Hun debuut album "Let Me In" verscheen in 1972 en werd in 1976 gevolgd door "U.S. Rock", waarin Jim Gustafson met een geheel nieuwe bezetting speelde.
In 1979 bracht de band hun derde album "Steamroller" uit, waarna de volgende CD's verschenen: "Switch On" (1989), "The Rock Collection" (1994), "Switch On" (1998), "The Rock Collection" (1994), "Wizard Of Psych" (1998), "Steamroller" (heruitgave 1999), "Furious Love" (2004), "Underground" (2005), "No Control" (2007), "Live At The Cleveland Rock'n Roll Hall Of Fame" (2007), "Peace Farmers" (2010), "Let Me In" (heruitgave 2010), "After And Before" (compilatie album 2011), "Cosmic Rock" (2014), "US Rock" (heruitgave 2015), "Blue" (2018) en "Evolver/Revlove" (2020) en op 7 juni 2024 brengt Ripple Music het album "Burning In The Rain: An Anthology" uit als 2LP im een beperkte oplage, als 2CD im een beperkte oplage en als digitale download en hierop speelt de band in de huidige bezetting: Jim Gustafson - zang en sologitaar, Mike Lewis - basgitaar en achtergrondzang, Mike Fortino - drums en achetrgrondzang en Lori Powers - percussie en achtergrondzang.
Het album, dat 17 nummers bevat, begint met het titel nummer "Burning In The Rain", waarin Poobah een schitterende progressieve rock song met 70er jaren hardrock invloeden en een gemiddeld tempo speelt, die naadloos over gaat in "C'mon Let It Go", die in verlengde van de vorige song ligt en dezelfde uitstraling heeft, "Maximum Pleasure", een prima rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "My Name Is Mud", een heerlijke progressieve bluesrock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk herkenbaar ritme en een hoog meezing gehalte.
Daarna volgen "Try It", een mooie song met bluesrock en licht, psychedelische invloeden, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, "It Out", een lekker in het gehoor klinkende rock song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, "Fear", een stevige hardrock song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo.
In "Underground" zet Poobah me een opnieuw zo'n prima song met hetzelfde tempo en ritme voor, in "Jump Through The Golden Ring" krijg ik een progressieve hardrock song met een gemiddeld tempo te horen, die swingt als een trein, in "2 Faced Liar" hoor ik de band een uitstekende rock song met een gemiddeld tempo spelen, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en in "Keep On Rollin'" schotelt de band me een puike uptempo rock song voor.
Dan volgen "You Give Me Such Pleasure", een progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, "Mr. Destroyer", een fantastische progressieve rock song met een aanstekelijk ritme en "I Want Peace", een stevige rock song met een niet al te hoog tempo.
Verder hoor ik "Thru These Eyes", een lekker in het gehoor klinkende rock song met jaren 70 invloeden, "Dirty", een rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Destination Or Debris", een stevige rock song met een vrij traag tempo en een aanstekelijk ritme.
"Burning In The Rain: An Anthology" van Poobah bevat 17 prima hardrock nummers, die zo nu en dan invloeden van progressieve rock bevatten; ik raad liefhebbers van deze genres aan eens naar deze schijf te gaan luisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten