Pagina's

zondag 23 februari 2020

Review: Dave Kerzner - Breakdown (RecPlay Incorporated Records, 2019) (Progressieve Symfonische Rock)

Dave Kerzner uit Miami, Florida, Amerika, is mede oprichter van de band Sound Of Contact.
Na het uitbrengen van zijn debuut album "New World" in 2015, waarop Durga McBroom (Pink Floyd), Steve Hackett (Genesis) en Jason Scheff (Chicago) meespeelden, werd hij genomineerd voor de 2015 Progressive Music Awards.
Zijn tweede solo album, "Static", verscheen half oktober 2017 en daarop doet een scala aan artiesten mee, waaronder: Durga McBroom (Pink Floyd) - achtergrond zang, Steve Hackett (Genesis) - sologitaar, Nick D'Virgillio (Big Big Train) - drums, Colin Edwin (Porcupine Tree) - basgitaar, Randy McStine - sologitaar en achtergrond zang, Fernando Perdome - solo- en basgitaar, drums en achtergrond zang, Matt Dorsey (Sound Of Contact) - achtergrond zang, Derek Cinton - drums, Rudi Celli - cello, Lorelei McBroom (Pink Floyd) - achtergrond zang, Nick Mason (Pink Floyd) - drums, Alex Cromarty - drums, Stuart Fletcher - basgitaar, Chris Johnson - sologitaar en Ewa Karollin Lewowska - achtergrond zang.
Op 14 oktober 2017 speelde Dave en zijn band, die bestaat uit: Dave, Fernando, Randy, Derek, Durga en Lorelei het album "Static" live als hoofdact tijdens het ProgStock festival te New Jersey en vervolgens deden ze dat op 20 oktober 2017 tijdens het Progtoberfest te Chicago nogmaals, waarna de band een vervolg toer langs de Oost kust deed samen met de band District 97.
Zijn 2CD compilatie "Breakdown", dat 8 november 2019 via RecPlay Incorporated Records als 2CD is uitgebracht, bevat muziek uit zijn periode 1995-2019, die hij solo en met bands als Sound Of Contact, Lo-Fi Resistance, Mantra Vega, en In Continuum maakte en de opnamen zijn zowel in de studio als live opgenomen.
Ook op deze 2CD spelen en heleboel gastmuzikanten mee, zoals: Fernnando Perdome - sologitaar (16 nummers), Matt Dorsey - basgitaar (4 nummers), McBroom - achtergrondzang (11 nummers), Lorelei McBroom  - achtergrondzang (4 nummers), Derek Cinton - drums (9 nummers), Nick D'Virgillio - drums (2 nummers), Marco Minnemann - drums (2 nummers), Randy McStine - sologitaar (5 nummers), Steve Hackett - sologitaar (1 nummer), Francis Dunnery - sologitaar (1 nummer), Heather Findlay - zang (2 nummers), Dave Kilminster - sologitaar (1 nummer), Alex Cromarty - drums (1 nummer), Jon Davison - zang (3 nummers), Ruti Celli - cello en achtergrondzang (9 nummers), Kaitlin Wolfberg - viool en altviool (9 nummers), Satnam Ramgottra - tabla (1 nummer), Maryem Tollar - zang (1 nummer), Christine Leaky - zang (1 nummer), Andy Robbins - basgitaar (5 nummers), Chris Johnson - sologitaar (1 nummer) en Stuart Fletcher - basgitaar (1 nummer).

De 2CD, die totaal 21 nummers bevat (de digitale download heeft 1 bonus nummer), start op CD 1 met "The Lie", waarin ik de band een heerlijke symfonische song in een gemiddeld tempo hoor spelen, waarna de alternatieve versie van "Ocean Of Stars" volgt en de band een mooie rustige song ten gehore brengt, die gevolgd wordt door "Nothing", een swingende uptempo rock song met elektro invloeden en enkele tempowisselingen.
Daarna volgen de live uitvoeringen van "Static", een schitterende rustige song, "New World", waarin de band eveneens een prachtige rustige song speelt, "The Truth Behind" en hierin zet Dave Kerzner me een vrij rustige song voor, die langzaam sneller wordt, diverse subtiele tempowisselingen en progressieve rock invloeden heeft en "Reckless", een dansbare swingende rock song.
In de alternatieve uitvoering van "My Old Friend" krijg ik een fantastische psychedelische song met Oosterse en folk invloeden te horen, die in een vrij rustig tempo gespeeld wordt en deze wordt gevolgd door de live opname van "Joytown", een lekker in het gehoor klinkende poprock song, die een aanstekelijk ritme heeft en in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en de alternatieve versie van "Into The Sun" en hierin krijg ik nogmaals een vrij rustige poprock song voorgeschoteld, die lichte invloeden van de muziek van Pink Floyd heeft.
CD 2 start met de 2019 versie van "Paranoia", waarin Dave een verrukkelijke progressieve symfonische song in een niet al te hoog tempo speelt en deze wordt gevolgd door "Breakdown", een progressieve rock song met een gemiddeld tempo, die enkele tempowisselingen heeft en "Scavengers", een swingende rock song, die enkele subtiele tempowisselingen bevat en een aanstekelijk dansbaar ritme heeft.
Dan volgt de instrumentale uitvoering van "No Readmission" en dit is een erg mooi rustig nummer, dat gevolgd wordt door "Crash Landing", een schitterende song, die tempowisselingen heeft en een aanstekelijk ritme bevat en de instrumentale versie van "Every Corner", een prachtig uptempo melodisch nummer, waar een terugkerend ritme in zit.
In "Island (Reprise)" krijg ik een kort stukje progressieve rock voorgezet, dat een aanstekelijk ritme heeft, in "All That Is", een vrij psychedelische rock song, die invloeden uit avant garde en experimentele muziek heeft en in de alternatieve uitvoering van "Only Breathing Out" laat Dave me genieten van een fantastische uptempo rock song met een aanstekelijk ritme, waar diverse tempowisselingen in zitten.
Verder volgen de live uitvoeringen van "Omega Point", een swingende uptempo song met progressieve rock invloeden en een terugkerend dansbaar ritme en het laatste nummer van de 2CD, "Not Coming Down", een verrukkelijke progressieve song met een aanstekelijk dansbaar ritme, dat tempowisselingen heeft.
Het bonus nummer "Stranded" is alleen verkrijgbaar via de Sonic Elements Bandcamp pagina en deze 11 minuten durende song is een geweldige progressief stuk muziek, dat in een gemiddeld tempo gespeeld word, tempowisselingen heeft en bij tijd en wijle swingt.

"Breakdown" van Dave Kerzner is een uitstekende 2CD, die vol heerlijke nummers staat, die ik liefhebbers van progressieve en symfonische muziek zeer kan aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)





Geen opmerkingen:

Een reactie posten