Review: Alex Carpani - Microcosm (Independent Artist Records, 2022) (Melodische Rock)

Alex Carpani uit Bologna, Italië, is een componist, zanger, keyboards speler en producer, die sinds 2007 zijn muziek uitbrengt en tevens is hij mede oprichter van de band Aerostation, die hij samen met Gigi Cavalli Cocchi vormt en op 5 oktober 2018 het debuut album "Aerostation" uitbracht.

Solo bracht hij de volgende albums uit: "Waterline" (18 september 2007 digitaal album), "The Sanctuary" (24 oktober 2010 CD en digitaal album), "4 Destinies" (31 maart 2014 CD en digitaal album), "So Close. So Far." (4 maart 2016 CD en digitaal album), "L'Orizzonte Degli Eventi" (24 juli 2020 CD en digitaal album) en op 29 april 2022 verscheen het album "Microcosm" via Independent Artist Records als CD in een beperkte oplage en als digitaal album.

Hierop spelen de volgende gastmuzikanten mee: David Cross - viool, David Jackson - saxofoon en dwarsfluit, Theo Travis - saxofoon, Jon Davidson - zang, Andrea Torresani - basgitaar, Bruno Farinelly - drums, Emiliano Fantuzzi - sologitaar en Davide Rinaldi - sologitaar, terwijl Alex zelf zang, synthesizer, mellotron, synthesizer basgitaar, drums loops en elektronica voor zijn rekening neemt.

Het album, dat 12 nummers bevat, begint met "Starless", waarin Alex Carpani een prima melodisch nummer in een gemiddeld tempo speelt, dat invloeden van symfonische rock en dance heeft en een dansbaar ritme bevat, waarna "Kiss And Fly" volgt en hij een schitterende swingende uptempo rock song ten gehore brengt, die subtiele tempowisselingen heeft.

Daarna volgen "God Bless Amerika", een uitstekende dansbare melodische song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk ritme en tempowisselingen, "The Mountain Of Salt", een swingende rock song, die aan de muziek van Sting doet denken en "We Can't Go Home", een mooie vrij rustige pop song met symfonische invloeden.

In "Footprints In The Heart" zet Alex Carpani me een heerlijke dansbare melodische pop song met een gemiddeld tempo voor, in "Prime Numbers" krijg ik een geweldig rock nummer met een gemiddeld tempo, een licht hypnotiserend terugkerend ritme en lichte Oosterse invloeden te horen, dat aanzet tot dansen en "What Once Was", een puike song met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme.

Dan volgen "When The Tears Fall Down", een prachtige vrij rustige melodische song en "The Outer World", een lekker in het gehoor klinkend song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme.

Verder hoor ik "Redemption", een song met een gemiddeld tempo en symfonische invloeden en het titel nummer "Microcosm", een mooie vrij rustige melodische pop song.

"Microcosm" van Alex Carpani bevat 12 uitstekende melodische en symfonische songs, die lekker in het gehoor klinken, met "Prime Numbers" als uitschieter en ik raad iedere liefhebber van melodische en symfonische rock dan ook aan eens naar deze schijf te gaan luisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)