Review: Gnod - Mirror (Rocket Records, 2016) (Stoner)

Gnod is een band, waarvan de bandleden allen in Manchester, Groot Brittannië, wonen, maar in feite is het een internationale band, want enkele bandleden komen uit Ierland, één uit Portugal en enkelen uit Manchester zelf.
Gnod is in 2006 opgericht en de samenstelling van de band wisselt nogal eens, maar de muziekstijl blijft altijd hetzelfde en die kent invloeden van Sun Ra, psychedelica, krautrock, Japrock en Afrobeat.
Hun eerste uitgaven "Dun An' Dusted Volume 1, 2 & 3" verschenen in 2007 via de CD-Rs, waarna meer releases volgden, waaronder verscheidene singles en 12", maar ook diverse LP's, onder andere in 2010 de LP "Gnod Drop Out With White Hills II", die via het Rocket Recordings label verscheen, "In Gnod We Trust" (Rocket, 2011), "Gnod Drop Out With White Hills, Vol.2"(Rocket, 2011) en "Chaudelande Volume 1", die via het Tamed Records label werd uitgebracht in 2011.
Vervolgens verschenen de gelimiteerde split LP van 500 stuks met Shit & Shine "Collisions 03" (31 juli 2012), waarvan er 150 op geel en 350 op zwart vinyl geperst zijn, het digitale album "The Somnambulist's Tale" (16 oktober 2012), de gratis download "Sex, Drones & Broken Bones (Or Secret Pathways To Hidden Lands)" (17 oktober 2012), "Science & Industry" (digitaal album; 17 oktober 2012), "Chaudelande" (2LP, Digipack CD; 25 februari 2013), "Infinity Machines" (Rocket Records: triple LP, 2CD; 16 juli 2014), "Dropout With The White Hills II" (beperkte 2LP oplage op geel, zwart (gele hoes), roze (roze hoes), zwart(zwart-wit hoes)en wit vinyl (roze hoes) en beperkte oplage op CD met extra nummer (gele hoes) plus CD uitgave (roze hoes); 16 februari 2015).
Hun nieuwe album "Mirror" is, 1 april 2016, zowel op wit (beperkte oplage) als op zwart vinyl uitgebracht met een spiegelhoes en tevens als CD, eveneens met spiegelhoes, via het Rocket Records label verschenen.
De bandleden, die dit album spelen zijn: Paddy Shine - sologitaar, Chris Haslam - sologitaar, Marlene Ribeiro - basgitaar, Alex Macarte - drums en Mark Wagner - synthesizer.

"Mirror" bevat 4 nummers, waarvan "The Mirror" de eerste is en hierin hoor ik de band een schitterende trage stonerrock song ten gehore brengen, die een vrij eentonig ritme bevat, maar tegen het einde een stuk heftiger wordt. (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Daarna zet Gnod me "Learn To Forgive" voor en daarin laat de band me genieten van een heerlijke heftige eentonige licht hypnotiserende stonerrock song, waarin de teksten opgedreund worden en deze wordt gevolgd door het 18 minuten durende "Sodom & Gomorrah", waarin de muziek met zware synthesizer drones gespeeld wordt, waar doorheen teksten worden gedeclareerd en de invloed van een band als Copernicus hoorbaar is, maar  op een derde van het nummer verandert het ritme en krijg ik Indiase invloeden te horen, waarna de band na enkele minuten weer overschakelt en terug keert naar het maken van zware heftige stoner met gedeclareerde teksten in een licht chaotische sfeer.
In het laatste nummer, dat "The Mirror (Raikes Parade Remix)" heet, zet de band me een herhaling van het eerste nummer voor en hoor ik opnieuw een fantastische trage stonerrock song, die in een licht hypnotiserend ritme gespeeld wordt, waarbij de teksten gedeclareerd worden en dit nummer krijgt iets over de helft meer vaart en wordt heftiger.

Gnod heeft me met hun album "Mirror", dat een uitlaatklep voor hun moeilijke mentale en psychische periode is, van begin tot einde in de ban van hun uitstekende muziek weten te houden en ik kan elke liefhebber van geweldige stoner met zware teksten, deze schijf dan ook van harte aanbevelen.