London Underground uit Italiƫ, werd in 1998 opgericht door Gianluca Gerlini Hammond orgel, piano en mellotron en Daniele Caputo - zang en drums, die samen met Marco Piaggesi - basgitaar, banjo en achtergrondzang de band vormde.
In 2000 bracht de band hun debuut album "London Underground" via Record Heaven Records uit en deze werd in 2003 gevolgd door "Through The Past Darkly", dat bij Musea Records verschenen daarin was Stefano Gabbani de vervanger van Marco Piaggesi, terwijl ook Gianni Vergelli als sologitarist was aangetrokken.
Op de opvolger uit 2010, "Honey Drops", was de band bezetting opnieuw veranderd en bestond de band behalve uit Gianluca verder uit: Fabio Baini - basgitaar en Alessandro Gimignani - drums.
De band had in de loop der jaren diverse bezetting wisselingen, maar Gianluca Gerlini, de drijvende kracht achter de band, was de constante factor.
Tegenwoordig bestaat de band uit: Gianluca Gerlini - Hammond orgel, Moog synthesizer, Mellotron en Clavinet, Stefano Gabbani - basgitaar en Alessandro Gimignano - drums.
Hun album "Four", dat 10 nummers, waaronder 2 extra nummers, bevat, werd in september 2018 eveneens door Musea Records uitgebracht en daarop spelen gastmuzikanten Fabio Baini - basgitaar, Riccardo Cavalieri - akoestische gitaar, sologitaar en viool en Stefano Negri - saxofoon mee.
Op 29 juli 2019 bracht Fruits De Mer Records het album in een beperkte oplage van 350 stuks op paars vinyl uit en deze ging vergezeld van een extra LP, waarop een selectie staat van nummers van hun voorgaande albums, waarbij vermeldenswaardig is, dat ook deze plaat op paars vinyl geperst werd en op 13 augustus 2024 verschijnt hun album "Live At The 19Th Dream Of Dr. Sardonicus Festival 2023" via Regal Crabomophone als LP, dat 6 nummers bevat.
Het album begint met "Billy Silver", waarin London Underground een uitstekend nummer met een vrij langzaam tempo ten gehore brengt, dat een aanstekelijk ritme bevat en progressieve elementen en jazzrock invloeden heeft.
Daarna volgen "Fanfare", een geweldige swingende cover van dit nummer van Arthur Brown uit 1967 en "Honey Drops", een heerlijk progressief rock nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend aanstekelijk ritme.
In "13 (Death March)"schotelt London Underground me opnieuw zo'n fantastisch progressief Hammond rock nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme voor, dat swingt.
Dan volgt "Bumpin' On Sunset", een verrukkelijk stukje progressieve Hammond rock, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en swingt als een trein en op de LP "The Half Time Orange " uit 2020 van Friends Of The Fish staat.
Als laatste nummer hoor ik "What I Say", een schitterend swingend progressief uptempo nummer met een aanstekelijk terugkerend ritme en lichte jazzrock invloeden, dat tot beweging aanzet.
"Live At The 19Th Dream Of Dr. Sardonicus Festival 2023" van London Underground bevat 6 puike progressieve Hammond rock nummers, waar ik van begin tot einde enorm van genoten heb en ik raad elke liefhebber van deze genres dit album dan ook van harte aan.(luister naar de 10 nummers van de CD uitgave van dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten