Review: Manu Louis - Cream Parade (Igloo Records, 2019) (Jazz / Elektro / Dance)

Manu Louis, die zijn solo carrière op 6 november 2015 startte, komt uit Brussel, België, maar woont tegenwoordig in Berlijn, Duitsland en brengt de winters door in Spanje.
Hij was eerder actief in de band Funk Simatra en maakt gebruik van muziek uit new beat, hard bop, avant garde, Franse chansons, oude hits en pop.
Op 23 maart 2016 bracht hij zijn debuut single "Tchouang Tseu" via New Pangea Record suit en 28 oktober 2016 verscheen zijn debuut album "Kermesse Machine" via Igloo Records, dat op 10 mei 2019 gevolgd wordt door "Cream Parade", waarop 9 nummers staan en eveneens door Igloo Records op LP, CD en als digitale download wordt uitgebracht.
Op deze plaat wordt hij bijgestaan door gastmuzikanten: Heidi Heidelberg - zang (3 nummers), Adi Gelbart - orgel (1 nummer), Greg Tirtiaux - saxofoon (6 nummers), Yann Lecollaire - klarinet en Nyllo Canla - percussie (7 nummers), terwijl hij zelf zang synthesizer en sologitaar voor zijn rekening neemt.

Het eerste nummer van de plaat heet "Saxophone", waarin Manu een kort saxofoon nummer speelt, dat ondersteund wordt door zware synthesizer klanken en gevolgd wordt door de eerste single van het album, getiteld "Internet", een heerlijke swingende Franstalige song, die invloeden uit dance en elektro bevat.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Daarna volgt "Efface", een geweldige uptempo mix van new beat en dance, waarbij stil zitten geen optie is en deze wordt gevolgd door "Data Farm", een rustige pop song, die invloeden van jazz heeft en "My Wife Is Leaving Me For The Prime Minister", een kort rustig jazz nummer, dat door de saxofoon gedomineerd wordt.
In "President" speelt Manu Louis een fantastische swingende song met een aanstekelijk dansbaar ritme en in "The Screen", waarin hij een schitterende song speelt, die theater invloeden heeft en diverse tempowisselingen bevat.
Dan volgen "Internet's Farewell", een uitstekende mix van dance, elektro en jazz, die in een rustig tempo gespeeld wordt en tegen het einde een licht hypnotiserend terugkerend ritme heeft en "Tardigrade", dat met free jazz klanken begint, om na korte tijd te veranderen in een geweldige swingende dance rock song, die enkele subtiele tempowisselingen heeft.

"Cream Parade" van Manu Louis is een heerlijke plaat om te beluisteren en deze staat vol swingende muziek, die een mix is van jazz, elektro en dance en ik kan liefhebbers van deze genres deze schijf dan ook zeer aanraden.