Hij bracht op 1 juni 2018 zijn debuut album "Helium" uit als 2LP, als CD en als digitale download en deze werd gevolgd door: "Helium Box Set Bonus" (digitaal album, 1 november 2018), "Echo" (LP, CD en digitale download, 1 juli 2019), "Echo LP Bonus" (CD en digitaal album 14 maart 2020), "Oxygen" (LP, CD en digitaal album, 3 juli 2020), "Custard Flux Live In Chicago" (digitaal album, 5 mei 2023) en "Phosphorus", dat in eigen beheer werd uitgebracht en als LP in een beperkte oplage van 200 stuks op wit vinyl met een tekst vel, ansichtkaarten en een herbruikbare plastic zak, als LP in een beperkte oplage van 50 stuks op luchtblauw vinyl met een tekst vel, ansichtkaarten en een herbruikbare plastic zak, als CD in een beperkte oplage en als digitale download verscheen.
Hierop spelen de volgende muzikanten: Vito Greco - sologitaar en Porugese gitaar, Timothy Prettyman - dubbele bas, Mars Williams - saxofoon en Jay Tausig - dwarsfluit en achtergrondzang en Gregory Curvey - zang, sologitaar, harmonium, piano, klavecimbel, autoharp, drums en percussie.
Het album, dat 12 nummers bevat, start met "The Pretender / Memory Ends", waarin Custard Flux een uitstekende swingende uptempo psychedelische pop song speelt, die tempowisselingen bevat en een aanstekelijk ritme en jaren 70 invloeden heeft en halverwege over gaat in een mooie vrij rustige song en dit nummer wordt gevolgd door het titel nummer "Phosphorus", een heerlijk progressief nummer met een niet al te hoog tempo en lichte jazz invloeden en de in beperkte oplage van 10 stuks verschenen 7" single "Station", een lekker in het gehoor klinkende licht psychedelische song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme.
Daarna volgen "The Gardener", song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, "Strawberry Squid", een instrumentaal progressief rock nummer met een gemiddeld tempo en lichte jazz invloeden en "The Man In Blue Wants Out Of His Suit", een song met een gemiddeld tempo, eind jaren 60 invloeden, een aanstekelijk terugkerend ritme en tempowisselingen.
In "Roses And Wine" zet Custard Flux me een prima pop song in een gemiddeld tempo voor, die een terugkerend ritme heeft, in "The Devil May Care / Sifting The Stars" krijg ik een fantastische swingende song met een gemiddeld tempo te horen, die na 4 minuten verandert in een prachtige rustige song met progressieve jazz invloeden en een terugkerend ritme en in "Orbital Transport" hoor ik de band een rustige instrumentaal nummer met jazz invloeden spelen.
Verder volgen "Staring Straight Into The Sun", een puike licht psychedelische pop song, die een aanstekelijk terugkerend ritme heeft, "By Order Of The Grand Vizier", een verrukkelijk dromerig klinkend instrumentaal nummer, dat iets over de helft verandert en lichte Spaanse invloeden krijgt, waarbij ook het tempo omhoog gaat en de muziek een progressief karakter krijgt en "The Face Of Mankind", een geweldige psychedelische mix van folk en progressieve rock, die een langzaam tempo bevat, een aanstekelijk ritme en jaren 70 invloeden heeft.
"Phosphorus" van Custard Flux staat vol schitterende licht psychedelische pop songs, die invloeden van progressieve rock hebben en ik kan iedere liefhebber van deze genres deze schijf dan ook zeer aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten