Review: Narcosatanicos – Body Cults (Bad Afro Records, 2016) (Progressieve Jazz / Rock)

De Deense band Narcosatanicos werd begin 2012 te Aarhus opgericht en bestaat uit: Victor Kim - zang en sologitaar, Tobias Holmbeck - sologitaar en zang, Kasper Skotte - sologitaar, Mikkel Stenholt - basgitaar, Zeki Jindyl Søgaard saxofoon en zang en Johannes Krøyer - drums.
De band bracht op 16 mei 2014 hun debuut album "Narcosatanicos" op vinyl uit via Mastermind Records en tevens als digitale download.
Op 10 december van dat jaar verscheen de digitale download EP "Gutter Island Live EP", terwijl er in augustus 2016 een nummer van de band op het compilatie album "Frankie Teardrop (Zero Hour- Suicide Revisited Compilation 2016)" werd uitgebracht.
Hun tweede album, getiteld "Body Cults" verschijnt 4 november 2016 via het Bad Afro Records label in een beperkte oplage van 500 stuks op zwart vinyl en gaat vergezeld van een CD van het hele album.

Het album, dat 7 nummers bevat, start met "Vulvic Church", waarin ik de band een schitterende zwaar klinkende progressieve heavy rock song hoor spelen, die tevens progressieve jazz invloeden heeft en gevolgd wordt door "Vile", een heerlijke progressieve, vrij snelle, heftige jazz song met Oosterse invloeden. (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Daarna krijg ik "Mania" voorgezet en daarin hoor ik de band een heftige swingende progressieve jazz song spelen, die enkele prima tempowisselingen bevat, waarna de band me "Television Dreams" voor zet en deze start met een heftig stuk muziek, dat na iets meer dan een minuut verandert en ik een verrukkelijk progressief nummer te horen krijg, dat me lichtelijk aan de eerste albums van The Stooges doet denken, waarbij de muziek gepaard gaat met een hypnotiserend ritme.
Dan volgt "Matamoros", een rustig startend nummer, dat iets over de helft heftiger wordt en invloeden van heavy rock krijgt, waarna de band tegen het einde van het nummer alles uit de kast trekt en het nummer heftig, met een kakafonie van progressieve jazz geluiden, laat eindigen.
In "Void Kink" schotelt Narcosatanicos me een heerlijke heftig klinkende progressieve jazz song voor, die een licht hypnotiserend ritme heeft en in "Bliss" laat de band me opnieuw genieten van een geweldige rock song, die een hypnotserend ritme bevat en swingende swingt als een trein, waarna de band tegen het einde volkomen uit freakt.

"Body Cults" van Narcosatanicos is een schitterend album, dat vol met uitstekende progressieve jazz staat, waarmee de band me van begin tot eind heeft weten te boeien en ik kan deze fantastische schijf dan ook aanraden, aan iedere liefhebber van dit genre.