Officiël was het bedoeld een vrije kunst project te worden met diverse kunstmogelijkheden, zoals: literatuur, fotografie,ontwerpen, schilderen en muziek.
De naam Saturnia werd voor dit project bedacht en bestond op deze manier tot 1997, het jaar waarin ook de eerste demo verscheen.
Begin 1998 veranderde Saturnia in een 2 mans band met Luis Simões - gitaar, sitar, zang, gong, programmering en theremin en Eduardo Vasconcelos (alias M Strange) - keyboards.
Dit duo maakte de eerste officiële CD "Saturnia", die in 1999 verscheen, waarna Eduardo de band verliet en werd vervangen door Vasco Pereira, een spacerock synthesizer/orgel speler, die in de zomer van 2000 op zijn beurt werd vervangen door keyboards speler Francesco Rebelo.
Samen namen ze de tweede CD van Saturnia op, getiteld "The Glitter Odd", die in 2001 via het Cranium Music label verscheen en in 2002 kwam hun volgende CD "Hydrophonic Gardening" via het Italiaanse Mellow label uit.
Na enkele jaren van stilte was er in 2007 plotseling een nieuwe CD, die door het Duitse Elektrohasch label op de markt gebracht werd, getiteld "Muzak" met daarop muziek die tussen mei 2003 en november 2005 was opgenomen.
Op deze CD is een bijdrage geleverd door Daevid Allen (Gong), Nik Turner (Hawkwind) João Alves en Flapi Simões.
Luis ging daarna, alleen, weer de studio in en nam tussen 2007 en 2011 genoeg muziek op om de dubbel LP/CD "AlphaOmegaAlpha" uit te brengen, die in 2012 via het Elektrohasch verscheen en daarop werkten Stefan Koglek (Colour Haze) en Teresa Machado mee.
CD 1 bevat 8 nummers en start met "I Am Utopia", een fantastische 9 minuten durende progrocksong met spacerock invloeden, waarin de song gedomineerd wordt door een heerlijk hypnotiserend ritme.
Vervolgens hoor ik "Aura", dat een schitterend rustig symfonisch progrock nummer is, gevolgd door "Obsidian Spiral" een geweldig instrumentaal progrock nummer, waarin oosterse invloeden zitten, maar dat ook een ééntonig synthesizer ritme bevat en een drum, die in constant hetzelfde ritme geslagen wordt.
Dan "Arcadian Watcher", een fantastische psychedelische song, die als een soort sprookje begint en ook zo eindigt.
Daarna krijg ik "Rings Of Smoke" te horen en deze mix van progrock, psychedelische en spacerock klinkt mede door het hypnotiserende ritme schitterend.
"Clepsydra" is een heerlijk progrock nummer met een vrij rustig tempo en ruimtelijke invloeden, maar ook zijn er invloeden van synthesizer groepen als bijvoorbeeld Tangerine Dream hoorbaar.
Het langste nummer van CD 1 heet "Alpha Omega", dat iets meer dan 13 minuten duurt en net als voorgaand nummer in een rustig tempo gespeeld wordt, waarin oosterse muziek en psychedelische pop tot één schitterend geheel gesmeed wordt.
Als Laatste nummer hoor ik "Mambo Players & Lotus Eaters", een prima stukje symfonische rock in de stijl van de muziek van Pink Floyd.
CD 2 telt 7 nummers en begint met de klanken van "Moving Mandala" een oosters getinte song, waarin de sitar een belanrijke rol speelt en het hypnotiserende ritme mijn hersenen binnenstroomt, om me van een lichte roes te voorzien, gevolgd door "Trance Dance", een fantstische song die zijn naam eer aandoet en mijn roes doet toenemen.
Dan hoor ik "Mellifluous", dat een schitterende psychedelische symfonische popsong en deze wordt in een rustig tempo gespeeld.
"Specialists Of The Invisible" is een vrij experimenteel elektronisch nummer en zou best in één of andere thriller passen en ook "Tetrahedon" begint met elektronische klanken, die een oosters ritme voortbrengen, maar dat gaat over in een swingend stukje progrock met een dansbaar ritme en hier ga ik helemaal van uit mijn bol.
Daarna komt "Grand Lodge Of Forever" aan de beurt en deze heerlijke psychedelische song wordt met een licht hypnotisch ritme in een langzaam tempo gespeeld.
Als laatste nummer hoor ik "Cosmonication" een spacy symfonisch nummer, dat me ook nu weer aan Tangerine Dream doet denken.
"AlphaOmegaAlpha" is een uitstekende dubbel CD, die ik iedereen, die van deze muzieksoort houdt, kan aanbevelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten