Pagina's

zondag 23 juni 2024

Review: The Shadow Lizzards - Paradise (Tonzonen Records, 2024) (Progressieve Rock)

The Shadow Lizzards werd in 2015 te Nürnberg, Duitsland opgericht en bestaat uit: Jochen Leistner - zang, orgel, basgitaar en harp, Simon Schnellinger - sologitaar en Oli Pfeiffer - drums.
Muzikaal heeft de band zich laten inspireren door de muziek van zestiger en zeventiger jaren bands en hun fans beschrijven hun muziek als een kruising van Creedence Clearwater Revival, The Doors en Jimi Hendrix.
Het debuut album, dat in mei 2017 werd opgenomen, was simpelweg "The Shadow Lizzards" getiteld, het bevat 7 nummers en verscheen op 23 februari 2018 via Tonzonen Records in een beperkte oplage van 500 stuks op LP, waarvan er 250 stuks op oranje en 250 stuks op violet kleurig vinyl werden geperst, die allemaal een klaphoes, inlegvel en download code bevatten.
Ook werd het album tijdens live optredens verkocht, dat ook via www.tonzonen.de te bestellenen was en tevens werd uitgebracht in een beperkte oplage van 1000 stuks als digipack als CD, die 3 extra nummers bevat.
Daarna verscheen het album "Someone's Heartache" (19 augustus 2022) vai Tonzonen Records als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op 180 gram groen marmer vinyl, als CD en als digitale dwnload en op 24 mei 2024 bracht dit label hun derde album "Paradise" uit als LP op donker geel vinyl, als CD en als digitale download.

Het album, dat 8 nummers bevat, begint met "Eden's Gate", waarin The Shadow Lizzards een geweldige swingende uptempo progressieve rock song met een aanstekelijk ritme ten gehore brengt, waarbij stil zitten geen optie is en gevolgd wordt door "Stop The Time", een heerlijke progressieve bluesrock song met tempowisselingen en een aanstekelijk ritme en "De Ángeles Y Diablos", een puike rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.
Daarna volgen "One Inch Closer", een uitstekende progressieve song met bluesrock elementen, een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme, "Prelude", een prachtig rustig instrumetaal stukje gitaar spel, dat film invloeden heeft en "Mother Earth", een lekker in het gehoor klinkende rock song met een dansbaar ritme.
In "Gettin' Rid Of" zet The Shadow Lizzards me een verrukkelijke progressieve bluesrock song met een gemiddeld tempo voor, die subtiele tempowisselingen heeft en in "Homecoming" laat de band me genieten van een mooie langzame song met een terugkerend ritme, die na enkele minuten meer snelheid krijgt en gaat swingen.

"Paradise" van The Shadow Lizzards staat vol prima progressieve rock nummers, waar ik erg van genoten heb en ik kan elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook zeer aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)




Geen opmerkingen:

Een reactie posten