Review: The Electric Crayon Set - Laughing In The Clouds (Psychotron Records, 2018) (Progressieve Rock)

The Electric Crayon Set uit Pori, Finland werd in 1999 opgericht en bestaat uit tegenwoordig : Timo Pääkö - sologitaar en zang, Timo Lilja - drums, Seppo Tyni - basgitaar, Vilma Pääkkö - zang.

In 2000 verscheen de debuut EP van de band "The Hardest Thing" via Detour Records en vervolgens verscheen hun CD debuut album "One Man's Trash..." in 2001 uit op het eigen Soundhawk label, waarna de CD "What A Rotter Of A Day" in 2007 via dat label volgde (her persing in 2016 via Psychotron Records op LP) en na een stilte van 11 jaar bracht Psychotron Records het derde album van de band uit, getiteld "Laughing In The Clouds", dat 10 nummers bevat en als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op blauw vinyl + een A2 poster en als CDr promo verscheen.

Het album begint met "Pete Is Laughing In The Clouds", waarin The Electric Crayon Set een schitterende progressieve rock song met een gemiddeld tempo en psychedelische invloeden speelt, die een terugkerend ritme heeft (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en gevolgd wordt door "Dreams Of The Rain" geweldige psychedelische pop song met een gemiddeld tempo en lichte invloeden van de muziek van The Beatles en "Calling On The Cards", een heerlijke pop song met een aanstekelijk ritme en orkestrale invloeden.

Daarna volgen "Ignis Fatuus", een fantastische progressieve rock song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk terugkerend ritme en tempowisselingen en "Where We Are?", een puike rock song met een niet al te hoog tempo en lichte filmmuziek invloeden

Kant B start met "Isthisthewaythatyoufeelthatyouwantmetofeel?" en hierin zet The Electric Crayon Set me een verrukkelijke uptempo song voor, die psychedelische invloeden bevat, een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en enigszins commercieel klinkt, in "Back To The Spaceage" krijg ik een prima pop song te horen, die een gemiddeld tempo en een dansbaar terugkerend ritme heeft en in "Music To Watch Accrington Stanley By" laat de band me genieten van een lekker in het gehoor klinkende pop song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme.

Verder volgen "After The Show", een vrij rustige song met jaren 50 invloeden, die tegen het einde een gesproken tekst krijgt bijgevoegd en "Moonlit Graveyard, Pt. 1 & 2", een uitstekende progressieve pop song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, die halverwege over gaat in een stuk psychedelische muziek.

"Laughing In The Clouds" van The Electric Crayon Set staat vol heerlijke progressieve nummers met pop en psychedelische invloeden, waar ik vanaf de begintonen van genoten heb en ik kan liefhebbers van deze muzieksoorten deze schijf dan ook sterk aanraden.