Het duo speelde diverse stijlen muziek en in de loop der jaren werd er in wisselende formaties opgetreden en waren er samenwerkingsverbanden met diverse artiesten, waaronder krautrock legendes Faust en Michael Gira van The Swans.
Tijdens een tournee door Italië in 2016 om het album "Abracadabra" uit dat zelfde jaar te promoten, schreef Amaury Cambuzat de nummers voor het album "Stereolith", dat op 24 februari 2017 door het Bureau B Records label uitgebracht wordt.
Het album werd tussen maart en september 2016 in de Analphabet City en Noise Lab Studio opgenomen en de band bestaat op deze CD uit: Amaury Cambuzat - zang, sologitaar, synthesizer, keyboards en percussie, Mario Di Battista - basgitaar en Sergio Pomante - drums, tenor en elektrische saxofoon.
Het album, dat 10 nummers bevat, start met "On Fire" en daarin krijg ik een uitstekend traag startend zwaar elektronisch nummer te horen, dat enkele subtiele tempowisselingen bevat en gevolgd wordt door de titel song "Stereolith", waarin de band me laat genieten van een fantastische krautrock song, die een hypnotisch, zwaar en duister, klinkend ritme en enkele prima tempowisselingen heeft.
Daarna schotelt de band me "Blue Girl" voor en hierin hoor ik een heerlijke eentonige rustig startende krautrock song, die licht experimenteel klinkt en na de helft van het nummer meer vaart krijgt, waarna Ulan Bator me "Spinach Can" voorzet en ik een lekker in het gehoor klinkende elektro song te horen krijg, die in het Frans en Engels gezongen wordt, in een rustig tempo gespeeld en net over de helft van de song steviger wordt en iets meer snelheid krijgt, om vervolgens weer in een langzamer tempo te eindigen, waarna "Ego Trip" volgt, waarin de band een prima elektro song speelt, die diverse tempowisselingen heeft, een disco drums ritme bevat en zeer dansbaar is.
Dan zet de band me "Neu Neu" voor en krijg ik een swingende dansbare mix van krautrock, elektro en disco te horen, die tevens lichte jazz invloeden heeft en gevolgd wordt door "No Book", een heerlijke dansbare mix van een new wave en een elektro song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.
In "Icarus" speelt Ulan Bator een zeer dansbare elektro song, die een aanstekelijk ritme heeft en in "Lost" krijg ik een schitterende rustige pop song voorgezet, waarna het laatste nummer van het album volgt, getiteld "Dust" en hierin hoor ik de band een prachtige progressieve, vrij zware, mix maken van een elektro en new wave song.
"Stereolith" van Ulan Bator is een heerlijk album, waar ik van begin tot eind van heb genoten en ik kan deze schijf dan ook aanraden aan iedere liefhebber van zowel elektro als krautrock. (luister naar korte stukken van het album via de soundcloud link onder de recensie)
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten