Review: Qoph - Freaks (Transubstans, 2012)(Stonerrock)

Qoph begon eind jaren 90 als een van de pioneers van de Zweedse stoner rock scene, waarbij hun optredens, die "Psychedelic Evenings" werden genoemd, in de legendarische Studion te Stockholm keer op keer uitverkocht waren.
In 1998 bracht de band hun debuut CD "Kalejdoskopiska Aktiviteter" via het Record Heaven label uit, die, ondanks dat de teksten in het Zweeds gezongen werden, internationale erkenning voor de band opleverde.
Nadat de band in 2000 de EP "Än Lyser Mänen" begon Qoph hun teksten in het Engels te schrijven en een heavier geluid te produceren.
Op hun in 2004 uitgebrachte CD "Pyrola", die alleen in Zweden, Duitsland en Japan verscheen, speelden diverse gast muzikanten mee, zoals Mats Öberg (Mats/Morgan), Nicklas Barker (Anekdoten) en Joakim Svalberg (Opeth, Yngwie Malmsteen).
Na een stilte van 8 jaar, waarin alleen op festivals in Europa en Amerika werd opgetreden, brengt de band, die bestaat uit: Rustan Geschwind - zang, Filip Norman - sologitaar, Patrik Persson - basgitaar en Federico De Costa - drums, in 2012 hun derde volledige CD uit, getiteld "Freaks", waarop 9 Engelstalige nummers staan.
De CD start met "Hearts & Sorrows", een lekker zwaar klinkende stonerrock song met een licht hypnotiserend bas ritme en reggae invloeden, die gevolgd wordt door "Seconds & Minutes", dat totaal anders klinkt en dit pop nummer heeft een swingend ritme, jazz en funk invloeden en prima samenzang.
Daarna krijg ik "In Your Face" voorgeschoteld en deze song heeft een ritme, waarop een prima striptease gedaan kan worden en de band kan zo het theater in met dit fantastische nummer.
Vervolgens hoor ik "Ride", een heerlijke hardrock song met uptempo, waarin jazz invloeden zitten en deze swingt de pan uit (luister naar deze song via de youtube link onder de recensie).
"Feverland" bevat een beetje een spookachtige sound en is licht psychedelisch en "The Weirdness To Come" heeft enige spacerock invloeden en een zeer pakkend ritme, dat me in beweging brengt.
De titel song "Freaks" begint erg subtiel en neigt naar spacerock en dit psychedelische stuk muziek vind ik wel één van de beste nummers van de CD.
Dan volgt "Remedy", een nummer waar zuid Amerikaanse invloeden te horen zijn, maar ook zitten er funk ritmes in en dit nummer swingt dan ook als een trein.
Het laatste nummer "The Devil Rides Out" is een schitterende mix van experimentele jazz, stoner en hardrock.
Qoph heeft een geweldige CD gemaakt, die gewoon beluisterd moet en verdiend om aangeschaft te worden.

Qoph: Ride - YouTube
www.youtube.com/watch?v=ytWUjmaoKfw