Review: Butterfly Bulldozer - The Great Becoming Of Captain Fuzz (Tempest Of Noise, 2024) (Rock)

Butterfly Bulldozer uit Nantes, Frankrijk, werd in 2021 opgericht en bestaat uit: Captain Fuzz, 0B-1, Zarkor, Rocket en Professor Tricks

De band bracht op 17 november 2023 hun digitale single "BTF BDZ" uit en deze wordt op 16 februari 2024 gevolgd door hun debuut EP "The Great Becoming Of Captain Fuzz", die via Tempest Of Noise Records als CD en als digitale download verschijnt.

De EP, die 5 nummers bevat start met de single "BTF BDZ", waarin Butterfly Bulldozer een schitterende swingende uptempo rock song met tempowisselingen speelt, die invloeden van punk en garagerock heeft en na iets meer dan een minuut een gesproken tekst en experimentele elementen bevat, om enkele minuten later weer verder gaat in het begin tempo en ritme, waarna de muziek korte tijd later verandert in een prachtige licht psychedelische pop song (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en dit nummer wordt gevolgd door "Pr. Tricks", een uitstekende psychedelische song met een niet al te hoog tempo, die lichte melodische invloeden heeft en na korte tijd even in een heftig ritme wordt gespeeld, om dan weer verder in het begin tempo te gaan, waarna de band dit stukje herhaalt en de muziek gaat swingen.

Daarna volgen "Rocket", een swingende uptempo rock song met funk invloeden en een terugkerend ritme, waarbij stil zitten niet aan de orde is en "OB-1", een lekker in het gehoor klinkende dance song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme.

In het laatste nummer "Tank" schotelt Butterfly Bulldozer me een heerlijke song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo voor, die zeer dansbaar is en iets voor de helft van het nummer verandert in een fantastisch stuk licht hypnotiserende muziek.

"The Great Becoming Of Captain Fuzz" van Butterfly Bulldozer bevat 5 fantastische nummers, met "Tank" als uitschieter, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van de betere rock deze schijf dan ook sterk aan.

Review: Oleg Kaspachov - Original Motion Picture Soundtrack Sputnik (Cold Spring, 2023) (Filmmuziek)

Oleg Kaspachov uit Te Aviv, Israel, begon in 2013 met het componeren van muziek voor films, televisie en commercials, zoals: "Chernobyl: Abyss", "Aktrisy" (The Actresses), "Balet" (Ballet), "Karamora", "Coach", "Happy End" en "Sputnik".

Laatst genoemde productie uit 2020 is op 1 december 2023 voor het eerst verschenen als 2LP, als CD en als digitaal album via Cold Spring Records en bevat 35 nummers.

Het album start met "Space", waarin Oleg Kaspachov een schitterend zwaar ruimtelijk nummer in een niet al te hoog tempo ten gehore brengt, dat een duistere uitstraling heeft en gevolgd wordt door "The Creature", een traag en dreigend stuk filmmuziek, "One Night", dat eveneens met zware tonen wordt gespeeld en dreigend klinkt, "Shepard", een langzaam duister ruimtelijk nummer, die een apocalyptische sfeer oproept en "Ask The Mountain", een zwaar dreigend stukje muziek.

Daarna volgen "Nondiscloser Agreement", een fantastisch ruimtelijk nummer met een niet al te hoog tempo, dat na enkele minuten over gaat in een bombastisch stuk muziek, dat door de percussie gedomneerd wordt, "Cup Of Tea", een traag zwaar nummer met ruimtelijke invloeden, "Room 108", een zwaar dreigend nummer, dat in een traag tempo gespeeld wordt, "Still Awake", een kort stukje drums en "Awakening", waarin Oleg Kaspachov opnieuw zo'n dreigend nummer speelt, dat een duistere uitstraling heeft.

In "Library" zet hij me een uitstekend nummer met een terugkerend ritme voor, dat een gemiddeld tempo heeft en post apocalyptisch beelden oproept, in "Orphanage" krijg ik een langzaam ruimtelijk nummer te horen, in "TV" hoor ik hem nogmaals een prima zwaar langzaam nummer spelen, dat een terugkerend dreigend ritme heeft, in "Can't Or Won't" schotelt hij me een kort ruimtelijk nummer voor, in "The Toy" hoor ik hem een soortgelijk nummer spelen en in "The Glass" laat hij me genieten van een eentonig dreigend drums ritme.

Dan volgen "Get Her Out", een vervolg op het vorige nummer, dat uitgebreid wordt met zware dreigende synthesizer tonen, die in een terugkerend ritme worden gespeeld, "Fake Reports", een puik stuk filmmuziek met een niet al te hoog tempo en een duistere ondertoon, "Camera", een kort drums nummer, "Passenger", een duister klinkend stuk muziek, "Pill", een aanstekelijk nummer met een terugkerend ritme, "Monster And Princess", een zwaar duister nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, "Nutcase", een mooi rustig nummer met een aangenaam ritme en "Feeding", een heerlijk zwaar klinkend nummer met een dreigende uitstraling.

Ook "Fodder" klinkt weer dreigend en zwaar en heeft een terugkerend ritme, "A Million Scarlet Roses" is een prachtig nummer, dat tot een minuut voor het einde rust uitstraalt, om daarna heftig te worden gespeeld, "Rigel" heeft een gemiddeld tempo en klinkt lichtelijk ruimtelijk en enigszins dreigend, "Adaptive Spaces" is weer een dreigend nummer met een zwaar drums ritme, "Run", een kort drums nummer met een dreigend ritme, "Grenade", een zwaar duister stuk muziek met een vrij traag tempo en "Fully Symbiotic", een fantastisch bombastisch nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme.

Verder volgen "Sacrifice", een lekker in het gehoor klinkend nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, dat hemelse beelden oproept en rust uitstraalt, "Tanya", een schitterend vrij rustig stuk muziek met een niet al te hoog tempo, "Semiradov", een kort dreigend nummer en "Final", een prima stuk muziek met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, dat bij tijd en wijle bombastisch klinkt, maar toch een luchtige ondertoon bevat.

"Original Motion Picture Soundtrack Sputnik" van Oleg Kaspachov bevat dreigende muziek, die regelmatig duistere vormen aanneemt, zo nu en dan bombastisch klinkt en post apocalyptische beelden oproept.

Ik raad liefhebbers van deze muzieksoorten dan ook aan deze bijzondere schijf eens te gaan beluisteren en zelf hun oordeel hierover te vellen.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Space And Grace - Floatospherofonica (Space Rock Productions, 2023) (Synthesizer / Experimenteel)

De van origine afkomstige Amerikaan Scott Heller, alias Dr Space - synthesizer, Hammond orgel en mellotron, die tegenwoordig in Portugal woont, is oprichter van het Öresund Space Collective, waarvan de overige bandleden uit Denemarken en Zweden komen en is ook als solo muzikant actief .

Amritakripa - synthesizer, banjo, percussie en zang uit Joshua Tree, Amerika, speelt in de psychedelische rock band 3rd Ear Experience en bracht op 23 maart 2019 samen met Dr Space het album "3Rd Ear Experience With Dr Space - Ear To Space" uit.

Hun samenwerking krijgt een vervolg op het album "Floatospherofonica", dat op 30 december 2023 via Space Rock Productions als CD in een beperkte oplage van 150 met de hand genummerde exemplaren verschijnt en 6 nummers bevat, waarbij het duo hierop wordt bijgestaan door Sam Wilmore - drums (track 5) en Robbi Robb - solo- en basgitaar.

Het album begint met "Time Disappear", waarin Space And Grace een heerlijk ruimtelijk nummer met een niet al te hoog tempo ten gehore brengt, dat duistere en lichte psychedelische invloeden herbergt en gevolgd wordt door het titel nummer "Floatospherofonica", een geweldig 19 minuten durend zwaar langzaam experimenteel synthesizer nummer met doordringende tonen, dat een lichte trance oproept. 

Daarna volgen "Not Ever Nowhere", dat met disco invloeden start en over gaat in een experimenteel synthesizer nummer, waar ook ruimtelijke krautrock elementen in te ontdekken zijn en "Rabjut", een uitstekend synthesizer nummer met een gemiddeld tempo, ruimtelijke invloeden en doordringende tonen en Oosterse elementen.

In "Hydro Blap" laat Space And Grace me genieten van een nummer met een gemiddeld tempo en eenlicht hypnotiserend terugkerend ritme en in "Overture" krijg ik een heftig experimenteel stuk muziek met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme voorgeschoteld.

"Floatospherofonica" van Space And Grace bevat 6 schitterende synthesizer nummers, die experimentele invloeden bevatten en ik raad liefhebbers van deze genres deze puike schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: The Dahlmanns - All Dahled Up (Special Edition) (Beluga Records / Ghost Highway Records, 2023) (Powerpop / Punk)

The Dahlmanns uit Noorwegen bestaat uit: Andre Dahlmann - zang en sologitaar, Line Dahlmann - zang, Christian Dahlmann - sologitaar en synthesizer, Rocket Dahlmann - basgitaar en Ole Dahlmann -drums.

De band bracht de volgende uitgaven op de markt: "Dancing With Joey Ramone" (Pop Detective Records 2010 CD EP), "The Dahlmanns 2nd" (Pop Detective Records 2010 CD EP), 

"The Dahlmanns / The Piperita Patties" (Surfin' Ki Records 2011 7" split EP), "Nikki Corvette / The Dahlmanns" (Waterslide Records / Surfin' Ki Records 2012 7" split EP), "Dumb Me Down" (Pop Detective Records 2012 CD EP), "He's A Drag" (Pop Detective Records 2014 CD en 7" single), "Girl Band" (Ghost Highway Records 2015 CD en 7" single),"Play It (On Repeat)" (Pop Detective Records 2016 CD en 7" single), "Tear Me Apart" (Beluga Music 2016 7" single), "Forever My Baby" (Pop Detective Records 2017 CD en 7" single), "The Dahlmanns / The Stanleys" (Beluga Music 2017 7" split single), "The Nomads / The Dahlmanns (The Next Big Thing / Ghost Highway Recordings 2017 7" split single), "The Dahlmanns / Tommy And The Rockets" (Ghost Highway Records / Beluga Music 2020 7" split single), "All Dahled Up" (Pop Detective Records 2012 CD) en "American Heartbeat" (American Heartbeat 2018 CD en 12" 45 toeren mini album).

Op 16 januari 2024 verschijnt het album "All Dahled Up" via Beluga Records en Ghost Highway Records opnieuw, maar nu aangevuld met 15 nummers en deze wordt uitgebracht als 2LP en als CD.

Het album, dat totaal 26 nummers bevat, begint met "Candy Pants", waarin The Dahlmanns een schitterende uptempo powerpop song ten gehore brengt, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft, waarbij stil zitten niet aan de orde is (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en dit nummer wordt gevolgd door "Lonely Boys Brigade", een uptempo song met een vrolijk dansbaar ritme en jaren 80 invloeden, "Shake Me Up Tonight", een heerlijke swingende uptempo powerpop song met een aanstekelijk dansbaar ritme en "Going Down", een lekker in het gehoor klinkende song met een gemiddeld tempo.

Daarna volgen "Love The Haters", een uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme, "This Time", een fantastische pop song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk dansbaar ritme en een hoog meezing gehalte, "Bright City Lights", een uptempo song met een dansbaar ritme, "Dancing With Joey Ramone", een prima pop song met een gemiddeld tempo en een vrolijk dansbaar ritme en "Get Up Get Down", een song met een aanstekelijk ritme, die lichte invloeden van de muziek van The Kinks heeft en subtiele   bevat.

In "Teenage City" zet The Dahlmanns me opnieuw een uitstekende powerpop song me een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme voor, in "I Want You Around" krijg ik een geweldige uptempo punk song te horen, die invloeden van de muziek van The Ramones heeft, in "Smash You" laat de band me genieten van een uptempo powerpop song met een aanstekelijk ritme, waarbij het moeilijk is stil te blijven zitten, in "Conny Converse" schotelt de band me een vrolijk klinkende pop song met een gemiddeld tempo voor en in "Play It (On Repeat)" hoor ik de band een aanstekelijke dansbare pop song spelen, die een gemiddeld tempo heeft en swingt.

Dan volgen "Party Girl", een heerlijke aanstekelijke pop song met een vrolijk dansbaar ritme, "Go Better", eveneens een swingende pop song met een dansbaar ritme, "Teenage News", dat met de tonen van Mud's "Tigerfeet" begint en over gaat in een verrukkelijke uptempo rock & roll song, "Dumb Me Down", een puike pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en "Pop Mastered", een schitterende uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme.

Vervolgens hoor ik "Do You Want Crying", een swingende dansbare uptempo song, "Ring Ring", een prima cover van het nummer van ABBA, "Forever My Baby", een vrolijk klinkende uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme en "The Last Time", waarin de band nogmaals een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme speelt.

Verder volgen "Already Gone", een swingende cover van het nummer van The Eagles en "Tear Me Apart", een uitstekende song met tempowisselingen en een dansbaar ritme.

"All Dahled Up" (Special Edition) van The Dahlmanns staat vol lekker in het gehoor klinkende powerpop songs, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad liefhebbers van dit genre deze schijf dan ook zeer aan.

Review: The Chuck Norris Experiment - Hammersmith Palais (Ghost Highway Records, 2023) (Powerrock)

The Chuck Norris Experiment werd in 2004 te Gotenburg, Zweden opgericht en bestaat uit: Chuck Ransom - zang, Chuck The Ripper - sologitaar, Chuck Dakota - basgitaar, Chuck Rooster - sologitaar en Chuck Buzz - drums.

De naam Chuck Norris Experiment is gekozen als een eerbetoon aan de legendarische blues gitarist Charles "Chuck" Norris, die het klassieke live album "Los Angeles Flash" te Gotenburg op 25 juni 1980 maakte. 

In de 15 jaar van bestaan, maakte de band diverse LP's CD's, Split CD's / LP's en singles en verschenen verscheidene nummers via verzamel albums, die, sinds 2004, via verschillende labels, zoals I Hate Records, Off The Hip Records, Tornado Ride Records, Masterrock Records, Psycho T Records, No Balls Records, Bad Attitude Records, Nicotine Records, Scarey Records, Ghost Highway Records, Dope Productions, Savage Magic en Transubstans Records werden uitgebracht.

Op 14 september 2023 verscheen hun 7" EP "Bats!" via Ghost Highway Records, die zowel op wit als zwart vinyl is uitgebracht en in een beperkte oplage van totaal 300 stuks werd geperst en hierop kreeg de band medewerking van Jake Starr, die de zang voor zijn rekening neemt.

Kort daarna, op 8 secember 2023, volgde hun digitale single "Hammersmith Palais", die van de Various Artists LP "The Songs That Demolition 23 Thaught Us" komt en hierin zet The Chuck Norris Experiment me een geweldige uptempo mix van punk en powerrock voor, die swingt als een trein en hierbij is stil zitten dan ook geen optie. 

Met "Hammersmith Palais" bewijst The Chuck Norris Experiment me nogmaals één van de beste bands in dit genre te zijn en ik raad iedere liefhebber van de betere rock en powerrock deze fantastische digitale schijf dan ook sterk aan.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Ashinoa - Inas Inas! (Eigen Beheer, 2023) (Rock)

Ashinoa uit Lyon, Frankrijk werd in 2015 opgericht en bestaat na diverse bezettingswisselingen uit: Stefan Chamolt - gitaar, Matteo Fabbri - basgitaar en synthesizer, Jérémy Labarre - synthesizer, Lucien Chatin - drums en Raoul Vignal - saz.

De band bracht hun debuut album "Ashinoa" als digitaal album op 13 september 2016 uit en deze werd gevolgd door "Sinie Sinie" (LP, CD, digitaal album, 29 april 2019),  "L'Orée", dat op 25 maart 2023 via Fuzz Club Records als LP in een beperkte oplage op doorzichtig vinyl en als digitale download verscheen en op 8 december 2023 bracht de band de gratis digitale single "Inas Inas!" in eigen beheer uit. 

"Inas Inas!" is een cover van Mohamed Rouicha en hierin laat Ashinoa me genieten van een schitterende song met een gemiddeld tempo, dance invloeden en een aanstekelijk licht hypnotiserend terugkerend ritme, dat beweging oproept.

"Inas Inas!" van Ashinoa is een lekker in het gehoor klinkende dance rock song, waar ik vanaf de begintonen van heb genoten en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze gratis digitale schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Ni - Fol Naïs (Dur & Doux, 2023) (Experimenteel / Rock In Opposition)

Ni uit Bourg En Bresse, Frankrijk bestaat uit: Nicolas Bernollin - drums, Benoit Lecomte - basgitaar, François Mignot - sologitaar en Anthony Béard - sologitaar.

De band bracht op 15 januari 2010 hun debuut EP "Ni I" als digitale EP uit en deze werd gevolgd door "Ni II" (14 maart 2012, CD en digitale EP), "Les Insurg​é​s De Romilly" (20 april 2015, LP, CD en digitaal album), "Pantophobie" (1 maart 2019, 2LP, CD, 2LP+CD en digitaal album) en op 1 december 2023 verscheen het album "Fol Naïs" als 2LP (beperkte oplage van 500 stuks), als CD, als 2LP+CD (beperkte oplage van 100 stuks), als Fol Nais 2LP + Pantophobie 2 LP (beperkte oplage van 100 stuks), als discografie pak (3 CD albums in een beperkte oplage van 100 stuks) en als digitale download via Dur & Doux Records en hierop wordt de band bijgestaan door Simon Drouhin - drone-doos (track 10).

Het album, dat 10 nummers bevat, start met "Zerkon", waarin Ni met een eentonig synthesizer geluid begint, dat na iets meer dan een minuut aangevuld wordt met heftige progressieve klanken, die een experimenteel karakter hebben en bij tijd en wijle swingen en dit nummer wordt gevolgd door "Dagonet", een heftig uptempo nummer met een terugkerend ritme en experimentele rock in opposition invloeden en "Brusquet", eveneens een heftig uptempo nummer dat invloeden van rock heeft.

Daarna volgen "Berdic", een uitstekend uptempo rock in opposition nummer, dat swingt en iets na de helft van het nummer tijdelijk over gaat in een traag tempo met een terugkerend ritme en lichte rio elementen, "Chicot", een geweldig utempo rio nummer met een terugkerend ritme dat swingt als een trein en "Rigoletto", een heerlijk heftig nummer dat met hoge snelheid gespeeld wordt, een terugkerend ritme heeft en rio invloeden bevat.

In "Triboulet - Part 1" schotelt Ni me een vrij traag nummer voor dat een terugkerend ritme heeft, dat iets over de helft van het nummer meer snelheid bevat en gaat swingen, in "Triboulet - Part 2" krijg ik een swingend stuk muziek te horen, dat invloeden van dance en rio heeft en een terugkerend ritme bevat en in "Triboulet - Part 3" hoor ik de band een heftig swingend stuk uptempo rio spelen, dat een terugkerend ritme heeft.

Het laatste nummer heet "Cathelot" en hierin brengt de band een zwaar nummer ten gehore, dat een aanstekelijk terugkerend ritme heeft en invloeden van stoner.

"Fol Naïs" van Ni staat volpuike rio nummers, die invloeden hebben van experimentele muziek en hoofdzakelijk terugkerende ritmes bevatten en ik raad liefhebbers van dit soort muziek deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Vespero - De Ludo Globi (Vespero Music, 2023) (Progressieve Rock)

Vespero werd in 2003 in Astrakhan, zuid Rusland opgericht en brengt sinds 2004 muziek uit, zowel in eigen beheer (Vespero Music), als via maatschappijen.

De band onderging sinds hun oprichting diverse keren bezettingswisselingen en bestaat tegenwoordig uit: Ivan Fedotov – drums, drummachine en percussie, Arkady Fedotov – basgitaar, synthesizer, fluit en achtergrond zang, Alexander Kuzolev – sologitaar, effecten en elektronica, Alexei Klabukov – synthesizer, keyboards, trompet, dwarsfluit en mellotron en Vitaly Borodin – viool.

Nadat Vladimir Belov - cello, Vespero had bijgestaan op de CD "Droga", speelde hij ook live met de band mee.

De opnamen die daarvan zijn gemaakt, zijn na de plotselinge dood van Vladimir op 7 juni 2014, als download verkrijgbaar onder de naam "Cello Liventures (In Memory Of Vladimir Belov)", waarbij de totale opbrengst van het album naar de familie Belov gaat.

Vladimr is ook nog in een nummer te horen op het album "Fitful Slumber Until 5 A.M.", waarop verder Alexey Esin - dwarsfluit en zhaleyka, Pavel Alekseev - tenor saxofoon en Alexander Taranenko - accordeon als gastmuzikanten mee spelen.

Op het zevende studio album, "Lique Mekwas", speelt Vespero voor het eerst in een zesmans formatie en bestaat hierop uit: Ivan Fedotov - drums en percussie, Alexander Timakov - drums en percussie, Arkady Fedotov - basgitaar en synthesizer, Alexander Kuzovlev - sologitaar en elektrische piano, Alexey Klabukov - keyboards en synthesizer en Vitaly Borodin - viool en tevens speelt Pavel Alekseev als gastmuzikant mee op tenor saxofoon.

Het album "Lique Mekwas", dat 24 maart 2016 door het R.A.I.G. Records label op CD en als digitale download is uitgebracht, is het eerste deel van Vespero's "Abyssinian Tales Dilogy" en bevat 7 nummers.

Op 12 oktober 2016 verscheen er een nieuw live album van de band, getiteld "Azmari: Abyssanian Liventure" en dit werd 15 mei 2015 in The Union Of Theartre Artists te Astrakhan in dezelfde bezetting als op het album "Lique Mekwas" opgenomen.

Het album bevat 8 nummers, waarvan er 1 nog niet eerder werd uitgebracht en de andere 7 van hun albums "By The Waters Of Tomorrow” (R.A.I.G., 2010), “Droga” (R.A.I.G., 2013) en "Lique Mekwas" (R.A.I.G., 2016) komt.

Het album "Azmari", dat 20 september 2017 verscheen, is in een zeer beperkte oplage van 200 stuks op zwart vinyl en 100 stuks op green met wit gespetterd vinyl uitgebracht door het Golden Pavillion Records label.

Op deze uitgave staan 2 nummers van het album "Azmari: Abyssanian Liventure" dat 12 oktober 2016 uit kwam, plus 3 nummers, die nog niet eerder werden uitgebracht en op verschillende plaatsen live werden opgenomen.

Vervolgens nam de band enkele albums in eigen beheer op met de Spaanse artiest Angel Ontalva ("Carta Marina", 9 juli 2018 en "Sea Orm Liventure", 3 augustus 2018) en tevens werd er in september 2018, in eigen beheer, een split single met de Russische band Roz Vitalis gemaakt, getiteld "Amaryllis" / "What Are You Thinking About", waarbij beide bands elkaars nummer spelen en verscheen Vespero met het 17 minuten durende nummer "The Course Of Abagaz (Live)" op het compilatie album Various Artists - Fruits De Mer Presents A Gathering Of The Fish, dat via Fruits De Mer Records in juli 2018 werd uitgebracht.

Op 26 oktober 2018 werd hun album "Hollow Moon", waarop 10 nummers staan, via Tonzonen Records in een beperkte oplage van 500 stuks, waarvan er 150 op zwart geel en 350 op blauw wit vinyl en 500 stuks op CD uitgebracht en vermeldenswaardig is verder, dat er op de CD 2 extra nummers staan.

De band bestaat op dit album uit: Arkady Fedotov - basgitaar, synthesizer en geluiden, Alexander Kuzolov - sologitaar en mandoline, Ivan Fedotov - drums, percussie, wave drum en cachon, Alexey Klabukov - keyboards en synthesizer, Vitaly Borodin - viool en accordeon en Pavel Alekseev - tenor saxofoon.

Op 1 juni 2019 verscheen de geremasterde her uitgave van "Liventure", dat in 2008 op RAIG als CD-r en als digitale download was uitgebracht en voor de nieuw uitgave 4 extra niet eerder verschenen live opnamen uit 2009 bevat.

De nummers, waarvan de studio opnamen op de albums “Rito” en “Surpassing All Kings” staan, werden door Ivan Klyutsev in The Union Of Theatre Artists te Astrakhan, Rusland, op 21 juni 2008 en 10 januari 2009 opgenomen en in 2019 gemixt en gemastered door Alexader Kuzovlev in de VMS Studio.

De band bestaat op deze plaat uit: Alexander Kuzovlev - sologitaar en elektronica, Arkadiy Fedotov - basgitaar, dwarsfluit en zang, Ivan Fedotov - drums en percussie, Alexei Klabukov - keyboards en accordeon, Natalya Tjurina - zang en synthesizer plus Valentin Rulev - viool en mondharmonica.

Daarna bracht de band samen met Ángel Ontalva het album "Sada" op 1 februari 2020 via Vespero Music uit en op 5 juni 2020 verschijnt het album "The Four Zoas", waarop 7 nummers staan, via Tonzonen Records als LP in een beperkte oplage van 500 stuks op oranjezwart vinyl, als CD in een beperkte oplage van 300 stuks, als Deluxe 2CD editie in een beperkte oplage van 300 stuks met als bonus CD "Liventure 2018-2019 – live recordings" en als digitaal album.

Vespero heeft het album "The Four Zoas", waarop 7 nummers staan, tussen 2017 en 2019 in dezelfde formatie opgenomen als op "Hollow Moon" en hierop spelen de volgende gastmuzikanten mee: Ilya Lipkin – sologitaar (track 7), Evelina Butenko - viool (track 4), Anna Anshakova - altviool (track 4) en Alexandra Starkova – cello (track 4).

Op 23 juni 2020 verscheen het album "Live At The Astrakhan State Theatre Of Opera And Ballet", dat de band samen met Ángel Ontalva maakte en op 29 oktober 2021 bracht de band het album "Songo", dat 9 nummers bevat, via Tonzonen Records uit als LP in een beperkte oplage van 500 stuks op wit gespetterd vinyl, inclusief een boekje van 8 pagina's, als CD in een beperkte oplage van 500 stuks, inclusief een boekje van 10 pagina's, als cassette in een zeer beperkte oplage van 50 stuks en als digitale download en vermeldenswaard is, dat de band op dit album bijgestaan wordt door Sonya Vlasova - zang en Alexey Esin - midi-saxofoon en harp.

Golden Pavillion Records bracht op 29 oktober 2021 het album "Liventure #21", dat 6 nummers bevat en in 2009 voor het eerst verscheen, opnieuw uit.

Het album is in een beperkte oplage van 300 stuks uitgebracht en bevat een extra nummer, dat niet op de originele uitgave staat, waarbij verder het vermelden waard is, dat Alisa Coral (Space Mirrors en Psicorps) de mastering voor deze uitgave deed.

Vespero bestaat op dit album uit: Ivan Fedotov, Arkadiy Fedotov, Alexander Kuzovlev, Alexei Klabukov en Vladimir Belov terwijl gastmuzikant Valentin Rulev viool en keyboards speelt.

Net voor de jaarwisseling bracht de band op 24 december 2021 de gratis te downloaden digitale EP "Winter Liventure" uit, waarop 3 live nummers staan, via Vespero Music en op 17 oktober 2022 verscheen hun live halve-akoestische show, die op 17 september 2022 in de zaal van Astrakhan Museum te Local Lore opgenomen werd en deze is alleen te zien en te horen op youtube.

Op 17 november 2022 verscheen het digitale album "Isosessions" in eigen beheer en dit album is op 4 augustus 2023 gevolgd door het eveneens digitale album "Insomnia Liventure", dat via Vespero Music is uitgebracht en 10 nummers bevat, die gespeeld worden door Ivan Fedotov, Arkady Fedotov, Alexander Kuzovlev en Vitaly Borodin, waarbij verder op te merken is, dat de muziek live opgenomen is tijdens het Insomnia Festival van 14 juli 2023.

Op 1 december 2023 verscheen hun album "De Ludo Globi", dat 2 lange nummers bevat en via Vespero Music wordt uitgebracht als digitale download en hierop wordt de band bijgestaan door gastmuzikant Alexey Esin - tenor saxofoon, sopraan saxofoon en dwarsfluit.

Het album begint met "De Ludo Globi - Pars Una", waarin Vespero in een mooi en rustig tempo de muziek inzet, die lichte new age invloeden heeft en en na 5 minuten over gaat in een schitterend uptempo progressief rock nummer, dat swingt en een terugkerend ritme heeft, om korte tijd later lichte ruimtelijke en orkestrale elementen krijgt bijgevoegd en weer enkele minuten later in een lager melodisch tempo te worden gespeeld, dat een dansbaar ritme bevat, waarna de muziek opnieuw verandert en de band een lekker stuk muziek met een aanstekelijke drums ritme voorzet.

In "De Ludo Globi - Pars Duo" schotelt de band me een nummer met een gemiddeld tempo voor, dat progressieve jazz invloeden heeft en na enkele minuten meer snelheid en een terugkerend ritme krijgt, waarbij de muziek gaat swingen en lichte krautrock elementen bevat, om 5 minuten later terug in het gemiddelde tempo terug te keren, dat deze keer zigeuner jazz invloeden heeft en daardoor een enigszins trieste uitstraling krijgt, om enkele minuten later ruimtelijke invloeden te genereren en iets experimenteel wordt en korte tijd later weer over te gaan in een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme, waarna de muziek naar de jazzrock neigt en swingt.

Als extra nummer staat "De ludo globi - Teaser" op de digitale download en hierin krijg ik een swingend uptempo stuk muziek te horen, dat een aanstekelijk terugkerend ritme heeft, dat tot dansen aanzet.

De Ludo Globi" van Vespero bevat 2 fantastische progressieve rock nummers, die swingen en diverse invloeden hebben, waar ik enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze meesterlijke schijf dan ook zeer aan.(luister naar het album via de Vespero link onder de recensie)

Review: The Fishheads - Lobster Basque Replica (Crustacean, 2023) (Psychedelisch / Progressief)

The Fishheads uit Engeland is het project van Marc Swordfish (Astralasia), die samen met (enkele Fruits De Mer vrienden) waaronder Anton Barbeau, Crystal Jacqueline, Icarus Peel, John Chinn, Paul Chousner, Holly Bowler en anderen het nummer "Pleasant Valley Sunday" van The Monkees opgenomen heeft in de 60s/70s serie van Fruits De Mer Records en deze heeft "Let's Get together" als B-kant.

De single verscheen op 7" vinyl, bevat een bonus CD en is in mono en op de bonus CD staan de stereo versies van de songs en een uitgebreide uitvoering van 40 minuten van "Pleasant Valley Sunday".

Op 9 december 2023 verscheen hun album "Lobster Basque Replica" als 100ste uitgave van Crustacean, het sub label van Fruits De Mer Records en deze wordt uitgebracht als LP + CD en bevat 5 nummers, waarbij nog het vermelden waard is, dat het eerst de bedoeling was om deze nummers als 2 7" te laten verschijnen.

Op de A-kant van het album staan 4 covers en begint met "See Emily Play" (Pink Floyd, 1967) waarin The Fishheads een heerlijke psychedelische song met een eigen inbreng in een gemiddeld tempo spelen, die orkestrale invloeden heeft en gevolgd wordt door "Set The Controls For The Heart Of The Sun" (Pink Floyd, 1968), een schitterende song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, die een lichte trance oproept.

Daarna volgen "Remember A Day" (Pink Floyd, 1968), een prachtige song, die langzaam begint, maar al gauw in een gemiddeld tempo over gaat en een aanstekelijjk dansbaar ritme bevat (luister naar een gedeelte van dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "Egyptian Tomb" (Mighty Baby, 1969), een swingend nummer met een gemiddeld tempo en soul invloeden.

De B-kant bevat het 21 minuten durende nummer "Oops! Something's Coming From Another Planet" en hierin laat The Fishheads me genieten van een uitstekend stuk muziek, dat wisselende tempo's heeft en invloeden van progressieve rock bevat en een licht hypnotiserend terugkerend ritme heeft, om halverwege over te gaan in een mooi rustig stuk met filmmuziek invloeden, dat enkele minuten later weer meer snelheid krijgt.

"Lobster Basque Replica" van The Fishheads bevat 5 puike nummers, die me als muziek in de oren klinken en ik raad iedere liefhebber van progressieve en psychedelische muziek deze schijf dan ook zeer aan.

Review: Various Artists - Burn On The Bayou: A Heavy Underground Tribute To Creedence Clearwater Revival (Ripple Music, 2023)

"Burn On The Bayou: A Heavy Underground Tribute To Creedence Clearwater Revival" van Various Artists is, zoals de titel al zegt, een eerbetoon aan Creedence Clearwater Revival en aan deze 3LP/2CD, die via Ripple Music op 3 december 2023 verschijnt, hebben 32 bands hun medewerking gegeven.

CD1 start met "Run Through The Jungle" van JPT Scare Band uit Kansas City, die een heerlijke swingende rock song met een aanstekelijk ritme ten gehore brengt, die iets over de helft van het nummer enkele seconden psychedelisch is en gevolgd wordt door "Fortunate Son" van Bone Church uit Connecticut, die een uitstekende cover van dit nummer speelt, die net als het origineel swingt als een trein en halverwege oorlogsgeluiden en een blues ritme bijgevoegd krijgen en "Suzy Q" van Cities Of Mars With Suzy Bravo uit Gothenburg, Zweden en Austin, die een geweldige eigen interpretatie van dit nummer in een niet al te hoog tempo speelt, waar psychedelische elementen in zitten.

Daarna volgen Cortez (Boston) met "Gloomy", een zware stonerrock song met een gemiddeld tempo, die een minuut voor het einde een terugkerend ritme bevat, Curse The Son (New Haven) met "Effigy", een rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, Doublestone (Kopenhagen, Denemarken) met "Pagan Baby", een rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend dansbaar ritme, die iets over de helft van het nummer meer snelheid en lichte acid rock invloeden krijgt en gaat swingen, Devil To Pay (Indianapolis) met "Put A Spell On You", een lekker in het gehoor klinkende song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en End Of Age (Lancaster) met "Ramble Tamble", een trage hardrock song, die na korte tijd iets meer snelheid krijgt en in een gemiddeld tempo met een terugkerend ritme gespeeld wordt.

In "Down On The Corner" zet Fuzz Evil (Sierra Vista) me een elektro song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend dansbaar ritme voor, in "Porterville" van Gypsy Chief Goliath (Ontario, Canada) krijg ik een song met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme te horen, die lichte hardrock invloeden bevat, in "Cotton Fields" (Doom Version) laat Great Electric Quest (San Diego) me een genieten van een fantastische country versie van dit nummer en in "Nighttime Is The Right Time" van The Hazytones (Montreal, Canada) schotelt de band me een verrukkelijke progressieve blues song voor, die een slepend ritme bevat en tot beweging aanzet.

Dan volgen High Priestess (Los Angeles) met "Bad Moon Rising", een zware trage song met een dreigend ritme, Horseburner (Parkersburg) met "Hideaway", een langzame heavy rock song, die subtiele tempowisselingen bevat en Hot Spring Water (Port Orchard) met "Born On The Bayou", een schitterende uitvoering van dit nummer, dat in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en het origineel dicht benadert en swingt.

CD2 begint met "Lodi" van Jakethehawk (Pittsburgh), die een swingende uptempo country uitvoering, waarbij stil zitten niet aan de orde is en deze wordt gevolgd door "Sailor's Lament" van Kabbalah (Pamplona, Spanje), die een fantastische folk song met een niet al te hoog tempo spelen, die een aanstekelijk ritme en licht psychedelische invloeden heeft en iets voor het einde in een hoger tempo over gaat en "I Heard It Through The Grapevine" van KIND (Boston), die een stevige stoner song met een gemiddeld tempo ten gehore brengt, die tevens acid rock invloeden heeft.

Daarna volgen La Chinga (Vancouver, Canada) met "Sweet Hitchhiker", een geweldige uptempo rock & roll song, die swingt als een trein en de laatste 20 seconden experimenteel is, "Proud Mary" van Lightning Born (Raleigh), een uitstekende rock song met hardrock invloeden en "Hey Tonight" van Red Mesa (Albuquerque), een puike rock song met een vrij rustig tempo en progressieve blues en stoner invloeden.

In "Sinister Purpose" van Roadsaw (Boston) schotelt de band me een fantastische progressieve song met een gemiddeld tempo voor, die invloeden van de muziek van Jimi Hendrix heeft, in "Walk On Water" van Salem's Bend (Los Angeles) krijg ik een lekker in het gehoor klinkende rock song te horen, die een terugkerend ritme heeft en progressieve invloeden bevat, in "Who'll Stop The Rain" van Stonebirds (Rostrenen, Frankrijk) hoor ik de band een zware trage uitvoering van dit nummer spelen en in "Green River" laat Stubb (Londen, Engeland) me genieten van een geweldige progressieve rock song met een vrij langzaam tempo, dat psychedelisch orgelspel bevat en swingt.

Dan volgen Thunder Horse (San Antonio) met "Graveyard Train", een zware stevige song met een traag tempo en een terugkerend ritme, Void Vator (Los Angeles) met "Commotion", een heftige uptempo heavy metal uitvoering van dit nummer, die swingt, War Cloud (Austin) met "Working Man", een schitterende uptempo hardrock song met melodische invloeden, die subtiele tempowisselingen heeft en Master Nasty (Auburn) met "Run Through The Jungle", een heerlijke dansbare song met country invloeden en een aanstekelijk ritme.

Verder volgen de 3 bonus nummers, die beginnen met "Cotton Fields" van Great Electric Quest (San Diego), een song met een niet al te hoog tempo, hardrock invloeden en een terugkerend ritme, waarna "Fortunate Son" van Ozone Mama (Budapest, Hongarije) volgt, die een goede uitvoering van dit nummer speelt en "Sinister Purpose" van Kyle Shutt (Austin), een progressieve rock song met een gemiddeld tempo en hardrock invloeden.

"Burn On The Bayou: A Heavy Underground Tribute To Creedence Clearwater Revival" van Various Artists staat vol verrukkelijke covers van CCR, waar ik enorm van genoten heb en ik raad liefhebbers van deze band en de betere rock muziek deze 3LP/2CD dan ook zeer aan.(luister naar 5 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Thee Headcoats - Heavens To Murgatroyd, Even! It’s Thee Headcoats (Already) (Damaged Goods Records, 2023) (Rock)

Thee Headcoats uit Chatham, Engeland, werd in 1989 opgericht nadat Billy Childish's band Thee Mighty Ceasers uit elkaar was gegaan en bestond uit: Billy Childish - sologitaar en zang, Johnny Johnson - basgitaar en Bruce Brand - drums.

De band, die tot halverwege de jaren 2000 bestond, bracht in de loop der jaren de nodige albums uit en het in 1996 verschenen "In Tweed we Trust" werd op 21 september 2018 in een beperkte oplage op eendenei blauw vinyl opnieuw uitgebracht door Damaged Goods Records en tevens op CD en als digitale download.

Via dit label verscheen op 11 november 2022 de 4CD box "Head Box" die bestaat uit de CD's: "Headcoats Down!" (1989), "The Kids Are All Square, This Is Hip!" (1990), "Headcoatitude" (1991) en "W.O.A.H! Bo In Thee Garage" (1993) en deze bevat tevens een boekje met de nodige informatie en is van exclusief nieuw artwork voorzien en op 11 november 2022 bracht de band, aangevuld met Keith Evans van The Downliners Sect de EP "A Tribute To Don Craine" uit.

Op 31 maart 2023 verscheen, na 22 jaar stilte rondom de band, hun nieuwe album "Irregularis (The Great Hiatus)" als LP, als CD en als digitaal album via Damaged Goods Records en op 17 november 2023 brengt Damaged Goods Records hun album "Heavens To Murgatroyd, Even! It’s Thee Headcoats (Already)" met 2 extra nummers en nieuw artwork uit als LP en als CD.

Het album, dat in 1990 via Sub Pop verscheen, start met het extra nummer "Troubled Times" (b-kant van een Australische single uit 1990 en uitgebracht via Dog Meat Records) en hierin speelt Thee Headcoats een fantastische garagerock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, dat tempowisselingen heeft en dit wordt gevolgd door "Mantrap", een swingende uptempo garagerock song met jaren 60 invloeden en een terugkerend ritme en "No Way Out", een heerlijke uptempo rock song met aanstekelijk ritme, dat tempowisselingen heeft en tot dansen aanzet.

Daarna volgen "Reindeer Are Wild", een lekker in het gehoor klinkende song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, waarbij stil zitten geen optie is en invloeden heeft van "Egyptian Reggae" van Jonathan Richmond & The Modern Lovers, "Hand To Hand", een blues gerelateerde song met een niet al te hoog tempo, "Headcoat Man", een prima rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, die beweging oproept en "Girl Of Matches", een schitterende uptempo garagerock song met een terugkerend ritme en jaren 60 invloeden van de muziek van The Kinks.

In het extranummer "Girl From ‘62", dat de A-kant van een Amerikaanse single in 1991 was, die via Regal Select Records verscheen, schotelt Thee Headcoats me een verrukkelijke uptempo punk song voor, die swingt als een trein, in "I Don’t Like The Man I Am" krijg ik een puike swingende uptempo rhythm & blues song te horen met invloeden van de muziek van de jaren 60 bands, in "Pocahontus Was Her Name" zet de band me een weer zo'n aanstekelijke song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme voor, die tot dansen aanzet en in "We’re Gone" laat de band me genieten van een swingende uptempo garagerock song, die invloeden heeft van "I Need You" van The Kinks.

Verder volgen "Stewball", een een uitstekende swingende song met alleen zang en handgeklap, die een gemiddeld tempo heeft, "I Ain’t About To Give You My Name", een song met een vrij langzaam tempo en een terugkerend ritme en "Rusty Hook", een swingende uptempo rock song, die lichte invloeden heeft van "Hey Little Girl" van The Syndicate Of Sound.

"Heavens To Murgatroyd, Even! It’s Thee Headcoats (Already)" van Thee Headcoats staat vol geweldige rock songs met invloeden van garagerock, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van garagerock en de betere rock deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album zonder de extra nummers via de youtube link onder de recensie)

Review: Sendelica - Man, Myth & Magic (Fruits De Mer, Winkle, 2023) (Progressieve Rock)

Sendelica werd in 2006 te Cardigan, Wales, opgericht en bestaat uit: Pete Bingham - sologitaar en elektronica, Glenda Pescado - basgitaar, Colin Consterdine - elektronica en programmering, Lee Relfe - saxofoons, Meurig Griffiths - drums en Lord Armstrong Sealand - theremin en keyboards.

De band bracht in juli 2006 hun debuut EP "TheOwlsHaveEyes" op hun eigen FRG Records label uit, waarop de zang door Chris Gibbs en het keyboardspel door Roger Morgan werd verzorgd en deze werd gevolgd door het album "Entering The Rainbow Light", dat in een zeer beperkte oplage in 2006 via FRG Records verscheen.

Daarna volgden: "Sleepwalker Fever" (TidyLike Records, 2007), "Spaceman Bubblegum And Other Weird Tales From The Mercury Mind" (RAIG Records, 2007), "The Alternative Realities Of The Re-Awakening Somnambulist" (TidyLike Records, 2008), "The Girl From The Future Who Lit Up The Sky With Golden Worlds" (RAIG Records, 2009), "Streamedelica She Sighed As She Hit Rewind On the Dream Mangler Remote" (RAIG Records, 2010), "The Pavilion Of Magic And The Trials Of The Seven Surviving Elohim" (FRG Records, 2011), "The Satori In Elegance Of The Majestic Stonegazer" (FRG Records, 2011) (Italiaanse vinyl uitgave via Vincebus Eruptum Recordings, 2013), "Strangefishone" (met Graig Padilla, limited edition split LP op Fruits de Mer, 2013), "The Kaleidoscopic Kat And It's Autoscopic Ego" (FRG Records, 2013) (Italiaanse uitgave via Vincebus Eruptum Recordings, 2013), "The Megaliths Vol 1 and Vol 2" 2 CD (FRG Records, 2013), (beperkte oplage van 200 stuks op picture disc met kaart hoes plus een zeer beperkte oplage 3box set van 25 stuks met een bouw je eigen Sendelicahenge model en hand geschilderde afbeeldingen), "The Fabled Voyages Of The Sendelicans" (vinyl uitgave via Vincebus Eruptum Recordings, 2014 CD uitgave via FRG Records, 2014), "Live At Crabstock" (Friends of the Fish Records Vinyl/CD uitgave, 2014) en "Anima Mundi" (FRG Records Vinyl/CD uitgave, 2015).

Verder verscheen de EP "A Nice Pear" met daarop "Venus In Furs" en "Maggot Brain" (Fruits de Mer, 2010), plus de live albums: "Live At Knitting Factory, New York 2008" (2008) en "Live At Kozfest, July 2012" (2012).

Het album "The Cromlech Chronicles", dat 9 mei 2016 door het Regal Crabomophone / Fruits De Mer Records label als voorloper van het "13th Dream Of Dr. Sardonicus" festival in een beperkte oplage gekleurd vinyl verscheen, heeft een klaphoes en bevat een poster en is tevens in een zeer beperkte oplage in een box set worden uitgebracht.

Vermeldenswaardig is ook nog, dat de band het album in het diepste, donkerste gedeelte van Wales, heeft opgenomen in de Mwnci Studio, op korte afstand van een Cromlech (een monument van meer dan 3000 jaar oud).

Hun single "Nite Flights", die 12 december 2016 op 7" gekleurd vinyl via het Fruits De Mer Records label verscheen, is een cover van een Scott Walker nummer, die op het laatste album van The Walker Brothers staat.

Op 2 januari 2018 bracht de band het album "The Cromlech Chronicles II" uit op het Strange Fish Records label en deze verscheen in een beperkte oplage op gekleurd vinyl en is voorzien van een klaphoes en op 30 juli 2018 verscheen "The Cromlech Chronicles III" op 3 10" LP's op gekleurd vinyl, die voorzien zijn van een 3D hoes en 3D bril via het Regal Crabomophone label van Fruits De Mer Records.

Vermeldenswaardig is verder, dat de band ten tijde van de opnamen in augustus 2017 uitgebreid werd met drummer Gregory Gurvey van The Luck Of Eden Hall en keyboards speler Roger Morgan.

De opvolger van dit album heette, logischerwijs, "The Chromlech Chronicles IV", dat op 29 juli 2019 als 3 zijdige 2LP op gekleurd vinyl via het Regal Crabomophone label van Fruits De Mer Records verscheen en vermeldenswaardig is, dat kant 4 geprint werd met een nieuwe techniek, waarbij het geheel er uit ziet als een plaat waarop een foto zit en op 13 augustus 2021 verscheen het concept album "And Man Created God", waarop 9 nummers staan, als 2LP in een beperkte oplage van 200 stuks op gespetterd gekleurd vinyl, als 2LP in een beperkte oplage van 100 stuks op zwart vinyl, inclusief een CD, plus een poster, als 2LP in een beperkte oplage van 200 stuks op wit vinyl + poster, als CD, gestoken in een klaphoes in een beperkte oplage van 100 stuks via Fruits De Mer Records.

OP 28 november bracht Fruits De Mer Records hun album "One Man's Man" uit, waarop 7 nummers staan, als 2LP in een beperkte oplage van 200 stuks op kleur in kleur vinyl, inclusief een poster, een uitdrukbare hoes en bedrukte binnen hoezen, als 2LP in een beperkte oplage van 200 stuks op wolkkleurig oranje vinyl, inclusief een poster, een uitdrukbare hoes en bedrukte binnen hoezen, als USB, (die het album plus 10 bonus demo's / outtakes bevat) in een beperkte oplage van 50 stuks in een tinnen doos met een jigsaw puzzle en als CD in een beperkte oplage van 100 stuks.

Het derde deel van deze serie heet "Man, Myth & Magic" en wordt door Fruits De Mer Records op 9 december 2023 als 2LP op gekleurd vinyl uitgebracht, die vergezeld gaat met geprinte binnen hoezen en een uitvouwbare poster.

Het album, dat 4 nummers bevat, start met "Wheel Of Fortune", waarin Sendelica een heerlijk stuk krautrock met een gemiddeld tempo speelt, dat ruimtelijke invloeden en een terugkerend ritme heeft, progressieve jazz invloeden bevat en swingt.

Daarna volgt "Neptune (The Hanged Man)", dat met langzame piano tonen begint en een terugkerend ritme heeft, dat na 6 minuten een iets sneller wordt gespeeld en over gaat in een stuk krautrock, om enkele minuten later trage ruimtelijke invloeden te krijgen, waarna de muziek opnieuw versneld wordt en het stuk krautrock weer verder gaat.

In "Magician Dawn" schotelt Sendelica me een schitterend nummer voor, dat met een niet al te hoog tempo wordt gespeeld en een trieste uitstraling heeft, ruimtelijke en jazz invloeden bevat en enkele minuten over de helft van het nummer meer snelheid krijgt en gaat swingen.

Als laatste volgt "Tower Of Chaos", een langzaam startend nummer, dat na korte tijd iets meer snelheid en een swingend terugkerend ritme krijgt, dat halverwege tijdelijk vertraagd wordt en over gaat in een stuk progressieve jazz met een terugkerend ritme, dat na enkele minuten weer langzaam wordt en een lichte trieste sfeer heeft.

"Man, Myth & Magic" van Sendelica bevat 4 uitstekende lange progressieve rock nummers met jazz invloeden waar ik enorm van genoten heb en ik raad elke liefhebber van deze muzieksoorten deze schijf dan ook sterk aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Øresund Space Collective - Carnival In Portugal (Space Rock Productions, 2023) (Progressief / Spacerock)

Øresund Space Collective is een spacerock band uit Øresund, Denemarken, die uit ongeveer 20 muzikanten bestaat en een muzikale mix maakt van improvisaties, funk, reggae, jazz, progressieve rock en spacerock, wat betekent, dat geen enkel optreden hetzelfde klinkt en is sinds 2004 actief.

Leidende kracht achter de band is Scott Heller, alias Dr. Space, een Amerikaan, die naar Denemarken verhuisde en tegenwoordig in Portugal woont.

De band is een collectief, dat regelmatig van bezetting wisselt, waarvan de leden hoofdzakelijk uit Kopenhagen, Denemarken en Malmö, Zweden komen en de vaste kern bestaat uit Scott Heller, alias Dr. Space - synthesizer en Mogens - synthesizer, waarbij vermeldenswaardig is, dat de band al meer dan 37 officiële albums heeft uitgebracht, plus nog diverse officieuze uitgaves, die samen totaal op 85 komen.

Het album van de band, "Oily Echoes Of The Soul", dat opnames van 1 oktober 2010 bevat, die in de Black Tornado Studios te  Kopenhagen zijn opgenomen, is het 27ste studio album en is in een beperkte oplage alleen verkrijgbaar, terwijl de 2CD bevat 2 bonus nummers, die samen 50 minuten duren

Vervolgens verscheen op 1 september 2022 het album "Live In Dresden" en deze werd op 15 maart 2023 gevolgd door het album "Høstsabbat 2021", dat live tijdens het Høstsabbat festival in oktober 2021 te Oslo, Noorwegen werd opgenomen en in eigen beheer in een beperkte oplage van 150 stuks als CD werd uitgebracht.

Dat de band productief is, blijkt uit het feit, dat er op 27 mei 2023 alweer een nieuw album verschenen is, getiteld "Everyone Is Evil" en deze keer is dat via Space Rock Productions.

De 2LP, werd in een beperkte oplage van 500 met de hand genummerde stuks uitgebracht, waarvan 300 op zwart en 200 op oranje/paars gespetterd 180 gram vinyl bevat 4 nummers en de 2CD verscheen in een beperkte oplage van 400 stuks en hierop staan 2 bonus nummers.

Deze werd op 11 augustus 2023 gevolgd door de DVD "Helsingør", waarvan de opnamen in 2021 in Denemarken werden gemaakt en deze is tevens als digitale download verkrijgbaar en op 30 december 2023 verschijnt hun album "Carnival In Portugal" via Space Rock Productions als 2LP in een beperkte oplage op gekleurd vinyl, waarvan 190 op zwar, 190 op transparant rood / groen en 120 op transparant geel met rood en groen gespetterd en als 2CD in een beperkte oplage van 500 stuks, die op CD2 3 bonus nummers bevat.

De muziek op deze uitgave wordt gespeeld door: Tim Wallander - drums (track 1-4), Mattias Olsson - drums (track 5), Hasse - basgitaar (track 1,2,4,5 en 6) conga en percussie (track 3) en sologitaar (track 4), Jiri Hjort - basgitaar (track 3), Luis Simões (Saturnia) - sologitaar (track 1-5) en sitar gitaar (track 6), Martin Weaver - sologitaar (track 1), Jonathan Segel - sologitaar (track 2,3,4,5,) Lap steel (track 3) en Viool (track 4), Pär Halje - synthesizer (track 1-4), Mogens Pedersen - synthesizer (track 3 en 5) en Dr Space - synthesizer (track 1-4 en 6).

Het 2CD album, dat 6 nummers bevat, begint met "Funkafide", waarin Øresund Space Collective een bijna 36 minuten durend nummer speelt, dat met ruimtelijke geluiden start, om enkele later over te gaan in een heerlijk aanstekelijk licht hypnotiserend ritme met een gemiddeld tempo, dat swingt.

Daarna volgt het titel nummer "Carnival In Portugal", dat iets meer dan 26 minuten duurt en hierin speelt de band een swingend uptempo nummer met een terugkerend ritme, waarbij stil zitten niet aan de orde is en dit verandert halverwege tijdelijk in een langzaam tempo, om na korte tijd weer verder te gaan in het begin tempo.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)

In "Ognijj" schotelt de band me een fantastisch swingend progressief uptempo nummer voor, dat een terugkerend ritme heeft en aanzet tot beweging. 

De bonus nummers van CD 2 starten met het bijna 24 minuten durende "Ganja Anja en hierin zet Øresund Space Collective me een verrukkelijk reggae nummer voor, dat in een gemiddeld tempo wordt gespeeld, ruimtelijke en progressieve rock invloeden heeft en heerlijk vioolspel bevat en iets over de helft van het nummer over gaat in een langzamer tempo, dat enkele minuten voor het einde versneld wordt.

Dan volgt "Snake Fucker (Bolero)", een puik swingend progressief rock nummer met Oosterse invloeden en een aanstekelijk terugkerend ritme, waarbij stil zitten geen optie is.

Verder hoor ik "Floating Rings Around Time", een uitstekend Oosters klinkend stuk muziek met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme, waarin het sitarspel een grote rol speelt en psychedelische en ruimtelijke invloeden.

"Carnival In Portugal" van Øresund Space Collective bevat 6 geweldige progressieve nummers, waar ik van begin tot einde enorm van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit muziekgenre deze schijf dan ook van harte aan.

Review: Mars Red Sky - Dawn Of The Dusk (Mrs.Red Sound / Vicious Circle, 2023) (Stonerrock)

Mars Red Sky werd in 2007 te Bordeaux, Frankrijk, opgericht en bestaat tegenwoordig uit: Mathieu Gazeau - drums, Jimmy Kinast - basgitaar en Julien Pras - zang en sologitaar.

De band bracht op 1 juni 2012 hun debuut split EP "Green Rune White Totem" samen met de band Year Of No Light (eveneens uit Bordeaux) uit in eigen beheer, waarna de volgende uitgaven verschenen: "Mars Red Sky" (1 augustus 2012, LP, CD en digitale download), "Be My Guide" (8 april 2013, vinyl EP via Mrs. Red Sound en digitale download), "Providence" (22 januari 2016, 10" vinyl EP via Mrs Red Sound en digitale download), "Myramyd" (25 juni 2017, vinyl EP via Mrs Red Sound en digitale download), "Collector" (19 juni 2019, cassette EP via Mrs Red Sound en digitale download).

Op 28 april 2023 bracht de band samen met Queen Of The Meadow, het alias van zangeres Helen Ferguson de EP "Mars Red Sky & Queen Of The Meadow" uit via Mrs Red Sound en Vicious Circle Records en deze verscheen in een beperkte oplage van 999 genummerde exemplaren op 12" 45 toeren doorzichtig kosmisch gespetterd vinyl, inclusief een label poster + lekkers en deze wordt op 8 december gevolgd door het album "Dawn Of The Dusk", dat eveneens via deze labels als LP, als CD en als digitale download verschijnt.

Het album, dat 8 nummers bevat, start met "Break Even", waarin Mars Red Sky een zware trage stonerrock song ten gehore brengt, die lichte invloeden heeft van Uncle Acid & The Deadbeats en van melodische rock en dit nummer wordt gevolgd door "Maps Of Inferno", een uitstekend nummer met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en acid rock invloeden en "The Final Round", een puike stonerrock song met een gemiddeld tempo, die een aanstekelijk ritme heeft.

Daarna volgen "A Choir Of Ghosts", een zwaar traag nummer met een terugkerend ritme, "Carnival Man", een lekker in het gehoor klinkende song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme, lichte melodische invloeden en tempowisselingen en het 46 seconden durende "Trap Door", een stukje rustig gitaarspel.

In "Slow Attack" zet Mars Red Sky me een stevig nummer met een niet al te hoog tempo voor, dat progressieve rock invloeden en een terugkerend ritme bevat en dit nummer gaat verder in "Heavenly Bodies", een verrukkelijke song met een langzaam tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, dat een lichte trance oproept, om vlak voor het einde over te gaan in een heftig stukje gitaar muziek.

"Dawn Of The Dusk" van Mars Red Sky bevat 8 puike stonerrock nummers met terugkerende ritmes waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad liefhebbers van dit genre deze schijf dan ook sterk aan.(luister naar de eerste 3 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Fuzztones - Live At The Dive '85 (Area Pirata, 2023) (Garagerock)

Fuzztones werd in 1980 te New York City, Amerika opgericht door Rudi Protrudi - sologitaar en zang, Deb O'Nair - zang, orgel en achtergrondzang, Randy Pratt - basgitaar en Michael Phillips - drums.

Na enkele bandwisselingen bestond de band in 1984 uit: Rudi Protrudi, Deb O'Nair, Michael Jay - basgitaar, Elan Portnoy - sologitaar en Ira Elliot - drums en in deze formatie bracht de band hun debuut album "Lysergic Emanations" in 1985 uit.

Vervolgens verschenen: "In Heat" (1989), "Braindrops" (1991), "Monster A-Go-Go" (1992), "Salt For Zombies" (2003), "Boom" (2006), "Horny As Hell" (2008) en "Preaching To The Perverted" (2011).

Omdat de band in 2020 hun 40 jarige bestaan viert is het debuut album "Lysergic Emanations" op 3 juli 2020 her-uitgebracht via Easy Action Records als 2CD, samen met een niet eerder uitgebracht live concert, dat 12 mei 1985 in The Matrix opgenomen werd.

Op 15 december 2023 verschijnt het live album "Live At The Dive '85" via Area Pirata als LP in een beperkte oplage van 500 stuks, waarop 16 nummers staan, als CD in een beperkte oplage van 500 stuks, die 4 extra nummers bevat en als digitale download met 20 nummers, waarbij vermeldenswaardig is dat The Dive een kleine club in New York was waar regelmatig optredens van garagerock bands waren en plaats bood voor maximaal 100 mensen.

Het album begint met "Intro", een korte intro doen, die gevolgd wordt door het bonus nummer "Bad Little Woman" waarin Fuzztones een schitterende mix van progressieve blues en garagerock, die in een gemiddeld tempo begint en na een korte 2 minuten meer snelheid krijgt, waarin de drums en het publiek centraal staan, "1-2-5", een heerlijke garagerock song met invloeden van de jaren 60 muziek, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en "Cinderella", een uptempo rock song, die swingt als een trein.

Daarna volgen "13 Women", een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme, "Cellar Dweller", een swingende uptempo mix van garagerock, blues en psychedelisch orgelspel, "One Girl Man", een song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, dat tegen het einde met meer snelheid wordt gespeeld, "She’s Wicked", een prima uitvoering van dit nummer, dat met een gemiddeld tempo wordt gespeeld en lichte psychedelische garagerock invloeden heeft en "Journey To Tyme", een progressieve song met een aanstekelijk terugkerend ritme.

In "We’re Pretty Quick" laat Fuzztones me genieten van een uptempo garagerock song, die swingt als een trein, in "Numbers" krijg ik een puike rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme te horen, die een hoog meedein gehalte heeft, in het bonus nummer "It Came In The Mail" zet de band me een song met een terugkerend ritme en in een gemiddeld tempo voor, in "Green Slime" hoor ik de band een geweldige garagerock song spelen, die een terugkerend dansbaar ritme heeft en in het bonus nummer "Epitaph For A Head" schotelt de band me een swingende uptempo rock song voor, die  subtiele tempowisselingen heeft.

Dan volgen het bonus nummer "Popeye & Olive Oil", een kort nummer met gesproken woord en een imitatie van Olive, "She Told Me Lies", een swingende garagerock song met psychedelische invloeden en een gemiddeld tempo, "Run Better Run", een song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, dat tot dansen aanzet, "Help You Ann", een uptempo rock song met een aanstekelijk terugkerend ritme, "Love At Psychedelic Velocity", een fantastische swingende garagerock song met tempowisselingen en psychedelische invloeden en het niet complete "1523 Blair", een 50 seconden durend swingend uptempo nummer.

"Live At The Dive '85" van Fuzztones bevat 29 puike swingende garagerock nummers, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: The Chuck Norris Experiment Feat.Jake Starr - Bats! (Ghost Highway Records, 2023) (Rock)

The Chuck Norris Experiment werd in 2004 te Gothenburg, Zweden opgericht en bestaat uit: Chuck Ransom - zang, Chuck The Ripper - sologitaar, Chuck Dakota - basgitaar, Chuck Rooster - sologitaar en Chuck Buzz - drums.

De naam Chuck Norris Experiment is gekozen als een eerbetoon aan de legendarische blues gitarist Charles "Chuck" Norris, die het klassieke live album "Los Angeles Flash" te Gotenburg op 25 juni 1980 maakte. 

In de 15 jaar van bestaan, maakte de band diverse LP's CD's, Split CD's / LP's en singles en verschenen verscheidene nummers via verzamel albums, die, sinds 2004, via verschillende labels, zoals I Hate Records, Off The Hip Records, Tornado Ride Records, Masterrock Records, Psycho T Records, No Balls Records, Bad Attitude Records, Nicotine Records, Scarey Records, Ghost Highway Records, Dope Productions, Savage Magic en Transubstans Records werden uitgebracht.

Op 14 september 2023 verscheen hun 7" EP "Bats!" via Ghost Highway Records, die zowel op wit als zwart vinyl is uitgebracht en in een beperkte oplage van totaal 300 stuks werd geperst en hierop kreeg de band medewerking van Jake Starr, die de zang voor zijn rekening neemt.

Op de A-kant, "Bats!" laat The Chuck Norris Experiment Feat.Jake Starr me genieten van een swingende uptempo rock song, met een aanstekelijk ritme en invloeden van "Batman Theme", waarbij stil zitten niet aan de orde is.

De B-kant bevat 2 nummers, waarvan de eerste "In The Doorway" heet en daarin krijg ik een uitstekende uptempo rock song te horen, die een terugkerend ritme heeft en swingt en in "When Shadows Fall On Your Grave"schotelt de band me een fantastische swingende uptempo song voor, die een hoog meezing gehalte heeft en beweging oproept.

De EP "Bats!" van The Chuck Norris Experiment Feat.Jake Starr bevat 3 geweldige rock nummers, die swingen als een trein, waarvan ik enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van de betere rock deze meesterlijke schijf dan ook zeer aan.(luister naar deze EO via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Dim Electrics - Dim Electrics (Sulatron Records, 2023) (Psychedelische Rock)

Dim Electrics startte in 2014 is het alias van de multi-instrumentalist Mahk Rumbae, een Engelsman die in Wenen, Oostenrijk woont.

Op 8 december 2023 brengt hij zijn debuut album "Dim Electrics" uit via Sulatron Records en dit verschijnt als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op gerecycled zwart vinyl, inclusief een download code.

Het album, dat 5 nummers bevat start op kant A met "Ways Of Seeing", waarin Dim Electrics een uitstekend psychedelisch stuk muziek met een gemiddeld tempo ten gehore brengt, dat een licht hypnotiserend terugkerend ritme bevat en tot beweging aanzet  (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en deze song wordt gevolgd door "Memory Cage", een fantastisch instrumentaal uptempo nummer met een aanstekelijk terugkerend ritme, waarbij stil zitten geen optie is.

Daarna volgen "Saint", een verrukkelijke psychedelische song met een gemiddeld tempo, krautrock invloeden en een licht hypnotiserend terugkerend ritme en "Burn", een schitterende uptempo psychedelische song, die tot dansen aanzet en een terugkerend ritme bevat.

In het langste nummer "Dream Reaction", dat 18 minuten duurt, zet Dim Electrics me een heerlijke song met een niet al te hoog tempo voor, die psychedelische en ruimtelijke invloeden bevat, tempowisselingen en een terugkerend ritme heeft en halverwege over gaat in een swingend stuk krautrock.

"Dim Electrics" van Dim Electrics is een uitstekend debuut album, dat vol geweldige psychedelische nummers staat, die invloeden van krautrock bevatten, waar ik enorm van genoten heb en ik raad elke liefhebber van deze muzieksoorten dit album dan ook van harte aan.

Review: Autómata - Heart Murmur (Atypeek Music / Araki Records, 2023) (Post-Rock)

Autómata uit Parijs, Frankrijk werd in 2019 opgericht en bestaat uit: David Vivès - drums en 12 snarige gitaar (track 1), François Lamouret = keyboards, piano en elektrische gitaar (track 1 en 7), akoestische gitaar (track 2), programmering (track 1 en 3), scratchen (track 5), Jean-Baptiste Elineau - basgitaar, elektronica en synthesizer (track 5) en Etienne Ertul - sologitaar, keyboard en piano (track 2 en 6), basgitaar en elektronica (track 6).

De band bracht hun debuut album "Autómata" in 2021 in eigen beheer uit en op 8 december 2023 verschijnt hun tweede album "Heart Murmur", dat 7 nummers bevat, via Atypeek Music in een beperkte oplage als CD en als digitale download.

Het album begint met "On A Wire", waarin Autómata een schitterend progressief rock nummer ten gehore brengt, dat een terugkerend ritme heeft en aanzet tot dansen en gevolgd wordt door "Sad Guru", een mooi rustig nummer met post-rock invloeden, dat na enkele minuten iets meer snelheid krijgt en heftiger gespeeld wordt en tijdelijk weer langzamer wordt, om vervolgens weer meer snelheid te krijgen.

Daarna volgen "Dead Fields", een fantastisch nummer met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, waarin wisselende sterktes van geluidsklanken zitten en "Mad Motor", een prachtig post-rock nummer met een gemiddeld tempo en een gesproken tekst, dat lichte filmmuziek invloeden bevat en een aanstekelijk ritme heeft.

In "Killing Spiders" zet Autómata me een heerlijk post-rock nummer met een gesproken tekst voor, dat een aanstekelijk ritme bevat en in "Memories" krijg ik een traag stuk post-rock te horen, dat piano en synthesizer muziek aan elkaar koppelt.

Verder volgt het langste nummer "Processions, dat 19 minuten duurt en hierin laat de band me genieten van een met zware tonen startend nummer, dat een post apocalyptische sfeer oproept en melodische invloeden heeft, dat na 6 minuten iets meer snelheid krijgt, om 5 minuten later te stoppen en 2 minuten voor het einde over te gaan in een mooi langzaam melodisch nummer.

"Heart Murmur" van Autómata is een lekker in het gehoor klinkend post-rock album, waar ik enorm van genoten heb en ik raad liefhebbers van dit genre deze schijf dan ook sterk aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)