Samen met Hans Vroom - sologitaar en zang, Daan Appels - saxofoon, keyboards, percussie en zang, Ruud Diederiks - drums en Monique Van Dusseldorp - keyboards vormde hij de eerste formatie van de band, terwijl Leon zelf de zang en basgitaar voor zijn rekening nam.
Omdat de toen huidige muziek hen totaal niet aanstond, besloten ze terug te keren naar de rock muziek, waarin plaats was voor veel orgel- en elektrisch gitaarspel.
Hun eerste uitgave, die door Eksakt Records uitgebracht werd, was de Mini LP "In Surf Of Fish", uit 1983, waarop de band in nieuwe samenstelling te horen was, want Monique en Ruud maakten daarop geen deel meer uit van de band, terwijl Marc Van Gennip de nieuwe drummer was.
Ook hun volgende LP "Apogee", die in 1984 ook door Eksakt Records uitgebracht werd, kende een bandwisseling en weer was de drummer vervangen en deze keer werden de stokjes over genomen door Gert Jan Smits.
Ook hun muziekstijl veranderde en de band ging melodieuze muziek spelen, waarin ook invloeden uit de jaren 60 duidelijk hoorbaar waren.
Vervolgens kwam in 1986 hun derde LP uit, getiteld "Beauty Is Pain" en deze verscheen niet alleen via Eksakt Records, maar ook via G.M.G. in Frankrijk en via Music Box in Griekenland, waarbij Marc Lemmen als basgitarist bij de band kwam en Leon over stapte op slaggitaar.
In deze formatie maakte de band de LP's "Dig Deep For ..." (Eksakt Records, Ediesta Engeland, 1987),"Make My Day" (Eksakt Records, Music Maniac Duitsland, 1988) en "Love & Live Storybook" (Silenz, 1990), die ook op MC en CD verscheen, plus de CD "Are You There" (Silenz/Columbus, 1990), eveneens op MC.
Verder verschenen er tussen 1984 en 1990 diverse singles van de band en kwam in 1993 de CD "About Time", een antologie, via het Duitse Music Maniac label op de markt.
Eind jaren 90 besloot de band, dat het tijd was om een pauze in te lassen, waarbij Daan de band verliet en ook Marc tijdelijk stopte, om met de Amerikaanse zanger te gaan optreden, maar in 1995 op het nest terug keerde.
Gedurende een tweetal jaren noemde de band zich Funrazor, om te kijken of het lukte om een schone herstart te maken, maar er werd na die tijd toch besloten de oude naam weer te gaan gebruiken en ook werd er een besluit genomen een eigen studio te bouwen om hun muziek in op te nemen.
Het resultaat daarvan is een dubbel CD, getiteld "Love & Life Part II", die alleen als download te verkrijgen is via hun website www.minersofmuzo.com.
Kort daarna verliet Hans Vroom de band om zich als boer in Frankrijk te vestigen en ging de band verder als trio, maar sinds 2010 is Miners Of Muzo weer een volledige band, waar behalve Leon, Marc en Gert Jan, ook Wannes Rombouts - sologitaar en Kasper Dam (Kazzman) - live percussie deel van uit maken.
In 2011 werd het begin gemaakt voor de opnamen van "Really ... Is That A Fact?", die in 2013 via het eigen MOM Productions op de markt kwam en hier op zijn 13 nieuwe nummers te horen, waarvan "Bad Youth" de eerste is.
Dit is meteen een lekker swingend stevig klinkend stukje muziek, waarin hoorbare invloeden van jaren 60 zitten en het nummer in uptempo gespeeld wordt, dat gevolgd wordt door "Love To The Rescue", een goed dansbare song, waarin een aanstekelijk ritme zit en die swingt als een trein.(luister naar dit nummer via
de youtube link onder de recensie)
In "Already Gone" gaat de band richting punk en dit fantastische swingende nummer zorgt er voor, dat ik onmogelijk stil kan blijven zitten.
Vervolgens laat de band horen schitterende pop muziek te kunnen maken met "Give Me A Sign", waarin diverse prima tempowisselingen zitten, subtiel trompetspel van gastmuzikant Corné Biekens en het ritme uit nodigt tot dansen.
Daarna volgt het rustige "You", waarmee de band even een rust pauze inlast om vervolgens verder te gaan met het maken van uptempo songs, zoals "New Start", dat het volgende lekker swingende nummer van de CD is.
Dan hoor ik "Take A Break", dat in dezelfde stijl zit en gevolgd wordt door "Jumpstart", dat een licht hypnotiserend ritme bevat en in uptempo gespeeld wordt, waarna de band weer een erg rustig nummer laat horen, dat "Solid Gold" heet en uitstekende samenzang en prima trompetwerk van Corné Biekens bevat.
Met "A Certain Style" verhoogt de band het tempo weer en maakt opnieuw een lekker dansbare song en in "After The Storm" krijg ik een heerlijke pop song te horen, waarin het tempo gemiddeld te noemen is.
In "Hellkazelzer" speelt de trompet van Corné Biekens een belangrijke rol en dit nummer is een mix van Zuid-Amerikaans aandoende muziek , surf en rock & roll waarbij stil zitten onmogelijk is en de band naar mijn mening één van de beste nummers van de CD speelt.
De afsluiter heet "Images" en heeft een gesproken intro, waarna de band vervolgd met de wel erg bekende klanken van "What'D I Say" van Ray Charles, die alleen in een iets langzamer tempo gespeeld worden en daar omheen heeft de band een geheel eigen nummer weten te bouwen, dat schitterend klinkt en tevens een
stukje uit "Sympathy For The Devil" van The Rolling Stones bevat.
"Really .. Is That A Fact?" is een fantastisch lekker in het gehoor klinkende CD, die je gewoonweg niet mag missen; aanbevolen kost dus!
Miners of Muzo - Love to the rescue - YouTube
www.youtube.com/watch?v=EtUkNNZN3NM
Geen opmerkingen:
Een reactie posten