Review: Curse The Son - Excruciation (Ripple Music, 2020) (Heavy Rock)

Curse The Son werd in 2008 Connecticut, Amerika, opgericht en bestaat tegenwoordig uit: Ron Vanacore – sologitaar en zang, Brendan Keefe – basgitaar en zang en Robert Ives – drums.
Op 17 augustus 2008 bracht de band hun debuut EP "Globus Hystericus” als digitale download uit en deze werd gevolgd door: "Klonopain” (digitaal album, 1 januari 2011), “Psychache” (digitaal album, 1 januari 2013) en “Isolator” (digitaal album, Ripple Music, 7 april 2017).
Vervolgens verschijnt op 12 juni 2020 hun album "Excruciation", waarop 9 nummers staan, via Ripple Music als LP in een zeer beperkte oplage van 20 stuks op doorzichtig met zwart en zilver gespetterd vinyl, als digipack CD in een beperkte oplage en als digitale download.

Het eerste nummer van het album heet "Suicide By Drummer" en daarin speelt de band een stevige uptempo rock song, die een aanstekelijk terugkerend dansbaar ritme bevat en halverwege in een langzamer tempo over gaat (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en gevolgd wordt door "Disaster In Denial", een uitstekende song, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en invloeden heeft van de muziek van Black Sabbath's begin periode.
Daarna volgen "Novembre", eveneens een heerlijke trage song en deze heeft een licht hypnotiserend ritme en "Worry Garden", een stevige swingende rock song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, een aanstekelijk ritme heeft en halverwege een tempowisseling krijgt en het nummer tijdelijk melodisch wordt.
In het titel nummer "Excruciation" laat Curse The Son me genieten van een fantastische licht hypnotiserende rustige song, waar een terugkerend ritme in zit en in "Infinite Regression" krijg ik een lekker in het gehoor klinkende rock song in een gemiddeld tempo te horen, die invloeden van Black Sabbath heeft.
Verder volgen "Black Box Warning", een trage song met subtiele tempowisselingen, die een repeterend ritme heeft en opnieuw invloeden van de muziek van Black Sabbath bevat, "Devil Doctor Blues", waarin de band me verrast door een verrukkelijke blues song ten gehore te brengen, die minimale begeleiding heeft van de gitaar en "Phoenix Risin’", een stevige rock song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, een repeterend ritme heeft en enkele tempowisselingen bevat.

"Excruciation" van Curse The Son is een uitstekende hardrock plaat, die vol staat met lekkere songs, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan iedere liefhebber van dit genre, deze schijf dan ook van harte aanbevelen.