Hun muzikale voorkeuren komen van bands, die eind jaren 60, begin jaren 70 actief waren met invloeden uit de psychedelica en bluesrock.
De band kreeg een contract bij het Zweedse Transubstans label en bracht in 2011 hun debuut CD "Life's Road" uit, dat in de nationale top 50 van hun thuisland terecht kwam en ook verscheen het album in een gelimiteerde editie via het Russische MALS label.
Vervolgens kwam er in december 2011 een single van de band uit, getiteld "Escape", die goed ontvangen werd door de critici en luisteraars en niet op album verscheen.
In 2012 verscheen hun nieuwe CD "Understand The World" via Transubstans met daarop 8 vrij lange nummers, waarmee de band opnieuw veel lof oogstte en in dat zelfde jaar werden beide albums op vinyl uitgebracht door het Nederlandse Head Spin label van Clear Spot, waarna Three Seasons in het voorjaar van 2013 een tournee door Europa maakte om hun album te promoten en na het einde van de tournee begon de band met de opnamen voor hun volgende album.
Hun derde album "Grow", dat, in 2014, door het Transubstans label is uitgebracht, bevat 8 nummers, waarvan "Which Way" de eerste is.
Hierin laat de band me een heerlijke hardrock song horen, waarin ik het idee krijg naar de muziek van Paul Rodgers (Bad Company, Free) te zitten luisteren, omdat de stem van Faraj die van Rodgers sterk benadert.
Het volgende nummer heet "Drowning" en dit is een lekkere stevige rock song, die een swingend ritme bevat en in uptempo gespeeld wordt (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), waarna ik "By The Book" hoor, een vrij commerciële rock song, waarin een aanstekelijk ritme zit, dat het mij onmogelijk maakt stil te blijven zitten.
Daarna hoor ik "Tablas Of Bahar" een fantastisch swingend instrumentaal stukje rock muziek, waarin enkel uitstekende tempowisselingen zitten en in "Food For The Day" hoor, laat de band me een heerlijke commerciële hardrock song te horen, waarin de band opnieuw een swingend nummer speelt.
"No Shame" start in een rustig tempo, waarin de band een terug komend ritme speelt en daarna de song langzaam opvoert, waarbij de zang in de stijl van Paul Rodgers zit, terwijl de muziek richting Deep Purple gaat, waardoor ik een schitterend nummer te horen krijg.
Met "Home Is Waiting" hoor ik weer een lekker in het gehoor klinkende swingende hardrock song en met "Familiar Song" laat de band me genieten van een bijna 10 minuten durende progressieve hardrock song met diverse prima tempowisselingen en dit vind ik ongetwijfeld het beste nummer van het album.
"Grow", dat vol staat met heerlijke hardrock songs, is een waardige opvolger van "Understand The World" geworden en een aanrader van de bovenste plank voor iedere liefhebber van dit genre.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten