Pagina's

zondag 9 oktober 2022

Review: Asia Minor - Crossing The Line (AMS Records, 2022) (Progressieve Rock)

Asia Minor is een Frans-Turkse band uit Parijs, Frankrijk, die van 1973 tot 1982 bestond en in 2013 heropgericht werd en bestaat tegenwoordig uit de originele leden: Setrak Bakirel - zang en sologitaar en Eril Tekeli - dwarsfluit en sologitaar, die samen met Evelyne Kandel - basgitaar, Micha Rousseau - keyboards en Julien Tekeyan - drums de huidige band vormen.
De band bracht hun debuut album "Crossing The Line" in 1979 uit en deze werd in 1980 gevolgd door "Between Flesh and Divine".
Na een stilte van 40 jaar bracht de band op 20 december het album "Points Of Liberation" in Japan uit en op 29 januari 2021 verscheen het in Europa via AMS Records als LP in een beperkte oplage op turquoise 180 gram vinyl met bonus sticker, als CD met een papieren hoes en als digitale download.
AMS Records heeft ook de 2 eerste albums van de band opnieuw uitgebracht en hiervan is "Crossing The Line", dat 9 nummers bevat als laatste verschenen als LP op 180 gram geel vinyl en als CD met een papieren hoes.
De band bestond op deze plaat uit: Setrak Bakirel - zang en sologitaar, Eril Tekeli - dwarsfluit en sologitaar, Nick Vicente - keyboards en Lionel Beltrami - drums en percussie.

Het album start met "Preface", waarin Asia Minor een geweldig nummer, dat in een langzaam tempo met dwarsfluit klanken begint, om na iets meer dan 1 minuut over te gaan in een gemiddeld tempo en progressieve rock invloeden en een aanstekelijk swingend ritme en dit nummer wordt gevolgd door "Mahzun Gözler", een fantastisch progressief rock nummer met een aanstekelijk dansbaar ritme en tempowisselingen en "Mystic Dance", een schitterend rustige kort nummer, waarin de dwarsfluit de hoofdrol vertolkt.
Daarna volgen "Misfortune", een uitstekende progressieve rock song met een gemiddeld tempo, die lichte invloeden van de muziek van de eerste formatie van Genesis heeft en iets over de helft van het nummer met hoge snelheid gespeeld wordt en swingt als een trein, "Landscape", een verrukkelijke song met een gemiddeld tempo en een swingend ritme en "Visions", een heerlijke swingende uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme en tempowisselingen.
In "Without Stir" schotelt Asia Minor me een vrij rustige progressieve song voor, in "Hayal Dolu Günler Için" krijg ik een puike song met een gemiddeld tempo en subtiele tempowisselingen te horen en in "Postface" laat de band me genieten van een prima instrumentaal progressief nummer met een aanstekelijk ritme, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt.

"Crossing The Line" van Asia Minor staat vol lekker in het gehoor klinkende progressieve rock nummers, waar ik zeer van genoten heb en ik kan deze schijf dan ook aanraden aan iedere liefhebber van dit genre.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)




Geen opmerkingen:

Een reactie posten