Op 9 oktober 2017 werd het debuut album "The Prog Collective" als LP op zwart vinyl, als CD en als digitale download via Purple Pyramid Records uitgebracht en op 16 december 2020 verscheen "Worlds On Hold", waarop 13 nummers staan, als LP in een beperkte oplage op groen vinyl, als CD en als digitale download via dat zelfde label en hierop speelt een scala aan bekende gastmuzikanten mee.
Dat zijn: Todd Rundgren - zang, L.Shankar - viool, Geoff Tate - zang, Ron Bumblefoot Thal - sologitaar, Jon Davidson - zang, Patrick Moraz - keyboards, Jan Akkerman - sologitaar, Sonja Kristina - zang, Steve Hillage - sologitaar, Arjen Anthony Lucassen - zang, Steve Hackett - sologitaar, Roine Stolt - zang en sologitaar, Graham Bonnet - zang, Joe Lynn Turner - zang, Martin Barre - sologitaar, David Clayton Thomas - zang, Geoff Downes - keyboards, John Wetton - zang, Tony Kaye - keyboards, Alan White - drums, David Johansen - zang en Scott Conner - drums.
Het album begint met "Worlds On Hold", waarin het collectief een heerlijk symfonisch nummer in een gemiddeld tempo speelt, dat progressieve rock invloeden heeft en een dansbaar ritme bevat en gevolgd wordt door "Two Trajectories", een uitstekende song, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en "Anything But Goodbye", een puike symfonische song, die invloeden van de muziek van Yes heeft.
Daarna volgen "Meant To Be", een lekker in het gehoor klinkende poprock song, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld, "Brave New World", een prachtige vrij rustige symfonische rock song, die halverwege iets meer snelheid krijgt en "Glory Days Ahead", een symfonische song met afwisselende tempo's.
Op kant B van de LP staan covers van nummers en deze begint met "Solsbury Hill" van Peter Gabriel en hierin speelt Prog Collective een prima uitvoering van deze song, die het origineel sterk benadert, waarna "A Whiter Shade" (Procul Harum) volgt en ik een opnieuw en uitstekende cover voorgezet krijg.
Dan volgen "Eye In The Sky" (Alan Parson's Project), een puike versie, die gewoon lekker klinkt en "Nights In White Satin" (Moody Blues), weer zo'n goede uitvoering van deze lekkere song.
Dan volgen de bonus nummers van de plaat, eveneens covers en daarvan is "Penny Lane" (The Beatles) het eerste en daarin laat het collectief me genieten van een licht psychedelische song, waarna het de beurt is voor "More Than A Feeling" (Boston), eveneens een uitvoering, die klinkt als het origineel en "People Are Strange" (The Doors), een schitterende versie van dit nummer, die in deze eigentijdse versie prima klinkt, maar waarbij het stemgeluid van David Johansen een beetje iel klinkt, als je het vergelijkt met dat van Jim Morrison.
"Worlds On Hold" van Prog Collective is een goed plaat, hoewel ik vind dat er wel meer eigen inbreng op de plaat had mogen staan, maar desondanks kan ik liefhebbers van symfonische rock en nostalgie deze schijf toch van harte aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten