Sinds 1987 brengt The Bevis Frond hun muziek op de markt via het eigen Woronzow label en sinds 1991 is basgitarist Adrian Shaw hierbij betrokken.
De samenstelling van de band veranderde regelmatig en muzikanten als Bari Watts - sologitaar, Rod Goodway - sologitaar en zang, Ric Gunther - drums, Andy Ward - drums, Jules Fenton - drums en Martin Crowley - drums, maakten deel van de band uit.
De band, die tegenwoordig bestaat uit: Nick Saloman - zang en sologitaar, Paul Simmons - sologitaar, Adrian Shaw - basgitaar en Dave Pearce - drums, heeft in 2015 weer een nieuwe 2LP uitgebracht, die overigens ook als CD op hun eigen Woronzow Records label is verschenen, getiteld "Example 22" als de opvolger van hun in 2013 verschenen 2LP "Live From The Psychedelic Network Festival 2011" en dit is hun 22ste al, als je de CD, die de band samen met Country Joe maakte niet mee rekent tenminste.
Het leek er trouwens lange tijd op, dat The Bevis Frond had opgehouden te bestaan, nadat Nick Saloman (sologitaar, keyboards en zang) zijn huis in Londen had verruild voor een landelijker gelegen plek in de buurt van de kustplaats Hastings en Adrian Shaw - basgitaar, ging toeren met ex Hawkwind leden in de band The Hawklords.
Maar nadat de band in 2011 hun CD "The Leaving Of London" uitbracht, na een stilte van 7 jaar, lijkt het er op, dat de leden de smaak van het toeren weer te pakken hebben en is de band regelmatig op podia in de hele wereld te vinden en hun 2CD album "We're Your Friends, Man", waarop 20 nummers staan, bewijst me nogmaals, dat de band nog springlevend is.
Het 2CD album, dat eind 2018 via Fire Records verscheen, start op CD 1 met "Enjoy", een swingende rock song, waarin het kenmerkende stemgeluid van Nick me meteen in de juiste stemming brengt en ik geniet dan ook ten volle van dit heerlijke uptempo nummer, dat gevolgd wordt door de titel song "We're Your Friends, Man", waarin de band een prachtige rustige pop song ten gehore brengt.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Daarna volgt "Pheromones", een geweldige aanstekelijke swingende uptempo rock song, die enkele subtiele tempowisselingen heeft en punk invloeden bevat en gevolgd wordt door "Lead On", een fantastische progressieve rock song, dat een terugkerend ritme en enkele tempowisselingen heeft.
In "In The Leaves" speelt The Bevis Frond opnieuw een swingende uptempo rock song, waarin enkele tempowisselingen zitten en in "Little Orchestras" schotelt de band me nogmaals een mooie rustige pop song voor.
Dan hoor ik "Growing" en daarin krijg ik weer een lekker klinkende swingende uptempo poprock song, die jaren 70 invloeden heeft en een aanstekelijk dansbaar ritme bevat, waarna "A Hard Way To Learn" volgt en de band een uitstekende pop song speelt, die swingt.
Verder volgen "Young Man's Game", een aanstekelijke poprock song met een gemiddeld tempo en "Venom Drain", een prima rustige song, op CD 1.
CD 2 opent met "Theft" en hierin gaat de band verder met het maken van geweldige dansbare poprock songs, waarin het herkenbare stemgeluid van Nick centraal staat en in "Gig Bag" speelt de band weer zo'n verrukkelijke aanstekelijke rock song, waarbij stil zitten geen optie is.
Vervolgens hoor ik "I Was A Bird", een schitterende dansbare pop song met een hoog meedein gehalte, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, waarna "Old Wives Tales" volgt en de band een fantastische swingende uptempo rock song speelt, die diverse subtiele tempowisselingen heeft.
Daarna brengt The Bevis Frond "When You Cast Me Out" ten gehore, wolgd wordt door aarin ik nogmaals een aanstekelijke swingende rock song hoor, die gevolgd wordt door "Birds Of Prey", een prachtige, vrij rustige, melodische pop song.
In "And Relax" speelt de band een heerlijke progressieve rock song in een gemiddeld tempo, die enkele prima tempowisselingen heeft en enigszins Oosterse invloeden bevat en in "The Steeple Doesn't Reach The Sky" zet de band me opnieuw een swingende uptempo rock song voor, die enkele tempowisselingen heeft.
Dan volgt "Mad Love" en daarin laat de band me weer genieten van een mooie rustige pop song, waarna het laatste nummer van het 2CD album volgt, getiteld "You're On Your Own" en de band me verrast op een swingend 13 minuten durend progressief rock nummer, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en scheurend gitaarspel bevat.
"We're Your Friends, Man" van The Bevis Frond is net als voorgaande uitgaven weer een schitterende plaat geworden, die vol geweldige songs staat en ik kan deze schijf dan ook ten zeerste aanraden aan iedere liefhebber, die van rock muziek houdt.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten