In 2016 verscheen zijn eerste solo album "Joe Mac’s American Garage" en deze werd op 1 maart 2021 gevolgd door "Bullet Train", dat 10 nummers bevat en via Cuppa Joe Records als CD en als digitale download werd uitgebracht.
Daarop spelen de volgende muzikanten: Vince Guamere - zang, Chris Elliott - solo- en ritme gitaar, Sam Romagnoli - Hammond orgel, Al Macre - Hammond orgel, keyboards, synthesizer, cello, dwarsfluit, bellen en mondharmonica, Johnny McKay - drums, Jeff Adams - sologitaar, Rick Witkowski - sologitaar, Pete Hewlett - zang, Dan Pinciaro - ritmegitaar, Bobby Hird - slidgitaar, Jim Griffiths - zang, akoestische gitaar en sologitaar, John Palumbo - zang, keyboards en jazzgitaar, Stacie Vournas - vinger, Judy Griffiths - vinger, Jerry Oxendyne - drums en Joe Macre - bas-, ritmegitaar, drums, zang en achtergrondzang.
Het album begint met "Drag It Down", waarin de band een uitstekende rock song speelt, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft, invloeden van rock & roll en Hammond rock bevat en een terugkerend ritme bevat en gevolgd wordt door "Bring On The Night", een heerlijke swingende rock song met melodische invloeden en tempowisselingen en "You Can't Take It With You", een geweldige song met een gemiddeld tempo en invloeden van rhythm & blues, die in een aanstekelijk dansbaar ritme wordt gespeeld.
Daarna volgen "Slow Ryder", een schitterende song, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en invloeden van rock en rhythm & blues heeft en puik gitaarspel bevat en "Diesel Locomotive (I'm A Bullet Train)", een fantastische progressieve bluesrock song met een aanstekelijk dansbaar ritme en hoog meezing gehalte.
In "That's Summer" zet Joe Macre me een lekker in het gehoor klinkende poprock song voor, die aan aanstekelijk terugkerend dansbaar ritme heeft, in "At The Roadhouse" krijg ik een verrukkelijke song te horen, die in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld en blues- en countryrock invloeden bevat en "If I Only Had A Brain", een prima cover van dit nummer uit "The Wizard Of Oz" uit 1939, dat aanzet tot meedeinen.
Verder volgen "Safety In Numbers" (Crack The Sky), een schitterende progressieve rock song uit de jaren 70, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en tempowisselingen bevat en "Goodbye", een cover van het nummer van dit door Paul McCartney geschreven nummer voor Mary Hopkin en hierin speelt Joe Macre een prima versie van deze song.
"Bullet Train" van Joe Macre staat vol puike nummers, die het beluisteren meer dan waard zijn en ik kan liefhebbers van progressieve rock, bluesrock en rock in het algemeen deze schijf dan ook zeer aanbevelen.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten