Hun debuut album, "Here Are The Courettes", verscheen 15 juli 2015 als 10" vinyl LP via Sounds of Subterrania, waarna de volgende uitgaven werden uitgebracht: “Boom! Dynamite!” (7" single, Bachelor Records, 2016), “Hoodoo Hop” (7" split single met Powersolo, Sounds of Subterrania, 2017), "Alive from Tambourine Studios!" (10" LP op beige vinyl, Chaputa Records, 1 oktober 2017), "We Are The Courettes" (CD, 30 maart 2018), “Voodoo Doll” (7"single, featuring Coffin Joe, 2018), "Too Late To Say I´m Sorry" (7" EP in een beperkte oplage op gekleurd vinyl en 7"EP op zwart vinyl, 20 december 2019), "Dynamite!" (7" EP op zwart vinyl, Groovy Records, 23 december 2019) en "Christmas (I Can Hardly Wait)" (7" split single met Powersolo, 2 april 2020).
Op 22 mei 2020 verscheen de single "Want You! Like a Cigarette" / "Night Time (The Boy Of Mine)" in een beperkte oplage van 500 stuks op rood vinyl via Damaged Goods Records, waarna het de bedoeling was in oktober 2020 het derde album van de band uit te brengen.
Op 19 juli 2021 bracht Damaged Goods Records hun eerste 2 albums opnieuw uit als 2 afzonderlijke LP's, waarvan "Here Are The Courettes", dat 8 nummers bevat, in een beperkte oplage van 1000 stuks ook roomkleurig vinyl en "We Are The Courettes", waarop 12 nummers staan, in een beperkte oplage van 1000 stuks op doorzichtig rood vinyl en als 1 CD en op 15 oktober 2021 verschenen de 7" single "R.I.N.G.O." / "The Boy I Love" (single versie) en hun album "Back In Mono", dat 14 nummers bevat als LP, als CD en als digitale download via Damaged Goods Records.
Het album begint met "Want You! Like A Cigarette", waarin The Courettes een schitterende jaren 60 gerelateerde song in een gemiddeld tempo ten gehoor brengt, die gevolgd wordt door "I Can Hardly Wait", een lekker in het gehoor klinkende song, die enkele tempowisselingen heeft en een aanstekelijk dansbaar ritme bevat en "Hey Boy", eveneens zo'n uitstekende jaren 60 song met een gemiddeld tempo.
Daarna volgen "Night Time (The Boy Of Mine)", een geweldige swingende uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme, het op single verschenen "R.I.N.G.O.", een song met een aanstekelijk ritme, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en "Until You´re Mine", een zwoel startend nummer met een zeer dansbaar ritme.
In "Trash Can Honey" zet The Courettes me een fantastische uptempo song voor, die sterke invloeden van "I Can't Explain" van The Who heeft, in "Hop The Twig" krijg ik een verrukkelijke rock song met een gemiddeld tempo te horen, die invloeden van horrorock heeft en in "Misfits And Freaks" laat de band me genieten van een song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme.
Dan volgen "My One And Only Baby", een uitstekende song met een aanstekelijk ritme en hoog meezing gehalte, "Too Late To Say I´m Sorry", een prima dansbare song met een gemiddeld tempo, die enkele subtiele tempowisselingen heeft en "Edge Of My Nerves", een puike garagerock song, die swingt als een trein.
Verder hoor ik "Won´t Let You Go", een uptempo rock song met een zeer dansbaar ritme en "Cry Cry Cry", een prachtige vrij rustige song met een aanstekelijk ritme, dat aanzet tot schuifelen.
"Back In Mono" van The Courettes staat vol schitterende jaren 50 en 60 gerelateerde nummers, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van muziek deze schijf dan ook zeer aan, om de sfeer van die jaren te gaan beleven.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten