Review: Stefano Panunzi - Beyond The Illusion (Eigen Beheer, 2021) (Smooth Jazz / Melodische Pop)

Keyboards speler Stefano Panunzi uit Rome, Italië bracht in 2005 zijn CD debuut solo album "Timelines" via Registrazioni e Suoni uit en (heruitgave in eigen beheer in 2015) en deze werd in 2009 gevolgd door "A Rose", die via Emerald Recordings als CD werd uitgebracht en op 26 maart 20121 verscheen zijn derde album "Beyond The Illusion", dat 12 nummers bevat, in eigen beheer als LP (waarop slechts 9 nummers staan), als CD en als digitale download.

Op dit album wordt Stefano bijgestaan door: Fabio Fraschini (Novembre, Zero Assoluto, Il Volo, Marina Rei) - basgitaar (nummers 5, 6, 9, 12), Gavin Harrison (Porcupine Tree, King Crimson, The Pineapple Thief) - drums (nummer 9), Cristiano Capobianco - drums (nummer 3), Dario Vero (orkestrator, dirigent en soundtrackcomponist) - sologitaar (nummer 9), Grice - zang (nummers 2, 8, 10), Ivan Ricchiuto - sologitaar (nummer 5), Lorenzo Feliciati (Tiromancino, Niccolò Fabi, Pat Mastellotto, Roy Powell, Colin Edwin) - basgitaar (nummer 3), Luca Calabrese (Isildurs Bane, Richard Barbieri) - trompet (nummers 6, 12), Mike Applebaum (Ennio Morricone, Jovanotti, Zucchero, Tiromancino - trompet (nummers 7, 9), Mike Bearpark (Tim Bowness, No-Man) - sologitaar (nummer 7), Monica Canfora - viool (nummers 1, 4, 5), Nicola Lori (Fijeri) - basgitaar (nummers 2, 7, 8, 10, 11) en sologitaar (nummers 2, 8, 10, 11), Yuri Croscenko - drums (nummers 7, 11) en Tim Bowness (No-Man) - zang (nummer 5). 

Het album begint met "When Even Love Cannot", waarin Stefano een schitterend duister nummer in een gemiddeld tempo wordt speelt, dat een eentonig terugkerend licht hypnotiserend ritme heeft en invloeden van film muziek bevat en gevolgd wordt door "The Awakening", een prachtige melodische song, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en een aanstekelijk ritme heeft.

Daana volgen "The Bitter Taste Of Your Smile", een lekker in het gehoor klinkend nummer, dat invloeden van funk en jazz heeft, "Acid Love", een heerlijk nummer met een gemiddeld tempo, dat subtiele tempowisselingen heeft, een terugkerend ritme bevat en een enigszins trieste ondertoon bevat door het vioolspel en "I Go Deeper", een mooie melodische pop song, die in een vrij rustig dansbaar tempo wordt gespeeld en een aangenaam ritme heeft.

In "Mystical Tree" zet Stefano Panunzi me een uitstekend swingend uptempo elektro nummer voor, dat aanzet tot beweging en na enkele minuten in een langzaam tempo over gaat, dat jazz invloeden heeft, om na korte tijd weer verder te gaan in het begin tempo en ritme, om dan weer te veranderen naar het rustige tempo met smooth jazz invloeden, in het aan de overleden Mick Karn (Japan) opgedragen nummer "The Bench" krijg ik een prima smooth jazz nummer voorgeschoteld, dat wisselende tempo's heeft en een aanstekelijk ritme bevat en in "Her" laat Stefano me nogmaals genieten van zo'n vrij rustige pop song met melodische invloeden.

Dan volgen "We Are Not Just We Are", een jazz nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en "The Portrait", een puike pop song, die invloeden van melodische muziek heeft en in een gemiddeld tempo wordt gespeeld.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Verder hoor ik "The Doubt", een fantastisch nummer met invloeden van progressieve muziek, subtiele tempowisselingen en een aanstekelijk terugkerend ritme heeft en swingt en "I Am!", een verrukkelijk smooth jazz nummer, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en een terugkerend ritme heeft.

"Beyond The Illusion" van Stefano Panunzi staat vol uitstekende nummers, die lekker klinken en invloeden van smooth jazz en melodische pop bevatten en ik kan liefhebbers van beide soorten muziek dan ook aanraden, deze schijf eens te gaan beluisteren.