Pagina's

zondag 23 september 2018

Review: Various - Damaged Goods 1988 - 2018 (Damaged Goods Records, 2018) (Punkrock / Garagerock / Indie)

"Damaged Goods 1988 - 2018" is een compilatie album van de muziek van 30 jarig bestaan van het Damaged Goods Records label, waarop bands muziek uitbrachten in de sytijlen: punk, garagerock en indie.
Damaged Goods Records brengt dit tijds document (2LP ) uit in een beperkte oplage van 500 stuks en daarop staan totaal 37 nummers.

Kant 1 start met "Ain't No Rock 'n' Roll Rookie" van Johnny Moped en daarin hoor ik hem een geweldige jaren 70 uptempo punkrock song spelen, die iets meer dan anderhalve minuut duurt (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en gevolgd wordt door "Every Bit Of Me" van Thee Headcoats en ook daarin krijg ik een heerlijke uptempo punkrock song voorgeschoteld, waarna Armitage Shanks volgt met "Shirts Off", een punkrock song, die in een rustig tempo start, om vervolgens in een hoog tempo gespeeld wordt.
Daarna krijg ik "Soundtrack To The Daily Grind" te horen van Graham Day And The Gaolers en hierin speelt de band een lekker in het gehoor klinkende uptempo  rock song met een aangenaam ritme en deze wordt gevolgd door "You're So Sorry" van The Budget Girls, een prima korte indie song, die een swingend ritme heeft en gevolgd wordt door "When My Mind Is Not Live" (Fabienne Delsol), een prachtige licht psychedelische indie song en "New Art Riot" (Manic Street Preachers), een uptempo poprock song met diverse tempowisselingen.
In "Hanging By A Thread" (Cowbell) zet de band me een swingende uptempo rock song voor, die lichte jaren 50 invloed heeft en in "Punk Rock Enough For Me" (CMTF) krijg ik een schitterende mix van punk en een hypnotiserend ritme te horen, waarbij stil zitten niet aan de orde is.
Het eerste nummer van kant 2 komt van Holly Golightly en heet "Walk A Mile" en daarin zet ze me een swingende poprock song voor met een aanstekelijk ritme, dat in een theater gesopeeld had kunnen zijn en gevolgd wordt door "I Came Out Of The Wilderness" van Pete Molinari, waarin ik een uitstekende rockabilly song hoor, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, waarna "I Don't Like The Man That I Am" van Wild Billy Childish And The Singing Loins volgt en de band een prima aanstekelijke folk song ten gehore brengt.
Dan volgt Thee Headcoatees met "Davey Crockett", een heerlijke swingende rock song, waarin de band me mee terug neemt naar de begin jaren 60 en deze wordt gevolgd door "Archive From 1959" (The Buff Medways), een fantastische uptempo seventees punkrock song, die swingt.
Vervolgens schotelt Miss Ludella Black me "Love Pours Out Of My Heart", een aangename dansbare poprock song, waarbij het tempo gemiddeld te noemen is en "Slingshot" (Senior Service), een verrukkelijk swingend instrumentaal surf nummer.
Verder hoor ik "The Harbour Master" (Cee Cee Beaumont), een heerlijk kort instrumentaal nummer met zestiger jaren invloed en "Sing Shed Sing" (Billy Childish And Sexton Ming), een korte geweldige licht experimentele song, die iets humoristisch heeft.
Op kant 3 hoor ik Cyanide Pills beginnen met "Conquer The World" en krijk ik een schitterende swingende uptempo zeventiger jaren punkrock spelen, die een aanstekelijk ritme heeft en gevolgd wordt door "Terminal Boredom" van The Cute Lepers en ook daarin wordt ik getrakteerd op een fantastische punkrock song, die swingt en in de jaren 70 gemaakt had kunnen zijn, waarna ik "Number 10" van Giuda hoor, die me een lekker in het gehoor klinkende swingende uptempo glamrock song voorzet.
Oizone speelt een heftige punkrock cover van het door Cat Stevens bekend geworden nummer "Father And Son" en Thee Spives schotelt me "I Don't Want It" voor en krijg ik een fantastische uptempo punkrock song te horen, die met de snelheid van het licht gespeeld wordt en "The Spartan Dreggs speelt een vrij rustige pop song met een humoristiche tekst, getiteld "Are You A Wally?".
Daarna zet Mikabomb me "Never Gonna Push Me Around" voor en hoor ik een aanstekelijke swingende mix van pop en punkrock, die in een hoog tempo gespeeld wordt , om gevolgd te worden door "My Favourite Place" (J Church), een mix van punkrock en de muziek van Jonathan Richman And The Modern Lovers, die enkele subtiele tempowisselingen heeft, waarna The Snivelling Shits "Bring Me The Head Of Yukio Mishima" ten gehore brengt en hierin krijg ik een dansbare powerrock song voorgeschotels en deze wordt gevolgd door het laatste nummer van deze kant, getiteld "It Makes Me Belch" van Wat Ryler, die een uitstekende korte punkrock song, die in de stijl van de muziek van Stiff Little Fingers gespeeld wordt en lichte hardrock invloeden heeft.
Kant 4, waarop bijna alleen maar meiden bands staan, begint met "We Love You" (Helen Love), een fantastische uptempo rock song, gemaakt in de stijl van de muziek van The Dickies en gevolgd wordt door "Spice Girls (Who Do You Think You Are?)" van The Period Pains, een snelle rock song, die het midden houdt tussen een power- en punkrock song.
In "Endless Song" schotelt Cuckooland me een prachtige aanstekelijke pop song voor en in "David Cassidy" (Betty And The Werewolves) krijg ik een swingende uptempo pop song te horen, die een vrolijk ritme bevat en in "Jack The Ripper" (The Revillos) laat de band me genieten van een geweldige uitvoering van dit nummer, dat eerder in de jaren 70 door Screaming Lord Sutch opgenomen werd.
Dan hoor ik Thee Dagger Debs met "Ain't Worth The Time", een prima glamrock song, die door Suzi Quatro in de jaren 70 gemaakt had kunnen zijn, waarna The Priscillas volgt met "All My Friends Are Zombies" een verrukkkelijke uptempo poprock song, waarin de zang me zo nu en dan aan die van The Shangrila's doet denken.
Verder hoor ik "It's So Hard To Be Happy" (The Shall I Say Quois), dat een stukje van "Day Tripper" (The Beatles) bevat en me een heerlijke swingende mix van beat en rock voorzet en "Just Around The Bend" (Holly Golightly And The Brokeoffs), een geweldige rustige pop song, waarin een dansbaar ritme zit en terug grijpt naar de jaren van Marlene Dietrich en theater invloeden heeft.

"Damaged Goods 1988 - 2018" van diverse artiesten/bands van dit label bevat 37 schitterende gevarieƫrde nummers, die me van begin tot einde hebben geboeid en ik kan deze verrukkelijke schijf dan ook van harte aanbevelen aan een ierde, die van punk-, power-, garage-, glamrock, pop en indie houdt.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl





Geen opmerkingen:

Een reactie posten