Pagina's

maandag 11 september 2017

Review: The Honey Pot - Ascending Scales (Fruits De Mer Records, 2017) (Progressieve Rock / Pop)

Crystal Jacqueline werd in Wiltshire, Engeland geboren en al op jonge leeftijd ontwikkelde ze haar talent en liefde voor muziek.
Ze trad regelmatig in en rond Bath op, die haar lof en een waardevolle ervaring opleverden en verhuisde later verder naar het zuiden van het land, waar ze in verscheidene bands speelde, die in binnen en buitenland optraden.
Ze woont in Devon met haar varken, katten, ganzen en haar partner Icarus Peel.
Samen spelen ze in de band The Honey Pot, die in 2012 startte en in het begin uit 5 personen bestond, maar nadat, in 2013, hun zanger en ook hun basgitarist de band verlieten, nog maar bestond uit: Crystal Jacqueline - zang en piano, Icarus Peel - alle andere instrumenten en Brian Rushbrooke - drums.
In 2010 bracht ze haar solo debuut album "Heal Yourself" via Psychedandy Records uit en in 2012 verscheen haar eerste album met The Honey Pot, getiteld "To The Edge Of The World" op het Mega Dodo label.
In november 2012 nam ze de EP "A Fairy Tale" op met daarop 3 covers: "Cousin Jane" (Troggs), "A Fairy Tale" (Second Hand), "Play With Fire" (Rolling Stones), die door Fruits De Mer Records werd uitgebracht.
Daarna verscheen de LP "Sun Arise" in 2013 via het Mega Dodo Records label op de markt en deze bevat 16 nummers, inclusief de songs van de EP "A Fairy Tale".
Het album Crystal Jacqueline And The Honey Pot, "Electronic Memory", uit 2015, is in een zeer gelimiteerde box oplage van 100 stuks verschenen en bevat een 12 pagina's tellend boekje, 2 ansichtkaarten en een badge.
Ook de uitgave van de band, "Inside The Whale", die 26 februari 2016 door het Mega Dodo Records label werd uitgebracht, verscheen in een beperkte oplage en daarop zijn keyboards speler John Wyatt en basgitarist Simon Fear, die sinds begin 2015 bij de band zitten, voor het eerst te horen.
Het album, dat 9 nummers bevat, is op 180 gram zwart vinyl op LP uitgebracht in een gelimiteerde oplage van 300 stuks, waarvan de eerste 150 stuks gesigneerd en genummerd zijn door de band.
De CD uitgave bevat 2 extra nummers, terwijl er van de beperkte uitgave van de 3CD versie slechts 150 verschenen en deze bevat het album "Inside The Whale", het exclusieve live album "Live In London" (opgenomen tijdens het Games For May optreden), de single "Lisa Dreams" plus 2 bonus nummers en een interview met Icarus Peel en Crystal Jacqueline, waarbij het geheel verpakt is in een speciaal genummerd blik met waarzeggende vis.
De single "Dr. Crippen's Waiting Room" van The Honey Pot is een voorloper van de 100ste vinyl uitgave van het Fruits De Mer label, dat sinds 2008 bestaat.
De 100ste uitgave is de 2LP "Ascending Scales" van The Honey Pot, die 12 december 2016, op gekleurd vinyl in een klaphoes verschijnt en daarop staat een mix van klassieke en obscure psychedelische en progressieve rock covers plus nieuwe nummers.
Om dit heugelijke feit te vieren, vroeg Icarus Peel een aantal artiesten om medewerking aan hun album te verlenen en Dick Taylor (Pretty Things), James Lowe (Electric Prunes), Tom Newman (July), Peter Cook (July), Nick Saloman (The Bevis Frond), Adrian Shaw (The Bevis Frond), Anton Barbeau, Judy Dyble, Us And Them, Jack Ellister, Bruce Woolley (Buggles) en anderen spelen hierop mee.
Omdat het dubbel album snel uitverkocht was, besloot Keith Jones van Fruits De Mer Records het in een speciale editie als 3CD uit te brengen, waarbij CD 3 opnamen bevat, die niet op de eerste uitgave voorkomen.

CD 1, die 8 nummers bevat, start met "1969", waarop James Lowe meespeelt en hierin hoor ik de band, na een korte intro, een geweldige swingende dansbare progressieve rock song spelen, waarbij stil zitten geen optie is en dit nummer wordt gevolgd door "Solomon Deep" (met Dick Taylor), een fantastische rock song, die enkele prima tempowisselingen heeft en swingt als een trein.
Daarna zet de band met Jack Ellister me "Love Is Green" voor en krijg ik een heerlijke licht psychedelische pop song te horen, die gevolgd wordt door de A-kant van de single "Dr.Crippen's Waiting Room" (met Anton Barbesu), waarin de band me een schitterende swingende progressieve rock song voorschotelt, die diverse subtiele tempowisselingen bevat.
Dan hoor ik Cary Grace samen met The Honey Pot "Can't You See The Witch" spelen en dit is een lekker in het gehoor klinkende swingende cover van het nummer van The Rattles (dat ik trouwens prefereer), waarna "Half A Memory" (met Peter Cook en Tom Newman) volgt en ik een schitterende uptempo psychedelische progressieve pop song voorgezet krijg.
In "Sitting All Alone" zijn de gast muzikanten Judy Dyble en Us And Them en daarin hoor ik de band een schitterende rustige pop song ten gehore brengen, terwijl in het laatste nummer van plaat 1, dat "I've Been So Tired" heet, alleen de muziek van The Honey Pot te horen is en hierin laat de band me genieten van een verrukkelijke psychedelische song, die progressieve rock invloeden heeft.

Op CD 2, die 6 nummers bevat, zijn Nick Saloman en Adrian Shaw te horen in "Time Machine", de B-kant van de single en dit is, in tegenstelling van de single versie, de complete uitvoering van dit fantastische progressieve psychedelische rock nummer, dat gevolgd wordt door "Lucky Spaceman", waaraan Gregory Curvey van The Luck Of Eden Hall meewerkt en in deze song laat The Honey Pot me genieten van een heerlijke swingende melodische progressieve rock song, waar enkele prima tempowisselingen in zitten.
Steve Palmer van Mooch speelt mee in "Rainy Day Mushroom Pillow" en daarin zet de band me een verrukkelijke psychedelische song voor, die Oosterse invloeden heeft en gevolgd wordt door het vrij zwaar klinkende begin van "America" van The Nice, dat door The Honey Pot vertolkt wordt en hierin laat de band een uitstekende uitvoering van dit symfonische rock nummer horen.
Vervolgens zet de band me het langste nummer van de plaat voor, getiteld "Into The Deep" en daarin hoor ik de band samen met Bruce Woolley een geweldige versie van deze song spelen, die niet alleen swingt, maar ook een hypnotiserend ritme bevat, waardoor de band me als het ware de muziek in zuigt, maar tegen het einde verandert de song en krijg ik een experimenteel psychedelisch stuk muziek te horen, waarna de band de plaat afsluit met "River Runs By" en, met behulp van Tony Durant van Fuchsia, een prachtige rustige melodische pop song, die Japanse invloeden bevat, ten gehore brengt

CD 3 start met The Rolling Stones cover "Child Of The Moon", waarop Ted Selke van The Seventh Ring Of Saturn op mee speelt en hierin krijg ik een uitstekende
uitvoering van dit nummer voorgeschoteld, waarna de re-mix van "Half A Memory" volgt en de band een lekker in het gehoor klinkende licht psychedelische pop song speelt, waarin ruimte is voor solo zang.
Daarna hoor ik "Silence Returns", een heerlijke rustig startende mix van rock, pop en folk, die met medewerking van Beau (die het nummer schreef) en Jim Milne van Tractor gespeeld wordt en diverse tempowisselingen heeft en na enkele minuten tijdelijk in een hoog tempo gespeeld wordt, om dan verder te gaan als een melodische rock song.
Dan volgt "Empyrian House" en daarin laat de band me een mooie rustige pop song horen, waarop Gregory Gurvey mee speelt en deze wordt gevolgd door een re-mix van het door Dick Taylor (Pretty Things) geschreven "Sitting All Alone", waarin ik The Honey Pot een prachtige rustige song hoor vertolken.
In "Fear Of Forgetting" met Glenda Pescado (Sendelica) laat de band me genieten van een schitterende rustige pop song en in "Never Comes The Day", waarin Tir Na Nòg mee speelt, krijg ik een fantastische mix van folk en pop voorgezet, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt.
Verder hoor ik "We Used To Know" (met Jay Tausig), een geweldige progressieve pop song, die enkele prima tempowisselingen bevat en "First Light", het langste nummer van de CD, dat met medewerking van Marc Swordfish (Astralasia) gespeeld wordt.
Hierin laat de band me iets meer dan 11 minuten genieten van een mix van spacerock, reggae, disco, pop en progressieve rock, waarin diverse tempowisselingen zitten.

De speciale editie van "Ascending Scales" van The Honey Pot die vol met fantastische songs staat, waarmee de band me vanaf het begin tot het einde heeft weten te boeien, kan ik elke liefhebber van de betere pop en progressieve rock van harte aanraden. (luister naar een gedeelte van het album via de youtube link onder de recensie)

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl




Geen opmerkingen:

Een reactie posten