Review: Dirty Streets - White Horse (Alive Natural Sound, 2015) (Progressieve Bluesrock)

Dirty Streets uit Memphis, Tennessee bestaat sinds de oprichting uit: Justin Toland - zang, sologitaar en percussie, Thomas Storz - basgitaar en percussie en Andrew Denham - drums en percussie en heeft momenteel Soulsville als thuisbasis.
De band heeft zich muzikaal laten beïnvloeden door de rock bands uit de jaren 70, zoals: Deep Purple, Grand Funk Railroad, Pretty Things, James Gang, The Byrds, Sly & the Family Stone, Creedence Clearwater Revival, Led Zeppelin, Cream, Jimi Hendrix Experience, Black Widow, King Crimson, Blue Cheer en Family.
White Horse is het 4e album van de band en opvolger van "Blades Of Grass" uit 2013, dat eveneens via Alive Natural Sound verscheen.
Eerder verschenen de digitale albums "Portrait Of A Man" (2009) en "Movements" (2011), dat in 2013 als LP in een beperkte oplage op doorzichtig vinyl werd heruitgebracht door het Kozmik Artifactz label.

"White Horse", dat zowel op CD als op LP is uitgebracht en 11 nummers bevat, begint met "Save Me" en daarin hoor ik de band een lekker in het gehoor klinkende rock song spelen, waarin invloeden van bluesrock en de muziek van Grand Funk Railroad terug te horen zijn.
Daarna zet de band me "Looking For My Peace" voor en krijg ik een heerlijke stevige rock song te horen, waarin de invloeden van de jaren 70 rock bands duidelijk waar te nemen zijn en dit nummer wordt gevolgd door "Accents", een geweldige swingende rock song, die enkele prima tempowisselingen bevat.
Dan schotelt de band me "Think Twice" voor en ook in dit stevige rock nummer, waarbij het moeilijk is stil te blijven zitten, zijn invloeden van Grand Funk Railroad hoorbaar, waarna ik "When I See My Light" voorgezet krijg en ook hierin zijn die te horen en laat de band me genieten van een fantastische stevige rock song, die tevens lichte soul invloeden heeft.
In "Good Kind Of Woman" speelt de band opnieuw een uitstekende jaren 70 rock song in een gemiddeld tempo en in "The Voices" verrast Dirty Streets me door een rustige song te spelen, waarin een terugkerend ritme zit, dat lichtelijk hypnotiserend klinkt en tevens bevat de song country invloeden.
Vervolgens hoor ik "Good Pills" en daarin laat de band me weer een uptempo rock song horen, die in de stijl van Grand Funk Railroad gespeeld wordt en gevolgd wordt door "Plain" en ook in dit nummer zet de band me een fantastisch swingend rock nummer voor, dat me in beweging brengt.
Het volgende nummer heet "Dust" en daarin verrast de band me opnieuw door een zeer rustige song ten gehore te brengen en in het laatste nummer van het album zet de band me de titelsong "White Horse" voor en hoor ik een geweldige stevige rock song met lichte bluesrock invloeden in een aanstekelijk ritme gespeeld worden. (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Het album "White Horse" van Dirty Streets heeft me op een stevige trip meegevoerd naar begin jaren 70, waarvan ik met volle teugen genoten heb en ik kan deze
plaat dan ook aanbevelen aan elke liefhebber van progressieve bluesrock en rock in het algemeen.