Pagina's

donderdag 17 mei 2018

Review: Corde Oblique - Back Through The Liquid Mirror (Dark Vinyl, 2018) (Progressieve Rock)

Riccardo Prencipe uit Napels, Italië, die afstudeerde aan het conservatorium van Napels San Pietro, richtte in 1999 zijn eerste band Lupercalia op, die een album uitbracht via het World Serpent label (Death in June, Current 93, Antony and the johnsons, Nurse with wound).
Daarna richtte hij de band Corde Oblique op en hun debuut album "Respiri" verscheen in 2005 via het ARK records/Masterpiece label, waarna vervolgens de volgende abums werden uitgebracht: "Volontà D'Arte" (Prikosnovenie/Audioglobe, 2007), "The Stones Of Naples" (Prikosnovenie/Audioglobe, 2009), "A Hail Of Bitter Almonds" (Prikosnovenie/Audioglobe; Progressivamente/Egea/Suono Records en Shadowplay Records, 2011), "Per Le Strade Ripetute" (The Stones Of Naples Rec./Audioglobe, 2013) en "I Maestri Del Colore" (Infinite Fog/Audioglobe, 2016).
De opvolger daarvan heet "Back Through The Liquid Mirror", die op 6 april 2018 verscheen en live in de Splash Studio te Napels werd opgenomen en hiervan is de Europese uitgave door het Duitse Dark Vinyl/Audioglobe gedaan, terwijl de Aziatische uitgave, die als CD+DVD is verschenen, door Dying Art Productions uit China werd gedaan.
De band, die sinds de oprichting verschillende malen van samenstelling veranderde bestaat tegenwoordig uit: Annalisa Madonna - zang, Riccardo Prencipe - klassieke, akoestische en sologitaar, Umberto Lepore - basgitaar, Luigi Rubino - piano, Edo Notarloberti - viool en Alessio Sica - drums.
Corde Oblique speelde in de loop der jaren met onder andere: Bauhaus, Anathema, Opeth, Coph Nia, Moonspell, Ataraxia, Persephone, Spiritual Front, QNTAL, Kirlian Camera, Of The Wand And The Moon en anderen, maar er speelde ook diverse gastmuzikanten mee uit diverse bands waaronder: Duncan Patterson (Anathema), Denitza Seraphim (Irfan), Simone Salvatori (Spiritual Front), Sergio Panarella and Luigi Rubino (Ashram), Alessandra Santovito (Hexperos) en Corrado Videtta (Argine).

Het album, dat 11 nummers bevat, waaronder 2 covers, start met "Arpe Di Vento" en daarin hoor ik de band in een rustig tempo een prachtige poprock song spelen, die halverwege meer snelheid krijgt en meer de kant van de progressieve rock op gaat (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), waarna "Flying" volgt en de band een cover van Anathema ten gehore brengt en ik een schitterende rustige progressieve rock song voorgezet krijg, die door het vioolspel een enigszins trieste ondertoon heeft.
Daarna volgt "Venti Di Sale", een rustig startende song, die langzaam meer snelheid krijgt en uitmondt in een heerlijke rock song en deze wordt gevolgd door "Papavero E Memoria", een instrumentaal nummer, dat met triest vioolspel begint, dat over gaat in een geweldig aanstekelijk swingend ritme, waarbij stil zitten niet aan de orde is.
In "Averno" schotelt de band me een mooie rustig startende rock song voor, die een aanstekelijk ritme bevat, dat halverwege plotseling verandert, waarna de muziek opnieuw in een rustig tempo verder gaat, maar tegen het einde weer opgevoerd wordt en in "Le Pietre Di Napoli" speelt Corde Oblique ook deze keer een
rustig startende song, die tegen het einde opgevoerd wordt en naar een climax toegespeeld wordt.
Dan zet de band me "My Pure Amethyst" voor en ik weer zo'n prachtige rustige song te horen krijg, waarin het vioolspel centraal staat, waarna "Suono Su Tela" gespeeld wordt en hierin laat de band me genieten van een geweldig lekker instrumentaal nummer, dat afwisselende tempo's heeft en gevolgd wordt door "Blubosforo", een lekker in het gehoor klinkende pop song, die enkele prima tempowisselingen heeft en swingt.
Vervolgens schotelt de band me "Cantastorie" voor en hoor ik een swingende mix van gothic en progressieve rock, waarbij stil zitten geen optie is, waarna het laatste nummer volgt, dat "Kaiowas" heet en een cover is van een Sepultura nummer.
Hierin speelt de band een fantastisch swingend licht dreigend nummer, dat iets over de helft nog meer gaat swingen en een vrolijk aanstekelijk ritme krijgt.

"Back Through The Liquid Mirror" van Corde Oblique bevat verrukkelijke muziek met geweldig viool spel, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan deze schijf dan ook ten zeerste aanraden aan liefhebbers van progressieve rock.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via  www.osuradio.nl





Geen opmerkingen:

Een reactie posten