Pagina's

maandag 25 februari 2013

Review: Henryspenncer - Saturn (Bookmaker Records, 2013)(Psychedelisch)

In 2009 begon Valentin Féron uit Frankrijk met het maken van muziek onder de naam Henryspenncer en zijn eerste uitgave was de CD-R "The Shelter Days", die in 2009 door hem zelf werd uitgebracht.
Vervolgens richtte hij het label Bookmaker Records op, waar op zijn volgende uitgaves, maar ook die van andere artiesten, verschenen.
In 2011 bracht hij de split CD "Among The Bones" / "Henryspenncer" uit, gevolgd door "To The Timeless Valley" dat zelfde jaar, beide in een digitale gelimiteerde oplage van 150 stuks.
Valentin speelt op deze albums onder andere solo-, slidegitaar, samples en drums en ook op zijn nieuwe album "Saturn" speelt hij weer alle instrumenten.
Op de CD/LP "Saturn" staan 6 instrumentale nummers, waarvan de eerste "Gambetta" heet en dit is meteen ook het langste nummer van het album.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
De muziek start in een traag ritme, maar al snel wordt het tempo opgevoerd en ook het volume gaat daarbij omhoog, zodat het een beetje een dreigend effect veroorzaakt, om vervolgens terug te vallen in een langzaam tempo, waarna het tempo opnieuw verandert en weer dreigender wordt, zodat er een soort golvende
beweging in de muziek zit, waardoor dit een lekker spannend nummer is.
Het volgende nummer heet "Canyons" en wordt hoofdzakelijk op akoestische gitaar gespeeld, waarbij het ritme swingend is, totdat ongeveer 2 minuten van het einde de muziek stil valt en daarna weer langzaam op gang gebracht wordt met subtiel mondharmonica spel.
Daarna krijg ik "Mirages" voorgeschoteld, een schitterend stukje sferische muziek, waarin ik me in een trip waan en uitstekend in een sf film gebruikt zou kunnen worden.
Vervolgens word ik meegevoerd in ambient nummer, getiteld "Nebula" en ook hierin zak ik helemaal weg, terwijl de muziek me tot rust brengt, maar plotseling wordt het tempo iets opgevoerd en gaat de muziek verder in een hypnotiserend psychedelisch stuk muziek en is het onmogelijk voor me om stil te blijven zitten.
Dan krijg ik "Eclipse" te horen en hierin speelt Henryspenncer een geweldig stuk progressieve rock in een niet al te snel hypnotiserend ritme en in het laatste nummer, getiteld "Sarah", dat behalve erg progressief, ook bombastisch klinkt, zitten enkele uitstekende tempowisselingen en hiermee wordt het album op een waardige wijze afgesloten.
Het album "Saturn" is een ontzettend boeiend stuk muziek, waarvan ik ontzettend heb genoten en met gespitste oren heb zitten luisteren om maar geen moment mijn aandacht te verliezen.





http://www.youtube.com/watch?v=A2iXu0_1xVE

Geen opmerkingen:

Een reactie posten