De bandleden lieten zich muzikaal beïnvloeden door onder andere The Doors, Nirvana, Hawkwind, Nick Cave, Nick Drake en The Velvet Underground.
In 2011 startte de band met de opnamen voor hun debuut album met gelijknamige titel, die dat zelfde jaar via het Minstrel Music label verscheen in een gelimiteerde oplage 500 stuks, waarvan 300 stuks zwart en 150 stuks rood en goud gekleurd vinyl, plus 50, die in een "goody bag" zaten en waren voorzien van een poster, 2 unieke live foto's, een sticker, een sigaar met matchbox, een speciaal gebrouwen "Good Beer" en genummerd.
Ook hun tweede LP is, in een gelimiteerde oplage van 500 stuks, waarvan 200 stuks zwart en 225 stuks gekleurd vinyl, door Minstrel Music uitgebracht plus 75 limited freaks edition exemplaren in een hand genummerde boxset uitgegeven, die de dubbel LP op 180 gram vinyl, een digipack CD, poster, T-shirt, 2 tekst vellen, een print en meer extra's bevat.
De LP bevat 12 nummers, waarvan "Namaste" de eerste is en hierin laat de band me een stevige rock song horen, waarin het uptempo met een licht hypnotisch ritme gespeeld wordt, waardoor de muziek aan zet tot mee bewegen.
Daarna hoor ik "Greenwich Mean Time" en daarin start de band in een rustig tempo met prachtige samenzang en laat een prima pop song horen, die halverwege sneller en heftiger wordt.
In "Truth" krijg ik een heerlijke rock song te horen, waarin het ritme, tot een tempowisseling, grotendeels door de drums bepaald wordt, waarna de band met afwisselende ritmes en tempo's een uitstekend stukje muziek ten gehore brengt.
Dan laat de band me genieten van "Unity", waarin spacerock invloeden het nummer bepalen, totdat The Good Hand besluit het roer om te gooien en over te schakelen naar een langzamer tempo, om vervolgens terug te keren naar de uptempo spacerock.
Met "The Opposite" laat de band me horen sterk door de jaren 70 bands beïnvloed te zijn en in dit nummer, een schitterende hardrock song met wisselende tempo's, hoor ik de invloed van Black Sabbath terug.
"Enough Is Enough" is een swingende song, waarin de band laat horen ook uitstekende pop songs te kunnen maken, die lekker dansbaar zijn en een een aanstekelijk ritme hebben.
In "Introvert" krijg ik een power rock song te horen, die enkele tempowisselingen heeft en in "Toll" hoor ik een prima mix van folk en rock, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, waarbij opnieuw prachtige samenzang ten gehore gebracht wordt.
Vervolgens hoor ik "Anthem", waarin het tempo weer een stuk sneller is en in deze rock song laat de band me genieten van een geweldig swingend nummer, dat een hypnotiserend ritme heeft, waarmee de band me vanaf het begin in de ban van hun muziek heeft.
Met "Nature's Will" verrast de band me en schotelt The Good Hand me een fantastisch instrumentaal nummer voor, waarin Zuid-Amerikaanse ritmes zitten in dit nummer wordt op schitterende wijze gebruik gemaakt van een blazerssectie en met "The Death Of The Real" krijg ik één van de beste nummers van de CD te horen, waarin de band een subtiel gespeeld oosters ritme aan heftige rock koppelt, dat een hypnotiserende invloed op me heeft. (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Het laatste nummer, het titel nummer "Atman", duurt iets meer dan 19 minuten en hierin laat de band een stuk muziek horen, waarin een mix te horen is van progrock en Zuid-Amerikaanse ritmes en ook hierin laten de blazers zich niet onbetuigd en levert de band een uitstekend stukje muziek af.
The Good Hand heeft met "Atman" een prima opvolger gemaakt voor hun debuut album "The Good Hand" en ik kan liefhebbers van dit genre dan ook van harte aanbevelen dit album eens te gaan beluisteren en net als ik te genieten van de diverse stukken heerlijke muziek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten