Review: White Willow - Ignis Fatuus (Karisma Records, 2023) (Progressieve Folk)

White Willow uit Noorwegen bestond uit: Jan Tariq Rahman - zang, mellotron, synthesizer, keyboards, elektrische piano, blokfluit, sitar, bas- en sologitaar, effecten, elektronica, kromhoorn, kantele en clavinet, The Drummer - drums en percussie, Alexander Engebretsen - basgitaar en akoestische basgitaar, Eldrid Johansen - zang, Sara Trondal - zang, Audun Kjus -dwarsfluit, doedelzak, bodhrán en zang, Jacob C. Holm-Lupo - elektrische en akoestische gitaar en E-Bow, plus basgitaar (track 5) en Tirill Mohn - viool, plus klassieke gitaar (track 11).

Hun debuut album "Ignis Fatuus", dat in 1995 als CD via The Laser's Edge verscheen en in 2010 als 2LP door Pancromatic in een geremasterde versie met bonus nummers werd uitgebracht, verschijnt op 3 november 2023 in een geremasterde versie als LP in een beperkte oplage op oranje/blauw vinyl, als CD en als digitale download via Karisma Records en bevat 12 nummers, waarbij vermeldenswaardig is, dat ook de overige 5 albums opnieuw via dit label zullen worden her uitgebracht.

Hierop spelen de volgende gastmuzikanten mee: Trond Haakensen - bas (track 3), Kjell Viig - countertenor en solo (track 3), Terje Krognes - countertenor en tenor (track 3), Tor Tveite - tenor (track 3), Eivend Opsvik - fretless basgitaar (track 4), Susanna Calvert - akoestische gitaar (track 5), Henning Eidem - drums en percussie (track 5), Tov Ramstad - cello (track 6), Steiner Haugerud - dubbele bas (track 6), Erlend M. Saeverud - akoestische gitaar (track 7) en Carl Michael Eide - drums en percussie (track 10). 

Het album start met "Snowfall", waarin White Willow een prachtige rustige licht psychedelische folk song ten gehore brengt, die na enkele minuten progressieve en  melodische invloeden krijgt en gevolgd wordt door "Lord Of Night", een mooie folk song met een niet al te hoog tempo, melodische progressieve jaren 70 invloeden en tempowisselingen en "Song", een schitterende langzame folk song met een terugkerend ritme en Ierse middeleeuwse invloeden.

Daarna volgen "Ingenting", eveneens zo'n heerlijke rustige song met een aanstekelijk ritme, "The Withering Of The Boughs", een uitstekende song, die opnieuw een vrij langzaam tempo bevat, lichte progressieve invloeden en na een tempowisseling vrolijk dansbaar ritme heeft en "Lines On An Autumnal Evening", een fantastisch instrumentaal nummer met een aanstekelijk ritme en orkestrale invloeden, dat subtiele tempowisselingen bevat.

In "Now In These Fairy Lands" zet White Willow me een rustige song voor, die na enkele minuten iets meer snelheid krijgt en een terugkerend ritme heeft, in "Piletreet" krijg ik een verrukkelijk stukje hemelse zang te horen, dat ondersteund wordt door prachtige rustige muziek en in "Till He Arrives" hoor ik de band een melodisch langzaam nummer spelen, dat halverwege meer snelheid krijgt.

Verder volgen "Cryptomenysis", een geweldig nummer met melodische invloeden, dat traag begint, maar al snel in een iets hoger tempo over gaat en progressieve elementen, een terugkerend ritme en hemelse zang bevat, "Sighs", een lekker in het gehoor klinkende song en "John Dee’s Lament" waarin de band nogmaals zo'n rustige song speelt, die progressieve invloeden heeft en na enkele minuten iets meer snelheid krijgt, om enkele minuten later terug te keren naar het begin tempo.

"Ignis Fatuus" van White Willow staat vol puike rustige folk songs, die invloeden van progressieve en psychedelische muziek bevatten en ik kan deze schijf dan ook aanbevelen aan liefhebbers van dit genre.(luister naar de oorspronkelijke versie van dit album via de bandcamp link onder de recensie)