Accordo Dei Contrari werd te Bologna, Italië in 2001 opgericht en bestaat uit: Marco Marzo Maracas - akoestische gitaar en sologitaar, Giovanni Parmeggiani - orgel, Fender Rhodes, minimoog, harp en mellotron, Stefano Radaelli - alt en bariton saxofoon en zither en Cristian Franchi - drums.
In 2007 verscheen hun debuut album "Kinesis" (CD) via het Altrock label, waarna "Kublai" (CD, 2011), in eigen beheer en "AdC" (CD, 2014) via Altrock volgden.
De band trad op veel Italiaanse en internationale festivals op, onder andere op Crescendo Festival te Saint Palais Sur Mer, Frankrijk en Time In Jazz te Berchidda, Italië.
Op hun nieuwe album "Violata Intatto", dat 5 mei 2017 in eigen beheer en via Ma.Ra.Cash is uitgebracht, spelen Alessandro Bonetti - viool (1 nummer), Patrizia Urbani - zang (1 nummer) en Gabriele Di Giulio - tenor saxofoon (2 nummers) als gast muzikanten mee.
Het album, dat 11 nummers bevat, start met "Folia Saxifraga", waarin ik een schitterend stukje progressieve rock te horen krijg, dat heftig start, maar na ongeveer 1 minuut verandert de band het tempo naar zeer rustig, om vervolgens weer iets te versnellen en me een stuk progressieve jazz voor te zetten (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), dat gevolgd wordt door "Monodia" ("Monody"), een heerlijk progressief rock nummer, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en vrij melodisch klinkt.
Daarna hoor ik "Blue-S" ("Blues"), een fantastisch progressief bluesrock nummer, waar tevens jazz invloeden in zitten en dit wordt gevolgd door "Shamash" en daarin schotelt de band me een experimenteel startend nummer voor, dat na enkele minuten van tempo verandert en in een vrij complex melodisch rock nummer hoor, waar de viool een belangrijke rol in speelt.
Dan krijg ik "Indios Cosmos" te horen en hierin speelt Accordo Dei Contrari een uitstekend stuk progressieve jazz, dat lichtelijk experimenteel begint, om over te gaan in een mix van free jazz en progressieve rock, die enkele prima tempowisselingen heeft, waarna "E Verde È L'Ignoto Su Cui Corri" ("And Green Is THe Unknown On Which To Run") volgt en ik een verrukkelijk licht hypnotiserend melodisch nummer in een niet al te hoog tempo voorgezet krijg, dat prachtige zang van Patrizia Urbani bevat.
In "Marienkirche" speelt de band een fantastisch zwaar elektronisch nummer, dat zeer dreigend over komt en in "Di Eccezione In Variante" ("Exeption Variant")
hoor ik een heerlijk technisch progressief rock nummer, waar diverse tempowisselingen in zitten.
Vervolgens brengt de band "Usil" ten gehore en krijg ik een schitterende mix van progressieve rock en jazz voorgeschoteld, die swingt als een trein, halverwege van tempo verandert en in een rustig tempo afgesloten wordt, waarna "Eros Vs Anteros" volgt en de band me een verrukkelijk rock nummer laat horen, dat Oosterse, symfonische rock en jazz invloeden bevat, een licht hypnotiserend ritme heeft, in een vrij hoog tempo gespeeld wordt en swingt.
Het laatste nummer van het album heet "Il Violato Intatto" ("The Violated Intact") en daarin start de band met een terugkerend hypnotiserend elektronisch ritme, waarna de muziek enkele minuten later verandert en ik een geweldig lekker swingend rock nummer te horen krijg, dat tegen het einde terug keert naar de begin tonen van het nummer.
"Violato Intatto" van Accordo Dei Contrari bevat 11 fantastische nummers, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan deze schijf dan ook van harte aanbevelen aan iedere liefhebber van progressieve rock en jazz.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten