In 2009 kwam hun debuut album "Songs" uit, dat lovende kritieken kreeg in thuisland Denemarken en genomineerd werd voor drie Deense Music Awards.
De band kreeg nadien veel optredens en speelde in het voorprogramma van onder andere: Thindersticks, The National, Band Of Horses en Bonnie "Prince" Billy, waardoor ze niet alleen veel aandacht kregen, maar ook een behoorlijk aantal fans.
Op hun nieuwe CD "Fractures" staan 12 eigen nummers, waarvan "Disharmony" de eerste is en deze folk song begint met erg mooi viool en klassiek gitaar spel, dat langzaam een steeds sneller ritme krijgt en ook de andere instrumenten toegevoegd worden waarbij de zang van Kaspar een genot is om naar te luisteren.
Vervolgens hoor ik "Grey Birds", een prima country song, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en uitstekende orkestrale muziek bevat, waarin de viool voor de subtiele klanken zorgt.
Daarna krijg ik "Mirror" te horen, een song, die me hier en daar aan de muziek van Chris Isaak doet denken, die ook zijn gitaargeluid zo helder laat klinken en dit nummer heeft een heerlijk aanstekelijk ritme.
In "Caroline" komen de strijkers op de voorgrond en in deze rustig gespeelde song laat de band horen, over uitstekende muzikanten te beschikken, die perfect op elkaar afgestemd zijn, waardoor ze een geweldig stuk muziek neer zetten.
De volgende song heet "August" en ook hiermee weet de band me te overtuigen van hun kunnen en ik krijg hier een song te horen, die het midden houdt tussen folk, pop en country, waarin het tempo gemiddeld te noemen is.
Dan volgt de titel song "Fractured", waarin de banjo het ritme mede bepaald en ook hierin blijft de band het tempo niet al te hoog houden, maar laat Cody wel weer een lekker klinkende country song horen, die me opnieuw aan de muziek van Chris Isaak doet denken.
Met "Close The Door" verandert het tempo niet erg, maar om dat op te vangen heeft de band een prima tempowisseling ingebouwd, waardoor de muziek toch mijn aandacht blijft op eisen.
Het nog geen minuut durende "Cellar" is het volgende dat ik te horen krijg en deze korte song lijkt een vervolg van de vorige en deze wordt gevolgd door "Rocky Mountains", een rustige pop song, waarin muzikaal eigenlijk niet veel verandert en ik merk dat ik me langzaam aan begin te vervelen, maar dat wordt
teniet gedaan door het volgende stukje muziek "Fortaelling", dat spannend en mysterieus klinkt en iets duisters over zich heeft.
Helaas is "The Ghost Of Today" weer in dezelfde stijl als de rest van de songs en verliest de band zijn grip op me en ook met het laatste nummer "Go Home" verandert dat niet meer, want ook deze song wordt in het zelfde ritme en tempo gespeeld.
De CD "Fractures" vind ik op zich een uitstekend product, alleen is het jammer dat er te weinig variatie in de muziek zit, waardoor mijn aandacht op een bepaald moment begint te verslappen en de muziek me dus niet meer weet te boeien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten