Review: Gösta Berlings Saga - Sersophane (Icosahedron Music, 2016) (Progressieve Rock / RIO)

Gösta Berlings Saga werd in de wijk Vällingby, Stockholm, Zweden in het jaar 2000 opgericht door David Lundberg - Fender Rhodes, Mellotron en synthesizers en Alexander Skepp – drums en percussie.
Het zou tot 2004 duren voordat Gabriel 'Hermansson' Tapper - basgitaar, Moog Taurus pedalen en Mathias Danielsson - sologitaar met het duo gingen samen spelen en de eerste formatie van de band een feit was, waarna hun live debuut, met zelf geschreven nummers, in 2005 plaats vond.
In deze samenstelling bracht de band hun debuut album "Tid Är Ljud" (Time Is Sound), dat in hun privé studio, Pelikaan, was opgenomen, via het Transubstans Records label in 2006 uit en dit kreeg wereld wijd lovende recensies.
Kort na de opnamen van het album verliet Mathias de band en werd vervangen door sologitarist Einar Baldursson.
De band ging vervolgens op tournee tot de zomer van 2007, waarna er werd besloten nieuwe nummers te schrijven voor het tweede album, dat in het najaar van 2008 in de Pelikaan studio werd opgenomen.
In juni 2009 bracht Transubstans Records het tweede album van Gösta Berlings Saga uit dat "Detta Har Hänt" (This Has Happened) als titel had en de band werd met dit album genomineerd voor een P3 Gold award (Zwedens Nationale Radio 's eerste muziek prijs)
Daardoor kreeg de band aanbiedingen om in diverse steden in Europa en Zweden op te treden en ging opnieuw op tournee, waarmee een goede live reputatie werd opgebouwd.
In 2010 begon de band nieuwe nummers te maken voor de opvolger van "Detta Har Hänt", die in 2011 via het Cuneiform Records verscheen onder de naam "Glue Works" en daarin werd het instrumentarium uitgebreid met Franse hoorn, zingende zaag, bas harmonica, vibrafoon, cello, Minimoog en Moog Taurus pedalen.
Na een periode van 5 jaar is er op 16 december 2016 een nieuw album van de band verschenen, getiteld "Sersophane".
Dit is door het Icosahedron Music label zowel op LP als op CD uitgebracht en werd in mei 2015 in Studio Rymden opgenomen, waarna tussen oktober 2015 en april 2016 in Studio Pelikaan de overdubs werden gemaakt, om in mei 2016 gemixt te worden in Studio Rymden.

Het album, dat 6 nummers bevat, start met "Konstruktion" en daarin hoor ik de band een lekker in het gehoor klinkende, vrij zware, mix spelen van hardrock, symfonische rock en gothic, waarbij het ritme licht hypnotiserend is, waarna het titelnummer "Sersophane" volgt en ik een schitterend stuk RIO (Rock In Opposition) voorgeschoteld krijg, dat enkele subtiele tempowisselingen bevat en tevens sterke invloeden uit symfonische progressieve rock heeft, terwijl de muziek in een gemiddeld tempo gespeeld wordt. (luister naar dit nummer via de soundcloud link onder de recensie)
Daarna hoor ik "Fort Europe", een fantastisch licht dreigend nummer, waarin de band opnieuw een mix maakt van symfonische rock, hypnotische ritmes en gothic en dit nummer zou in een horror film zeker tot zijn recht komen.
Dan zet de band me opnieuw een heerlijk stukje muziek voor, dat "Dekonstruktion" heet en een zeer eentonig ritme bevat, waardoor de muziek lekker hypnotiserend klinkt.
In "Channeling The Sixth Extiction" krijg ik een iets meer dan 15 minuten durend progressief RIO nummer te horen, dat dreigend is, een opzwepend ritme heeft, hypnotiserend klinkt, lichte Oosterse invloeden bevat en me van begin tot einde de muziek in lijkt te zuigen.
Het laatste nummer van het album heet "Naturum" en hierin laat de band me een heerlijk rustig stukje klassiek gespeelde gitaar muziek horen, dat slechts iets meer dan 1 minuut duurt.

"Sersophane" van Gösta Berlings Saga was het 5 jaar wachten meer dan waard en de band heeft me met dit album, dat technisch perfect in elkaar zit, opnieuw bewezen, één van de beste bands in dit genre te zijn en ik kan iedere liefhebber van zowel progressieve rock als RIO, dit meesterwerk dan ook ten zeerste aanraden.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl

Review: Cambrian Explosion - The Moon EP (Pink Tank Records / Fuzzmatazz Records, 2016) (Progressieve Rock)

Cambrian Explosion uit Oregan, Portland, Amerika werd in 2012 opgericht en bestaat uit: Nori Lockhart - sologitaar en zang, Archie Heald - basgitaar, Derrin Twiford - keyboards en percussie en Ben Dorothy - drums en zang.
De band bracht op 20 augustus hun debuut EP uit, getiteld "The Sun EP" en deze verscheen in eigen beheer als digitale download, waarna op 13 februari 2015 de split EP "Joint Split EP" volgde, waarbij de andere band Foxy Lemon was.
In december 2016 verscheen "The Moon EP" op zowel zwart als gekleurd vinyl, via het Pink Tank Records label, terwijl Fuzzmatazz de CD uitgave op de markt heeft gebracht, nadat de band zelf de EP, eerder dat jaar (8 mei), als digitale download had uitgebracht.

Het album, dat 5 nummers bevat, start met "Selene" en hierin krijg ik een schitterend rustig instrumentaal psychedelisch nummer te horen, dat verder gaat in "Looming Eye", waarin de band me een fantastische mix van folk, rock en psychedelische progressieve rock voor zet, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en een zeer aanstekelijk dansbaar ritme heeft, waarbij stil zitten geen optie is.
Daarna hoor ik "Mugen = Mugen", een stevig startend stonerrock nummer, dat na enkele minuten verandert in een heerlijk stukje progressieve rock.
Dan laat Cambrian Explosion me genieten van een Oosters getinte progressieve song, getiteld "Innocuous Creatures" en deze bevat tevens hardrock en licht psychedelische invloeden (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en in het laatste nummer "Crust Of Theia" schotelt de band me een geweldige rustige mix van symfonische rock en progressieve rock voor, waarin ook lichte folk invloeden in verweven zijn.

"The Moon EP" van Cambrian Explosion bevat 5 uitstekende nummers, die het beluisteren meer dan waard zijn en ik kan deze schijf dan ook aanraden aan iedere liefhebber van progressieve rock.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl

Review: Mother's Cake - No Rhyme No Reason (Membran, 2017) (Rock)

Mother's Cake, die in 2008 werd opgericht, komt uit Arzl, Oostenrijk en bestaat uit: Yves Krismer - zang en sologitaar, Benedikt Trenkwalder - basgitaar en Jan Hausels - drums en zang.
De band werd tweede bij de Europese band wedstrijd in Pécs, Hongarije, waarna enkele van hun nummers gebruikt werden in de Henning Backhaus film "Local Heroes", die van 9 tot 12 februari 2012 te zien was tijdens het Berlin International Film Festival en op 26 oktober 2012 verscheen hun debuut album "Creation's Finest" via het GAB Music label, die op 7 augustus 2012 vooraf gegaan was door de debuut single "Soul Prison" (GAB Music) en 31 mei 2013 gevolgd werd door de single "Creation's Finest" (GAB Music).
Daarna verschenen de albums "Off the Beaten Track (Live at Propolis 2014)" (GAB Music, 18 juli 2014) en "Love The Filth" (Panta R&E, 5 juni 2015).
Op 16 december 2016 is hun nieuwe single "The Killer" als digitale download uitgebracht en op 27 januari 2017 verschijnt hun album "No Rhyme No Reason" via het Membran label en tevens als digitale download.
Op dit album spelen Andreas Haslacher - keyboards, Matthias Bartolomey - cello, David Furrer - sologitaar, zang en percussie en Alex Tomann - achtergrond zang als gast muzikanten mee.

Het album, start met het titel nummer "No Rhyme No Reason", waarin ik de band, in een hoog tempo, een lekkere swingende uptempo rock song hoor spelen, die enkele prima tempowisselingen bevat en gevolgd wordt door "H8", een stevige swingende dansbare mix van funk en hardrock, met invloeden van The Red Hot Chili Peppers, die tegen het einde psychedelisch wordt en spacerock invloeden heeft.
Daarna volgt "Black Roses" en daarin zet de band me een uitstekende rustige rock song voor, die enkele subtiele tempowisselingen heeft en langzaam iets meer vaart krijgt, waarna ik "Now Or Never" te horen krijg en ook daarin speelt de band een heerlijke swingende mix van dansbare muziek en rock, die tegen het einde verandert in een licht psychedelische  progressieve rock song.
Dan schotelt Mother's Cake me "Big Girls" voor en hoor ik een prima poprock song, waar enkele tempowisselingen in zitten en deze wordt gevolgd door "The Sun" , een geweldige swingende mix van hardrock, pop en dansbare rock, waarbij stil zitten niet aan de orde is.
In "Streetja Man" laat de band me genieten van een 10 minuten durende mix van progressieve rock en blues, die licht klassieke elementen bevat en ook nog  invloeden uit de funk en van Porcupine Tree heeft.
Het volgende nummer is de single "The Killer" en hierin keert de band terug naar het maken van aanstekelijke stevige dansbare rock  (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en in "Enemy" krijg ik een fantastische rustige dansbare mix van rock en funk voorgeschoteld, die tevens spacerock invloeden heeft.
Vervolgens hoor ik "Hide & Seek", waarin de band opnieuw de mix rock en dance maakt, die enkele prima tempowisselingen bevat en me in beweging brengt, waarna het laatste nummer van het album volgt, dat "Isolation"getiteld is en ook hierin speelt de band een lekkere dansbare rock song, die iets na de helft van het nummer van tempo en ritme verandert en uitmondt in een uitstekende progressieve rock song.

"No Rhyme No Reason" van Mother's Cake bevat 11 lekker in het gehoor klinkende rock songs, waarvan "Streetja Man", naar mijn mening, er ver boven uit steekt en ik kan iedere liefhebber van rock en dansbare muziek dan ook aanraden, deze schijf eens te gaan beluisteren.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl

Review: Mark & The Clouds - Cumulus (Mega Dodo Records, 2017) (Pop)

Mark & The Clouds is een band uit Londen, Engeland, die door Marco Magnani - zang en sologitaar werd opgericht nadat zijn band Instant Flight op een dood spoor belandde.
De LP werd gemaakt met medewerking van zijn bevriende muzikanten uit heden en verleden, zoals: John O'Sullivan - basgitaar, Fabio Serrone - solo- en basgitaar, Michele Rossiello - basgitaar, Javier Ayensa - sologitaar, Ian Button - drums, Shin Okajima - drums, Tiberio Ventura - drums, Ray Fontana - keyboards, Tom Hammond - trompet en Joe Hammond - trombone.
De LP, waarop 11 nummers staan, is in een gelimiteerde oplage van 250 stuks via Mega Dodo Records verschenen, waarvan de eerste 100 exemplaren vergezeld gingen van een CD, waarop 4 songs staan, die niet op de LP voor komen, terwijl de CD versie 13 nummers bevat.
Ook "Cumulus", dat 10 maart 2017 via het Mega Dodo Records label verschijnt, wordt zowel op LP (180 gram zwart vinyl), CD en als digitaled download uitgebracht en zal tevens in een beperkte oplage van 100 stuks op 2CD verschijnen, inclusief het optreden, dat de band tijdens het Games For May 2014 deed.
Vermeldenswaardig is ook dat er op de uitgave van de LP 11 nummers staan, terwijl de CD en digitale download 15 nummers bevatten.

Het album start met "On Her Bike" en hierin hoor ik de band een mooie vrij rustige startende licht psychedelische pop song ten gehore brengen, waarna het tempo wordt opgevoerd en ik een heerlijk swingend stuk muziek voorgezet krijg, dat psychedelische rock elementen bevat.
Daarna hoor ik "Road, Mud And Cold", een lekker in het gehoor klinkende dansbare mix van pop en Zuid-Europese klanken, waarin de trompet een belangrijke rol speelt en dit nummer wordt gevolgd door "Hit BY Lightning", een uitstekende powerrock song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en me aan de muziek uit de glamrock periode doet denken.
Dan zet de band me een fantastische swingende song voor, waarbij stil zitten geen optie is, die "Another Grey Morning" heet en lichte folk invloeden heeft, waarna ik "You're So Cold" hoor, waarin de band een uitstekende aanstekelijke uptempo rock song speelt, die swingt en tegen het einde meer vaart krijgt, waardoor de muziek tegen de rock & roll aan leunt.
In "Sheltered By The Wall Of Sound", dat niet op de LP staat, laat Mark & The Clouds me opnieuw genieten van een swingende rock song, waarbij het moeilijk is stil te blijven zitten en in "I'm Stopping Here (Bombs & Guns)" krijg ik een prachtige pop song voorgeschoteld, die enkele subtiele tempowisselingen heeft.
Vervolgens hoor ik "Baby, You're Just A Liar", een schitterende swingende powerrock song, waarin de muziek me lichtelijk aan die van The Golden Earring doet denken en "The Endless Road", is een prachtige rustige melodische pop song.
Met "The Lady Was A Freak" laat de band me genieten van een swingende mix van rock & roll en power pop en met "Take My Sky" zet Mark & The Clouds me een mooie, vrij rustige, aangename melodische pop song voor, die orkestrale begeleiding heeft.
Dan volgt "Let Me Fade Away" (niet op LP), een heerlijke swingende pop song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, om gevolgd te worden door "Sweet And Wild" (niet op LP), een prachtige mix van folk en pop, waarop ik op de maat van de muziek begin mee te deinen. (luister naar dit nummer via de soundcloud link onder de recensie)
Verder krijg ik "Don't Block The Sun" voor gezet en daarin laat de band me lekker in het gehoor klinkende swingend pop song horen, die lichte psychedelische invloeden heeft en in het laatste nummer van de CD en download hoor ik "Evil Fairies" (niet op LP), een heerlijke aanstekelijke pop song, die eveneens licht psychedelische invloeden bevat en in een gemiddeld tempo wordt gespeeld.

"Cumulus" van Mark & The Clouds bevat 15 (11) uitstekende pop songs, die me geen moment verveeld hebben en ik kan elke liefhebber van pop en rock dan ook aanraden, deze heerlijke schijf eens te gaan beluisteren.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl

Review: Us And Them - When I Was Walking (Mega Dodo Records, 2017) (Folk)

Us And Them is een Zweeds folk duo, dat bestaat uit: Britt Rönnholm - zang en Anders Hakanson - gitaar en synthesizer.
Het duo maakte in 2008 hun debuut met de CD “Based on a True Story”, die via het eigen Withdrawn Recordings label verscheen en vooraf gegaan werd door de EP's "Canning Oak" (2006), "Seagulls" (2006) en "Man O' Sand To Girl O'Sea" (2006), die eveneens via dit label werden uitgebracht.
Vervolgens bracht het Fruits De Mer label in 2009 de vinyl EP "Julia Dream Of All The Pretty Horses" uit, waarmee het duo lovende kritieken oogstte van Mojo en Record Collector, gevolgd in 2011 door de EP "Summerisle" (Fruits De Mer) en in 2012 bracht het Ritual Echo Records de EP "Walk Light" uit, waarna in 2014 de EP "By The Time It Gets Dark" (Fruits De Mer) verscheen.
Het Mega Dodo Records label bracht 23 oktober 2015 het album "Summer Green And Autumn Brown" op zowel 180 gram zwart vinyl uit in een beperkte oplage van 250 stuks, plus als CD digipack, maar ook verscheen er een gelimiteerde oplage van 100 stuks als 4CD, inclusief de 3 CD EP's, die via Fruits De Mer werden uitgebracht en was alleen maar via de Mega Dodo's Bandcamp pagina te koop, dus niet in de winkels.
Op 12 december 2016 is de 10" EP "Fading With The Dwindling Sun" op gekleurd vinyl via het Fruits De Mer Records label verschenen en deze bevat 5 songs, die Sandy Denny (Fairport Convention) zong, waarvan er 3 door haar geschreven zijn, plus 1 van Richard Thompson en een traditionele.
Vervolgens verschijnt 20 januari 2017 hun volgende single, getiteld "When I Was Walking" via het Mega Dodo Records, in een beperkte oplage van 150 stuks op groen vinyl, die alleen bestemd is voor Mega Dodo Singles Club leden en 150 stuks op zwart vinyl voor alle andere liefhebbers.

De single, die 2 eigen composities bevat, heeft "When I Was Walking" als A-kant en daarin hoor ik het duo een prachtige rustige melodische folk song ten gehore brengen, waar de band patent op lijkt te hebben. (luister naar dit nummer via de soundcloud link onder de recensie)
Kant B heet "Green Couch" en ook dit is weer zo'n schitterende rustige folk song, waarbij de muziek weer perfect is afgestemd op de verrukkelijke zang van Britt.

"When I Was Walking" van Us And Them is een heerlijke single, die 2 fantastische rustige songs bevat, die ik elke liefhebber van folk muziek kan aanraden.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl

Review: Subheim - Trails EP (Denovali Records, 2016) (Avant Garde / Elektro)

Multi instrumentalist Subheim uit Berlijn, Duitsland, die ook de aliassen Kostas K. en Unshape gebruikt, bracht in 2008 zijn debuut album "Approach" via het Tympanik Audio label uit, waarna in 2010 "No Land Called Home" (Ad Noiseam label) en in 2015 "Foray" (Denovali Records) volgden.
Op 25 november 2016 verschijnt zijn EP "Trails" in een beperkte oplage van 150 stuks op 180 gram transparant vinyl via Denovali Records en tevens als CD en als digitale download.

De EP, die 4 nummers bevat, start met "Trails", waarin ik Subheim een prachtige rustige avant garde song hoor spelen, die invloeden uit krautrock, Oosterse en elektronische muziek heeft, waarna "Ego" volgt en hij me een heerlijk zwaar klinkend rustig stuk avant garde voorzet.
Daarna krijg ik "Forsaken Pt. II" te horen en dit is een schitterende zware dreigende mix van elektro en avant garde, die prima dansbaar is.
Het laatste nummer van de EP is de John Lemke Remix van "Trails" en hierin schotelt hij me, na een dreigend begin, een verrukkelijke dansbare licht hypnotiserende uptempo mix van elektro en krautrock voor, waarbij stil zitten geen optie is, die tot iets over de helft van het nummer duurt, waarna hij weer over gaat op het maken van muziek in een zwaar dreigend ritme, om vervolgens terug te keren naar het hypnotiserende. (luister naar dit nummer via de soundcloud mix onder de recensie)

"Trails EP" van Subheim bevat 4 geweldig lekkere nummers, waarmee hij me van begin tot eind heeft weten te boeien en ik kan iedere liefhebber van zowel elektro als avant garde en krautrock deze fantastische EP dan ook van harte aanbevelen.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl

Review: Various Artists - A New Career In A New Town (Fruits De Mer, 2016) (Bowie Covers)

"A New Career In A New Town" is een exclusieve CD uitgave van het Fruits De Mer Records label, die alleen bestemd is voor leden van de Fruits De Mer club en dit album bevat 16 covers van David Bowie songs, waarbij opgemerkt kan worden, dat dit min of meer de opvolger is van het vorig jaar uitgebrachte album "Fashion".

De CD, die 12 december 2016 verschijnt, begint met de titelsong "A New Career In A New Town", die door Jack Ellister (Polen) wordt vertolkt en hierin hoor ik hem, na een korte intro, een heerlijk rustig pop nummer spelen, waarbij hij op synthesizer, piano en drums begeleid wordt en dit nummer wordt gevolgd door "Ziggy Stardust" van Anton Barbeau (Sacramento, USA), die me een geweldige imitatie van de stem van Bowie en tevens een prima uitvoering van de song laat horen.
Daarna zet The Nomen (East Ayrshire, Scotland) me "V-2 Schneider" voor en krijg ik een lekker in het gehoor klinkende swingende pop song, waarin elektro invloeden hoorbaar zijn, waarna Cary Grace (South Carolina, USA) een schitterende versie van "Queen Bitch" ten gehore brengt, die swingt.
Dan volgt "Heroes" van The Blue Giant Zeta Puppies en daarin schotelt de band me een verrukkelijke swingende spacerock uitvoering van dit nummer voor, waarbij de tekst eerst gesproken en later gezongen wordt, terwijl Joseph Cave (Shrewsbury, UK) mooi ingetogen zingt in "Rock 'N' Roll Suicide".
In "Fame" dat door Clay Cambeck (Milaan, Italië) vertolkt wordt, hoor ik een eigentijdse versie, dat sterke invloeden van The Beatles bevat en in "Star" van The Seventh Ring Of Saturn (USA) krijg ik een uitstekende uptempo pop song te horen, die jaren 60 invloeden heeft.
Mark & The Clouds (UK) spelen "Lady Stardust" en laten me genieten van een prachtige afwisselende pop song, die in een gemiddeld tempo ten gehore gebracht wordt, waarna Jay Tausig (New York, USA) "Bewlay Brothers" speelt en me een schitterende progressieve pop song voorzet, die spacerock invloeden heeft en tegen het eind psychedelisch wordt.
Vervolgens schotelt Consterdine (Cardigan, Wales) me een fantastisch krautrock nummer voor, getiteld "Warszawa", dat gevolgd wordt door "We Are The Dead" van
Rob Gould (UK) en hierin krijg ik een uitstekende progressieve pop song te horen, die enkele subtiele tempowisselingen en een aanstekelijk ritme bevat. (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Verder hoor ik The Spookers (Cardigan, Wales) hun spurious transient remix versie van "V-2 Schneider" spelen, waarin de band me een experimentele instrumentale mix van elektro en avant garde voorschotelt, waar tevens country invloeden in zitten en The Past Tense (Worcester, UK) laat me genieten van  "The Laughing Gnome", een verrukkelijke progressieve psychedelische uptempo poprock song.
Jack Ellister & Friends (Polen) spelen "Rebel Rebel" en daarin hoor ik de band een vrij psychedelische uitvoering van dit nummer spelen, die diverse tempowisselingen heeft en Steve Barnes (Chicago, USA) sluit het album af met "Jean Genie" en hierin hoor ik een heerlijke a-capella versie van deze song, waarbij Steve begeleid wordt door een achtergrond koor, dat tevens hand klapt.

"A New Career In A New Town" is een geweldig eerbetoon aan David Bowie, dat vol staat met uitstekende nummers, die door de verschillende bands en artiesten op prima wijze worden vertolkt.
Helaas is dit album dus alleen verkrijgbaar voor leden van de Fruits De Mer Club, die wel meer exclusieve uitgaven op de markt brengt, die alleen voor leden bestemd zijn en ik kan liefhebbers van dit soort uitgaven dan ook aanraden, lid te worden van deze club.

Review: Sista Maj - Series Of Nested Universes (Space Rock Productions, 2016) (Progressieve Rock)

Sista Maj werd eind mei 2015 te Stockholm, Zweden, opgericht door Jonathan Segel - sologitaar, basgitaar, viool, orgel en synthesizer, Mikael Tuominen - basgitaar, staande bas, bariton gitaar en elektrische sitar en Andreas Axelsson - drums en percussie.
Alle drie speelden ze voorheen in diverse bands, onder andere in: Gösta Berlings Saga (Jonathan en Mikael), Camper Van Beethoven (Jonathan) en Lisa Ullén's Group (Andreas).
Hun debuut album "Series Of Nested Universes" werd in oktober 2015 in Roth Händle Studios te Stockholm opgenomen en van januari tot mei 2016 gemixt door Jonathan in de Magnetic Satellite te Stockholm.
Het album, dat 5 december 2016 verschijnt, wordt door Space Rock Productions in een beperkte oplage van 500 stuks als 2CD uitgebracht en bevat 8 nummers.

CD 1 start met "Peony Spies", waarin de band me een fantastisch stuk muziek voorschotelt, dat licht experimenteel start, maar na korte tijd over gaat in een progressief jazz nummer, waarna "Secret Cave, Secret Rat" volgt en ik een schitterend Oosters startend progressief rock nummer voorgezet krijg, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en dat een licht hypnotiserend ritme heeft, waardoor ik als het ware de muziek ingezogen wordt.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)
Daarna hoor ik "Which, In Turn, Falls", eveneens een uitstekend progressief rock nummer, dat rustig begint en langzaam iets meer snelheid krijgt, waarbij het drums ritme hypnotiserend werkt en de muziek tevens Oosterse invloeden bevat, waarna de band tegen het einde in een steeds heftiger tempo gaat spelen.
Het laatste nummer van CD 1 heet "A Very Heavy Feather" en daarin laat de band me, bijna 26 minuten lang, genieten van een progressief rock nummer, dat langzaam opgebouwd wordt, schitterend gitaarspel bevat en in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, dat halverwege verandert en de band over gaat in het maken van een stuk stevige rock.
Het eerste nummer van CD 2 is het titel nummer "Series Of Nested Universes" en hierin gaat Sista Maj verder met het maken van hun heerlijke progressieve rock en krijg ik een uitstekend vrij rustig nummer voorgeschoteld, dat een licht hypnotiserend drums ritme heeft.
Dan volgt "Like A Diamond In This Guy", waarin ik eveneens een geweldig progressief rock nummer te horen krijg en ook dit wordt in een gemiddeld tempo gespeeld, waarna de muziek tegen het einde iets experimenteler wordt.
In "It Never Ends" hoor ik een schitterend swingend melodisch stuk rock, dat een hypnotiserend ritme heeft, waarbij stil zitten geen optie is en ook hierin verandert de muziek halverwege en krijg ik een licht experimenteel psychedelisch klinkend werkje voorgezet, dat verder gaat in "Bones Of Steel", dat experimenteel start, om na enkele minuten over te gaan in een triest klinkend stukje zigeuner jazz, dat langzaam opgevoerd wordt en steeds meer tempo krijgt, waardoor er een fantastisch stuk muziek ontstaat en nadat de climax bereikt is, terug te keren naar het rustige tempo, om vervolgens experimenteel te eindigen.

"Series Of Nested Universes" van Sista Maj bevat 8 heerlijke progressieve rock nummers, waarmee de band me van begin tot eind heeft weten te boeien en ik kan elke progressieve rock liefhebber, deze uitstekende 2CD dan ook aanraden.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl