De internationale band The 18th Day Of May werd in 2003 opgericht door de Amerikaanse Alison Brice, die in Londen, Engeland woonde en in eerste instantie bestond uit: Alison Brice (Amerika) - zang en dwarsfluit, Richard Olson (Zweden) - akoestische gitaar, mondharmonica en sitar en Ben Phillipson (UK)- sologitaar en mandoline.
In 2004 voegden zich Mark Nicholas - basgitaar, Karl Sabino - drums en harp en Alison Cotton - altviool zich bij dit trio en werd er in 2005 een CD album opgenomen, nadat Andy Childs van Hannibal Records /RYKO de band had zien optreden.
De band bracht in 2005 de 7" vinyl singles "Hide + Seek" / "Codine" (XFM Live Session 2005) (Hannibal Records) en "The Highest Tree" / "Sir Casey Jones" (Transistor Records, 2005) en tevens verscheen de 7" EP "Cold Early Morning" (3 nummers, Transistor Records, 2006 en als CD via Transistor Records en Hannibal Records).
15 Jaar later verscheen dit album plus extra nummers, die voor hun tweede album (dat er nooit zou komen) werden opgenomen, via Cardinal Fuzz en Feeding Tube Records als 2LP in een beperkte oplage van 598 stuks op zwart vinyl en tevens op groen en kastanjebruin vinyl, beide met download code.
Het album, dat 20 nummers bevat, start met "Eighteen Days", waarin de band een mooie folk song ten gehore brengt die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en lichte psychedelische invloeden bevat en deze wordt gevolgd door "Sir Casey Jones", een heerlijke song, die een aangenaam dansbaar ritme heeft en uitnodigt tot beweging en "The Highest Tree", een geweldige uptempo folk song, die enkele tempowisselingen bevat en eveneens in een dansbaar ritme gespeeld wordt.
Daarna volgen "Deed I Do", een prachtige rustige song, "Hide + Seek", een swingende uptempo song met licht psychedelische invloeden en een terugkerend ritme, "Twig Folly Close", een lekker in het gehoor klinkend instrumentaal nummer, dat aanzet tot dansen en "Lady Margaret", een schitterende uptempo folk song, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en Ierse invloeden bevat.
In "Cold Early Morning" laat The 18th Day Of May me genieten van een uitstekende song, die enkele subtiele tempowisselingen heeft, in "Monday Morning's No Good Coming Down", zet de band me een prima afwisselende folk song voo, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en in "The Waterman's Song to His Daughter" krijg ik een vrij rustige song te horen, die een aanstekelijk ritme heeft.
Dan volgen "Seven Dials", een vrolijk klinkende dansbare song, "Up the Hill", een fantastische licht psychedelische pop song, die een terugkerend ritme heeft en een lichte trieste ondertoon bevat en "The Quiet Joys Of Brotherhood", een mooie, vrij rustige, song, die lichte psychedelische invloeden heeft.
Vervolgens hoor ik "The Man Who Would Be King", een verrukkelijke song, die invloeden van de jaren 70 muziek van C,S,N & Y heeft en in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, "Stone Cold", een licht psychedelische folk song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, en "Tell Me Tomorrow", een song met een aanstekelijk dansbaar ritme, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.
Verder volgen "Mary Anne", een mooie rustige folkpop song, die een hoog meedein gehalte heeft, "Dawn", een heerlijke pop song met een aanstekelijk ritme, "Codine", een swingende mix van van folk en country, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en aanzet tot dansen en "Flowers Of The Forest", een rustige triest klinkende song.
"The 18th Day Of May Retrospective" van The 18th Day Of May bevat 20 heerlijke folk songs, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan liefhebbers van dit genre deze 2LP dan ook van harte aanbevelen.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten