Hij maakte opnamen van onder andere Nieuw Zeelandse garagerock bands, surf, Hawai industrial, experimentele country disco, spaghetti western muziek, esoterische muziek, rap en punk bands.
Maar ook speelde hij zelf in enkele bands, die hij opnam, zoals Pro Drag, The Chandeliers en Tape Man
Via zijn in dat jaar opgerichte cassette label Stink Magnetic Tapes bracht hij die opnamen uit, waarvan er 7 verschillende cassettes verschenen van elk 30 exemplaren, die uit een kartonnen doos gewikkeld in aluminium folie verkocht werden.
Het label plus een grammofoonplaten en cassette winkel was gevestigd in een oud kranten gebouw in Whanganui, waar Tape Man ook veel opnamen van bands maakte, onder van andere Zeno Tornado (Voodoo Rhythm Records), die door Nieuw Zeeland tourde.
Nadat en de brandweer en de politie in één en dezelfde week bij hem langs waren geweest, verhuisde hij Stink Magnetic in 2009 naar Christchurch op het Zuid eiland, net op tijd om daar een grote aardbeving mee te maken, waarbij de complete persoonlijke collectie van het Stink hoofdkwartier enkele dagen bedekt werd onder een twee verdiepingen tellende berg puin, voordat het meeste terug werd gevonden en afgestoft.
Nadat hij in 2012 het 13 jarige bestaan van het label had gevierd in samenwerking met The Christchurch City Art Gallery ging hij verder met het uitbrengen van nieuwe opnamen, voordat hij naar zijn nieuwe lolatie in Wellington verhuisde, om daar de 15 verjaardag van zijn label te vieren.
In die 15 jaar heeft Stink Magnetic meer dan 55 cassette uitgaven, video's, acetaten, CD-R's en vinyl 7" en 12" uitgebracht, die hoofdzakelijk bij live optredens in Nieuw Zeeland werden verkocht.
Het Zwitserse Voodoo Rhythm Records label heeft in samenwerking met Stink Magnetic Records uit Nieuw Zeeland het in 2010 verschenen album "Wolf Party; New Zealand Werewolf Sounds From Stink Magnetic" opnieuw uitgebracht.
Het album bevat 17 opnamen even zoveel bands en start met "Swamp Wolf" van Boss Christ, waarin in een langzaam tempo een uitstekend instrumentaal nummer ten gehore gebracht wordt met een slepend ritme en surf ivloeden, dat gevolgd wordt door "Do The Dogone" van Slim Chants en hierin hoor ik een swingende jaren 50 rockabilly song in de stijl van bands als Billy Wayne & The Rockin' Bandits en Wayne Pratt & The Rockers.
Daarna krijg ik Full Fucking Moon te horen met "Litany Of The Oceans Part 1" en dit is een zeer experimenteel stukje muziek, waarna Bad Evil volgt met "Mermaids Ride UFOs" en ook deze song is flink experimenteel en heftig.
The Damned Evangelist brengt "La Maldicion Del Lobo" ten gehore en laat me, na een gesproken intro en een rustig begin, een met surf invloeden doorspekt instrumentaal uptempo nummer horen en Delaney Davidson speelt het korte instrumentale "Foggy Harbour".
Dan volgt "In A Wolfmans Heart" en hierin hoor ik Mr Slackjaw zingen, terwijl hij zich in een eentonig ritme op akoestische gitaar begeleidt, waarna ik Voodoo Savage & His Savages te horen krijg, die "Beat It With A Rock" spelen en deze laten me genieten van een schitterende uptempo garagerock song.
Het volgende nummer heet "Woof Woof Woof" en komt van Knife Fight, die in een sneltrein vaart een heftige punk song spelen, gevolgd door "Thirteen", een kort uptempo instrumentaal surf nummer van Tape Man.
Vervolgens laat Golden Axe een korte mix van disco, elektro en rock & roll horen, getiteld "Dognapped", die nog geen minuut duurt (luister naar dit nummer + "Fulltime Fun" via de youtube link onder de recensie), waarna Double Ya D een heerlijke hypnotiserende dansbare elektro song speelt, die "Wolf Fight Tonight" heet.
Sheville laat me "Deep Space 2000" horen, waarin ze een psychedelisch kort stukje muziek ten gehore brengen, The Don Kings spelen "The Claw", een ruige garagerock song, waarvan de tekst helaas niet te verstaan is.
Daarna krijg ik "Moonlight" van The Wrongdoings te horen, een schitterende progressieve surf song met jaren 50 uitstraling, die wordt gevolgd door een heftige garagerock song van Pro Drag, die "Hot Dog" heet en "Diamondo", een fantastische instrumentale swingende mix van garagerock en surf, die in een vrij hoog tempo gespeeld wordt.
"Wolf Party" is weliswaar niet de allerbeste CD van Voodoo Rhythm Records, maar staat toch vol te gekke obscure muziek van diverse Nieuw Zeelandse bands en is alleen al daarom een aanrader voor liefhebbers van garagerock, surf, elektro en punk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten