Vittorio is de oprichter van de avant-garde rock band Deadburger Factory en speelt met andere experimentele artiesten zoals Claudio Milano/Nickelodeon, Forbici di Manitù, St Ride, Maisie en anderen en hij is ook betrokken in de nationale psychedelische muziekscene met Ossi.
Filippo begon als sologitarist, maar ook is hij al jaren bezig met et maken van experimentele elektroakoestische improvisaties, zoals ambient-noise, drone muziek, enzovoort en hij ontwikkelt zelf zijn instrumenten zoals een set geëlektrificeerde veren, hij gebruikt "gevonden geluiden" die normaal gesproken onhoorbaar zijn voor het menselijk oor, die hij weet vast te leggen met een ultrasone detector (gebouwd om de vluchten van vleermuizen te volgen), tevens is hij videomaker en hij bracht diverse zelf geproduceerde solo albums uit.
Op het album "Vittorio Nistri & Filippo Panichi" werken deze muzikanten voor het eerst samen en worden daarop bijgestaan door: Silvia Bolognesi - contrabas, (track 2, 3, 6 en 7), Pietro Horvath - cello (track 2, 7 en 9), Giulia Nuti - altviool (track 2, 6, 7 en 9), Enrico Gabrielli - klarinet (track 3, 6, 7 en 8) en Edoardo Baldini - trombone (track 6, 7 en 8).
Het album, dat 9 nummers bevat, wordt op 1 november 2024 via Snowdonia Dischi uitgebracht als 2LP (3 bespeelbare zijden) en als digipack CD, inclusief een boekje en een digitale download code.
Het album begint met "Il Faro Di Schrödinger", waarin Vittorio Nistri & Filippo Panichi een geweldig zwaar spannend progressief nummer met invloeden van kamer muziek en rock in opposition in een niet al te hoog tempo ten gehore brengt, dat gevolgd wordt door "La Risacca Dell’Alba", een prachtig traag stuk kamer muziek, dat zo nu en dan experimentele elementen bevat en "Maya Deren Blues", een fantastisch spannend progressief nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Daarna volgen "Pipistrelli Sul Frigorifero", een verrukkelijk nummer met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend drums ritme dat tot dansen aanzet, "Segrei", een mooi langzaam nummer met subtiele tempowisselingen en "Sherrif In Tiraspol", een schitterend rio nummer met kamer muziek elementen dat een terugkerend ritme bevat en spannend klinkt.
In "La Costante Elastica" schotelt Vittorio Nistri & Filippo Panichi een puik stuk kamer muziek met experimentele elementen en rio invloeden in een langzaam tempo voor, in "Giulietta Sotto Spirito" laat het duo me genieten van een uitstekende mix van kamer muziek en progressieve rock met een licht hypnotiserend terugkerend ritme, die in een vrij langzaam tempo gespeeld wordt en in "Prove Techniche Di Solitudine" krijg ik een prima langzaam stuk kamer muziek te horen.
"Vittorio Nistri & Filippo Panichi" van Vittorio Nistri & Filippo Panichi bevat 9 heerlijke niet alledaagse nummers met invloeden van progressieve muziek, kamer muziek en rock in opposition, die terugkerende ritmes hebben en zo nu en dan experimentele klanken bevatten, waar ik enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van muziek dit meesterlijke album dan ook van harte aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten