Review: Cracked Machine - Wormwood (Kozmik Artifactz, 2024) (Post-Rock)

Cracked Machine uit Engeland bestaat na een betzettingswisseling  uit: Gary Martin - drums, Chris Sutton - basgitaar en Bill Denton - sologitaar en synthesizer.

De band bracht op 16 oktober 2017 hun debuut album "I, Cosmonaut" uit via Psyka Records als LP, als CD , als cassette en als digitale download en deze werd gevolgd door "The Call Of The Void" (12 april 2019, LP, CD en digitale download via Psyka Records), "Gates Of Keras" (26 juni 2020, LP, en digitale download via Kozmik Artifactz en CD via Psyka Records) en op 20 januari 2024 verscheen "Wormwood" als CD en als digitale download, om op 26 juli 2024 via Kozmik Artifactz als LP te worden uitgebracht.

Het album bevat 8 instrumentale nummers en begint met "Into The Chronosphere", waarin Cracked Machine een uitstekend post-rock nummer in een gemiddeld tempo speelt, dat een aanstekelijk ritme bevat en gevolgd wordt door "Song Of Artemis", een mooi post-rock nummer met een niet al te hoog tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme en "The Glowing Sea", een licht psychedelisch nummer met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo.

Daarna volgen "Eigenstate", een mix van post-rock en stoner, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en een terugkerend ritme heeft, "Return To Antares", een prachtig nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Burning Mountain", een prima post-rock nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, die subtiele tempowisselingen heeft.

In "Desert Haze" schotelt Cracked Machine me een fantastisch nummer met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme voor en in  het titelnummer "Wormwood" krijg ik een geweldig uptempo nummer te horen, dat een dansbaar terugkerend ritme heeft en een lichte trance oproept.

"Wormwood" van Cracked Machine is een puike plaat, die lekker in het gehoor klinkende post-rock nummers bevat en ik raad iedere liefhebber van dit genre dan ook aan eens naar deze schijf te gaan luisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Delving - All Paths Diverge (Stickman Records / Blues Funeral Recordings, 2024) (Progressieve Melodische Rock)

Delving uit Berlijn, Duitsland is het geesteskind van Elder voorman en multi-instrumentalist Nick DiSalvo, die op 11 juni 2021 zijn debuut solo album "Hirschbrunnen" als LP en als digitale download uitbracht, dat op 23 augustus 2024 gevolgd wordt door het album "All Paths Diverge".

Het album, dat 7 nummers bevat verschijnt in Europa via Stickman Records als 2LP in een beperkte oplage van 300 stuks op oranje met wit gespetterd vinyl en in Noord-Amerika via Blues Funeral Recordings als 2LP op turquoise lucht blauw vinyl, als test persing 2LP in een beperkte oplage op zwart vinyl, als CD en als digitale download.

Het album begint met "Sentinel", waarin Delving een elektronisch nummer met een gemiddeld tempo ten gehore brengt, dat na een kort intro melodische invloeden krijgt bijgevoegd, in een hoger tempo gespeeld wordt en een terugkerend ritme bevat en gevolgd wordt door "Omnipresence", dat met een doordringend terugkerend ritme begint om na ongeveer een minuut over te gaan in een geweldig progressief symfonisch stuk muziek, dat subtiele tempowisselingen heeft.

Daarna volgen "Chain Of Mind", een uptempo nummer, waarin een schitterende mix van krautrock en melodische rock wordt gemaakt, die swingt en "New Meridian", een lekker in het gehoor klinkend elektro nummer met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, dat halverwege meer snelheid krijgt en melodische elementen heeft.

In "Zodiak" zet Delving me een fantastisch uptempo symfonisch nummer voor met subtiele tempowisselingen, die na 9 minuten in een lager tempo over gaat en sferische ruimtelijke elementen krijgt (luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie) en in "The Ascetic" hoor ik hem een verrukkelijk uptempo melodisch progressief nummer spelen, dat en terugkerend ritme heeft en swingt.

Als laatste volgt "Vanish With Grace" en hierin laat Delving me genieten van een uitstekend swingend uptempo melodisch nummer, dat iets over de helft van het nummer verandert in een heerlijk krautrock gerelateerd nummer met een hypnotiserend ritme.

"All Paths Diverge" van Delving is een puike plaat met geweldige melodische progressieve nummers, waar ik vanaf de begintonen enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoort deze schijf, met wat mij betreft "Vanish With Grace" als uitschieter, dan ook sterk aan.

Review: Ananda Mida - Live At Duna Jam (Heavy Psych Sounds, 2024) (Rock)

Ananda Mida uit Italië werd in 2013 opgericht en is een collectief, dat onder leiding staat van drummer Max Ear van de band OJM en mede oprichter is van het label Go Down Records en sologitarist Matteo Pablo Scolaro.

Het duo treedt sinds 2015 op met diverse bezettingen, varieërend van 3 tot 6 leden en bracht de volgende uitgaven op de markt: "Aktavas"​ /​ "Passavas" (29 december 2015, 7" single via Go Down Records), "Anodnatius" (25 november 2016, LP, CD en digitale download), "Cathodnatius" (12 januari 2019, LP, CD en digitale download), "Karnak" (25 juni 2021, 12" 180 gram picture disc EP en digitale download), "Reconciler" (3 november 2023, 2LP, 2CD en digitale download) en op 12 juli 2023 verscheen het album "Live At Duna Jam" via Heavy Psych Sounds als test persing LP in een zeer beperkte oplage van 10 stuks op zwart vinyl, als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op zwart/geel/oranje vinyl, als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op transparant paars vinyl, als LP op zwart vinyl, als CD en als digitale download.

Hierop bestaat de band uit: Max Ear - drums, Matteo Pablo Scolaro - sologitaar, Alessandro Tedesco - ritme gitaar, Davide Bressan - basgitaar en Conny Ochs - zang en percussie.

Het album dat 6 nummers bevat, start met "Swamp Thing", waarin Ananda Mida met een stukje psychedelische muziek begint, dat na korte tijd verandert in een heerlijke progressieve bluesrock song met een gemiddeld tempo die een aanstekelijk ritme bevat en uitnodigt tot schuifelen, om na 9 minuten met hogere snelheid te worden gespeeld en 2 minuten later terugkeert in het langzame tempo.

Daarna volgen "Blank Stare", een swingende uptempo rock song met een aanstekelijk ritme en "Doom And The Medicine Man (part V)", eveneens een swingende uptempo rock song, waarbij stil zitten geen optie is.

In "Doom And The Medicine Man (part VI-VII-VIII)" zet Ananda Mida me een puike rock song met een vrij langzaam tempo voor, die tegen het einde iets heftiger wordt en meer tempo krijgt om dan over te gaan in en melodische song met een aanstekelijk dansbaar ritme, dat tot meedeinen aanzet, in "Doom And The Medicine Man (part IV)" krijg ik een schitterende rock song met een gemiddeld tempo te horen, die een dansbaar ritme heeft en in "Lunia" laat de band me genieten van een fantastische uptempo rock song, die swingt als een trein.

"Live At Duna Jam" van Ananda Mida is een geweldige plaat, waar ik erg va genoten heb en ik raad liefhebbers van de betere rock dan ook aan deze schijf eens te gaan beluisteren, om misschien wel tot dezelfde conclusie te komen als ik.(luister naar dit album via de bandcamp link onder  de recensie)

Review: Indignation Meeting - Trouble In The Shed (Damaged Goods Records, 2024) (Pop Punk)

Indignation Meeting uit Leeds, Engeland bestaat uit: Peter Hirst (15 jaar) - zang, drums, basgitaar en trompet, zijn vader Michael Hirst - sologitaar en basgitaar (track 2 en 5), Heather Hirst - zang (track 14) en achtergrondzang (track 5 en 8), Sally Canlin - achtergrondzang (track 5 en 8) en tamboerijn (track 5) en Hugo - basgitaar.

De band bracht op 9 januari hun debuut single "Trouble's Brewing" als CD single en als digitale single uit en deze werd gevolgd door op 13 januari 2023 hun debuut album "Trouble In The Shed" als CD in eigen beheer uit en op 3 november 2023 verscheen de 7" single "That Leeds Feeling", waarna Damaged Goods Records hun debuut album, dat 14 nummers bevat op 2 augustus 2024 als LP in een beperkte oplage op groen vinyl uitbrengt.

Het album begint met "PVLR", waarin Indignation Meeting een lekker in het gehoor klinkende powerpop song met een gemiddeld tempo en een dansbaar aanstekelijk terugkerend ritme speelt en dit nummer wordt gevolgd door "Swingball Blues", een heerlijke swingende uptempo pop punk song, waarbij stil zitten niet aan de orde is en "Electrification", een uptempo pop punk song met een dansbaar aanstekelijk ritme.

Daarna volgen "That Leeds Feeling", een swingende uptempo song met lichte overeenkomsten met de muziek van The Undertones en The Dickies, "Abergynolwyn", een song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme, waarin de zang in mijn opinie enigszins vals klinkt, "Oh Zacharias", een schitterende uptempo punk rock song, die subtiele tempowisselingen bevat en "Hornby Horrors", een swingende uptempo punk song met jaren 70 invloeden.

Kant B start met "41241" en hierin brengt Indignation Meeting een uitstekende pop punk song ten gehore, die een hoog meezing gehalte heeft en deze wordt gevolgd door 

"The Class 37’s In The Pits", een vrolijk klinkende uptempo song met een terugkerend ritme en "Inspirational Transformation", een uptempo pop song met diverse tempowisselingen.

In "Riotous Rolling Stock" zet de band me een aanstekelijke song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme voor, in "Cybil Shepherd" krijg ik een korte uptempo song te horen, in "Fabulous Flying Scotsman" hoor ik de band een puike uptempo song spelen, waarin de drums op subtiele wijze de hoofdrol speelt en in "Give The Teddies What They Want" geweldige uptempo punk song met een aanstekelijk terugkerend ritme en een hoog meezing gehalte.

"Trouble In The Shed" van Indignation Meeting bevat 14 prima pop punk songs, die hoofdzakelijk met hoge snelheid gespeeld worden en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoort deze schijf, met wat mij betreft "Give The Teddies What They Want" als uitschieter, dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Heiko Maile + Julian Demarre - Neostalgia (Bureau B Records, 2024) (Elektronisch)

Heiko Maile - keyboards en filmmuziek en Julian Demarre - synthesizer, elektronica en filmmuziek uit Stuttgart, Duitsland kennen elkaar sinds halverwege de jaren 90 en brachten op 3 mei 2024 het digitale nummer "Melancholia" uit als voorloper van het album "Neostalgia", dat op 6 september 2024 via Bureau B Records als LP, als CD en als digitale download uitgebracht wordt.

Het album., dat 10 nummers bevat, begint met "Patience", waarin Heiko Maile + Julian Demarre een schitterend stuk elektronische muziek met een vrij rustig tempo speelt, waarin elementen van new age en krautrock gecombineerd worden en dit wordt gevolgd door "Reflection (Dark Horses)", een heerlijke song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Number Stations", een experimenteel startend nummer, dat na enkele minuten over gaat in een geweldig krautrock nummer.

Daarna volgen "Serengeti Ostinato", een fantastisch uptempo krautrock nummer met een dansbaar ritme, "Universal Universe", eveneens zo'n uitstekende song, die een dansbaar ritme en krautrock elementen bevat en "Helios", een prachtig elektro nummer me een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.

In "Melancholia" laat het duo Heiko Maile + Julian Demarre me genieten van een verrukkelijk elektronisch nummer met lichte new age en krautrock invloeden dat in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en in "Between Trees" krijg ik een mooi rustig elektronisch nummer voorgezet dat een aanstekelijk ritme bevat.

Verder volgen "Hollow Earth", een elektronisch nummer met en niet al te hoog tempo en lichte krautrock invloeden en "Eternal Drift", een vrij rustig melodisch nummer met een terugkerend ritme.

"Neostalgia" van Heiko Maile + Julian Demarre is een puike plaat, die vol geweldige elektronische muziek met krautrock invloeden staat en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoort dit album dan ook sterk aan.(luister naar 3 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Amy Rigby - Hang In There With Me (Tapete Records, 2024) (Pop)

Amy Rigby - zang, sologitaar en mandoline uit Catskill, New York, Amerika speelt sinds 1984 muziek; eerst met bands en vanaf 1996 ook solo.

Haar debuut album verscheen op 21 op 21 oktober 2016 en heet "Diary Of A Mod Housewife" en deze werdd gevolgd door diverse digitale nummers en albums, waarvan haar album "Hang In There With Me", dat via Tapete Records op 30 augustus 2024 als LP, als CD en als digitale download verschijnt en 11 nummers bevat de achttiende uitgave is.

Het album start met "Hell-Oh Sixty", waarin Amy Rigby een mooie song met een gemiddeld tempo ten gehore brengt, die psychedelische folk invloeden en een aanstekelijk ritme heeft en gevolgd wordt door "Too Old To Be So Crazy", een lekker in het gehoor klinkende dansbare song met een gemiddeld tempo en lichte jaren 80 elementen en "O Anjali", een puike pop song met een niet al te hoog tempo. 

Daarna volgen "Dylan In Dubuque", een pop song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, "Requiem", een uitstekende pop song met een aanstekelijk dansbaar ritme en "Bangs", een heerlijke song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, die subtiele tempowisselingen heeft.

In "The Farewell Tour" schotelt Amy Rigby me een prima folk song met een gemideld tempo voor, in "Bad In A Good Way" krijg ik een verrukkelijke pop song met een gemiddeld tempo te horen, die tempowisselingen heeft en in "Bricks" laat ze me genieten van een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme.

Verder volgen "Heart Is A Muscle", een fantastische uptempo song met een swingend terugkerend ritme, waarbij stil zitten geen optie is en "Last Night's Rainbow", een song met jaren 60 elementen, lichte overeenkomsten met de muziek van Adrian Shaw, een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.

"Hang In There With Me" van Amy Rigby staat vol lekkere pop songs, waar ik erg van genoten heb en ik raad elke liefhebber van de betere pop deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar 3 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Magmakammer - Before I Burn (Evil Noise Recordings / Kozmik Artifactz Records, 2024) (Rock)

Magmakammer uit Oslo, Noorwegen bestaat uit: Lasse R. - drums, Sitan S. - basgitaar en Ulrik H.J. sologitaar, synthesizer en zang.

De band bracht op 28 september 2018 hun debuut uit met het album "Mindtripper", dat als LP en als digitale download verscheen en dit werd gevolgd door "Bloody Diamond" (12 mei 2019, split LP en digitale download), "Apocalypse Babes" (13 oktober 2023, digitaal nummer) en "Cyanide Fever" (17 november 2023, digitaal nummer) en op 26 juli 2024 verschijnt hun album "Before I Burn" als LP, als cassette en als digitale download via de labels Evil Noise Recordings (cassette) en Kozmik Artifactz (vinyl).

Het album, dat 8 nummers bevat, start met "Doom Jive", waarin Magmakammer een geweldige progressieve bluesrock song in een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme speelt, die overeenkomsten met de muziek van Uncle Acid & The Deadbeats heeft en deze wordt gevolgd door "Cyanide Fever", een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme.

Daarna volgen het titel nummer "Before I Burn", een lekker in het gehoor klinkende rock song, die in een niet al te hoog tempo begint, maar na 2 minuten meer snelheid krijgt, waarbij de muziek dansbaar wordt en gaat swingen en "Zimbardo", een heerlijke rock song met een terugkerend ritme, waarbij stil zitten geen optie is.

In "Princess Of The Peaks" schotelt Magmakammer me een fantastische song met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend ritme voor en in "Cult Of Misanthropy" laat de band me genieten van een prachtig nummer met een gemiddeld tempo, dat halverwege zang bijgevoegd krijgt.

Verder volegen "Apocalypse Babes", een verrukkelijke blues gerelateerde rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en "I Will Guide Your Hand", een mooie langzame song met een terugkerend aanstekelijk ritme.

"Before I Burn" van Magmakammer is een uitstekende plaat, die puike rock nummers bevat, waar ik enorm van genoten heb en ik raad elke liefhebber van de betere rock deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Land Mammal - Emergence (Kozmik Artifactz Records, 2024) (Psychedelisch)

Land Mammal uit Dallas, Texas, Amerika bestaat na enkele band bezettingswisselingen uit: Bryan David - drums, lap steel gitaar, basgitaar, sologitaar, piano en synthesizer, Will Weise - sitar, lap steel gitaar, basgitaar en sologitaar, Paul "Lefty" Wright - sitar, dwarsfluit, esraj en tanpura, Jake Dexter - orgel, Yatziv Caspi - tabla en percussie en Kinsley August - zang.

De band bracht op 30 maart 2019 hun debuut album "Land Mammal" uit als cassette en als digitale download, die gevolgd werd door "Slow Your Mind" (24 september 2021, LP, cassette en digitale download), "Make Believe World" (27 mei 2022, digitaal nummer) en "Emergence", die op 12 juli 2024 via Kozmik Artifactz Records als LP en als digitale download verscheen en hierop word de band bijgestaan door: Uriah Stake - basgitaar (track 7), Isaiah Mitchell - sologitaar (track 2 en 7), True Turner - synthesizer (track 5), Maria Grigoryeva - snaren (track 5) en Drsyaa - zang (track 3, 8 en 9).

Het album bevat 9 nummers en begint met "Doors To Reality", waarin Land Mammal een kort stukje op de sitar speelt met get geluid van een trein op de achtergrond, dat naadloos gevolgd wordt door "Tear You Down", een schitterende psychedelische song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en het titel nummer "Emergence", een psychedelisch nummer dat met zware tonen start en na korte tijd iets meer tempo en een terugkerend ritme krijgt.

Daarna volgen "Separation", een verrukkelijk kort psychedelisch nummer met een mysterieuze Oosterse uitstraling" dat doorloopt in "Divide", een progressieve song met een gemiddeld tempo en lichte folk invloeden.

In "I Am" zet Land Mammal me een geweldige licht psychedelische progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme voor en in "The Circle" krijg ik een heerlijke song te horen die een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme heeft en ruimtelijke elementen bevat.

Verder volgen "Transcendence Pt1", een uitstekend instrumentaal psychedelisch nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme en "Transcendence Pt2", een vervolg op "Pt1"en hierin laat de band me genieten van een progressief instrumentaal nummer met een gemiddeld tempo, ruimtelijke elementen en een aanstekelijk ritme.

"Emergence" van Land Mammal is een fantastische plaat met puike psychedelische nummers waar ik van begin tot einde enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze meesterlijke schijf dan ook aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Desert Twelve - The Last Dark Wood (Orzorock Music, 2024) (Rock)

Desert Twelve werd in 2021 te Piacenza, Italië opgericht en bestaat uit: Gabriele 'Gaby' Finotti - sologitaar, Davide Radicelli - basgitaar, Alex Viti - ritme gitaar, Vittoria Ipri - zang en Luca Dabergami - drums.

De band bracht hun debuut album "Desert Twelve" op 29 juni 2022 uit via Orzorock Music en deze is op 20 juni 2024 gevolgd door hun album "The Last Dark Wood", dat 8 nummers bevat en via Orzorock Music als LP, als CD en als digitale download is uitgebracht.

Het album start met "To Be The King", waarin Desert Twelve een fantastische progressieve rock song met een gemiddeld tempo ten gehore brengt, die melodische elementen en hardrock invloeden bevat en gevolgd wordt door "The Dragon", een heerlijke uptempo hardrock song met een aanstekelijk ritme.

Daarna volgen "Bikini Since 1946", een lekker in het gehoor klinkende rock song met een gemiddeld tempo en hardrock invloeden en "Eleven Magic Kisses", een puike rock song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, die swingt.

In "The Moon" zet Desert Twelve me een schitterende uptempo rock song met aanstekelijk dansbaar ritme voor, waarbij stil zitten niet aan de orde is en in "Echidna" krijg ik een verrukkelijke afwisselende song met een terugkerend ritme te horen.

Verder volgen "The First Underworld Down", een prima rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en het titel nummer "The Last Dark Wood", een uitstekende swingende uptempo rock song met subtiele tempowisselingen.

"The Last Dark Wood" van Desert Twelve bevat 8 heerlijke hardrock nummers, waar ik erg van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Collapse Under The Empire - Non-Album Singles & Bonus Tracks (Finaltune Records, 2024) (Post-Rock)

Collapse Under The Empire uit Hamburg, Duitsland werd in 2008 opgericht en bestaat uit: Martin Grimm - bas- en sologitaar en Chris Burda - keyboards en drums.

Het duo bracht op 1 juli 2008 hun debuut single "Paintball" als digitale download uit en deze werd gevolgd door "System Breakdown" (16 februari 2009,digitaal album), "Crawling" (1 januari 2010, digitaal nummer), "Find A Place To Be Safe" (3 januari 2010, CD en digitaal album), "Grade Separation" (5 januari 2010, digitaal nummer), "The Sirens Sound" (15 juni 2010, CD en digitale download), "Black Moon" (31 juli 2011, split CD EP), "Disclosure" / "The Great Silence" (2 september 2011, digitale single), "Shoulders & Giants" (21 oktober 2011, CD en dd), "There Is No Sky" (12 november 2011, digitaal nummer), "Dragonfly" (5 juni 2012, digitaal nummer), "Breaking The Light" (13 juli 2012, digitaal nummer), "Closer" (25 juli 2012, digitaal nummer), "Fragments Of A Prayer" (28 september 2012, LP, CD en dd), "Stjarna" (16 januari 2013, digitaal nummer), "We Are Close As This" (20 maart 2013, digitaal nummer), "The Silent Cry" (12 april 2013, CD EP), "Stairs To The Redemption" (20 april 2014, digitaal nummer), "Sacrifice & Isolation" (23 mei 2014, CD en dd), "Sacrifice" / "Low" (8 augustus 2014, CD single), "Giants (live)" (29 mei 2016, video single), "Dark Water" (25 augustus 2017, digitaal nummer). "The Forbidden Spark" (29 september 2017, Digitaal nummer), "The Fallen Ones" (20 oktober 2017, LP, CD en dd), "Anomaly" (1 februari 2019, digitaal nummer), "The End of Something" (13 december 2019, genummerde, gesigneerde 4LP box), "Abstracted" (18 december 2019, digitaal nummer), "Beyond Us" (18 december 2019, digitaal nummer), "A New Beginning" (26 juni 2020, digitaal nummer, de opbrengst is voor het rode kruis), "Red Rain" (16 oktober 2020, digitaal nummer), "Everything We Will Leave Behind Us" (20 november 2020, beperkte oplage als LP op blauw gespetterd vinyl, CD en dd), dat via hun eigen label Finaltune Records is uitgebracht en op 24 december 2021 verschenen hun single "Section VI" en EP "Section IV-VI" gelijktijdig via Finaltune Records als digitale download.

Op 29 september 2023 bracht Finaltune Records hun concept album "Recurring" uit, dat 9 nummers bevat en als LP, als CD en als digitaal album verscheen, op 17 juni 2024 verscheen de 12LP / 11CD box "Works" en op 9 augustus 2024 gevolgd wordt door "Non-Album Singles & Bonus Tracks", dat eveneens via Finaltune Records verschijnt en als CD en als digitale download wordt uitgebracht en 15 nummers bevat en hierbij is nog het vermelden waard, dat dit album van de 12LP / 11 CD box "Works" komt en de CD alleen te bestellen is via de website van de band: https://collapseundertheempire.com.

Het album start met "Anthem Of 44", waarin Collapse Under The Empire een mooi nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme speelt, die gevolgd wordt door "Low", een post-rock nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, "Anomaly", een uitstekend nummer met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme en "Abstracted", een schitterend nummer met een aanstekelijk ritme, dat tot beweging aanzet.

Daarna volgen "Beyond Us", een swingend post-rock nummer, de single versie van "Sacrifice", een post-rock nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, dat swingt als een trein (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie), "Section I", een lekker in het gehoor klinkend melodisch nummer en "Drowning", een verrukkelijk melodisch nummer met een aanstekelijk ritme een een gemiddeld tempo.

In "Diving Into Deep" zet Collapse Under The Empire me een geweldig nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme voor dat swingt, in "Dragonfly", waarin het begin wel iets weg heeft van de muziek van de serie "Twin Peaks", krijg ik een fantastisch melodisch nummer te horen, dat tempowisselingen heeft, een aanstekelijk ritme bevat en swingt en in "Everything Disappears" hoor ik de band een prachtig rustig melodisch nummer met een terugkerend ritme spelen.

Dan volgen de 4 niet eerder uitgebrachte nummers, waarvan het eerste "Arise" heet, een prima post-rock nummer met een gemiddeld tempo, "Echoes", een langzaam nummer, dat tot schuifelen aanzet, "Lost In Space", een mooi post-rock nummer met een niet al te hoog tempo en een aanstekelijk ritme en "In Amber", een kort puik melodisch nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme.

"Non-Album Singles & Bonus Tracks" van Collapse Under The Empire bevat 15 lekker in het gehoor klinkende post-rock nummers, die ik liefhebbers van dit genre sterk kan aanraden.

Review: Vibravoid - We Cannot Awake (Tonzonen Records, 2024) (Psychedelisch / Krautrock)

Vibravoid werd in 1990 te Düsseldorf, Duitsland, opgericht en bestaat tegenwoordig uit: Christian Koch - zang en sologitaar, Frank Matenaar - drums en Dario Treese - orgel.

De band, die in 2020 zijn 30 jarige jubileum vierde, heeft zich muzikaal laten inspireren door o.a. (een vroege) Pink Floyd, Electric Prunes, Strawberry Alarm Clock en Spacemen 3 en talloze andere psychedelische progressieve rock bands.

Sinds 2000 heeft Vibravoid diverse LP's en CD's uitgebracht via verschillende labels, zoals: Triggerfish, Nasoni, Anzitisi Records, Krauted Mind Records, Herzberg Verlag, Sulatron, Fruits De Mer Records en sinds 2013 op hun eigen Stoned Karma Records.

2022 Is een productief jaar voor de band, die in 2022 de albums "Zeitgeist Generator" (2LP, CD, 1 maart), "Phasenvoid" (2LP, 2CD, 10 juni), "A Sparkle In The Twilight" (LP, CD, 8 juli), "The Clocks That Time Forgot" (LP, CD, 12 augustus) uitbracht en op 2 december 2022 volgt het vijfde op rij, getiteld "The Presidents Of The Poison Air", waarop 7 nummers staan en hiervan verscheen het titel nummer al op 27 februari van dit jaar als onmiddellijke reactie tegen de oorlog in Oekraïne.

Van de LP "A Sparkle In The Twilight" is de single "The Secret In Her Eyes" / "When The People Arise" getrokken, die op 8 januari 2023 via Hypnotic Bridge Records op 7" vinyl verscheen.

Op 23 augustus 2024 brengt Tonzonen Records hun album "We Cannot Awake", waarop 6 nummers staan, als LP en als digitale download uit.

Het album begint met "Get To You", waarin Vibravoid een schitterende vrolijk klinkende uptempo psychedelische song met ruimtelijke elementen ten gehore brengt, die tot dansen aanzet  (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en deze wordt gevolgd door "Nothing Is Wrong", een heerlijke dansbare uptempo song met subtiele tempowisselingen, die enigszins commercieel klinkt.

Daarna volgen "The End Of The Game", een lekker in het gehoor klinkende uptempo song met ruimtelijke elementen, waarbij stil zitten niet aan de orde is en "A Comment Of The Current Times", een geweldige song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, die beweging oproept.

In "On Empty Streets" schotelt Vibravoid me opnieuw een fantastische uptempo psychedelische song met een aanstekelijk dansbaar ritme voor en in "We Cannot Awake" laat de band me genieten van een iets meer dan 20 minuten durend nummer, dat een gemiddeld tempo en ruimtelijke elementen heeft, aanzet tot dansen, psychedelisch is, een terugkerend ritme en een gesproken tekst bevat en swingt als een trein en na iets meer dan 11 minuten over gaat in een verrukkelijk stuk krautrock, waarin "The End Of The Game" nogmaals te horen is en vlak voor het einde acid rock elementen krijgt toegevoegd, om plotseling te eindigen.

"We Cannot Awake" van Vibravoid bevat 6 uitstekende psychedelische nummers met wat mij betreft "We Cannot Awake" als uitschieter, waar ik van begin tot einde enorm van genoten heb en ik raad elke liefhebber van deze muzieksoort dit meesterlijke album dan ook van harte aan.

Review: Highest Primzahl On Mars - Error Not Found (Sunhair Music, 2024) (Krautrock / Psychedelisch)

Highest Primzahl On Mars uit Frankfurt, Duitsland bestaat na een bezettingswisseling tegenwoordig uit: Gerd Böhme - drums, Frank Diedrich - basgitaar, Arun Kumar - sologitaar en Uli "Hank" Wagner - sologitaar.

Op 23 november 2023 verscheen hun debuut album "Escape From Moronia" via Sunhair Music als CD en als digitale download, waarop hun voormalige gitarist Dietrich Skrock nog in de gelederen was.

Op 16 december 2023 bracht de band het digitale nummer "Merry Christmas" uit en deze werd op 10 mei 2024 gevolgd door het digitale nummers "Second Sun From The Stone" en "Curved Nothing" (24 juni 2024) en op 29 juli 2024 verschijnt hun album "Error Not Found" als 2LP in een beperkte oplage van 150 stuks en als digitale download.

Het album, dat 7 nummers bevat start met "Filamental Decay", waarin Highest Primzahl On Mars een verrukkelijk uptempo stuk krautrock met een aanstekelijk dansbaar ritme ten gehore brengt, waarbij stil zitten geen optie is, dat enkele minuten voor het einde korte tijd van ritme verandert om dan weer in het begin tempo verder te gaan en dit nummer wordt gevolgd door "In The Void", een schitterend progressief rock nummer met een licht hypnotiserend ritme en een gemiddeld tempo, dat krautrock en psychedelische elementen herbergt.

Daarna volgt het titel nummer "Error Not Found", waarin Horst "Sunhair" Friedric als gast muzikant op synthesizer (Microkorg, Roland SH 101) meespeelt en hierin laat de band me genieten van een  psychedelisch nummer met een gemiddeld tempo, krautrock invloeden en een terugkerend ritme, dat een lichte trance oproept.

In "Black Holes In A Tin Can" schotelt Highest Primzahl On Mars me een fantastisch swingend stuk krautrock met een hypnotiserend ritme, waarbij het onmogelijk om niet in beweging te komen en in "Yeast From Outer Space" krijg ik een geweldig progressief nummer met een vrij langzaam tempo te horen, dat een terugkerend ritme en ruimtelijke invloeden heeft en tegen het einde over gaat in terugkerend gitaarspel.

Verder volgen "Un Autre Monde", een uitstekend krautrock nummer met een aanstekelijk dansbaar ritme, dat swingt als een trein en "To Be Continued", een kort swingend krautrock nummer dat plotseling stopt.

"Error Not Found" van Highest Primzahl On Mars bevat 7 fantastische swingende krautrock nummers, waar ik vanaf de begintonen enorm van genoten heb en ik kan iedere liefhebber van dit genre deze meesterlijke schijf dan ook sterk aanraden. Wat mij betreft: Verplichte kost!(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Yes - Talk (Spirit Of Unicorn Music, 2024) (Symfonisch)

Yes uit Londen, Engeland werd in 1968 opgericht en bestond in eerste instantie uit: Jon Anderson - zang, Chris Squire - basgitaar, Peter Banks - sologitaar, Bill Bruford - drums en Tony Kaye - keyboards, maar in de loop der jaren veranderde de band regelmatig van samenstelling en speelden onder andere Rick Wakeman - keyboards, Alan White - drums, Trevor Horn - zang en basgitaar, Eddie Jobson - keyboards en Patrick Moraz - keybaords plus diverse anderen in de band. 

De band bracht hun debuut album "Yes" in 1969 uit via Atlantic Records, waarna er tot 2023 nog 23 volgden, waaronder het 14e studio album "Talk", dat op 21 maart 1994 verscheen.

Hierop bestond de band uit: Jon Anderson - zang, Chris Squire - basgitaar en zang, Tony Kaye - Hammond orgel, Trevor Rabin - sologitaar, keyboards, programmering en zang en Alan White - drums.

Om het 30 jarig bestaan van dit album te vieren besloot Spirt Of Unicorn Music het album opnieuw uit te brengen als CD, als 4CD box, inclusief 8 bonus studio nummers en een niet eerder uitgebracht live concert en als 2LP in een beperkte oplage op wit vinyl.

Het CD album, dat 7 nummers bevat, start met "The Calling", waarin Yes een uitstekende symfonische song met een gemiddeld tempo en progressieve rock elementen speelt, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en dit nummer wordt gevolgd door "I Am Waiting", een prachtige song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme.

Daarna volgen "Real Love", een lekker in het gehoor klinkende song met een dansbaar ritme en een gemiddeld tempo en "State Of Play", een nummer met lichte progressieve invloeden, een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme.

In "Walls" zet Yes me een heerlijke symfonische song voor, die een dansbaar ritme en een hoog meezing gehalte heeft en subtiele tempowisselingen bevat en in "Where Will You Be" krijg ik een schitterende Japans aandoende symfonische song te horen die een aanstekelijk terugkerend dansbaar ritme heeft.

Als laatste volgt "Endless Dream", dat uit 3 delen bestaat en begint met "Silent Spring", een kort geweldig instrumentaal stuk rock, dat vrij zwaar klinkt en gevolgd wordt door "Talk", een mooi melodisch nummer met een niet al te hoog tempo, zware dreigende klanken en een terugkerend ritme, dat na ongeveer 10 minuten iets meer tempo krijgt, waarna de muziek afgesloten wordt met "Endless Dream", een kort rustig stukje symfonische muziek.

"Talk" van Yes is een prima plaat die vol lekkere symfonische muziek staat, die je van de band gewent bent en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de youtube link onder de recensie)

 

Review: Lars Bech Pilgaard - Folklórica (Momeatdad Records, 2024) (Experimenteel)

Lars Bech Pilgaard - sologitaar en keyboards van de band experimentele band SVIN uit Kopenhagen, Denemarken brengt op 30 augustus 2024 zijn solo album "Folklórica" uit als 2LP met Pantone + Obi-strip en als digitale download via Momeatdad Records.

Het album wordt geflankeerd door een documentaire film, gecreëerd door Mathias Winther Kjeldsen, een goede vriend en visuele partner van Lars.  

Het album dat 11 nummers bevat, start met "Savn", waarin Lars Bech Pilgaard een langzaam avant garde nummer speelt, dat gevolgd wordt door "K", een experimenteel nummer met een gemiddeld tempo en "Ek Kveð", een experimenteel avant garde nummer met een lichte trieste ondertoon.

Daarna volgen "La Luz", een traag nummer met experimentele elementen, "Dancers", een heerlijk uptempo nummer met een terugkerend ritme dat Afrikaanse invloeden heeft, "Varia", een kort experimenteel nummer en "Dwellings", een experimenteel avant garde nummer met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo.

In "Ancestralism" zet Lars Bech Pilgaard me een nummer met een niet al te hoog tempo voor en in "11°11′N 4°17′W" krijg ik een chaotisch klinkend experimenteel nummer te horen.

Verder speelt hij "Source Of Life", een vrij zwaar nummer met terugkerend doordringend eentonig ritme en een vrij langzaam tempo en "Land Of Fire, Winds Of Smoke", een nummer met een gemiddeld tempo en experimentele uitspattingen.

"Folklórica" van Lars Bech Pilgaard is een niet alledaagse experimentele plaat, die alleen geschikt is voor liefhebbers van deze muzieksoort en ik kan hen dan ook uitnodigen eens naar deze dubbelaar te gaan luisteren en zelf hun oordeel over de muziek te vellen.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Ford's Fuzz Inferno - Electrofuzzification (Subunderground C.A., 2024) (Punk)

Ford's Fuzz Inferno uit Kekerdom en Wernhout, Nederland bestaat tegenwoordig uit: Hans F. Ford (Kekerdom) - zang, solo en ritme gitaar en Patrick Delabie (Wernhout) - solo en ritme gitaar en Butsenzeller (alias Bootsie) - drums en percussie.

Op 29 en 30 januari 2021 namen Hans en Patrick (toen nog drummer) de EP "Deniers Of Fuzz Will Be Executed" op in Studio 195 te Wernhout , waarop 5 korte nummers staan en deze verscheen op 26 mei 2021 via het Subunderground Control Autority label op 7" vinyl met een extra nummer en als digitale download.

Vervolgens verscheen op 17 januari 2022 hun tweede 7" vinyl EP "Flog Yourself With Fuzz", waarop 4 nummers staan, via Subunderground Counter Attacks uit en deze werd op 31 januari 2022 gevolgd door de CD "The Book Of Fuzz - Selected Verses", met daarop 11 nummers, waarvan 1 onuitgebracht nummer.

Tevens verscheen deel 3 van hun trilogie, getiteld "Fuzz The Universe!", waarop 4 nummers staan, op 13 april 2022 via Subunderground Cosmic Adjustments op 7" vinyl en was in de voorverkoop te bestellen op dezelfde manier als de vorige 2 7" EP's.

Het CD album "The Book Of Fuzz - Selected Verses" bevat nummers van de eerder uitgebrachte 2 EP's, die aangevuld zijn met 2 nummers van de EP "Fuzz The Universe!", plus een onuitgebracht nummer, dat 31 januari 2022 verscheen en is uitgebracht via Subunderground Cool Apocalypse, waarbij vermeldenswaardig is, dat het album niet als digitale download verkrijgbaar is.

Op 2 januari 2023 bracht het duo de 7" EP "Death To The Fuzz Family" uit, die geperst is op zwart vinyl en via het eigen Subunderground Cultural Arson label verscheen en deze werd 8 maart 2023 gevolgd door de EP "Eternal Circles Of Fuzz", die 4 nummers bevat en in een beperkte oplage van 400 stuks op 7" zwart vinyl geperst werd en tevens als download via het eigen Subunderground Concentric Awesomeness verscheen.

Dat het duo erg produktief is bewijst het feit, dat er op 10 mei 2023 alweer een nieuwe EP via Subunderground Combat Activities uitgebracht werd, die "War, Peace & Fuzz" heet, 5 nummers bevat en als 7" in een beperkte oplage van 400 stuks.

Op 14 februari 2024 is het CD album "Fuzz Up Your Electric Chair, Baby!" via Subunderground Casual Abduction in een beperkte oplage verscheeen en bevat 11 nummers, die live in de studio zijn opgenomen en hierop is de band uitgebreidt met drummer Butsenzeller (alias Bootsie), waardoor Patrick overgestapt is naar gitaar, zodat de muziek net even iets extra's krijgt en deze wordt op 16 augustus 2024 gevolgd door de LP "Electrofuzzification", die in een beperkte oplage van 350 stuks, en als digitale download wordt uitgebracht en 4 nieuwe nummers plus 6 nummers van de live CD "Fuzz Up Your Electric Chair, Baby!" bevat.

Verder is het vermelden waard, dat de muziek van Ford's Fuzz Inferno regelmatig gedraaid wordt door de Britse radio DJ Michael Bradley, die in de punk band The Undertones speelde.

Het album, dat 10 nummers bevat, begint met "Body Functions", waarin Ford's Fuzz Inferno een fantastische uptempo punk rock song ten gehore brengt, die swingt als een trein en gevolgd wordt door "24 Hours To Go", een lekker in het gehoor klinkende song, waarbij stil zitten geen optie is.

Daarna volgen "Maintain Your Good Name", een geweldige swingende uptempo song met een aanstekelijk ritme en een hoog dans gehalte en "Till Not So Long Ago", eveneens weer zo'n heerlijke uptempo punk song met een aanstekelijk ritme, die tot beweging aanzet.  

Dan volgen de nummers van de live CD waarvan de eerste "A Messed Up Situation" heet en hierin hoor ik Ford's Fuzz Inferno een schitterende swingende uptempo rock song spelen, die gevolgd wordt door "Check Out My Machine", een song die met een gemiddeld tempo gespeeld wordt, een aanstekelijk ritme bevat en swingt.

In "Ups And Downs" schotelt de band me een stevige uptempo punk song met invloeden van de Britse punk van eind jaren 70 voor en in "No Solution" krijg ik opnieuw zo'n uitstekende dansbare uptempo punk song te horen.

Verder volgen "Leisure Class Saturday", een verrukkelijke uptempo punk song met eind jaren 70 invloeden, een hoog meezing gehalte en een terugkerend ritme en "Eternal Circles Of Fuzz", een prima swingende uptempo song met een aanstekelijk ritme.

"Electrofuzzification" van Ford's Fuzz Inferno is een fantastische plaat, die vol energieke swingende punk songs staat, die overeenkomsten hebben met de punk rock van eind jaren 70 en oproepen tot dansen en ik raad elke liefhebber van dit genre deze meesterlijke schijf dan ook sterk aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Fernando Perdomo - Self (Spirit Of Unicorn Music, 2024) (Pop)

Multi-instrumentalist, singer-songwriter en solo- en basgitarist van The Dave Kerzner Band, Fernando Perdomo uit Los Angeles, California, Amerika bracht op 9 februari 2018 zijn eerste instrumentale progressieve rock album "Out To Sea" uit, nadat hij eerder 13 albums en 24 opnamen had uitgebracht.

Eerdere albums zijn onder andere: "The Golden Hour" (2017), "DNA" (2017), "Ardent (The Acoustic Record)" (2017), "Burned Out Heart and Other Assorted Breakup Songs" (2017), "This Can Be You" (2017), "Voyeurs" (2016), "Dances With A Mysterious Blonde" (2016), "Picks" (2016), "Dreaming In Stereo (Extended Edition)" (2016), "Warm" (2014), "Dreams" (2014), "Postcards From Reseda  (2014) en "Home Is Wherever You Are" (2012) en deze verschenen hoofdzakelijk als digitale download.

Vervolgens verscheen zijn album "Out To Sea 2", dat 9 nummers bevat, op 15 februari 2019 via Cherry Red en Forward Motion Records als CD, gesigneerde CD en als digitale download en vermeldenswaardig is verder, dat Fernando alle instrumenten in alle nummers bespeeld, op 1 nummer ("The Dream") na, want daarin zorgt Eddie Zyne voor het drumswerk.

De muziek is geïnspireerd op symfonische en artrock artiesten van de jaren 70, zoals Jan Akkerman (Focus), Peter Banks (Yes), Steve Hackett (Genesis), Steve Howe (Yes), John Wetton (King Crimson), Sonja Kristina (Curved Air), Roy Albrighton (Nektar) en anderen.

Zijn op 8 november 2019 verschenen album "The Crimson Guitar" is zijn eerbetoon aan de muziek van King Crimson en werd als CD, gesigneerde CD en als digitale download uitgebracht via Forward Motion Records.

Op 13 maart 2020 kwam het album "Out To Sea 3 - The Storm" via Cherry Red Records als CD en als digitale download uit en volgden nog enkele CD's waaronder "Self", die op 14 juni 2024 via Spirit Of Unicorn Music op de markt kwam en hierop wordt hij bijgestaan door: Leo August - sologitaar en achtergrondzang, Terry Ocean III - keyboards en achtergrondzang, Napoleon Slice - basgitaar en achtergrondzang, Jermiah Maya Papaya - percussie en achtergrondzang en Barry DaBone - drums en achtergrondzang.

Het album bevat 7 nummers en begint met de single "Searching For Myself", waarin Fernando Perdomo een schitterende langzame song speelt, die invloeden van de muziek van The Beatles heeft en deze wordt gevolgd door "Everything Leads To Now", een mooie song met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme en een hoog meezing gehalte.

Daarna volgen "Optimist Prime", een heerlijke swingende uptempo song, die aanzet tot dansen en "Absolute Silence", een langzame song met een aanstekelijk ritme die oproept tot schuifelen,

In "Who I Really Am" schotelt Fernando Perdomo me een uitstekende song met een aanstekelijk dansbaar ritme en een gemiddeld tempo voor en in "All Of Us Under The Same Moon" krijg ik een prachtig instrumentaal nummer met een gemiddeld tempo te horen.

Dan volgt het bijna 20 minuten durende "Self" en hoor ik hem een geweldige melodische song met een gemiddeld tempo ten gehore brengen, die na 6 minuten psychedelisch wordt en korte tijd later weer in het melodische terugkeert.

"Self" van Fernando Perdomo is een prima plaat met prachtige songs waar ik erg van genoten heb en ik raad elke liefhebber van de betere pop deze schijf dan ook van  harte aan.(luister naar dit album  via de bandcamp link onder de recensie)

Review: MEER - Wheels Within Wheels (Karisma Records, 2024) (Melodische Pop)

MEER uit Hamar, Noorwegen werd in 2008 als duo opgericht en bestaat tegenwoordig uit 8 mensen: Johanne Kippersund - zang en achtergrondzang, Knut Kippersund - zang, achtergrondzang en keyboards, Eivind Strømstad - sologitaar, akoestische gitaar, elektrische bariton gitaar, keyboards, programmering en achtergrondzang, Morten Strypet - basgitaar en achtergrondzang, Ole Gjøstøl - piano, vleugel keyboards, orgel, kerk orgel, programmering en achtergrondzang, Åsa Ree - viool en achtergrondzang, Ingvild Nordstoga Eide - altviool en achtergrondzang en Mats Lillehaug - drums, percussie en achtergrondzang

Op 13 oktober 2012 verscheen hun debuut "Ted Glen Extended" als CD EP en als digitale EP en deze werd op 15 januari 2016 gevolgd door het debuut album "MEER", dat als LP op 180 gram vinyl, als digipack CD en als digitale download werd uitgebracht.

Daarna bracht Karisma Records op 29 januari 2021 hun album "Playing House" (12 nummers) uit als 2LP op zwart vinyl, inclusief de cover van Whitesnake "Here I Go Again" als bonus nummer, als CD, waarop 11 nummers staan en als digitale downloaden op 23 augustus 2024 brengt dit label het derde album van de band als 2LP in een beperkte oplage van 800 stuks op neon magenta / grimas paars vinyl, als CD en als digitale download uit, getiteld "Wheels Within Wheels".

Het album, dat 11 nummers bevat, start met "Chains Of Changes", waarin MEER een prachtig stuk muziek speelt, dat rustig begint om na korte tijd over te gaan in een uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme en dit nummer wordt gevolgd door "Behave", een mooie melodische pop song met een gemiddeld tempo, hardrock elementen  en een ritme dat aanzet tot beweging en "Take Me To The River", een schitterende pop song met een niet al te hoog tempo, die halverwege melodische invloeden krijgt en over gaat in een uptempo tempo stuk muziek, dat swingt en invloeden uit de jaren 70 heeft.

Daarna volgen "Come To Light", een heerlijke song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, dat musical elementen en theater heeft, "Golden Circle", een prima uptempo song met disco invloeden, waarbij stilzittenn geen optie is (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en "To What End", een lekker in het gehoor klinkende uptempo song met een aanstekelijk ritme .

In "Today Tonight Tomorrow" zet MEER me een uitstekende pop song met een langzaam tempo voor, die na enkele minuten meer snelheid krijgt en net als de meeste nummers musical en theater elementen bevat, in "World Of Wonder" krijg ik een kort instrumentaal melodisch nummer te horen, dat door de vleugel gedomineerd wordt en in "Mother" laat de band me genieten van een melodische pop song met een gemiddeld tempo.

Verdere volgen "Something In The Water", een fantastische pop song met een gemiddeld tempo en een enigszins dreigend terugkerend ritme en "This Is The End", een verrukkelijke melodische pop song met wisselende ritmes en theater en musical invloeden.

"Wheels Within Wheels" van MEER staat volpuike melodische pop songs, die musical en theater invloeden bevatten, met wat mij betreft "Something In The Water" als de uitschieter en ik raad iedere liefhebber van deze genres dan ook aan deze schijf eens te gaan beluisteren.

Review: Lord Buffalo - Holus Bolus (Blues Funeral Records, 2024) (Progressief)

Lord Buffalo uit Austin, Amerika bestaat na diverse bandbezettingswisselingen tegenwoordig uit: Garrett Jeffrey Hellman - sologitaar, Brockett Travis Hamilton - basgitaar, Rhodes synthesizer, keyboards, pedal steel gitaar en banjo, Daniel Jesse Pruitt - ritme gitaar  en zang, Patrick John Patterson - violen en Yamal Said - drums.

De band bracht op 7 april 2012 hun debuut EP "Lord Buffalo" uit als CDr en als digitale download en deze werd gevolgd door: "Mene Mene Tekel Upharsin" / "Black Mesa" (7 november 2013, 7" single en digitale download), "Castle Tapes" (18 december 2014, cassette EP en digitale download), "Axolotl" ​/​ "Indian Summer" (24 augustus 2016, digitale single), "Lord Buffalo" (17 november 2017, LP, CD en digitale download), "Tohu Wa Bohu" (27 maart 2020, LP< CD en digitale download), "Legends Of The Desert: Volume 1 - Palehorse​​​/​​​Palerider & Lord Buffalo" (21 augustus 2020, split LP en digitale download) en "Holus Bolus", die via Blues Funeral Records als LP in een beperkte oplage op goud groen vinyl, als LP in een beperkte oplage op marmer blauw vinyl, als digipack CD en als digitale download verschijnt en 7 nummers bevat.

Het album start met het titel nummer "Holus Bolus", waarin Lord Buffalo een prima progressief rock nummer met een gemiddeld tempo, lichte jaren 80 invloeden en een aanstekelijk ritme speelt, die gevolgd wordt door "Slow Drug", een fantastisch stuk muziek met een terugkerend eentonig drums ritme, dat een niet al te hoog tempo heeft en een lichte trance teweeg brengt.

Daarna volgen "Passing Joy", een verrukkelijke song met een terugkerend ritme, een vrij rustig tempo en lichte invloeden van de jaren 80 muziek en "Malpaisano", een geweldige langzame song met duistere elementen, waar ik invloeden van de muziek van The Doors in hoor.

In "I Wait On The Door Slab" laat Lord Buffalo me genieten van een uitstekende song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, die tot dansen aanzet, in "Cracks In The Vermeer" krijg ik een puike trage song te horen, die een aanstekelijk ritme heeft en in "Rowing In Eden" schotelt de band me een schitterend eentonig duister stuk progressieve muziek met een terugkerend ritme en een langzaam tempo voor.

"Holus Bolus" van Lord Buffalo bevat 7 fantastische progressieve nummers, waar ik van begin tot eind enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van progressieve muziek deze meesterlijke schijf dan ook sterk aan.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Pinhdar - A Sparkle On The Dark Water (Friends Of The Fish, 2024) (Elektronisch / Pop)

Pinhdar uit Milaan, Italië werd in 2019 opgericht en bestaat uit: Cecilia Miradoli - zang en Max Tarenzi - alle instrumenten, die ook beide de oprichters van de band Nomoredolls zijn.

Het duo bracht hun debuut album "Pinhdar" in 2019 uit en deze werd op 26 maart 2021 gevolgd door het album "Parallel", dat als digitale download in eigen beheer verscheen, maar ook werd het album als CD en in een zeer beperkte oplage van 20 stuks op doorzichtig vinyl via Friends Of The Fish Records (Fruits De Mer Records) uitgebracht en op 13 september 2021 bracht Friends Of The Fish Records dit album als LP uit.

Op 13 augustus 2024 verschijnt het album "A Sparkle On The Dark Water" via Friends Of The Fish als LP, nadat het op 22 maart 2024 als CD en als digitale download was uitgebracht. 

Het album, dat 10 nummers bevat, start met "In The Woods", waarin Pinhdar een prachtige elektronische pop song met een niet al te hoog tempo ten gehore brengt, die lichte folk invloeden bevat en gevolgd wordt door "Cold River", een fantastische progressieve pop song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Home", een mooi rustige pop song met een aanstekelijk ritme.

Dan volgen "Little Light", een uitstekende song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, die lichte jaren 60 en invloeden van de muziek van The Eurytmics bevat, "Murderers Of A Dying God", een heerlijke pop song met een gemiddeld tempo en overeenkomsten met de muziek van The Eurytmics en "Humans", een song met een niet al te hoog tempo en een enigszins zware ondertoon.

In "Solanin" zet Pinhdar me een lekker in het gehoor klinkende song met een langzaam tempo voor, in "Frozen Roses" krijg ik een puike song met een dansbaar ritme en een gemiddeld tempo te horen en in "Abysses" laat het duo me genieten van een geweldige song met een aanstekelijk ritme.

Verder volgt "At The Gates Of Dawn", een langzame song met een terugkerend ritme, dat beweging oproept.

"A Sparkle On The Dark Water" van Pinhdar is een schitterende plaat met prima pop songs, die invloeden van The Eurytmics, elektronische muziek en folk bevat en ik raad elke liefhebber van deze genres dan ook aan deze schijf eens te gaan beluisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

 via de bandcamp 

Review: Burghers Orquestra - Cautionary Tails (Dewityourself Records, 2024) (Pop)

Burghers Orquestra uit Amsterdam, Nederland bestaat uit: Niels De Wit - sologitaar, Simone Mansveld - basgitaar en zang en Aad Hollander - drums.

De band bracht hun debuut album "Burghers Orquestra" op 15 september 2022 uit in een  beperkte oplage van 300 stuks en als digitale download en op 1 juni 2024 verscheen de opvolger daarvan via het eigen Dewityourself Records als LP in een beperkte oplage van 300 stuks en als digitale download en getiteld "Cautionary Tails" is. 

Het album, dat 11 nummers bevat, begint met "Mud In Your Eyes", waarin Burghers Orquestra een uitstekende pop song  met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme speelt, die invloeden van de jaren 60 heeft en deze wordt  gevolgd door "Finders Keepers", een lekker in het gehoor klinkende jaren 60 gerelateerde pop song met een gemiddeld tempo, die tot dansen aanzet en "The Tail That Couldn't Wag Its Dog", een prima pop song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo.

Daarna volgen "Veteran's Day", een geweldige song met een niet al te hoog tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme, "There's A Word For That", een heerlijke pop song met een gemiddeld tempo en jaren 60 invloeden en "Overnight Sensation", een langzame song met een aanstekelijk ritme.

In "Do You Ever Dream Of Me?" zet Burghers Orquestra me een pop song met een gemiddeld tempo voor, in "Chased The Day Away" krijg ik een puike pop song met een terugkerend ritme en een aanstekelijk ritme te horen en in "Wrote A Song" laat de band me genieten van een schitterende song met een gemiddeld tempo en een terugkerend dansbaar ritme.

Verder volgen "Go Back (The Devil You Know)", een fantastische swingende uptempo song, die tot beweging aanzet en lichte jaren 80 invloeden bevat en "Nara", een song met een gemiddeld tempo  en een aanstekelijk ritme.

"Cautionary Tails" van Burghers Orquestra staat vol lekker in het gehoor klinkende nummers, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik reed iedere liefhebber van de betere pop deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)