Review: Sigmatropic - Dead Computer Blues (Inner Ear, 2014) (Pop)

Sigmatropic uit Athene, Griekenland, werd in 1997 opgericht door Akis Boyatzis als een-man band, maar al snel veranderde dat en ontstond er een complete band, die bestaat uit: Akis Boyatzis - zang, basgitaar, akoestische gitaar en programmering, Foivos Zitis - sologitaar, klassieke gitaar en zang, Theodore Pistiolas - Piano, moog synthesizer, mandoline, ukelele, theremin en zang en Yiannis Tryferoulis - drums.
De band bracht hun debuut album "Random Walk" in 1998 uit via Hitch Hyke Records, gevolgd door "Air" (CD single, Hitch Hyke Records, 1998), "If You Were Me" (CD EP, Hitch Hyke Records, 1999), "Sixteen Haiku & Other Stories" (LP, Hitch Hyke Records/Tongue Master Records, 2002), "Could That Be The Voice?" (Limited Edition 12" vinyl EP, Tongue Master Records, 2004), "Ours At Least" (CD EP met 5 songs, Hitch Hyke Records, 2007), "Dark Outside" (CD, Hitch Hyke Records / Tongue Master Records, 2007), "Rivers Still" / "Astral Lullaby" (Download single, 2010) en "Astral Lullaby" / "Heartbroken In A Broken Planet" (Download single, 2011).
Hun in het Grieks gezongen album “Sixteen Haiku And Other Stories” uit 2002 met daarop gedichten van Nobelprijswinnaar George Seferis kwam als een verrassing en ontving lovende recensies.
Het werd in 2003 in een internationale versie uitgebracht door 18 gast artiesten uit Amerika en Engeland, waaronder Robert Wyatt, die hun eigen vocale interpretatie leverden aan de Engelse vertaling van de gedichten bij dezelfde muziek en ook deze uitvoering werd uitbundig ontvangen door de critici.
In 2005 nam de band deel aan de totstandkoming van Carla Torgerson’s (zangeres van The Walkabouts) eerste solo album, “Saint Stranger”, door de productie te doen en de teksten te schrijven.
De band speelde in het voorprogramma van Nick Cave And The Bad Seeds en Placebo in Athene en Thessaloniki en was op vele festivals te horen, zoals The Rockwave Festival (2005 en 2008), European Music Day (Athene 2004 en 2006) en The Antiracist Festival (2007).
Hun nieuwe album “Dead Computer Blues” is, in november 2014, op CD, LP + bonus CD en als digitale download verschenen via het Inner Ear label en bevat 10 nummers.

Het opening nummer is de titelsong "Dead Computer Blues” en hierin laat de band me een schitterende mix van surf, dark wave, pop en elektro horen, die in een rustig tempo gespeeld wordt, waarna ik "Crystallized" te horen krijg, een fantastische song met aanstekelijk ritme, die me aan de gloriedagen van Steve Harley & Cockney Rebel doet denken. (luister naar dit nummer via de soundcloud link onder de recensie)
Daarna hoor ik "Sink!", waarin de band me verrast door het nummer als een nieuwe Bowie song te laten klinken en met het volgende nummer "Septic Skeptic" laat de band me genieten van een heerlijke afwisselende pop song, die diverse prima tempowisselingen bevat.
In "Spaceface ( A Slower Rocket)" speelt de band een uitstekende uptempo pop song, waarin de invloeden van David Bowie opnieuw hoorbaar zijn en in "Onion Rock" krijg ik een swingende poprock song te horen, waarbij stil zitten geen optie is.
Vervolgens schotelt de band me "The Clouds Of Antarctica" voor, waarin ik ze een lekker in het gehoor klinkende pop song hoor spelen en ook in dit nummer zitten weer invloeden uit de muziek van Bowie.
Dan hoor ik de single "Astral Lullaby", een uitstekende rustige pop song met enkele prima tempowisselingen, die gevolgd wordt door “When Jesus Walked the Streets of Athens", een geweldige protest song met een aanklacht tegen de politiek en religie.
Het laatste nummer heet "Off Hand" en hierin laat de band me genieten van een prachtige rustige pop song, waarmee het album op waardige wijze wordt afgesloten.

Het album "Dead Computer Blues" staat vol schitterende songs, waarvan ik met volle teugen genoten heb en die ik iedere liefhebber van de betere pop muziek kan aanraden.