Antisect uit Daventry, Engeland werd in 1982 opgericht en bestond in eerste instantie uit: Pete Lyons - sologitaar, Renusze Rokicki - basgitaar, Pete Paluskiewicz - drums en Pete Boyce - zang.
De band bracht hun debuut album "In Darkness, There Is No Choice" in 1984 uit via Spiderleg Records en hierop spelen Rich Hill - zang en Caroline Wallis - zang mee.
Het album werd diverse keren heruitgebracht: in 1994 als CD via Southern Records, in 2011 als niet officiële LP via Antisociety, als niet officiële cassette via AZ Autoproduzioni en op 13 september 2024 verschijnt het album (met 2 extra nummers0 via Rise Above Records als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op doorzichtig vinyl, als LP in een beperkte oplage van 1000 stuks op zwart vinyl, als CD en als digitale download.
Het album, dat 13 nummers bevat, begint met "Intro", waarin Antisect een kort industrieel stukje speelt, dat gevolgd wordt door "They (The Eternal Myth And Paradox)", een heerlijke punk song, die met hoge snelheid mijn gehoorgang binnen komt, "The World’s Biggest Runt", een swingende uptempo song met een terugkerend ritme en "A Midsummer Night’s Dream", een fantastisch langzaam instrumentaal nummer, dat op piano gespeeld wordt met een licht hypnotiserend terugkerend ritme, dat rust uitstraalt.
Daarna volgen "Channel Zero (Reality)", dat begint met radio geluiden en over gaat in een doordringende toon, die na enkele seconden verandert in een heftig uptempo punk nummer met gesproken test, die een vervolg krijgt in "Yet They Still Ignore", waarna het extra nummer "Ghost Of Mankind" volgt, dat een heftig gesproken aanklacht is tegen de oorlog en gepaard gaat met gruwelijke achtergrondgeluiden.
In "Tortured And Abused" zet Antisect me een geweldige uptempo punk song met een terugkerend ritme voor, dat over loopt in "Education Or Indoctrination" en hierin gaat de band verder met het maken van hun maatschappij kritische teksten, die overeenkomsten heeft met de muziek van Angelic Upstarts en Stiff Little Fingers en in "In Darkness" krijg ik een heftige uptempo song te horen, die met hoge snelheid gespeeld wordt.
Dan volgen "Heresy", een schitterende song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, "Hallo There… How’s Life", een korte heftige uptempo punk song, die verder gaat in "The Buck Stops Here", een puike punk song, die vrij langzaam begint en waarin het tempo steeds verder wordt opgevoerd, totdat er een swingend stuk muziek is ontstaan.
"In Darkness, There Is No Choice" van Antisect is een verrukkelijke plaat, die vol punk songs met maatschappij kritische teksten staat, die ik elke liefhebber van dit genre kan aanraden.(luister naar het oorspronkelijke album via de youtube link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten