Ponk, The Cosmic Dead, Bob Wayne en The Dictators.
Dätcha Mandala bracht in 2016 hun debuut EP "Anâhata" uit, waarna op 10 november 2017 hun debuut album "ROKH" als digitale download in eigen beheer en als LP op zwart vinyl en als CD via Mrs Red Sound verscheen en deze zou op 24 april 2020 gevolgd worden door "Hara", eveneens via Mrs Red Sound en als CD en digitale download worden uitgebracht, maar door het corona virus werd deze datum uitgesteld tot 5 juni 2020.
Op 20 mei 2022 verscheen hun EP "The Last Drop", waarop 5 nummers staan, via Mrs Red Sound als CD en als digitale download en op 26 april 2024 verschijnt hun album "Koda" via hun eigen DM Prod. en tevens via Take It Easy en Discos Macarras als CD en als digitale download en deze is op18 februari 2024 vooraf gegaan door het digitale nummer "She Said".
Het album, dat 11 nummers bevat,begint met "She Said", waarin Dätcha Mandala een stevige rock song met een gemiddeld tempo speelt (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en deze wordt gevolgd door het titel nummer "Koda", een prima song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en hardrock invloeden en "The Wanderer", een uitstekende rock song met een aanstekelijk ritme en een gemiddeld tempo, die tot dansen aanzet.
Daarna volgen "Om Namah Shivaya", een geweldige song met een dansbaar terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, "Syndrome Of Laborious Optimism", een heerlijk kort nummer met een heuse drumsolo en "Wild Fire", een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, waarbij stil zitten niet aan de orde is.
In "Love Myself" schotelt Dätcha Mandala me een commercieel klinkende pop song met een gemiddeld tempo voor, in "Thousand Pieces" krijg ik een uptempo song te horen, die swingt en gechreeuwde tekst en hardrock invloeden bevat en in "It's Not Only Rock'n'Roll" hoor ik de band een stevige rock song met een gemiddeld tempo spelen.
Verder volgen "Julietta", een prachtige langzame song met een aanstekelijk ritme, dat aanzet tot schuifelen en "Homeland", een stevige rock song met een niet al te hoog tempo, hardrock invloeden en een terugkerend ritme.
"Koda van Dätcha Mandala is een puike rock plaat met nummers, die over het algemeen in een gemiddeld tempo gespeeld worden en ik raad iedere liefhebber van de betere rock dan ook aan eens naar deze schijf te gaan luisteren en zelf hun oordeel hierover te vellen.
The Guy Hamper Trio uit Chatham, Kent, Engeland bestaat uit: Wild Billy Childish - sologitaar, Julie Hamper - basgitaar, Wolf Howard - drums en James Taylor (Jamie) - Hammond orgel.
De band brengt op 25 november 2022 hun debuut album "All The Poisons In The Mud" uit via Damaged Goods Records en deze verschijnt zowel als LP als CD en hierbij is nog het vermelden waard, dat hun eerste single uit 2009 ook op het album staat en dat de band op enkele nummers bijgestaan wordt door Johnny Johnson - basgitaar en Bruce Brand - drums van Thee Headcoats.
Op 23 juni 2023 verscheen de 7" single "Man In The Mouth Of A Cave" van The Guy Hamper Trio feat. James Taylor in een beperkte oplage van 500 stuks op zwart vinyl via Damaged Goods Records en deze wordt op 26 april 2024 gevolgd door de 7" single "Instrument Of Evil", die in een beperkte oplage op zwart vinyl wordt uitgebracht via dit zelfde label en hierop krijgen ze medewerking van Tom Morley (trompet) en Anna Jordanous (saxofoon).
In "Instrument Of Evil" laat The Guy Hamper Trio feat. James Taylor me genieten van een geweldig swingend Hammond rock nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en in "Incense Rising From A Censer" schotelt de band me een lekker in het gehoor klinkend rock nummer met subtiele tempowisselingen en progressieve elementen voor, dat aanzet tot dansen.
"Instrument Of Evil" van The Guy Hamper Trio feat. James Taylor is een fantastische single met heerlijke Hammond rock, die ik elke liefhebber van deze muzieksoort van harte kan aanraden.
Alberto Piccolo beter bekend als Little Albert uit Bassano Del Grappa, Italië bestaat uit: Little Albert - zang, sologitaar en keyboards, Alex Fernet - basgitaar en Diego Dal Bon - drums en percussie.
De band bracht op 27 maart 2020 hun debuut album "Swamp King" uit via Aural Music en deze werd op 29 maart 2024 gevolgd door het album "The Road Not Taken", dat via Virgin Music / Universal Music Italia uitgebracht als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op oranje vinyl, als LP op zwart vinyl, als digipack CD en als digitale download.
Het album, dat 7 nummers bevat, start met "Still Alive", waarin Little Albert een schitterend stuk bluesrock met een gemiddeld tempo speelt, dat een terugkerend ritme heeft en tot beweging aanzet, waarna "Demon Woman" volgt en de band een geweldige langzame blues song met een aanstekelijk ritme.
Daarna volgen "See My Love Coming Home", een heerlijke trage blues song met een terugkerend ritme en "Hiding All My Love Away", een mooie rustige mix van blues en pop.
In "Blue And Lonesome" zet Little Albert me een prachtige blues song met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme voor, in "Magic Carpet Ride" krijg ik een uitstekende blues song met een gemiddeld tempo te horen en in "This House Ain’t No Home" laat de band me genieten van een prima song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, dat uitnodigt tot dansen en enkele minuten voor het einde tijdelijk met hogere snelheid wordt gespeeld.
"The Road Not Taken" van Little Albert bevat 7 uitstekende blues songs, waar ik erg van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Doctors Of Space is een duo, dat bestaat uit: Dr Space - analoge, digitale en modulaire synthesizers, mellotron en Hammond orgel en Dr Martin Weaver - solo- en basgitaar en drums programmering.
Het duo bracht hun debuut uit op 23 december 2019 met de 7" single "Ghouls 'n Shit", die in een beperkte oplage van 100 genummerde stuks in een met de hand geschilderde hoes op zwart vinyl en als 7" single in een zeer beperkte oplage van 15 genummerde stuks in een met de hand geschilderde hoes op zwart vinyl met handtekeningen gemaakt werd.
Daarna volgden de digitale albums: "Covid Sessions" (23 april 2020), "Jan 2020 Studio Jam" (29 februari 2020), "Studio Jam Feb 2020" (29 februari 2020), "Studio Jam March 9th, 2020" (17 maart 2020), "Studio Session June 2020" (4 juni 2020), "Studio Session July 2020" (2 juli 2020), "Studio Session Aug 2020" (6 augustus 2020), "Studio Session Sept 2020" (10 september 2020), "Ussy Whip" (27 september 2020) en "Studio Session Oct 2020" (7 oktober 2020).
Op 24 oktober 2020 bracht het duo het album "First Treatment" via Space Rock Productions als LP uit in een beperkte oplage van 100 stuks op 180 gram zwart en 100 stuks op 180 gram wit vinyl , die met de hand genummerd zijn, in een klaphoes verpakt zitten en een download code bevatten, als CD in een beperkte oplage van 200 stuks, die met de hand genummerd is en als digitale download.
Vermeldenswaardig is nog, dat het LP album 4 nummers bevat en de CD 2 bonus nummers heeft, waarvan het eerste een bijdrage heeft van Hasse Horrigmoe, die basgitaar in dit nummer speelt.
Op 23 april 2020 verscheen het album "The Covid Sessions", waarop 9 nummers staan, in eigen beheer als CD in een beperkte oplage van 100 stuks en als digitale download.
Daarna volgden bijna elke maand CD-R uitgaven, waarvan de eerste "Studio Session July 2021" op 29 augustus 2021 was en deze werd gevolgd door: "Studio Session August 2021" (20 oktober 2021), "Studio Session Sept 2021" (8 januari 2022), ""Studio Session October 2021" (13 febuari 2022), ""Studio Session December 2021" (18 maart 2022), "Studio Session January 2022" (18 maart 2022) en op 15 april 2022 verscheen het album "Astral Sessions Vol 1- The Journey Begins" in eigen beheer als CD-R in een beperkte oplage van 50 stuks en als digitaal album en deze werd in juli 2022 gevolgd door 2 albums van Doctors Of Space, waarvan "Astral Sessions Vol.2" (5 juli 2022) in eigen beheer in een beperkte genummerde oplage van 50 stuks op CD-R en "Mind Surgery" (1 juli 2022) via Guerssen Records als 2LP en als digitaal album.
"The Astral Sessions Vol 3- On A Comatose High" (28 december 2022, beperkte CD oplage van 50 stuks), "Astral Sessions- Vol 4- Where's Your Soul?" (7 april 2023, beperkte oplage van 50 stuks), "April 2023 Studio Session" (4 juni 2023, digitaal album), "Live in Porto" (24 augustus 2023, als cassette in een beperkte oplage van 30 stuks en als digitaal album) en ook verscheen in augustus 2023 "The Astral Sessions-Vol.5-Roadburn Redux" als CD-r in een beperkte oplage van 100 stuks en hierop staan 4 lange nummers, waaronder 1 bonus nummer en op 16 maart 2024 bracht het duo de CD-r "The Astral Sessions Vol.6 Summer 2021" in een beperkte oplage van 100 stuks uit, die 4 lange nummers uit juni en juli 2021 bevat.
Het album start met "Wind Walker" waarin Doctors Of Space met een eentonig ritme de muziek inzet om na korte tijd ruimtelijke geluiden en basgitaarspel bij te voegen en even later gaat het tempo iets omhoog, komt er psychedelisch gitaarspel bij en wordt de muziek met een terugkerend ritme gespeeld, om na enkele minuten nog meer snelheid te krijgen, bij tijd en wijle heftig te klinken, een lichte trance op te roepen en te gaan swingen.
Daarna volgt "14 Dead", een heerlijk klinkend progressief rock nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk hypnotiserend terugkerend ritme dat me in trance brengt.
In "Bomsheller" laat Doctors Of Space me genieten van een verrukkelijk uptemo nummer met een terugkerend ritme en progressieve, krautrock en ruimtelijke invloeden.
Dan volgt "Nighthawk" en hierin speelt het duo een fantastisch nummer met een gemiddeld tempo, lichte reggae invloeden en een terugkerend ritme dat tot dansen aanzet.
"The Astral Sessions Vol.6 Summer 2021" van Doctors Of Space is een puik album met 4 uitstekende nummers, waar ik vanaf de begin tonen enorm van genoten heb en ik raad liefhebbers van progressieve rock, spacerock en de betere rock deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Penny Arcade is het alias van James Hoare uit Londen, Engeland, die op 3 mei 2024 zijn debuut solo album "Backwater Collage" als LP, als CD en als digitale download via Tapete Records uitbrengt en hierop krijgt hij medewerking van Nathalia Bruno - zang en Mac Claps - keyboards.
Het album, dat 11 nummers bevat, begint met "Jona", waarin Penny Arcade een mooie vrij rustige pop song ten gehore brengt (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en deze werd gevolgd door "Don’t Cry No Tears", een prachtige langzame pop song met een aanstekelijk ritme en "Want You Around", een een song met een niet al te hoog tempo en licht psychedelische invloeden.
Daarna volgen "Dear John", een lekker in het gehoor klinkende licht psychedelische pop song met een gemiddeld tempo, "Prodigal Son", eveneens een mooie rustige pop song en "When The Feeling Is Gone", opnieuw een licht psychedelische song met een langzaam tempo en een aanstekelijk ritme.
In "Black Cloud" zet Penny Arcade me nogmaals een pop song met een niet al te hoog tempo voor, in "Mr.Softie" krijg ik een nogmaals een licht psychedelische pop song met een langzaam tempo te horen en in "Dennis" hoor ik ook nu weer een traag nummer .
Verder volgen "Garage Instrumental", een prima instrumentaal nummer met een langzaam tempo en een terugkerend ritme en "One More", een licht psychedelische pop song met een langzaam tempo.
"Backwater Collage" van Penny Arcade staat vol heerlijke rustige pop songs, die zo nu en dan een psychedelisch karakter hebben en wat mij betreft wel iets meer variatie hadden mogen bevatten, maar desondanks toch lekker in het gehoor klinken en ik raad iedere liefhebber van de betere pop dan ook aan deze schijf eens te gaan beluisteren.
The Cosmic Dead is een jam rock collectief uit Glasgow, Schotland, waarvan de 2 vaste krachten James T McKay - sologitaar en Julian Dicken - drums zijn, maar verder verschilt de band elke keer van samenstelling.
In april 2011 verscheen de cassette "Psychonaut", waar op 10 nummers te horen zijn, via het Duitse Who Can You Trust? Records, een collectie van vroege jams, repetitie opnamen en diverse andere opnamen, die tussen februari en december 2010 gemaakt werden met Josh Longton - basgitaar, Joseph Quimby - Synthesizer (track 4 & 9) en Omar Aborida - zang (track 2).
In augustus 2012 verscheen de nieuwe Cassette "The Exalted King" in een beperkte oplage via het Canadese label Dub Ditch Picnic.
Hun debuut album "The Cosmic Dead", waarop 4 lange nummers staan, is in een gelimiteerde oplage in 2012 van 500 stuks op CD heruitgebracht door Paradigm Records en in 2013 verschenen: "Live At The Note", dat 3 nummers bevat, via Stabbed In The Back Records, "Inner Sanctum", waarop 4 nummers staan, als gelimiteerd cassette album C80 via Evil Hoodoo Records en "Orbiting Salvation", met daarop 4 nummers, als MP3 album en dit is een eigen uitgave van The Cosmic Dead, waarbij aangemerkt kan worden, dat "Inner Sanctum" en "Orbiting Salvation" in 2014 via Paradigms Recordings werden her uitgebracht.
Het nummer "Djamba", dat ook op de CD "Live At The Note" staat, is op 8 november 2013 opnieuw uitgebracht, maar deze maal als split LP met "The Wizard And The Seven Swines" van Pigs, Pigs, Pigs, Pigs, Pigs, Pigs, Pigs, een band uit Newcastle, Engeland en hun LP "EasterFaust" uit 2014, die door Sound Of Cobra is uitgebracht, verscheen in een beperkte oplage van 400 stuks, die op 180 gram bruin marmer gekleurd vinyl geperst is en werd tevens door Paradigms Recordings in 2014 op de markt gebracht, waarna op 26 november 2014 het split album "Mugstar - Breathing Mirror & Cosmic Dead - Fukahyoocastulah" via het Evil Hoodoo records label verscheen.
De muzikanten, die op deze LP spelen zijn: James T McKay - sologitaar, Julian Dicken - drums, Omar Aborida - basgitaar en Lewis Cook - synthesizers en in deze formatie stond de band op het podium met onder andere: White Hills, Gnod, Wooden Chips, Naam, Mugstar, Damo Suzuki, Carlton Melton, Cave en Teeth Of The Sea.
Ook het album "Rainbowhead", dat op 12 april 2016 verscheen, is in deze samenstelling opgenomen en werd in een zeer beperkte oplage van 200 stuks op crème en groen vinyl als swirl op LP uitgebracht, plus in een oplage van 900 stuks op cola fles doorzichtig vinyl en er is ook een CD uitgave van het album.
"Rainbowhead" werd in september 2013 in de hooglanden van Schotland opgenomen te Kyle Of Lochals (Skye) onder leiding van geluidtechnicus Luigi Pasquini, die de plaat samen met de band produceerde, terwijl het hoes ontwerp van de hand van Lewis Cook is.
Daarna verschenen: "Eccie Bam, Yas E?" (LP in een beperkte oplage van 800 stuks en digitaal album, 12 augustus 2016), "Psych Is Dead" (LP in diverse beperkte oplages, CD en digitaal album, 28 april 2017), "Psych Is Live" (digitaal album en CD-R in een beperkte oplage, 29 september 2017) en "Scottish Space Race" (2LP, CD en digitaal album, 20 september 2019).
Op 29 oktober 2021 verscheen het split album met Giöbia "The Intergalactic Connection: Exploring The Sideral Remote Hyperspace" via Heavy Psych Sounds waarop de band bestaat uit: Omar Aborida - sologitaar, Luigi Pasquani - synthesizer, Calum Calderwood - viool en Tommy Duffin - drums en op 12 april 2024 brengt Heavy Psych Sounds hun langverwachte album "Infinite Peaks" in dezelfde samenstelling uit als testpersing LP in een zeer beperkte oplage van 10 stuks op zwart vinyl, als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op blauw wit oranje vinyl, als LP in een beperkte oplage van 400 stuks op geel vinyl, als LP op zwart vinyl, als digipack CD en als digitale download en dit bevat 2 lange nummers.
Kant A van het album bevat het numer "Navigator #9" en hierin laat The Cosmic Dead me 23 minuten genieten van een geweldig progressief rock nummer met een gemiddeld tempo en een hypnotiserend terugkerend ritme, dat na 8 minuten over gaat in een licht psychedelisch stuk muziek met een niet al te hoog tempo en eveneens een hypnotiserend ritme bevat, waar het tempo 9 minuten later steeds verder wordt opgevoerd totdat er een climax ontstaan is en in rust eindigt.
In "Space Mountain" begint de muziek met een fantastisch stuk acidrock dat gekruist met ruimtelijke geluiden en een terugkerend ritme, dat na 5 minuten meer snelheid krijgt waardoor de muziek gaat swingen en dansbaar wordt, om 10 minuten later in een langzamer tempo over te gaan.(luister naar een gedeelte van dit nummer via de youtube link onder de recensie)
"Infinite Peaks" van The Cosmic Dead bevat 2 schitterende nummers, die invloeden hebben van psychedelische rock, progressieve rock, acidrock en spacerock en ik kan iedere rock liefhebber deze schijf dan ook zeer aanbevelen.
Thee Headcoats uit Chatham, Engeland, werd in 1989 opgericht nadat Billy Childish's band Thee Mighty Ceasers uit elkaar was gegaan en bestond uit: Billy Childish - sologitaar en zang, Johnny Johnson - basgitaar en Bruce Brand - drums.
De band, die tot halverwege de jaren 2000 bestond, bracht in de loop der jaren de nodige albums uit en het in 1996 verschenen "In Tweed we Trust" werd op 21 september 2018 in een beperkte oplage op eendenei blauw vinyl opnieuw uitgebracht door Damaged Goods Records en tevens op CD en als digitale download.
Via dit label verscheen op 11 november 2022 de 4CD box "Head Box" die bestaat uit de CD's: "Headcoats Down!" (1989), "The Kids Are All Square, This Is Hip!" (1990), "Headcoatitude" (1991) en "W.O.A.H! Bo In Thee Garage" (1993) en deze bevat tevens een boekje met de nodige informatie en is van exclusief nieuw artwork voorzien en op 11 november 2022 bracht de band, aangevuld met Keith Evans van The Downliners Sect de EP "A Tribute To Don Craine" uit.
Op 31 maart 2023 verscheen, na 22 jaar stilte rondom de band, hun nieuwe album "Irregularis (The Great Hiatus)" als LP, als CD en als digitaal album via Damaged Goods Records, op 17 november 2023 bracht Damaged Goods Records hun album "Heavens To Murgatroyd, Even! It’s Thee Headcoats (Already)" met 2 extra nummers en nieuw artwork uit als LP en als CD en op 26 april 2024 brengt dit label hun album "I Am The Object Of Your Desire", dat in 2000 via Friends Of The Buff Medway Fanciers Association Records verscheen, als LP uit.
Het album, dat 12 nummers bevat, begint met het titel nummer "I Am the Object Of Your Desire", waarin Thee Headcoats een heerlijke jaren 60 gerelateerde song speelt, die een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme bevat (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en gevolgd wordt door "Hurt Me", een fantastische rhtythm & blues song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme, jaren 60 invloeden en een hoog meezing gehalte en "An Image Of You", een prima uptempo rock met een aanstekelijk dansbaar ritme.
Daarna volgen "In A Dead Man’s Suit", een schitterende swingende uptempo song met een licht hypnotiserend terugkerend ritme, waarbij stil zitten geen optie is, "Chatham Town Welcomes Desperate Men", een progressieve blues song met een gemiddeld tempo en "In Blood", een puike rock song met een gemiddeld tempo en een hoog meezing gehalte en een terugkerend ritme.
In "Come Into My Mind" zet Thee Headcoats me een song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme voor, in "Great Grandfather" speelt de band een uitstekende cover van een Bo Diddley nummer in een niet al te hoog tempo en in "I’m A Desperate Man" krijg ik een uptempo rock song te horem, die een terugkerend teugkerend ritme heeft.
Verder hoor ik "Strange Looking Woman", een song met een gemideld tempo en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme, "Your Crying Means Nothing To Me", een uptempo rhythm & blues song met een aanstekelijk dansbaar ritme en "The Same Tree", een swingende uptempo rhythm & blues song met een terugkerend ritme, tempowisselingen en jaren 60 invloeden.
"I Am the Object Of Your Desire" van Thee Headcoats staat vol verrukkelijke rhythm & blues songs met jaren 60 invloeden, waar ik enorm van genoten heb en ik raad elke liefhebber van zowel jaren 60 muziek als rhythm & blues deze schijf dan ook sterk aan.
Pyramid uit Neurenberg, Duitsland, bestaat na enkele bezettingswisselingen uit: Lukas Schomann - drums, Shane Saban - sologtaar en Michael Kümpflein - basgitaar en synthesizer.
De band bracht hun debuut album "Mind Maze" op 11 mei 2019 uit als CD en als digitale download en deze werd op 24 juni 2022 gevolgd door de CD single "Ancient Vibes Of A Sun God Cult", die tevens als digitale download verscheen en op 22 maart 2024 verscheen hun album "Beyond Borders Of Time", dat 7 nummers bevat, via Subsound Records als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op zwart vinyl, als LP in een beperkte oplage van 200 stuks op zandkleurig met oranje gespetterd vinyl en als digitale download.
Het album start met "The Medicine Man", waarin Pyramid een uitstekend progressief rock nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme speelt, dat lichte stoner en melodische invloeden bevat en gevolgd wordt door "Sunbeam", een lekker in het gehoor klinkend stoner nummer met tempowisselingen en melodische invloeden.
Daarna volgen "Fainting", een heerlijk stoner nummer met een terugkerend ritme dat in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en tempowisselingen bevat en "Petrichor", een fantastisch kort melodisch nummer met een terugkerend ritme en een niet al te hoog tempo, dat verder gaat in "Solar Flare", een prima melodisch nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.
In "Krypta" schotelt Pyramid me een stevig uptempo stoner nummer met een terugkerend ritme voor en in "Prototype" krijg ik een schitterend melodisch nummer met een gemiddeld tempo te horen.
"Beyond Borders Of Time" van Pyramid bevat 7 puike nummers, waarin invloeden van stoner en melodische rock met elkaar verbonden worden en ik kan liefhebbers van deze muzieksoorten deze schijf dan ook zeer aanbevelen.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
For All We Know werd in 2011 opgericht en is het project van Ruud Jolie (Within Temptation) -sologitaar, synthesizer, programmering en achtergrond zang, die samen met Wudsik - zang en schreeuwen, Kristoffer Gildenlow - basgitaar en achtergrondzang en Léo Margarit - drums en achtergrondzang de band vormt.
De band bracht in 2011 hun CD debuut album "" uit, dat in 2017 gevolgd werd door het CD album "Take Me Home", die beide via Construction Records op 9 juni 2023 op vinyl verschenen en ook hun album "By Design Or By Disaster", dat 22 maart 2024 werd uitgebracht, is via dit label als LP in een beperkte oplage van stuks op 180 gram wit paars blauw vinyl, als LP in een beperkte oplage van stuks op 180 gram wit rood vinyl, als LP op zwart vinyl, als CD en als digitale download en dit album is vooraf gegaan door de singles "Lifeline" en "The Future That Came Too Soon".
Het album, dat 11 nummers bevat, start met "Forced To Be Free", waarin For All We Know een lekker in het gehoor klinkende uptempo symfonische song met een gemiddeld tempo speelt, die tempowisselingen bevat en dit nummer wordt gevolgd door de single "Lifeline", een schitterende aanstekelijke uptempo rock song met wisselende ritmes (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "This Hell We Know", een melodische rock song met afwisselende tempo's en een aanstekelijk ritme, die hier en daar lichte heavy rock zang invloeden bevat.
Daarna volgen het op single verschenen "The Future That Came Too Soon", een puike uptempo song met een aanstekelijk ritme en melodische invloeden, "All We Did Was Hide", een verrukkelijke melodische song met een niet al te hoog tempo en aan ritme, dat tot schuifelen aanzet en "Hush", een mooie rustige melodische song met afwisselende tempo's.
In "Remind Me To Forget You" zet For All We Know me een fantastische rock song voor, die met hoge snelheid begint, maar al snel in een langzamer tempo over gaat en ik een rustige pop song te horen krijg, die tempowisselingen bevat, in "Flaws" hoor ik de band een uitstekende progressieve rock song met een gemiddeld tempo, melodische invloeden en een terugkerend ritme en in "Guide Me In Getting Lost" hoor ik de band een vrij rustige pop song spelen, die tempowisselingen heeft.
Verder volgen "Ghosts Of Summer's Past", een song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk ritme en tempowisselingen en "Goodbye", waarin Marco Kuypers de band op piano begeleidt en ik een prachtig rustig nummer te horen krijg, dat tempowisselingen heeft en tot beweging aanzet.
"By Design Or By Disaster" van For All We Know is een puike plaat met mooie melodische rock songs, waar ik erg van genoten heb en ik raad elke liefhebber van de betere pop en rock deze schijf dan ook van harte aan.
Crystal Jacqueline werd in Wiltshire, Engeland geboren en al op jonge leeftijd ontwikkelde ze haar talent en liefde voor muziek.
Ze trad regelmatig in en rond Bath op, die haar lof en een waardevolle ervaring opleverden en verhuisde later verder naar het zuiden van het land, waar ze in verscheidene bands speelde, die in binnen en buitenland optraden.
Ze woont in Devon met haar varken, katten, ganzen en haar partner Icarus Peel en samen spelen ze in de band The Honey Pot, die in 2012 startte en in het begin uit 5 personen bestond, maar nadat, in 2013, hun zanger en ook hun basgitarist de band verlieten, nog maar bestond uit: Crystal Jacqueline - zang en piano, Icarus Peel - alle andere instrumenten en Brian Rushbrooke - drums.
In 2010 bracht ze haar solo debuut album "Heal Yourself" via Psychedandy Records uit en in 2012 verscheen haar eerste album met The Honey Pot, getiteld "To The Edge Of The World" op het Mega Dodo label.
In november 2012 nam ze de EP "A Fairy Tale" op met daarop 3 covers: "Cousin Jane" (Troggs), "A Fairy Tale" (Second Hand), "Play With Fire" (Rolling Stones), die door Fruits De Mer Records werd uitgebracht.
Daarna verscheen de LP "Sun Arise" in 2013 via het Mega Dodo Records label op de markt en deze bevat 16 nummers, inclusief de songs van de EP "A Fairy Tale".
Het album Crystal Jacqueline And The Honey Pot, "Electronic Memory", uit 2015, is in een zeer gelimiteerde box oplage van 100 stuks verschenen en bevat een 12 pagina's tellend boekje, 2 ansichtkaarten en een badge.
Ook de uitgave van de band, "Inside The Whale", die 26 februari 2016 door het Mega Dodo Records label werd uitgebracht, verscheen in een beperkte oplage en daarop zijn keyboards speler John Wyatt en basgitarist Simon Fear, die sinds begin 2015 bij de band zitten, voor het eerst te horen.
Het album, dat 9 nummers bevat, is op 180 gram zwart vinyl op LP uitgebracht in een gelimiteerde oplage van 300 stuks, waarvan de eerste 150 stuks gesigneerd en genummerd zijn door de band.
De CD uitgave bevat 2 extra nummers, terwijl er van de beperkte uitgave van de 3CD versie slechts 150 verschenen en deze bevat het album "Inside The Whale", het exclusieve live album "Live In London" (opgenomen tijdens het Games For May optreden), de single "Lisa Dreams" plus 2 bonus nummers en een interview met Icarus Peel en Crystal Jacqueline, waarbij het geheel verpakt is in een speciaal genummerd blik met waarzeggende vis.
De single "Dr. Crippen's Waiting Room" van The Honey Pot is een voorloper van de 100ste vinyl uitgave van het Fruits De Mer label, dat sinds 2008 bestaat.
De 100ste uitgave is de 2LP "Ascending Scales" van The Honey Pot, die 12 december 2016, op gekleurd vinyl in een klaphoes verscheen en daarop staat een mix van klassieke en obscure psychedelische en progressieve rock covers plus nieuwe nummers.
Om dit heugelijke feit te vieren, vroeg Icarus Peel een aantal artiesten om medewerking aan hun album te verlenen en Dick Taylor (Pretty Things), James Lowe (Electric Prunes), Tom Newman (July), Peter Cook (July), Nick Saloman (The Bevis Frond), Adrian Shaw (The Bevis Frond), Anton Barbeau, Judy Dyble, Us And Them, Jack Ellister, Bruce Woolley (Buggles) en anderen spelen hierop mee.
Omdat het dubbel album snel uitverkocht was, besloot Keith Jones van Fruits De Mer Records het in 2017 in een speciale editie als 3CD uit te brengen, waarbij CD 3 opnamen bevat, die niet op de eerste uitgave voorkomen.
De opvolger van dit triple album is de LP ""Bewildered Jane", die op 29 maart 2019 via Mega Dodo Records in een beperkte oplage van 300 stuks op 180 gram zwart en wit vinyl wordt uitgebracht, waarvan de eerste 99 exemplaren voorzien zijn van een met de hand geschreven inlegvel en een extra live CD, die in september 2018 op het Onboard The Craft Festival werd opgenomen.
De band bestaat op deze plaat uit: Crystal Jacqueline - zang en keyboards, Icarus Peel - sologitaar en zang, John Wyatt - zang, keyboards en slide gitaar, Andy Budge - basgitaar en Wayne Fraquet - drums, terwijl Lizzy Wayne dwarsfluit in 1 nummer speelt.
En op 2 november 2019 verscheen de 2EP "I Talk To The Wind", die 5 covers bevat, op 7" gekleurd vinyl, via Crustacean, het sub label van Fruits De Mer Records.
Op 25 juni 2021 bracht The Honey Pot hun album "The Secret" uit via Billywitch Records als CD in een beperkte oplage en als digitale download en deze wordt op 22 april 2024 gevolgd door het compilatie album "An Introduction To The Honey Pot, With Crystal Jacqueline", dat als CD via Fruits De Mer Records verschijnt en 13 nummers bevat, waaronder 3 bonus nummers.
Het album start met een cover van Mighty Baby, getiteld "Egyptian Tomb", waarin The Honey Pot een uitstekende dansbare pop song ten gehore brengt, die gevolgd wordt door "Tick Tock", een cover van een Fleur De Lys song en hierin speelt de band een lekker in het gehoor klinkende pop song, die een aanstekelijk ritme bevat en "Sweet Orange Sunshine", een prachtige licht psychedelische folk song met een niet al te hoog tempo.
Daarna volgen "Annabella", een progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, "Games For May", een mooie pop song met een gemiddeld tempo en "Love Is Green", een heerlijke licht psychedelische pop song, waarbij Jack Ellister zijn medewerking verleent.
In "Rainy Day Mushroom Pillow" (Strawberry Alarm Clock) zet The Honey Pot me een verrukkelijke psychedelische song voor, die Oosterse invloeden heeft en in dit nummer krijgt de bannd medewerking van Steve Palmer van Mooch, in "Kites" (Simon Dupree And The Big Sound) krijg ik een verrukkelijke licht psychedelische song te horen, die ruimtelijke invloeden bevat, in "Dreams" (Tonton Macoute) laat de band me genieten van een fantastische progressieve rock song, die door Icarus Peel gezongen wordt, enkele tempowisselingen bevat en tegen het einde heerlijk psychedelisch wordt en in "Sympathy" (Rare Bird) begint Jacqueline zonder begeleiding, die er na korte tijd bij komt en de band me een heerlijke hedendaagse uitvoering van deze song voorzet, die afwijkt van het origineel, maar desondanks schitterend klinkt.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Dan volgen de bonus nummers, waarvan "Venice" het eerste is en daarin schotelt de band me een uitstekende swingende progressieve pop song met een aanstekelijk terugkerend ritme voor, waarbij stil zitten geen optie is en deze gaat na enkele minuten tijdelijk over in een trager tempo, om dan na enkele minuten weer meer snelheid te krijgen, waarna "White Rabbit" (Jefferson Airplane) volgt en de band een puike eigentijdse uitvoering van dit nummer ten gehore brengt, die iets ruiger dan het origineel klinkt en halverwege over gaat in een fantastisch progressief stuk muziek en als laatste volgt "Shangri-La" (The Kinks) en ook hierin laat de band me genieten van een eigen versie, die swingt en aanzet tot dansen zonder het origineel aan te tasten.
"An Introduction To The Honey Pot, With Crystal Jacqueline" van The Honey Pot staat vol verrukkelijke licht psychedelische pop songs, waar ik van begin tot einde erg van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van psychedelische muziek alsmede de betere pop deze schijf dan ook zeer aan.
Hijss uit Italië bestaat uit: Alexander Ebner alias Lois Lane - sologitaar en zang, Heinrich Pan - basgitaar en synthesizer en Maurice Bellotti - drums.
De band brengt op 8 maart 2024 hun debuut album "Stuck On Common Ground" uit via Heavy Psych Sounds en dit verschijnt als test persing LP in een zeer beperkte oplage van 15 stuks op zwart vinyl, als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op transparant met blauw en ornaje gespetterd vinyl, als LP in een beperkte oplage van 350 stuks op magenta vinyl, als LP op zwart vinyl, als digipack CD en als digitale download.
Het album dat 10 nummers bevat start met "Ingraved", waarin Hijss een schitterend progressief rock nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme ten gehore brengt, dat swingt en lichte krautrock elementen bevat en dit wordt gevolgd door "1234Me", een uptempo rock song met een terugkerend ritme, een gesproken tekst en hardrock invloeden en "Headless Blues", een stevige trage progressieve blues song met een aanstekelijk terugkerend ritme.
Dan volgen "Interlude #1", een prachtig melodisch nummer met een niet al te hoog tempo, dat over gaat in "Train Tracks", een stevige rock song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme en "Narcolepsy", een lekker in het gehoor klinkende song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, die iets over de helft van het nummer een ander ritme en meer snelheid krijgt en gaat swingen.
in "Black Disease" zet Hijss me een geweldige swingende rock song met een aanstekelijk terugkerend ritme en een gemiddeld tempo voor, die een gesproken tekst bevat, in "Interlude #2" krijg ik een mooi rustig melodisch nummer te horen, dat doorloopt in "Blowout", een uitstekende uptempo progressieve rock song die een aanstekelijk ritme bevat en in "Tiltmode" laat de band me genieten van een fantastische uptempo rock song met een terugkerend ritme, dat swingt als een trein.
"Stuck On Common Ground" van Hijss bevat 10 heerlijke nummers met progressieve rock invloeden waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van de betere rock deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Fast Eddy werd in 2014 te Denver, Amerika opgericht en bestaat uit: Arj Narayan - drums, Devon Francy - basgitaar, Lisandro Gutierrez - ritme gitaar en Micah Morris - zang en sologitaar.
De band bracht op 1 december 2015 hun debuut uit met "Sick Of This City", dat als digital nummer verscheen en op dezelfde dag werd ook het digitale nummer "Nowadays" uitgebracht.
Daarna volgden: "Chemical Action" (digitaal nummer, 3 februari 2017), "Fast Eddy" (cassette in een beperkte oplage en digitaal album, 17 juli 2017), "Toofer One" / "Milwaukee" (digitale single, 9 mei 2018), "Lost" (digitaal nummer, 16 september 2019) en op 11 november 2023 en 5 januari 2024 verschenen de digitale nummers "Spirit Commander" en "In Too Deep" via Beluga Records als voorlopers van hun nieuwe album "To The Stars", dat in 2024 via dit label en Spahetty Town Records zal verschijnen en deze zijn gevolgd door "Grey Day", dat eveneens een voorloper van het album is.
In "Grey Day" zet Fast Eddy me een uitstekende pop song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk dansbaar ritme en licht psychedelische invloeden voor, die ik elke liefhebber van de betere pop kan aanraden.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
The Chuck Norris Experiment werd in 2004 te Gotenburg, Zweden opgericht en bestaat uit: Chuck Ransom - zang, Chuck The Ripper - sologitaar, Chuck Dakota - basgitaar, Chuck Rooster - sologitaar en Chuck Buzz - drums.
De naam Chuck Norris Experiment is gekozen als een eerbetoon aan de legendarische blues gitarist Charles "Chuck" Norris, die het klassieke live album "Los Angeles Flash" te Gotenburg op 25 juni 1980 maakte.
In de 15 jaar van bestaan, maakte de band diverse LP's CD's, Split CD's / LP's en singles en verschenen verscheidene nummers via verzamel albums, die, sinds 2004, via verschillende labels, zoals I Hate Records, Off The Hip Records, Tornado Ride Records, Masterrock Records, Psycho T Records, No Balls Records, Bad Attitude Records, Nicotine Records, Scarey Records, Ghost Highway Records, Dope Productions, Savage Magic en Transubstans Records werden uitgebracht.
Op 14 september 2023 verscheen hun 7" EP "Bats!" via Ghost Highway Records, die zowel op wit als zwart vinyl is uitgebracht en in een beperkte oplage van totaal 300 stuks werd geperst en hierop kreeg de band medewerking van Jake Starr, die de zang voor zijn rekening neemt en op 31 oktober 2023 bracht de band de single "High Times" / "Easy Livin'" uit, die van de 7" collectie "Sword & Swede" komt.
Kort daarna, op 8 december 2023, volgde hun digitale single "Hammersmith Palais", die op de Various Artists LP "The Songs That Demolition 23 Thaught Us" staat en deze is op 24 januari 2024 gevolgd door de digitale single "You Go Boom!", als voorloper van het te verschijnen album "20", dat in april 2024 via Ghost Highway Recordings en Savage Magic Records wordt uitgebracht en hierbij is het vermelden waard, dat Chuck Daniels na 10 jaar terug in de band is als sologitarist, waardoor de band nu met 3 gitaristen speelt en op 8 maart 2024 verscheen "Surprise!" eveneens als digitaal nummer als voorloper van hun nieuwe album "20".
In "Surprise!" laat Chuck Norris Experiment me genieten van een geweldige uptempo rock song met een aanstekelijk dansbaar ritme, waarbij stil zitten niet aan de orde is en ik raad elke liefhebber van de betere rock deze digitale schijf dan ook van harte aan en wacht met spanning op het te verschijnen album.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Riptide Rats uit Kungsbacka City, Zweden bestaat uit: Fredrik Wallgren - drums, Jocke Olsson - basgitaar en Gustav Wilhelmsson - sologitaar.
De band bracht op 25 augustus 2023 hun debuut uit met het digitale nummer "Breaker", die gevolgd werd door het digitale nummer "The Riptide Rats Theme" (29 september 2023), "The Eastwood EP" (31 oktober 2023), die als 7" EP via Ghost Highway Records in een beperkte oplage van 300 stuks verscheen, waarvan er 150 op oranje vinyl en 150 op zwart vinyl werden uitgebracht en tevens verscheen het nummer "The Riptide Rats Theme" op het compilatie album "Short & Swede", dat eveneens via Ghost Highway Records werd uitgebracht en op 8 maart 2024 bracht de band "The Shed Sessions Part 1" : "Action Jaxxxon" als digitale download uit, waarvan meerdere nummers van deze serie volgen.
In "Action Jaxxxon" laat The Riptide Rats me genieten van een fantastisch swingend garagerock nummer met veel fuzz en surf invloeden, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en ik raad iedere liefhebber van deze genres dit nummer dan ook sterk aan.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Epitaph uit Dortmund, Duitsland werd eind 1969 opgericht door de Britse muzikanten Cliff Jackson - zang en sologitaar en James McGillivray - drums, die samen met de Duitsers Bernd Kolbe - basgitaar, mellotron en zang en Klaus Walz - sologitaar en zang de band vormden.
De band kreeg een contract bij het Polydor label en bracht daarop 2 albums uit, getiteld "Epitaph" (1971) en "Stop Look And Listen" (1972).
Deze zijn op 15 december 2023 samen met een bonus CD via M.I.G Music als 2CD uitgebracht onder de naam "History Box 2 The Polydor Years 1971-1972".
CD 1 start met "Moving To The Country" van het debuut album "Epitaph", waarin Epitaph een schitterende swingende uptempo progressieve rock song ten gehore brengt, die blues invloeden en enkele tempowisselingen bevat (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), waarna "Visions" volgt en de band een prachtige vrij rustige pop song, die progressieve invloeden heeft.
Daarna volgen "Hopelessly", een verrukkelijke swingende uptempo symfonische rock song met een aanstekelijk ritme en tempowisselingen, "Little Maggie", een song met een gemiddeld tempo en invloeden van progressieve en country rock en "Early Morning", een heerlijke progressieve rock song met een gemiddeld tempo, die halverwege meer snelheid krijgt en gaat swingen.
Dan volgen de nummers van "Stop Look And Listen", waarvan de eerste "Crossroads" is en hierin zet Epitaph me een prima rock song met een gemiddeld tempo voor, die een aanstekelijk ritme heeft en dit nummer wordt gevolgd door "Nightingale", een mooie langzame song, die enkele minuten voor het einde meer snelheid krijgt en gaat swingen en "Uptight", een geweldige swingende rock song met symfonische en progressieve invloeden en een gemiddeld tempo.
In "Fly" schotelt Etipath me een puike song met een afwisselende tempo's voor, die bij tijd en wijle swingt als een trein en in het titel nummer "Stop Look And Listen" laat de band me genieten van een song met een gemiddeld tempo, progressieve blues invloeden, die iets voor de helft van het nummer in een hoger tempo over gaat, waarbij de muziek gaat swingen, om iets over de helft enkele tempowisselingen bijgevoegd te krijgen, waarbij ook het ritme verandert.
CD 2 bevat 18 nummers en begint met de demo versie van "I'm Trying" uit 1970, een heerlijke uptempo progressieve rock song met melodische hardrock invloeden en subtiele tempowisselingen en dit nummer wordt gevolgd door "Changing World" (demo 1970), een swingend uptempo rock nummer met tempowisselingen, "Early Morning", een uitstekende uptempo progressieve rock song met een terugkerend ritme en tempowisselingen en "Little Maggie", een countryrock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, dat swingt als een trein.
Daarna volgen "London Town Girl" (single A-kant 1971), een geweldige progressieve bluesrock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, dat tot dansen aanzet, "Paradise For Sale" (demo B-kant van "We Love You Alice", 1973), een lekker in het gehoor klinkende rock song met een gemiddeld tempo, "Autumn '71", (demo A-kant, 1971), een swingende uptempo rock song met lichte progressieve bluesrock invloeden, waarbij stil zitten geen optie is en "Are You Ready", een (demo B-kant van "Autumn '71", 1971), een swingend instrumentaal uptempo nummer met subtiele tempowisselingen en lichte funk invloeden.
In "We Love You Alice" (demo A-kant, 1973) zet Epitaph me een prima swingende uptempo song voor, in "Better Games" (van "The Lost Tapes"1975/1976) krijg ik een verrukkelijke song met een gemiddeld tempo te horen, die tempowisselingen en melodische invloeden heeft, in "She's Burning" (van "The Lost Tapes"1975/1976) hoor ik de band een mooie song spelen, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en in "Wings On My Shoes" (van "The Lost Tapes"1975/1976) schotelt de band me een prachtige rock voor, die lichte progressieve invloeden heeft.
Dan volgen "Train To The City" (van "The Lost Tapes"1975/1976), een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, "Another Day Is Calling" (van "The Lost Tapes"1975/1976), een melodische rock song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme, "Kind Of A Man" (van "The Lost Tapes"1975/1976), een uitstekende uptempo song met een dansbaar karakter en een swingend ritme en "Long Tall Sally" (van "Epitaph Rock 'N' Roll"), een fantastische cover van dit nummer, die swingt als een trein.
Verder volgen "Shakin' All Over" (van "Epitaph Rock 'N' Roll"), een puike cover van dit Johnny Kidd And The Pirates nummer en "Feeling Shaky" (van Günter Boas Trio - "Piano Bar Blues") waarin de band een schitterend instrumentaal bluesrock nummer met een terugkerend ritme ten gehore brengt, dat tot beweging aanzet.
"History Box 2 The Polydor Years 1971-1972" van Epitaph bevat 2 geweldige CD's met verrukkelijke progressieve rock nummers, waar ik enorme van genoten heb en ik raad liefhebbers van dit genre deze 2CD dan ook van harte aan.
Mario Lalli & The Rubber Snake Charmers uit Amerika werd in 2010 opgericht door basgitarist en zanger Mario Lalli, die met een collectief muzikanten live psychedelische rock improvisaties begon te maken.
Zijn tegenwoordige collectief The Rubber Snake Charmers bestaat uit: Ryan Güt - drums, Brant Bjork - sologitaar en Sean Wheeler - zang en voordrachten.
In deze samenstelling verschijnt op 29 maart 2024 het debuut album "Folklore From The Other Desert Cities" via Heavy Psych Sounds als testpersing LP in een zeer beperkte oplage van 15 stuks op zwart vinyl, als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op 3 segmenten neon groen, neon geel en neon magenta vinyl, als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op transperant paars met oranje gespetterd vinyl, als LP in een beperkte oplage van 400 stuks op violet vinyl, als LP op zwart vinyl, als digipack CD en als digitale download.
Het album dat 4 nummers bevat start met "Creosote Breeze" waarin Mario Lalli & The Rubber Snake Charmers een heerlijke licht psychedelische desert rock song met een gemiddeld tempo ten gehore brengt, die een aanstekelijk terugkerend ritme heeft, tot dansen aanzet en lichte invloeden van de muziek van The Doors heeft en door gaat in "Swamp Cooler Reality", een vervolg van het eerste nummer, dat met gedeclareerde teksten wordt gespeeld.
In "Other Desert Cities" laat de band me genieten van een uitstekende rock song met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme, dat na korte tijd iets meer snelheid krijgt, gaat swingen en subtiele tempowisselingen bevat.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)
Als laatste hoor ik "The Devil Waits For Me", nogmaals zo'n puike rock song met een gemiddeld tempo, voordrachten en een terugkerend ritme, waarbij stil zitten niet aan de orde is.
"Folklore From The Other Desert Cities" van Mario Lalli & The Rubber Snake Charmers bevat 4 geweldige desert rock nummers, waar ik vanaf de begin tonen van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook zeer aan.
BMX Bandits werd in 1985 te Bellshil, Schotland opgericht en bestaat na diverse bezetting wisselingen tegenwoordig uit: Andrew Pattie - solo- en basgitaar en zang, Amanda Nivich - basgitaar en zang, Duglas T. Stewart - zang en Stuart Kidd - sologitaar, drums en zang.
De band bracht in 1985 hun debuut cassette "Figure 4" in eigen beheer uit, die in 1989 werd gevolgd door hun debuut album "Totally Groovy Live Experience !", dat als LP en CD via Avalanche Records werd uitgebracht, waarna de volgende album uitgaven verschenen: "C86" (1990, LP en CD, Click!), "Star Wars" (1991, LP en CD, Vinyl Japan), "Life Goes On" (1993, LP en CD, Creation Records), "Gettin' Dirty" (1995, LP en CD, Creation Records), "Theme Park" (1996, LP en CD, Creation Records), "Kim Fowley And The BMX Bandits – Hidden Agenda At The 13th Note (Live)" (1997, CD, Receiver Records Limited), "Down At The Hop" (2003, LP en CD, Shoeshine Records), "Serious Drugs" (2005, CDr, Sanctuary Records Group Ltd.), "My Chain" (2006, LP en CD, Rev-Ola), "Bee Stings" (2007, CD, Poppydisc), "In Space" (2012, LP en CD, Elefant Records), "Forever" (2017, LP, CD en MP3, Elefant Records), "Duglas Stewart's Frankenstein" (2 april 2021, digitaal album), "Music For The Film "Dreaded Light" (13 januari 2023, LP, CD en digitale download via Tapete Records) en op 26 april 2024 verschijnt hun album "Dreamers On The Run", dat 11 nummers bevat, via Tapete Records als LP, als CD en als digitale download.
Ook bracht de band vanaf 1996 29 singles en ep's uit en verschenen er 5 compilatie albums en 1 video.
Het album start met het titel nummer "Dreamers On The Run", waarin BMX Bandits een mooie rustige folk song ten gehore brengt, die hemelse zang en dromerige melodische invloeden bevat en gevolgd wordt door "Setting Sun", een lekker in het gehoor klinkende pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en "Time To Get Away", een vrolijk klinkende pop song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.
Daarna volgen "What He Set Out To Be", een prachtige dansbare pop song met een gemiddeld tempo, "Cockerel’s Waiting", een prima song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "My Name Is Duglas (Don’t Listen To What They Say)", een schitterende progressieve pop song met een terugkerend ritme, die iets over de helft over gaat in een licht psychedelisch stukje muziek met een traag tempo en "Home Before Dark – In The Industrial Zone", een song met een niet al te hoog tempo en een aanstekelijk ritme.
In "Hop Skip Jump (For Your Love)" zet BMX Bandits me opnieuw een vrolijk klinkende pop song met een gemiddeld tempo voor en in "The World Was Round" krijg ik nogmaals zo'n uitstekende pop song te horen.
Dan volgen "Things You Threw Away", waarin de band verder gaat met het maken van lekker in het gehoor klinkende pop en "Digital Dreamers", een kort nummer met een aanstekelijk ritme.
"Dreamers On The Run" van BMX Bandits staat vol puike pop songs, die hoofdzakelijk een gemiddeld tempo bevatten en vrolijkheid uitstralen en ik raad iedere liefhebber van de betere pop dan ook aan eens naar deze schijf te gaan luisteren om zelf hun oordeel hierover te vellen.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Glitter Wizard uit San Francisco, Californië, Amerika bestaat uit: Fancy Cymballs - drums, Doug Graves - keyboards en synthesizer, Kandi Moon - basgitaar en zang, Lorfin Terrafor - sologitaar en Wendy Stonehenge - zang.
De band bracht op 22 oktober 2009 hun debuut 7" single "Black Lotus" / "Witch's Limbo" uit via SansEscape Records, waarna de volgende uitgaven verschenen: "Solar Hits" (23 juli 2011, LP en digitaal via Captcha Records), "Horses" (30 juni 2012, 7" single via Captcha Records), "Hunting Gatherers" (16 november 2012, LP en digitaal via Captcha Records), "Life Under Traffic" / "Circle Of Kings" (20 juli 2016, 7" single via Rock & Rule Records), "Hollow Earth Tour" (21 oktober 2016, LP en digitaal via Heavy Psych Records), "Opera Villains" (19 april 2019, LP, CD, cassette en digitaal), "Race With The Devil" (7 mei 2020, digitaal nummer), "Fairies Wear Boots" (14 oktober 2020, digitaal nummer) en "Kiss The Boot" (7 maart 2023, LP, CD en digitaal via Kitten Robot) en op 22 maart 2024 brengt Ripple Music hun album "Hunting Gatherers" opnieuw uit met een extra nummer als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op bruin vinyl en als digitale download.
Het album, dat 9 nummers bevat, start met "Worship The Devil", waarin Glitter Wizard een fantastische uptempo rock song ten gehore brengt, die swingt als een trein en na korte tijd over gaat in een ander ritme en een gemiddeld tempo, dat progressieve rock invloeden bevat en deze wordt gevolgd door "Blood Of The Serpent", een heerlijke progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme en "Motorider", een uitstekende uptempo rock song met rock & roll invloeden.
Daarna volgen "Space", dat met de begin tonen van "Chorus Girl" van de Nederlandse band Rotnaam start en de band een puike progressieve rock song speelt, die na een tempowisseling verandert in een prachtig langzaam stuk muziek met progressieve folk invloeden, waartussen de band een ander nummer speelt, waardoor het geheel nogal chaotisch klinkt, om dan de muziek voor de laatste minuten over te laten gaan in een stukje rock en het extra nummer "Fire", een prima swingende uptempo hardrock song met een psychedelisch orgeltje.
In "Ragdoll (Deux)" schotelt Glitter Wizard me een lekker in het gehoor klinkende uptempo progressieve rock song met jaren 70 invloeden voor, die beweging oproept en na 2 minuten space- en acidrock invloeden krijgt en in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en in "Wizard Wagon" krijg ik een puike uptempo hardrock song te horen, die een dansbaar ritme heeft.
Dan volgen "Sunlit Wolves", een mooie rustige pop song met lichte progressieve folk invloeden en "Big Sur", een nummer dat een gemiddeld tempo heeft, een terugkerend ritme en lichte reggae invloeden bevat en na 2 minuten over gaat in een uptempo rock song met boogie en progressieve blues invloeden, om enkele minuten later weer in een langzamer tempo gespeeld te worden.
"Hunting Gatherers" van Glitter Wizard bevat heerlijke progressieve muziek, waar ik enorm van genoten heb en ik kan deze schijf dan ook zeer aanraden aan liefhebbers van deze muzieksoort.(luister naar het originele album via de bandcamp link onder de recensie)
