Review: Odin's Court - Deathanity (R3) (D2C Studios, 2016) (Hardrock)

Odin's Court is een progressieve rock en hardrock band, die in 2001 te Lexington Park, Maryland, Amerika, opgericht werd door Matt Brookins en deelde in de loop der jaren het podium met onder andere: Symphony X, Spock’s Beard, King’s X, Kamelot, Steve Whiteman (Kix, Funny Money), Sonata Arctica, Helloween, Jon Oliva’s Pain, Zero Hour, Crimson Glory, Circle II Circle, Devin Townsend, Circa, Enchant en meer.
De eerste 7 jaar was de band totaal onafhankelijk en bracht in eigen beheer 3 albums uit, te weten: "Odin's Court" (demo, 2002), "Driven By Fate" (album, 2003) en "ReDriven By Fate" (album, 2005) en in 2006 werden er DVD opnamen gemaakt van hun optreden in de beroemde Jaxx Nightclub in de buurt van Washington DC, die onder de titel "…Court Is Now In Session" verscheen.
De band tekende in 2008 een contract met ProgRock Records, die hun volgende 4 albums "Deathanity" (2008), "Human Life In Motion" (2011), "Appalachian Court"  (2012) en "The Warmth Of Mediocrity" (2013), waarop zanger Dimetrius LaFavors voor het eerst te horen is, wereldwijd uitbracht.
In maart 2015 verscheen hun nieuwe album "Turtles All The Way Down" in samenwerking met ProgRock Records op hun eigen label D2C Studios, evenals een heruitgave van "The Warmth Of Mediocrity" (februari 2015), inclusief 1 nieuw nummer.
Matt Brookins besloot ook het album "Deathanity" op 1 maart 2016 her uit te brengen onder de naam "Deathanity (R3)" (R3 = Rerecord, Remix en Remaster), waarop de zang verzorgd wordt door Dimetrius LaFavors en ook gastmuzikanten Tom Englund (Everyday) - zang in track 5 en Tony Kakko (Sonata Arctica) - zang in track 8 te horen zijn.
Verder bestaat de band uit: Matt Brookins - sologitaar, zang, keyboards, basgitaar, mandoline en percussie, Rick Pierpont - sologitaar, John Abella - drums en percussie, Savino Palumbo - keyboards en piano (tracks 2,3,5,7,8), Graig Jackson - basgitaar (tracks 1,4,7,10,11,12), Nicki Brookins, Suzanne Warner en Elena Hall - zang en Bill Green - saxofoon.

Het album, waarop 12 nummers staan, start met "Terracide", waarin ik een uitstekende mix van hardrock en symfonische rock te horen krijg, die rustig begint en halverwege het nummer tijdelijk sneller wordt, om vervolgens terug te keren naar het rustige tempo, waarna de band dit nogmaals herhaalt en het nummer naadloos door loopt in het volgende, dat "Volatilestial" getiteld is en daarin zet de band me een prima symfonische hardrock song voor met invloeden uit de progressieve rock, waarin diverse tempowisselingen zitten.
Daarna hoor ik "Manifest Destiny", een vrij heftig startende hardrock song, die al snel verandert in een lekker in het gehoor klinkende rock song, maar na een tempowisseling opnieuw verandert en ik een heavy metal song voorgezet krijg, die wisselende ritmes en tempo's bevat.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Dan speelt de band "Oceanica Toxica", dat met heerlijk vrolijk klinkende folk muziek start, waarna de band besluit deze met hardrock klanken te mixen en ik een geweldige swingende song hoor, die vervolgens verandert in een hardrock song en gevolgd wordt door "Mammonific", een stevige hardrock song, die symfonische invloeden heeft.
In "Animaulic" laat de band me weer zo'n schitterende hardrock song met wisselende tempo's horen, die vrij rustig gespeeld wordt en in "Esoterica" maakt Odin's Court een uitstekende mix van progressieve rock en symfonische rock, waardoor ik een verrukkelijk nummer te horen krijg.
Vervolgens hoor ik "Crownet" en in deze rustige song, die halverwege versnelt en de muziek in een sneltrein vaart gespeeld wordt, schotelt de band me een swingende hardrock song voor, om in "Obesite" een fantastische rustige symfonische progressieve rock song ten gehore te brengen.
Het volgende nummer is een bewerking van Beethoven's "Ode To Joy" en hierin hoor ik de band een uitstekend instrumentaal klassiek rock nummer ten gehore brengen, waarin enkele subtiele tempowisselingen zitten, waarna "Cosmosera" volgt en daarin krijg ik een heerlijke rustige progressieve rock song voorgeschoteld, die symfonische rock invloeden bevat en diverse tempowisselingen heeft.
Het laatste nummer van het album heet "Vastificant" en dit is een fantastisch instrumentaal progressief rock nummer met jazz invloeden, dat swingt als een trein.

"Deathanity (R3)" van Odin's Court bevat 12 heerlijke nummers, die het beluisteren meer dan waard zijn en ik kan iedere liefhebber van zowel hardrock als symfonische en progressieve rock dan ook aanraden, deze schijf eens te gaan beluisteren.