Pagina's

maandag 24 november 2014

Review: The Bad Mexican - Due (Lizard Records, 2014) (Progressieve Jazz Rock)

The Bad Mexican is een Italiaanse band uit Chianciano, Toscane, die in de lente van 2012 hun debuut CD via het Italiaanse Lizard Records label uitgebracht zag worden.
De band bestaat uit Tomasso Dringoli - sologitaar, zang en percussie, Pilippo Ferrari - basgitaar, zang, rammelaars, maraca, elektronica en Matteo Salutari - drums en elektronica plus Davide Yannuccini - saxofoon, elektronica, die als vierde lid bij de band is gekomen.
Op hun nieuwe CD "Due" spelen Manuel Mazzetti - trombone en Emanuele "Bio" Ferrari - sirene als gastmuzikanten mee.

"Due" bevat 10 nummers, waarvan het eerste "Uno" getiteld is en hierin hoor ik de band een heftige swingende progressieve jazz rock song spelen, die in een hoog tempo mijn gehoorgang binnen komt en gevolgd wordt door "Due", waarin er een heerlijke muzikale mix gemaakt wordt van progressieve rock, free jazz en hip hop, die lichtelijk experimenteel klinkt.
Daarna Laat de band me genieten van "Tre" en in dit nummer speelt de band een experimentele mix van spacerock en progressieve rock in een niet al te hoog tempo, waarna ik "Quattro" te horen krijg, waarin de band me verrast door een geweldige psychedelische progressieve rock song, met zestiger jaren invloeden,  te spelen.
In "Cinque" laat de band me een swingende dansbare mix van country en progressieve rock horen en in "Sei" krijg ik opnieuw zo'n fantastische mix te horen van psychedelische progressieve rock en jazz, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Vervolgens hoor ik The Bad Mexican een geweldige heftige swingende progressieve jazz rock song spelen, getiteld "Sette", die gevolgd wordt door "Otto", die met het geluid van een trein en mooi rustig klassiek gitaarspel begint, waarna de band halverwege het nummer besluit het tempo op te voeren en er een schitterende pop song uit voort vloeit.
Het laatste nummer van de CD heet "Nove" en hierin speelt de band een uitstekende licht psychedelische song, die halverwege verandert in een experimenteel stukje muziek, dat op zijn beurt weer verandert in een swingend progressief nummer.

The Bad Mexican heeft met me "Due" opnieuw van hun kwaliteiten weten te overtuigen en ik heb dan ook met volle teugen van hun fantastische album genoten, waardoor ik elke liefhebber van zowel progressieve als psychedelische en jazzrock kan aanraden eens te gaan luisteren naar de muziek van deze geweldige Italiaanse band.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten