Review: Noorvik - Hamartia (Tonzonen Records, 2022) (Post-Rock / Stoner)

Noorvik uit Keulen, Duitsland, werd in september 2016 opgericht en bestaat, nadat Hennes Ernst – sologitaar, Johannes Schreiter – sologitaar vervangen zijn door Moritz Kuck en Tim Merriman, tegenwoordig uit: Hennes Ernst – sologitaar, Johannes Schreiter – sologitaar, Dominik Hornung – basgitaar en Arnd Finke – drums.

De band bracht hun debuut album "Noorvik" op 12 januari 2018 uit in een beperkte oplage van 300 stuks op 180 gram marmer kleurig vinyl, in een beperkte oplage van 200 stuks op 180 gram doorzichtig vinyl, als CD en als digitale download via Tonzonen Records.

Op 4 oktober 2019 verscheen de opvolger daarvan, getiteld "Omission" en deze werd in een beperkte oplage van 350 stuks op blauw/groen marmerkleurig en in een beperkte oplage van 150 stuks op rood/oranje marmerkleurig vinyl geperst en tevens als CD en als digitale download uitgebracht via Tonzonen Records.

Op 22 april 2022 verschijnt hun nieuwe album "Hamartia" via Tonzonen Records als LP in een beperkte oplage van 500 stuks op geel zwart marmerkleurig vinyl, die gestoken is in een klaphoes en een download kaart bevat, als CD in een beperkte oplage van 500 stuks en als digitale download en deze is 13 maart 2022 voorafgaan door de single "Tantalos".

Het album, dat 8 nummers bevat, start met het op single uitgebrachte "Tantalos", waarin Noorvik een mooi rustig melodisch post-rock nummer speelt, dat lichte stoner en psychedelische elementen herbergt en na enkele minuten meer snelheid krijgt, waarmee ook het ritme verandert en de muziek over gaat in een stevig stuk stoner, dat in rust eindigt en gevolgd wordt door "Hybris Track", een rustig startend nummer met hemelse gitaar klanken, die na korte tijd iets sneller worden, om na enkele minuten nog iets meer snelheid te krijgen, waarbij de muziek doordringender wordt en over gaat in een stuk hardrock met een terugkerend ritme.

Daarna volgen "Omonoia", een heerlijk nummer met een niet al te hoog tempo en een terugkerend licht hypnotiserend ritme, dat doorloopt in "Ambrosia", een nummer dat rustig begint en een melodisch terugkerend ritme heeft en na enkele minuten tijdelijk verandert in een stevig stoner nummer met een gemiddeld tempo, om daarna in een melodisch stuk met stoner invloeden vervolgd te worden.

In "The Feast" zet Noorvik me opnieuw een post-rock nummer voor, dat in een rustig tempo start, melodisch klinkt en na enkele minuten over gaat in een stuk stoner, dat korte tijd later weer in een trager tempo gespeeld wordt en een terugkerend ritme heeft en in "Aeon" krijg ik een prachtig rustig melodisch nummer te horen, dat een terugkerend ritme heeft.

Verder volgen "Atreides", een stevig stoner nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, die na enige minuten in een ander tempo en ritme over gaat, waarbij de muziek meer melodie krijgt, om tegen het einde in een vrij heftig stuk rock, dat een dreigend terugkerend ritme heeft, te veranderen en "Tartaros", een schitterend vrij zwaar klinkend stuk post-rock met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en stoner invloeden, dat enkele minuten voor het einde in een trager tempo over gaat.

"Hamartia" van Noorvik is een puike plaat, die vol stoner en post-rock nummers staat, waar ik erg van genoten heb en ik kan deze schijf dan ook aan elke liefhebber van deze genres aanraden.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)