Pagina's

maandag 10 december 2012

Review: Fist City - It's 1983 Grow Up! (Black Tent Press, 2012)(Powerpop / Punk)

Fist City komt uit Lethbridge, Albertan, Canada en bestaat uit de tweeling zusters Kirsten - zang en Brittany Griffiths - zang, Evan Van Reekum - sologitaar en Ryan Grieve - drums.
Kirsten en Brittany waren voorheen actief in bands als Sabretooth Tigers, The Danger Kids en New Danger Kids en maakten zoetsappige pop, terwijl Evan en Ryan in de garagerock band Endangered Ape speelden en later in Amelia Earhart Radiants en Moby Dicks, die vrij heavy klanken voort brachten.
Doordat ze gingen samen spelen werd besloten een combinatie van beide muziek stijlen te maken en omdat Endangered Ape nogal veel opgetreden had, doet de nieuwe band, die met Endangered Ape geassocieerd wordt, daar zijn voordeel mee.
In 2010 bracht de band hun debuut album "Hunting You" via het uit Cleveland afkomstige Dead Beat Records label uit, vooraf gegaan door een 7-inch single voor Edmonton's Pop Echoe label en een cassette, die via het Bart Records label uit Calgary verscheen en in 2011 kwam er een split 7-inch single uit met Timecopz uit Vancouver.
Hun tweede CD "It's 1983, Grow Up!" is in 2012 via Black Tent Press verschenen en hier staan 12 vrij korte songs op, zodat de CD nog geen half uur duurt.
Het openingsnummer heet "Boring Kids" en hiermee laat de band me meteen horen, dat ze muziek maken, die naar de punk neigt en dus lekker stevig is.
"The Creeps" swingt als een trein en dit is een echte punk song, zoals die eind jaren 70 gespeeld werden.
Vervolgens hoor ik een powerpop song, getiteld "Weak End", waarin het tempo niet al te hoog ligt.
In "Cavemans Lunch" maakt de band een fantastisch mix van punk en surf en dit nummer wordt in sneltrein vaart gespeeld, waarna vervolgd wordt met "Fuck", waarin het tempo hoog ligt en het ritme in het verlengde van het vorige nummer gespeeld wordt.
Daarna volgt "Wet Freaks", een snelle powerpop song, waarin het volume van de muziek plotseling omhoog schiet, wat de muziek helaas niet ten goede komt.
"Blow" is de titel van de volgende song en deze start vrij experimenteel en rustig, maar al gauw verandert dat in een sneller tempo en wordt het gewoon een lekker klinkende powerpop song.
Dan hoor ik "Endless Bummer", eveneens een snelle powerpop song (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), die gevolgd wordt door "Spit", een lekkere powerpop song in uptempo gespeeld.
Ook in "Guts" ligt het tempo vrij hoog en in dit nummer gaat de band verder met het maken van hun aanstekelijke  powerpop.
In "Burn Burn Burn Burn" zijn het ritme en tempo nog hetzelfde en in de laatste song, "Never Bored", verandert dit ook niet en krijg ik nogmaals een snelle powerpop song voorgeschoteld.
De titel van de CD liet het me al weten, "It's 1983, Grow Up!" en in die periode was het tijd voor korte snelle songs, waarin de uitlopers van de zeventiger jaren punk nog duidelijk hoorbaar waren.




Fist City - Endless Bummer - YouTube
www.youtube.com/watch?v=HW58PzDqTgU

Geen opmerkingen:

Een reactie posten