De band bracht op 5 januari 2004 hun debuut album "End Note" uit via Neurot Recordings en dit werd gevolgd door: "Output Negative Space" (5 mei 2006, CD en digitale download via Neurot Recordings), "The Achievement" (27 november 2007, digitaal nummer), "Tundra" (1 september 2008, LP, CD en digitale download via Exile On Mainstream Records, Lancashire And Somerset), "Now You Can Answer My Prayers" (1 maart 2009, 10" single en digitale single via Lancashire And Somerset), "Blown Realms and Stalled Explosions" (5 oktober 2011, LP en CD via Exile On Mainstream Records, Lancashire And Somerset), "The Percentages" (22 juli 2014, digitaal nummer in eigen beheer), "Berlinesque" (22 november 2014, digitale EP in eigen beheer), "The Rightful Pivot" (7 februari 2015, LP en CD via Lancashire And Somerset), "Zones" (14 juni 2019, LP en digitale download via Exile On Mainstream Records, Lancashire And Somerset en Broken Clover Records), "Pigeon Diaries" (18 november 2018, 12" single en digitaal nummer via Exile On Mainstream Records, Lancashire And Somerset en Broken Clover Records), "Some Gift" (2 september 2022, LP en digitale download via Wrong Speed Records) en op 3 mei 2024 verscheen "Almost To Who Knows Where" als CD en als digitale download via Atypeek Music.
Het album, dat totaal 31 nummers bevat, start op CD1 met "Pauly's Days In Cinema", waarin Enablers een fantastisch post-rock nummer met een gemiddeld tempo, een gesproken tekst en een aanstekelijk terugkerend ritme ten gehore brengt, die bij tijd en wijle swingt en deze wordt gevolgd door "And Last Night?", een uitstekend nummer met een niet al te hoog tempo en een gesproken tekst, "Five O'Clock, Sundays", een langzaam nummer, dat na korte tijd iets meer snelheid krijgt en even later weer terug langzaam wordt en "Output Negative Space", een puike song met tempowisselingen en een terugkerend ritme.
Daarna volgen "Suburban Death March", een nummer met een gemiddeld tempo, gesproken tekst, een aanstekelijk ritme en tempowisselingen, "Ghosting", een heerlijke song met wisselende tempo's, "The Destruction Most Of All", een mooi rustig nummer met gesproken tekst en een aanstekelijk ritme en "Februaries", een nummer met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme.
In "New Moon Knockdown" zet Enablers me een nummer met een gemiddeld tempo voor, dat zo nu en dan heftig klinkt, in "The Achievement" krijg ik een geweldig nummer met een gemiddeld tempo te horen, dat overeenkomsten met de muziek van Copernicus heeft en bij tijd en wijle heftig klinkt, in "Hy" laat de band me genieten van een schitterend nummer met een vrij rustig tempo, een terugkerend ritme en progressieve elementen en in "The Reader" hoor ik de band een puik heftig avant garde nummer met een aanstekelijk ritme spelen.
Verder volgen "Rue Girardon", een prima uptempo nummer met een aanstekelijk terugkerend ritme, "Morandi: Natura Morta #86", een prachtig langzaam nummer, dat na korte tijd iets meer snelheid krijgt en een licht hypnotiserend terugkerend ritme heeft en "Cliff", dat in het verlengde van voorgaande nummers ligt; dat wil zeggen: een uitstekend stuk muziek met een gesproken tekst, een aanstekelijk ritme en een gemiddeld tempo.
CD2 bevat 16 nummers en begint met "The Percentages" en hierin speelt Enablers weer zo'n mooie rock song met een gemiddeld tempo, post-rock invloeden en een gesproken tekst, die gevolgd wordt door "Solo", een geweldige song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en subtiele tempowisselingen, "Went Right", een heftig nummer met afwisselende tempo's en "West Virginia", eveneens weer zo'n nummer met een gesproken tekst en een gemiddeld temp.
Dan volgen "She Calls After You", waarin de band verder gaat met net maken van muziek met een gesproken tekst, een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, "Berlinesque Excerpt #1", een fantastisch nummer met een terugkerend ritme en lichte experimentele avant garde en film muziek invloeden, "Patton", een heerlijke stevige song met een aanstekelijk terugkerend ritme en een gemiddeld tempo en "And Other Oddities Of The Brain", een prachtige rustige song met een aanstekelijk ritme.
Daarna hoor ik Enablers een langzame song spelen, getiteld "Look", die een terugkerend ritme heeft en een aanstekelijk tempo bevat en na 6 minuten in een heftig stuk muziek over gaat, dat tegen het einde steeds meer snelheid krijgt, om dan weer terug te keren naar het langzame tempo en dit wordt gevolgd door "In McCullin's Photograph", een heerlijk heftig nummer met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo en "Furthermore", een uitstekende song me een niet al te hoog tempo, die post-rock invloeden en subtiele tempowisselingen heeft.
In "Broke" schotelt Enablers me opnieuw een song met een gesproken tekst en een gemiddeld tempo voor, in "Zones" laat de band me genieten van een verrukkelijke post-rock song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme, tempowisselingen en ruimtelijke psychedelische elementen en in "Pigeon Diaries" krijg ik een fantastische psychedelische song met een niet al te hoog tempo te horen, die iets over de helft van het nummer een beetje meer snelheid krijgt.
Verder volgen "Career-Minded Individual", een mooie rustige song met een licht hypnotiserend terugkerend ritme en "End Note", een geweldige song met een gemiddeld tempo, die een terugkerend ritme heeft en na enkele minuten tijdelijk heftig wordt, waarbij de muziek aanzwelt, om kort daarna weer verder in het begin tempo te gaan en enkele minuten later weer heftig en luider te gaan spelen en opnieuw terug te keren naar het begin tempo.
"Almost To Who Knows Where" van Enablers staat boordevol schitterende songs met een aanstekelijke ritme en een gesproken tekst, die invloeden bevatten van post-rock, progressieve en psychedelische muziek en terugkerende ritmes hebben.
Ik kan iedere liefhebber van één of meer van deze genres aanraden deze 2CD eens te gaan beluisteren , om misschien wel tot dezelfde conclusie te komen als ik.(luister naar dit album via de youtube link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten