Pagina's

maandag 13 november 2017

Review: Dictaphone - APR 70 (Denovali Records, 2017) (Avant Garde)

Eind jaren 90 richtte Oliver Doerell (elektronica, bas- en sologitaar) uit Berlijn, Duitsland, Dictaphon op en in 2000 ging hij samen spelen met Roger Döring (saxofoon en klarinet).
Na enkele jaren met diverse gastmuzikanten gespeeld te hebben, waaronder Stephan Wöhrmann (SWOD), Malka Spigel (Minimal Compact) en enkele albums te hebben uitgebracht via het City Centres Offices labelhet album ": "M=Addiction" (2002), "Nacht" (EP, 2004) en "Vertigo II" (2006) kwam Alex Stolze (viool) in 2009 bij de band, waarna "Poems From A Rooftop" in 2012 in een zeer beperkte oplage door het Sonic Pieces label werd uitgebracht.
De band trad in de loop der jaren in meer dan 20 landen op en speelde op festivals zoals: Mutek, Transmediale, Unsound, Benicassim en meer.
Het nieuwe album van Dictaphone heet "APR 70" en wordt op 24 november 2017 door het Denovali Records label uitgebracht en tevens zal dit label de vorige uitgaven van de band opnieuw uitbrengen.

Het album, waaraan de band 3 jaar werkte, bevat 9 nummers en daarvan is "Opening Night" het eerste.
Daarin brengt Dictaphone een fantastisch Oosters klinkend dansbaar nummer met krautrock invloeden ten gehore, waarbij stil zitten onmogelijk is en dit wordt gevolgd door "Lofi Opium", een rustig, enigszins triest klinkend, avant garde nummer met lichte jazz invloeden.
Dan volgt "105.4", waarin de band me opnieuw een Oosters klinkend stuk muziek voorschotelt, dat gemixt met smooth jazz en een aanstekelijk ritme voor een heerlijk geheel zorgt (luister naar dit nummer via de soundcloud link onder de recensie), waarna "Stanko" te horen is en hierin krijg ik een schitterend licht hypnotiserend psychedelisch avant garde nummer voorgezet, dat in een zeer rustig tempo gespeeld wordt en tevens zo nu en dan experimenteel wordt.
Daarna hoor ik Dictaphone "Mono16" spelen en laat de band me genieten van een hypnotiserend krautrock nummer, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt, om gevolgd te worden door "Seance", waarin de band me trieste viool klanken en een experimenteel avant garde nummer voorschotelt, dat een repeterend ritme bevat.
In "Mado" krijg ik een verrukkelijk licht hypnotiserend ritme te horen, dat in combinatie met Oosters klinkende viool klanken een schitterend stuk muziek op levert, die vergezeld gaat van een Franstalige tekst en in "Sanatorium Pod Klepsydra" zet de band me opnieuw een hypnotiserend nummer voor, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en in "La Chute" start de uitstekende avant garde muziek met gesproken tekst en laat de band me een rustig nummer horen, dat jazz invloeden heeft.

"APR 70" van Dictaphone is een fantastisch album, waar ik van begin tot einde van heb genoten en ik kan deze meesterlijke schijf dan ook ten volle aanraden, aan iedere liefhebber van avant garde en hypnotiserende ritmes.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via  www.osuradio.nl






Geen opmerkingen:

Een reactie posten