Lee was vanaf 1963 eerder in enkele andere bands actief geweest, zoals The LAG's en Lee's American Four en had in 1964 de song "My Diary" geschreven voor Rosa Lee Brooks, waarop Jimi Hendrix gitaar speelde en ook toekomstig Love drummer Michael Stuart nam met zijn band The Sons Of Adam een nummer van hem op, getiteld "Feathered Fish".
Nadat Lee The Byrds had zien spelen besloot hij een band (The Grass Roots) te vormen, die ook die stijl van muziek ging spelen en nadat singer, songwriter Bryan MacLean als gitarist bij de band kwam veranderde de bandnaam in Love.
Na diverse wisselingen in de band, bestond Love in 1965 uit: Arthur Lee - zang, sologitaar, percussie, piano en mondharmonica, Bryan MacLean - slaggitaar en zang, Johnny "Fleck" Fleckenstein - basgitaar, Alban "Snoopy" Pfisterer - drums, orgel en harpsichord en Johnny Echols – sologitaar.
In 1966 kreeg Love een contract bij het Elektra Records label en bracht in maart dat jaar hun debuutsingle, het door Burt Bacharach geschreven "My Little Red Book" uit, in dezelfde maand gevolgd door hun gelijknamige album "Love" en de single "7 and 7 Is", die in juli verscheen.
Vervolgens waren er weer enkele veranderingen in de band en verruilde Pfisterer de drums voor de harpsichord, waarna Michael Stuart als drummer bij de band kwam, terwijl ook blazer Tjay Cantrelli (John Barbieri) werd aangetrokken en Ken Forssi basgitarist Fleck verving.
Tevens maakte de band in november hun tweede LP "Da Capo", waarop de single "7 And 7 Is" stond, maar ook hun volgende singles "She Comes in Colors" / "Orange Skies", die in december verscheen en Que Vida!" / "Hey Joe" (maart 1967), waarna Cantrelli en Pfisterer de band verlieten.
In november 1967 verscheen het album "Forever Changes", waar de hitsingle "Alone Again Or" op staat, die in januari 1968 verscheen en in die tijd was de band
populairder in Engeland, dan in eigen land en tegenwoordig wordt het album als één van de beste rock albums aller tijden beschouwd.
Kort daarna verliet MacLean de band, terwijl Lee de rest van de bandleden ontsloeg en hij als enige bandlid over bleef.
Hij stelde een nieuwe band samen, die eveneens onder de naam Love actief werd en verder bestond uit: Jay Donnellan -sologitaar (die in 1969 door Gary Rowles werd vervangen), Frank Fayad - basgitaar en George Suranovich - drums.
In deze samenstelling verschenen de albums "Four Sail" (Elektra, 1969), "Out Here" (Elektra, 1969) en "False Start" (Blue Thumb, 1970), waarop JImi Hendrix als gastmuzikant meespeelt.
Ook werd er nog een album in deze formatie opgenomen in 1971, maar het zou tot 2009 duren voor het door het Sundazed label werd uitgebracht onder de naam "Love Lost".
Daarna maakte Lee in 1972 een solo album, getiteld "Vindicator", om vervolgens met een nieuwe bezetting in 1973 het album "Black Beauty" op te nemen, maar voordat het uitgebracht werd, stopte het Elektra label en verscheen het album pas in 2012 door het High Noon Records label.
Het volgende officiële album, dat werd uitgebracht was "Reel To Real", dat in 1974 verscheen via het RSO label op de markt kwam en daarop speelde Lee met dezelfde muzikanten als op het onuitgebrachte "Black Beauty".
Dat waren: Sherwood Akuna - basgitaar, Robert Rozelle - basgitaar (tracks 6,7,10), Melvan Whittington - slag- en sologitaar, John Sterling - slide- en slaggitaar, Joey Blockner - drums, Herman McCormick - conga's - "Buzzy" Feiten - sologitaar (track 3), Harvey Mandel - elektrische gitaar (track 5), Joey Deaguero - vibrafoon, Boby Lyle - orgel, clavinet en piano en Gary Bell - Arp synthesizer.
Eind jaren 70 ging de band ter ziele, waarna er wel plannen waren voor een reunie in de originele bezetting, maar die gingen niet door.
In 2001 begon Lee met de band Baby Lemonade de klassiekers van Love live te spelen en in 2004 kwam Johnny Echols, mede oprichter van Love, de band versterken en werd er enkele jaren opgetreden onder de naam Love with Arthur Lee, waarbij regelmatig nummers van de LP "Forever Changes" werden gespeeld.
Bij Arthur Lee werd begin jaren 2000 acute leukemie geconstateerd en op 3 augustus 2006 overleed hij daaraan in zijn geboorteplaats Memphis, Tennessee op 61 jarige leeftijd.
Love werd in 2009 nieuw leven ingeblazen door Johnny Echols, die samen met de leden van Baby Lemonade en Probyn Gregory van de Wondermints door de Verenigde Staten en Canada toerde onder de naam Love Revisited.
De huidige bezetting is: Johnny Echols – sologitaar, Mike Randle - slaggitaar, Rusty Squeezebox - slaggitaar en zang, David Chapple - basgitaar, David "Daddy O" Green - drums en Michael Stuart-Ware - drums.
De CD "Reel To Real", die 19 februari 2016 door het High Noon Records label opnieuw is uitgebracht, bevat behalve de 11 nummers van de LP ook 12 bonusnummers, waaronder outtakes, alternatieve mixen, alternatieve versies en meer plus een schitterend boekwerkje.
Het album, dat 23 nummers bevat, start met "Time Is Like A River" en daarin krijg ik een uitstekende swingende soul song te horen, die aan zet tot dansen (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en gevolgd wordt door "Stop The Music", waarin de band me een schitterende rustige soul song voorschotelt, die in de stijl van de muziek van Otis Redding gespeeld wordt en lichte blues invloeden bevat.
Daarna laat de band me genieten van een lekker in het gehoor klinkende funky uptempo soul song, die swingt als een trein en "Who Are You?" heet, gevolgd door "Good Old Fashion Dream" en dit is weer zo'n fantastische soul song in de stijl van Otis Redding, waarbij stil zitten onmogelijk is.
Dan volgt "Which Whitch Is Which", waarin lichte invloeden van Jimi Hendrix hoorbaar zijn en in dit is een vrij psychedelisch nummer, dat gevolgd wordt door "With A Little Energy", een heerlijke dansbare soul song.
In "Singing Cowboy" zet de band me een song voor die country invloeden heeft en in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, waarna "Be Thankful For What You Got" volgt en daarin laat de band me genieten van een geweldige funky soul song, die me aan de muziek van Curtis Mayfield doet denken.
Vervolgens hoor ik "You Said You Would", een schitterende swingende rock song met country invloeden, die door The Rolling Stones gemaakt had kunnen zijn en in "Busted Feet" zet de band me weer een verrukkelijke progressieve rock song voor in de stijl van Jimi Hendrix, waarna het laatste nummer van de LP volgt, getiteld "Everybody's Gotta Live", een uitstekende pop song met een aanstekelijk swingend ritme.
Dan volgen de bonus nummers, waarvan de eerste "Do It Yourself" heet en ik een outtake van een swingende soul song te horen krijg, die me opnieuw aan de muziek van Otis Redding doet denken en gevolgd wordt door de volgende outtake, "I Gotta Remember", een lekker in het gehoor klinkende swingende mix van rock en soul.
Ook "Somebody" is een outtake en hierin schotelt Love me eveneens een prima mix van rock en soul voor, die swingt, waarna de laatste outtake volgt, die "You Gotta Feel It" heet en ook in deze heerlijke mix van soul en pop swingt de muziek weer als een trein.
In de alternatieve mix van "With A Little Energy" laat de band me opnieuw zo'n lekkere dansbare soul song horen en in in de alternatieve mix van "Busted Feet", die bijna 2 keer zo lang duurt, als de LP versie, hoor ik ook nu weer een geweldige progressieve rock song, die sterke invloeden van de muziek van Jimi Hendrix bevat.
De single mix van "You Said You Would" klinkt me weer als muziek in de oren en dit had volgens mij een hit kunnen worden en in de alternatieve take van "Stop The Music" geniet ik opnieuw van die schitterende rustige song, die me aan de muziek van Otis Redding herinnert, waarbij de muziek plotseling stopt.
Dan volgt er een studio repetitie van het nummer "Graveyard Hop", een swingende rock & roll song en een eigen interpretatie van "Jailhouse Rock" van het Elvis Presley nummer.
In de alternatieve take van "Singing Cowboy" speelt de band opnieuw een rock song met country invloeden, in de elektrische versie van "Everybody's Gotta Live" swingt het nummer weer als een trein door het aanstekelijke ritme en in de studio repetitie song van "Wonder People (I Do Wonder)" krijg ik ook nu weer een heerlijk swingende pop song te horen.
"Reel To Real" is een schitterend en zwaar onderschat album van Love, dat aangevuld door de bonus nummers zeker een herkansing verdient en wat mij betreft is dit album dan ook een 100% aanrader voor iedere liefhebber van de betere soul en pop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten