Review: Johnny Moped - Things May Happen (Damaged Goods Records, 2024) (Rock)

Johnny Moped uit Croydon, Engeland werd in 1977 opgericht, heette oorspronkelijk Genetic Breakdown en bestond uit: Johnny Moped (beter bekend als  Paul Halford), Xerxes, Fred Berk, Dave Berk, Ray Burns (beter bekend als Captain Sensible) en Phil Burns.

De band oefende elke dag, waarbij geen nummer hetzelfde was en nam deze jams ook op, waarbij hun uiteindelijke doel was om op te treden.

Dus werd besloten in de achtertuin van Dave te gaan spelen, om op die manier wat publiek te trekken, maar hun grootste probleem was, dat ze geen goede zanger hadden.

Ray Burns veranderde zijn naam in Captain Sensible, knipte zijn haar af en voegde zich bij The Damned, maar bleef evengoed in Johnny Moped spelen, waarmee hij als voorprogramma van The Damned fungeerde.

De band had behoefte aan een gitarist en plaatste daarvoor een advertentie, waarop Slimey Toad en Chrissie Hynde (The Pretenders) reageerden, maar na enkele optredens in The Roxy werd Chrissy uit de band gezet, op voorspraak van Slimey.

In de nieuwe formatie kwam het nummer "Hard Lovin' Man" op de verzamel LP "Live At The Roxy" en verscheen de semi officiële "Johnny Moped Bootleg" in eigen beheer, voordat de ze bij het Chiswick label een contract tekenden.

Hun debuut single "No-One" / "Incendiary Device" zag in 1977 het levenslicht en werd gevolgd door "Darling, Let’s Have Another Baby", waarna in april 1978 hun debuut album "Cycledelic" werd uitgebracht, waar later een extra nummer, een zogenaamde “Mystery Track” aan werd toegevoegd.

Het tweede album van de band, "The Search For Xerxes", verscheen pas in 1991, maar de nummers waren al in 1978 opgenomen.

Damaged Goods Records bracht in 2006 het compilatie album "The Johnny Moped Bootleg Tapes Vol 1&2" uit, waarop onuitgebrachte nummers en ander mixen staan.

In 2016 werd de band opnieuw opgestart en verscheen het album "It’s A Real Cool Baby" (Damaged Goods Records), dat kort erna gevolgd werd door de her uitgave van "Cycledelic" en vervolgens kwamen er nog diverse singles uit, waaronder "Living In A Dream World" (april 2019) en "Hey Belinda!" / "Hiawatha", dat 23 augustus via Damaged Goods Records in een beperkte oplage van 600 stuks op rood vinyl verschijnt, waarbij vermeldenswaardig is, dat "Hey Belinda!" ook op hun album "Lurrigate Your Mind", dat in mei 2019 werd uitgebracht en "Hiawatha" is een bewerking van de song, die van het album "The Search For Xerxes" komt.

Johnny Moped bestaat sinds de her oprichting uit: Johnny Moped - zang, Slimey Toad - sologitaar, Rock ‘n’ Roll Robot (Rob from CASE) - sologitaar, Jacko Pistorious - basgitaar en Marty Love - drums.

Zijn album "Live At Trafelger Square", uit 2019, dat in een beperkte oplage van 600 stuks op zwart vinyl is geperst, bevat 9 nummers en werd 12 maart 1983 als "Officiële Bootleg" opgenomen, als protest tegen de jacht op zeehonden.

Het nieuwe album van de band heet "The Search For Xerxes", dat in 1991 via Deltic Records verscheen en werd op 24 juni 2022 via Damaged Goods Records als LP en als CD her uitgebracht en is uitgebreid met 4 extra nummers.

De band bestaat op dit album uit: Johnny Moped, Fred Berk, Dave Berk, Captain Sensible en Slimy Toad.

Op 23 juni 2023 bracht Damaged Goods Records de live 7" single "Tribute To Jordan Mooney" van Johnny Moped feat. Captain Sensible in een beperkte oplage van 400 stuks op grijs en 400 stuks op groen vinyl uit, die gemaakt is als eerbetoon aan punk en mode icoon Jordan Mooney, die op 3 april 2022 overleed en ter ere van de 70ste verjaardag van Johnny bracht dit label op 17 november 2023 de 7" single "Lockdown Boy" / "The Other Side" uit en deze verscheen in een beperkte oplage van 300 stuks op rood en 300 stuks op blauw vinyl.

Op 10 mei 2024 brengt Damaged Goods Records de 7" single "Things May Happen" (ook op de LP) / "Don’t Waste My Time" (exclusief voor de single gemaakt) in een beperkte oplage van 300 stuks uit als voorloper van de LP/CD "Quonk!", die een week later via dit label verschijnt.

In "Things May Happen" zet Johnny Moped me een swingende uptempo rock song met een aanstekelijk dansbaar ritme en een hoog meezing gehalte voor en in "Don’t Waste My Time" krijg ik opnieuw zo'n heerlijke swingende rock song te horen, waarbij stil zitten geen optie is en ik raad iedere liefhebber van de betere rock deze uitstekende 7" dan ook van harte aan.

Sorry! Nog geen video beschikbaar.

Review: Chuck Norris Experiment - Hot Damn! (Eigen Beheer, 2024) (Hardrock)

The Chuck Norris Experiment werd in 2004 te Gotenburg, Zweden opgericht en bestaat uit: Chuck Ransom - zang, Chuck The Ripper - sologitaar, Chuck Dakota - basgitaar, Chuck Rooster - sologitaar en Chuck Buzz - drums.

De naam Chuck Norris Experiment is gekozen als een eerbetoon aan de legendarische blues gitarist Charles "Chuck" Norris, die het klassieke live album "Los Angeles Flash" te Gotenburg op 25 juni 1980 maakte. 

In de 15 jaar van bestaan, maakte de band diverse LP's CD's, Split CD's / LP's en singles en verschenen verscheidene nummers via verzamel albums, die, sinds 2004, via verschillende labels, zoals I Hate Records, Off The Hip Records, Tornado Ride Records, Masterrock Records, Psycho T Records, No Balls Records, Bad Attitude Records, Nicotine Records, Scarey Records, Ghost Highway Records, Dope Productions, Savage Magic en Transubstans Records werden uitgebracht.

Op 14 september 2023 verscheen hun 7" EP "Bats!" via Ghost Highway Records, die zowel op wit als zwart vinyl is uitgebracht en in een beperkte oplage van totaal 300 stuks werd geperst en hierop kreeg de band medewerking van Jake Starr, die de zang voor zijn rekening neemt en op 31 oktober 2023 bracht de band de single "High Times" / "Easy Livin'" uit, die van de 7" collectie "Sword & Swede" komt.

Kort daarna, op 8 december 2023, volgde hun digitale single "Hammersmith Palais", die op de Various Artists LP "The Songs That Demolition 23 Thaught Us" staat en deze is op 24 januari 2024 gevolgd door de digitale single "You Go Boom!", als voorloper van het te verschijnen album "20", dat in 2024 via Ghost Highway Recordings en Savage Magic Records wordt uitgebracht en hierbij is het vermelden waard, dat Chuck Daniels na 10 jaar terug in de band is als sologitarist, waardoor de band nu met 3 gitaristen speelt.

Op 8 maart 2024 verscheen "Surprise!" als digitaal nummer als voorloper van hun nieuwe album "20" en op 30 april 2024 bracht de band het digitale nummer "Hot Damn!" uit, dat eveneens van hun te verschijnen album komt.

In "Hot Damn!" laat Chuck Norris Experiment me genieten van een stevige hardrock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, dat tot dansen aanzet en ik kan elke liefhebber van de betere rock deze digitale download dan ook zeer aanbevelen.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Review: Halma - Driving By Numbers (Kapitän Platte, 2024) (Instrumentale Rock)

Halma werd in Hamburg, Duitsland opgericht en bestaat uit: Thorsten Carstens - sologitaar en tampua, Andrea Vos - bariton gitaar, Gundi Voigt - basgitaar (die Anna Berterman heeft vervangen) en Fiona McKenzie - drums en percussie.

de band bracht in 2000 hun debuut album "Container Verloren Und Gesunken" in eigen beheer als CD uit en deze werd op 6 juni 2002 als digitale download her uitgebracht en hiervan is het titel nummer gratis te downloaden.

Daarna verschenen: "Mindfield" (digitaal album, 1 juli 2003, eigen beheer), "Back To Pascal" (CD, LP en digitale download, 20 januari 2006), "Broad Peak" (CD, LP en dd, 22 augustus 2008), "Dissolved Solids" (CD, LP en dd, 18 november 2011), "Granular" (CD, LP (beperkte oplage van 300 stuks en dd, 17 november 2015, Kapitän Platte) en op 4 oktober 2019 verscheen "The Ground" via Kapitän Platte als CD, LP en dd.

Op 24 mei 2024 brengt Kapitän Platte hun album "Driving By Numbers" als LP, als CD en als digitale download uit.

Het album, dat 4 instrumentale nummers bevat, start met "Phlegraean Fields", waarin Halma een schitterend progressief nummer met een traag tempo, voorzichtige acid rock invloeden en een terugkerend ritme speelt, dat na 3 minuten psychedelische invloeden krijgt bijgevoegd.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)

Daarna volgen "By The Way", eveneens een langzaam nummer met een aanstekelijk licht hypnotiserend terugkerend ritme en "Slow Song" dat ook in een rustig tempo gespeeld wordt en een aanstekelijk ritme bevat.

In het titel nummer "Driving By Numbers" laat Halma me geniete van een heerlijk progressief rock nummer met en gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme, dat enkele minuten voor het einde in een langzamer tempo over gaat.

"Driving By Numbers" van Halma is een fantastische plaat, waar ik vanaf de begintonen enorm van genoten heb en ik kan iedere liefhebber van progressieve en instrumentale rock deze schijf dan ook zeer aanbevelen.

Review: The Sonic Dawn - Phantom (Heavy Psych Sounds, 2024) (Psychedelische Rock / Pop / Progressieve Rock)

The Sonic Dawn uit Kopenhagen, Denemarken bestaat uit: Jonas Waaben - drums, Niels 'Bird' Fuglede - basgitaar, Emil Bureau - zang, sologitaar, sitar, keyboards en recorder en Erik 'Errka' Petersson - piano, Hammond B3 orgel, Rhodes en clavinet.

De band bracht op 14 mei 2014 hun digitale debuut nummer "Down The Line" uit, die ook op 7" op een split single met The Roaring 420s via Levitation Records werd uitgebracht en deze werd gevolgd door: "Japanese Hills" (digitaal nummer, 1 augustus 2014), "Perception" (LP, CD en digitale download, 31 oktober 2015), "Into The Long Night"(LP, CD en digitale download, 21 april 2017), "Eclipse" (LP, CD en digitale download, 1 februari 2019), "Enter The Mirage" (LP, CD en digitale download, 22 mei 2020), "Six Seven" (digitaal nummer, 4 december 2020) en "666" (digitaal nummer, 4 juni 2021).

Op 10 mei 2024 brengt Heavy Psych Sounds hun album "Phantom" uit als testpersing LP in een zeer beperkte oplage van 15 stuks op zwart vinyl, als LP in een beperkte oplage van 200 stuks op zwart, wit en magenta vinyl, als LP in beperkte oplage van 550 stuks op paars vinyl, als LP op zwart vinyl, als digipack CD en als digitale download.

Het album, dat 10 nummers bevat, start met "21st Century Blues", waarin The Sonic Dawn een trage progressieve song ten gehore brengt, die een terugkerend ritme heeft en gevolgd wordt door "Iron Bird", een song met een gemiddeld tempo, progressieve rock invloeden en een aanstekelijk ritme en "Think It Over", een heerlijke swingende pop rock song met wisselende tempo's, blues invloeden en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme.

Daarna volgen "Nothing Can Live Here", een schitterende licht psychedelische song met een niet al te hoog tempo, jaren 60 invloeden en tempowisselingen, "Dreams Of Change", een fantastisch psychedelisch nummer met een langzaam tempo, experimentele elementen en een licht hypnotiserend ritme en "Pan Am"", een puike rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme die tot dansen aanzet.

In "Transatlantique" zet The Sonic Dawn me een mooie pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme voor en in "Scorpio" krijg ik een uitstekende licht psychedelische pop song met een vrij traag tempo te horen.

Verder volgen "Micro Cosmos In A Drop", een geweldige swingende uptempo song met progressieve rock invloeden, die tegen het einde over gaat in een psychedelisch stukje muziek en "Friend", een prachtige langzame pop song met een terugkerend ritme en een hoog meezing gehalte.

"Phantom" van The Sonic Dawn is een prima plaat met lekker in het gehoor klinkende nummers, die invloeden van pop, psychedelische en progressieve rock bevat, die ik liefhebbers van deze muzieksoorten kan aanraden eens te gaan beluisteren om zelf hun oordeel over deze schijf te vellen.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

 

Review: Camouflage - Bodega Bohemia (Bureau B Records, 2024) (New Wave / Synth Pop /Elektro)

Camouflage uit Bietigheim-Bissingen, Duitsland werd in 1983 onder de naam Lizenenced Technology opgericht en bestond in eerste instantie uit: Marcus Meyn - zang, Heiko Maile - elektronica, Oliver Kreyssig - percussie, keyboards en zang en Martin Kähling - synthesizer, die de band in 1984 verliet.

De band bracht hun debuut uit met "Voices And Images", die in 1985 als cassette in een beperkte oplage en in eigen beheer verscheen en werd gevolgd door de albums: "Voices & Images" (LP, CD en cassette, 1988 via Metronome), "Methods Of Silence" (LP, CD en cassette, 1989 via Metronome), "Meanwhile" (LP, CD en cassette, 1991 via Metronome), "Bodega Bohemia" (CD en cassette, 1993 via Metronome), "Spice Crackers" (CD en cassette, 1995 via RCA Records), "Sensor" (CD, 2003 via Polydor, Island Records en Universal), "Relocated" (CD, 2006 via Synthetic Symphony), "Live In Dresden" (CD+DVD, 2009 via Synthetic Symphony) en "Greyscale" (LP, CD en digitaal, 2019 via Bureau B en ook verschenen er meer dan 50 singles van de band via diverse labels zoals: Metronome, Atlantic, RCA, Polydor, Virgin, Island Records, Synthetic Symphony, Vision Records, Universal Music Group en Bureau B Records.

Op 24 mei 2024 brengt Bureau B Records ter ere van het 30 jarige bestaan van de band het album "Camouflage" in een beperkte oplage opnieuw uit, maar nu in een beperkte oplage van 500 stuks als 4LP en in een beperkte oplage van 1500 stuks als 3CD, die een schat aan zeldzame en onuitgebrachte opnames bevat.

Op dit album spelen de volgende muzikanten: Marcus Meyn - zang, Heiko Maile - elektronica, Ingo Ito - sologitaar en loops, Julian Boyd - elektrische viool en synthesizer, Julie Ocean - achtergrondzang en Thomas Dörr - drum loops.

 

CD 1 start met "Pedestrian's Adventures", waarin Camouflage een swingend uptempo elektro nummer speelt dat een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en gevolgd wordt door "Crime", een heerlijke dansbare uptempo song' en "Jealousy", een uptempo rock song met een aanstekelijk terugkerend ritme, dat tot dansen aanzet.

Daarna volgen "Time Is Over", een schitterende new wave song met een gemiddeld tempo, "Falling", een lekker in het gehoor klinkende elektronische song met lichte krautrock invloeden, een gesproken tekst en een gemiddeld tempo en "Suspicious Love", een uitstekende new wave song met een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme en een gemiddeld tempo.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie))

In "Bondage People" schotelt Camouflage me een verrukkelijke mix van new wave en synth pop met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme voor, in "Close" krijg ik weer zo'n prachtige new wave song te horen en in "In Your Ivory Tower" laat de band me genieten van een geweldige mix van een synth pop en een new wave song met een gemiddeld tempo en een dansbaar terugkerend ritme.

CD 2, waarop 13 nummers staan, bevat 8 uitvoeringen van "Suspicious Love", waaronder schitterende versies van de originele uitvoering, disco, house, new wave, dub en dance.

Ook staan er 2 versies van "Crime" op "Crime (Blind Mix)", een lekkere swingende uptempo uitvoering, die net als het origineel aanzet tot dansen en "Crime (Ray & Ito Version)", een prima dansbaar nummer met een aanstekelijk ritme.

Verder hoor ik "Close (We Stroke The Flames) (Remix)", een prachtige song met synth pop en new wave invloeden, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, "Watch Out!", een geweldig instrumentaal elektro nummer met wisselende tempo's en dance invloeden en "In Cold Blood", een fantastisch instrumentaal elektronisch nummer met lichte ruimtelijke disco invloeden, waarbij stil zitten niet aan de orde is.

Op CD3 staan 16 nummers, waarvan de eerste de instrumentale versie van "Close" is, waarin de band een mooie uitvoering van dit nummer ten gehore brengt, evenals in "Crime (Instrumental Edit)", een snellere en swingende uitvoering van dit nummer, dat gevolgd wordt door "In Your Ivory Tower (Instrumental Edit)", een verrukkelijk nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, dat orkestrale begeleiding heeft en "Close (1991 Original Demo)", een uitstekende new wave song met een gemiddeld tempo.

Daarna volgen "Close ("Four On The Floor" 1991 Guitar-Demo)", een instrumentale uptempo disco uitvoering van dit nummer, "Believe Me (Brussels 1992 Demo v2)", een prima new wave song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme, "Division (Suspicious Love - Brussels 1992 Demo v2)", een heerlijke new wave song met een dansbaar ritme en een gemiddeld tempo en "Division (Suspicious Love - Brussels 1992 Demo v3)", een dansbare new wave song, die niet veel van de vorige uitvoering verschilt.

In "The Bounce (1992 Demo v1)" zet Camouflage me een puik uptempo elektro nummer voor, dat een aanstekelijk dansbaar ritme heeft, in "Dolby (A Place In China - 1991 Original Demo)" krijg ik weer een instrumentaal nummer met een terugkerend ritme te horen, in "Heaven Is A Miracle (1991 Demo v2)" laat de band me genieten van een geweldige song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en invloeden van Kraftwerk en in "Symmetry (Falling - 1991 Original Demo)" hoor ik de band een vrij traag instrumentaal nummer spelen, waarin het net is, alsof de muziek overslaat.

Dan volgen "Alien Nation (1991 Demo)", een elektronisch experimenteel nummer met een terugkerend ritme, "Florian's Trigger (1991 Demo)", een kort instrumentaal nummer met een terugkerend dansbaar ritme en "Suspicious Love (Live At Bear Music Days 1995)", een lekker in het gehoor klinkende swingende mix van synth pop en new wave, die beweging oproept en "Falling (Live 2000 preparation)", een verrukkelijk nummer met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme, dat krautrock invloeden bevat.

"Bodega Bohemia" van Camouflage bevat 3 schitterende CD's, die vol staan met heerlijke new wave, synth pop en elektro nummers, waar ik van begin tot einde enorm van genoten heb en ik kan liefhebbers van deze genres met diverse uitschieters, waaronder "Falling (Live 2000 preparation)" en "In Cold Blood", de 3CD dan ook zeer aanbevelen.

Review: Deep Space Destructors - Voyage To Innerspace (Space Rock Productions, 2024) (Progressieve Rock)

Deep Space Destructors werd in 2011 te Oulu, Finland opgericht en bestaat uit: Jani Pitkänen - zang, basgitaar, drumes en percussie, Petri Lassila - sologitaar, achtergrondzang, percussie en elektrisch orgel en Markus Pitkänen - gesproken woord.

De band bracht hun debuut op 25 januari 2012 uit met de digitale EP "I", die gevolgd werd door: "II" (CD en digitale download, 28 november 2012), "III" (CD en digitale download, 29 augustus 2012), "Spring Break From Space" (cassette EP en digitale EP, 1 april 2015), "Psychedelogy" (LP en digitaal album, 27 februari 2017), "Visions From The Void" (LP en digitaal album, 10 december 2018) en "Voyage To Innerspace" (digitaal album, 19 april 2023) en op dit album spelen de volgende gastmuzikanten mee: Dr. Space - analoge synthesizer (track 1), Matti Salo - saxofoon (track 2), Joonatan Elokuu Aaltonen - synthesizer, mellotron en piano (track 3) en Mikko Vuorela - dwarsfluit (track 5).

"Voyage To Innerspace", begint met "Spaced And Confused", waarin Deep Space Destructors een geweldige swingende uptempo spacerock song ten gehore brengt, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en gevolgd wordt door "Beyond The Cosmic Wall", een uptempo rock song met lichte melodische progressieve rock invloeden en een aanstekelijk ritme. 

Daarna volgen "Void Oscillations", een prachtig langzaam instrumentaal nummer met een melodisch terugkerend ritme en "Indigo Blue", een langzame progressieve song, die een terugkerend ritme heeft en na enkele minuten meer snelheid krijgt, waarbij ook de muziek verandert en over gaat in een swingende rock song.

In "Matkalainen" laat Deep Space Destructors me genieten van een fantstische uptempo progressieve rock song met lichte folkrock invloeden en in "Nymphaea Tetragona (Forever Floating)"krijg ik een verrukkelijke rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme te horen, waarbij stil zitten geen optie is.

"Voyage To Innerspace" van Deep Space Destructors bevat 6 schitterende progressieve rock nummers, waar ik zeer van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: The Rogues - Songs Of Praise (Atypeek Music, 2024) (Folk Punk)

The Rogues uit Ballymun, Ierland bestaat uit: Liam "The Lizard" O'Sullivan - zang, Rory "The Roaring" Murphy - sologitaar, Sean "The Seismic" O'Malley - basgitaar en Declan "The Dynamite" Flynn - drums.

De band bracht op 26 januari 2024 hun album "Songs Of Praise" via Atypeek Music als LP uit en deze verschijnt op 3 mei 2024 opnieuw maar nu als CD en als digitale download en bevat 15 nummers.

Het album begint met "Amuse-Bouche", waarin The Rogues een 9 seconden durend stukje muziek speelt, die gevolgd wordt door "Raise Your Glass And Raise Your Fist", een vrolijk klinkende folk punk song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme, "Drunk", een korte dansbare folk punk song die nog geen 40 seconden duurt, "Your Choice", een heerlijke song met een gemiddeld tempo, die met hetzelfde ritme als voorgaande song gespeeld wordt en "Dullahan", een schitterende song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme.

Daarna volgen "Brexit", een korte punk song met een satirische tekst, "Bonnie & Clyde", een swingende song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme, "The Ghost Of Christmas Past", een geweldige uptempo folk punk song met een aanstekelijk ritme dat tot dansen aanzet, "Unicorn", een 25 seconden durend stukje punk en "Spiaggiarri", een uitstekende swingende uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme, waarbij stil zitten geen optie is.

In "Latex" zet The Rogues me een fantastische uptempo song met een dansbaar ritme en lust opwekkend vrouwelijk sexsueel gehijg, dat op het eind in een climax uitmondt, in "Joy" krijg ik weer een korte song te horen, die swingt als een trein, in "Gabhnán" laat de band me genieten van een korte swingende uptempo folk punk song en in "Fracasse" hoor ik weer zo'n verrukkelijke swingende uptempo folk punk song, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft.

"Songs Of Praise" van The Rogues bevat 15 puike swingende folk punk songs, die aanzetten tot dansen en ik heb hiervan dan ook met volle teugen genoten, zodat ik elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook zeer aanraad.(luister naar dit album via de youtube link onder de recensie)

Review: Conrad Schnitzler - Slow Motion (Bureau B Records, 2024) (Elektronisch)

Conrad Schnitzler - tape recorder, synthesizer, cello, viool, keyboards en drums uit Düsseldorf, Duitsland, woonde en overleed in 2011 in Berlijn.

Hij  is het meest bekend door zijn werk met de bands Kluster en Tangerine Dream, maar hij maakte ook solo albums en werkte met ander artiesten.

Op 10 mei 2024 brengt Bureau B Records zijn album "Slow Motion", dat 14 nummers bevat, uit als LP, als CD en als digitale download.

Het album start met "Slow Motion 1", waarin Conrad Schnitzler een uitstekende elektronisch nummer met een niet al te hoog tempo en terugkerend ritme speelt, dat gevolgd wordt door "Slow Motion 2", een soundscape met een aanstekelijk terugkerend ritme en Japanse invloeden in een gemiddeld tempo, die gevolgd wordt door "Slow Motion 3", een elektronisch nummer met een niet al te hoog tempo en een vrij eentonig ritme en "Slow Motion 4", een zwaar nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme dat ondersteund wordt door koebel geluiden.

Daarna volgen "Slow Motion 5", dat in een langzaam tempo wordt gespeeld en een terugkerend ritme heeft, "Slow Motion 6", een kort snel elektronisch nummer, "Slow Motion 7", een uptempo nummer met een terugkerend ritme en "Slow Motion 8", een mooi rustig elektronisch nummer met een aanstekelijk ritme.

In "Slow Motion 9" zet Conrad Schnitzler me een swingend uptempo nummer met een terugkerend ritme voor (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie), in "Slow Motion 10" krijg ik een progressief elektronisch stuk muziek te horen, dat een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo heeft, in "Slow Motion 11" laat hij me genieten van een Oosters klinkend nummer dat een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme bevat en in "Slow Motion 12" hoor ik hem een stuk krautrock met een gemiddeld tempo spelen. 

Verder volgen "Slow Motion 13", een kort melodisch nummer met een traag tempo en "Slow Motion 14", een nummer met een niet al te hoog tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme, waar geluiden van wind in te horen zijn.

"Slow Motion" van Conrad Schnitzler is een aaneenschakeling van elektronische nummers met terugkerende ritmes, waar ik erg van genoten heb en ik raad liefhebbers van dit elektronische muziek deze schijf dan ook van harte aan.

Review: Stonerhenge - Gemeni Twins (Space Rock Productions, 2024) (Progressieve Rock)

Stonerhenge uit Minsk, Wit Rusland werd in 2020 opgericht door:  EZ Drummer - drums, CICHAN ZOŁATAŪ - basgitaar, SERGE «SKRYPA» SKRYPNIČENKA - sologitaar, synthesizer en achtergrondzang, PAFNUTIY - trompet en Franse hoorn en ŹMICIER ŁUKJANČYK - zang, die in diverse Wit Russische bands speelden en vanaf hun tweede uitgave in een kwartet veranderde, omdat PAFNUTIY uit de band ging.

De band bracht hun debuut uit met de EP "Andromeda", die op 12 december 2020 als CD en als digitale download verscheen en werd gevolgd door: "Cenotaph" (CD en digitale download, 15 september 2021), "Eternal Explorer" (CD en digitale download, 25 maart 2022) en "Gemini Twins", dat op 25 december 2023 als digitale download verscheen en nu via Space Rock Productions in een beperkte oplage van 100 stuks als CD is uitgebracht.

"Gemini Twins", dat 8 nummers bevat start met "Overture", waarin Stonerhenge een prachtig instrumentaal nummer met een niet al te hoog tempo ten gehore brengt, dat ruimtelijke invloeden bevat en iets over de helft van het nummer verandert in een stuk progressieve rock met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en gevolgd wordt door "The Story Of Captain Glosster", een fantastische progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend licht hypnotiserend ritme en "Time Loop", een geweldig stuk progressieve muziek dat een gemiddeld tempo heeft, een terugkerend ritme en melodische invloeden bevat.

Daarna volgen "Hypersleep", een kort elektronisch nummer met een vrij laag tempo en ruimtelijke psychedelische elementen, "Starship Troopers", een heerlijk stuk stoner dat instrumentaal wordt gespeeld en een gemiddeld tempo bevat en "Solstice", een verrukkelijk progressief nummer met een gemiddeld tempo, melodische invloeden en een terugkerend ritme.

In "Over The Mountains" schotelt Stonerhenge me een puike mix van progressieve rock, stoner en melodische rock in een gemiddeld tempo voor, die een aanstekelijk ritme heeft en in "Fugit Irreparabile Tempus krijg ik een melodisch stuk muziek te horen dat een terugkerend ritme bevat.

"Gemeni Twins" van Stonerhenge bevat 8 schitterende progressieve rock nummers, waar ik vanaf de begintonen enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Scott Robertson - Table Wine Talk (Eigen Beheer, 2024) (Pop)

Scott Robertson uit Aberdeen, Schotland bracht op 28 januari 2022 zijn solo EP "Physical Education" via Futureman Records als digitale download uit, waarna  op 8 december 2023 de single "I’ll Become A Farmhand" verscheen en hierop speelde hij met een volledige band die bestaat uit: Scott Robertson - zang en sologitaar, Andrew Milligan - ritme gitaar, Joel Meldrum - basgitaar en Tom Williams - drums en zang en deze werd op 26 april 2024 gevolgd door "Table Wine Talk".

In "Table Wine Talk" laat hij me genieten van een schitterende pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme dat tot dansen aanzet, die ik iedere liefhebber van de betere pop muziek kan aanraden.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Review: Emerson, Lake & Powell - Complete Collection (Spirit Of The Unicorn, 2024) (Symfonisch)

In 1984 besloten Keith Emerson - keyboards en Greg Lake - zang, solo- en basgitaar de band ELP opnieuw leven in te blazen, maar drummer Carl Palmer was niet beschikbaar en zijn plaats werd daarvoor ingenomen door Cozy Powell, die het meest bekend is door zijn werk met Rainbow en Whitesnake, maar die ook schitterende solo albums uitbracht.

Spirit Of The Unicorn bracht op 12 april 2024 de 3 CD box, inclusief een 12 pagina's tellend boekje, "Complete Collection uit, die de albums "Emerson Lake And Powell" (inclusief 3 bonus nummers), "Live In Concert" en "The Sprocket Sessions" (een album met repetitie opnamen, die in de jaren 90 als bootleg verscheen) bestaat.

Op deze 3 CD's komen alle bekende nummers van Emerson, Lake & Palmer voorbij, zoals "Lucky Man", "Knife Edge", "The Score", "Fanfare For A Comming Man", "The Miracle", "Karn Evil 9 (1st Impression)" / "America" / "Rondo", "Pictures At An Exhibition" en "Tarkus" en bevat verder de fantastische nummers "Mars, The Bringer Of War" (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), "Pirates", "Touch And Go" en "From The Beginning" en verrukkelijke live opnamen van "The Score", "Fanfare For A Comming Man", "Mars en The Bringer Of War" / "Drum Solo" maar nu in de uitvoering van Emerson, Lake & Powell.

Deze 3 CD box is dan ook een 'must' voor de liefhebbers van symfonische rock en ik raad hen deze uitgave dan ook sterk aan.

Review: The Night Times - I'm Leaving You (Rogue Records, 2024) (Garagerock)

The Night Times uit Los Angeles, Amerika bestaat uit: Tanya Pelayo - drums en zang, Anthony "Squints" Melendez - sologitaar  en zang, Magoo Benavides - zang en ritmegitaar, Chris Medina - zang en basgitaar en Ben Martinez - orgel en zang.

De band bracht hun debuut uit met de 7" single "I Don't Mind", die in 2018 via Outro Records verscheen en deze werd gevolgd door "Here We Go" (LP via Outro Records, 2019), "Watch Yout Step" (7" single via State Records, 2019) en "Juanita Wau Hates The Night Times" (7" single via Outro Records en Fantastic Dracula Carnival, 2019) en op 15 april 2024 brengt de band hun 7" single "I'm Leaving You" / "Tell Me" via Rogue Records uit.

Op de A-kant "I'm Leaving You" zet The Night Times me een fantastische jaren 60 gerelateerde uptempo garagerock song met psychedelisch orgelspel voor, die swingt als een trein en in "Tell Me" laat de band me genieten van een verrukkelijke beat song met een gemiddeld tempo en psychedelische jaren 60 invloeden, die tot dansen aanzet.

De 7" single "I'm Leaving You" van The Night Times bevat 2 geweldige garagerock songs, waarmee de band me even terug naar de jaren 60 heeft gevoerd en ik kan iedere liefhebber van dit muziekgenre deze schijf dan ook zeer aanraden.(luister naar deze single via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Shadowplay - Fade Away (Beluga Records, 2014) (New Wave)

Shadowplay SWE uit Stockholm, Zweden begon als een cover band en speelde in eerste instantie muziek van jaren 80 bands zoals Sisters Of Mercy, The Cure, Joy Division en Siouxie And The Banshees en aanverwante artiesten en bands, maar ontdekten, dat het maken van eigen nummers meer plezier opleverde.

De band, die in 2020 werd opgericht, bestaat uit: Axel Wall - sologitaar, Bengt Alm - basgitaar en Micke Wall - sologitaar, zang en programmering.

Shadowplay bracht op 2 maart 2023 hun debuut single "Down" in eigen beheer als digitale download uit en deze werd op 7 september 2023 gevolgd door de digitale single "Pain" en op 11 april 2024 bracht Beluga Records hun single "Fade Away" als digitale download uit.

In "Fade Away" zet Shadowplay me een mooie pop song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme voor, die invloeden van new wave uit de jaren 80 heeft en een dansbaar ritme bevat en ik kan liefhebbers van dit genre deze schijf dan ook zeer aanbevelen.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Review: A Treehouse Wait - Kaleidoscope (Volkoren, 2024) (Pop)

A Treehouse Wait uit Stockholm, Zweden bestaat uit: Jenny Gajicki (Wahlström) - zang en Emil Sydhage - alle instrumenten.

Het duo bracht hun debuut uit met de CD EP "Untitled", die in 2011 in eigen beheer verscheen en gevolgd werd door "Never The Same" (CD EP, 2012, eigen beheer), "Waves" (CD EP, 2015, eigen beheer) en "Interlude" (CD album, 2016, Volkoren) en op 24 mei 2024 verschijnt hun album "Kaleidoscope", dat 9 nummers bevat, als CD en als digitale download via Volkoren.

Op "Kaleidoscope" spelen de volgende muzikanten mee: Oscar Uggla - drums en percussie (track 1, 3 en 7), Emil Eriksson - synthesizer (track 1), basgitaar (track 3, 5 en 8), Ted Hector - synthesizer (track 3), Elin Sydhage - achtergrondzang (track 5) en Hanna Ekström - snaren (track 7 en 8).

Het album start met "Wait For You", waarin A Treehouse Wait een mooie vrij rustige pop song met een aanstekelijk ritme ten gehore brengt, die lichte melodische elementen bevat en gevolgd wordt door "The Edge", een pop song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk dansbaar ritme en dance invloeden en "Pick Me Up", een prima pop song met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme, dat tot beweging aanzet.

Daarna volgen het als single verschenen "Iccy", een uitstekende pop song met een gemiddeld tempo en dance invloeden, "Trouble", een prachtige song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en "Itaot", een lekker in het gehoor klinkende song met een dansbaar ritme.

In het titel nummer "Kaleidoscope" zet A Treehouse Wait me een song met een gemiddeld tempo en een terugkerend dansbaar ritme voor (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), in "All Of Me" krijg ik nogmaals zo'n zelfde soort soort te horen en in "Not Scared Of The Dark" laat het duo me genieten van een puike trage song, die een trieste ondertoon heeft.

"Kaleidoscope" van A Treehouse Wait staat vol mooie pop songs, die hoofdzakelijk een gemiddeld tempo bevatten en veelal hetzelfde klinken, waardoor de nummers op het album naar mijn mening iets te weinig variatie hebben, met uitzondering van "Not Scared Of The Dark" dat ik dan ook het beste nummer van het album vind, maar desondanks raad ik liefhebbers van de betere pop toch aan deze schijf eens te gaan beluisteren en zelf hun oordeel hierover te vellen, want deze is zeker niet slecht.

 

Review: Cult Of White Noise - There's A Drone In My House (Eigen Beheer, 2024) (Drone)

Andrew Briston - sologitaar, zang en keyboards uit Cambridge, Engeland maakt deel uit van de band Psychic Lemon.

Hij is een solo project gestart genaamd Cult Of White Noise en bracht op 27 maart 2020 zijn digitale album "Utopia Deferred" in eigen beheer als digitale download uit en deze is op 3 april 2024 gevolgd door het gratis digitale album "There's A Drone In My House" uit, dat 4 nummers bevat.

Het album start met "Tribocharged", waarin Cult Of White Noise een schitterend duister drone nummer met een gemiddeld tempo ten gehore brengt. dat een licht hypnotiserend terugkerend ritme bevat.

Daarna volgt "I, Socius", een zwaar stuk muziek dat een duistere sfeer oproept en een eentonig doordringend ritme heeft.

in "Axial Flow" laat Cult Of White Noise me genieten van een fantastisch nummer met een hypnotiserend terugkerend ritme en een gemiddeld tempo.

Dan volgt "Surface-Acting Agents", een heftig stuk muziek dat in een vrij hoog tempo wordt gespeeld en chaos in mijn hoofd teweeg brengt, maar desondanks geweldig klinkt.

"There's A Drone In My House" van Cult Of White Noise bevat 4 niet alledaagse nummers, die niet voor iedereen toegankelijk zullen zijn, maar zij die er notie van nemen zullen deze zeer speciale digitale schijf zeker op waarde weten te schatten.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Custard Flux - Einsteinium Delirium (Friends Of The Fish, 2024) (Progressieve Rock)

Custard Flux is project van multi-instrumentalist Gregory Curvey uit Detroit, Amerika, die het meest bekend is van zijn band The Luck Of Eden Hall.

Hij bracht op 1 juni 2018 zijn debuut album "Helium" uit als 2LP, als CD en als digitale download en deze werd gevolgd door: "Helium Box Set Bonus" (digitaal album, 1 november 2018), "Echo" (LP, CD en digitale download, 1 juli 2019), "Echo LP Bonus" (CD en digitaal album 14 maart 2020), "Oxygen" (LP, CD en digitaal album, 3 juli 2020), "Custard Flux Live In Chicago" (digitaal album, 5 mei 2023) en "Phosphorus", dat in eigen beheer werd uitgebracht en als LP in een beperkte oplage van 200 stuks op wit vinyl met een tekst vel, ansichtkaarten en een herbruikbare plastic zak, als LP in een beperkte oplage van 50 stuks op luchtblauw vinyl met een tekst vel, ansichtkaarten en een herbruikbare plastic zak, als CD in een beperkte oplage en als digitale download verscheen.

Hierop spelen de volgende muzikanten: Vito Greco - sologitaar en Portugese gitaar, Timothy Prettyman - dubbele bas, Mars Williams - saxofoon en Jay Tausig - dwarsfluit en achtergrondzang en Gregory Curvey - zang, sologitaar, harmonium, piano, klavecimbel, autoharp, drums en percussie.  

Op 7 juni 2024 verschijnt het album "Einsteinium Delirium", dat 10 nummers bevat, via Friends Of The Fish als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op 180 gram rood vinyl, als LP in een beperkte oplage op cyaan blauw en rood 180 gram vinyl, als CD in een beperkte oplage van 200 stuks en als digitale download.

Het album is vooraf gegaan door de digitale singles "Right Now Here In Time" (22 januari 2024) en "Equinox" (19 april 2024) en hierop spelen Gregory, Vito en Timothy en drummer Nick Pruett de muziek en tevens speelt gastmuzikant Andy Thompson - mellotron

"Einsteinium Delirium" begint met "Peace And Love", waarin Custard Flux een heerlijke progressieve rock song met een gemiddeld tempo speelt, die swingt als een trein en deze wordt gevolgd door "Burning In The Sun", een uitstekende uptempo progressieve rock song met een terugkerend ritme.

Daarna volgen "Kingdom Come", een puike song met een gemiddeld tempo en een hoog meezing gehalte en de single "Equinox", een fantastische uptempo licht psychedelische rock song met een aanstekelijk dansbaar ritme en subtiele tempowisselingen. 

In "Transmutation" schotelt Custard Flux me een prima instrumentaal psychedelisch nummer met een terugkerend ritme, een gemiddeld tempo en ruimtelijke invloeden voor en in "Right Now Here In Time" laat de band me genieten van een schitterende swingende uptempo poprock song met een terugkerend ritme waarbij stil zitten niet aan de orde is.

Dan volgen "Open Wide", een swingende rock song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk ritme, subtiele tempowisselingen en progressieve rock invloeden en "Time For Me To Go", een progressieve rock song met een terugkerend ritme en een aanstekelijk ritme.

Verder volgen "Valentine", een lekker in het gehoor klinkende song met een gemiddeld tempo en jaren 70 invloeden en "Fat Man", een verrukkelijk instrumentaal progressief rock nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme.

"Einsteinium Delirium" van Custard Flux is een fantastische plaat met geweldige progressieve rock nummers, waarmee ik enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muziekstijl deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: The On And Ons - Looking Out Of A Mirror (Rogue Records, 2024) (Powerpop)

The On And Ons werd in 2015 te Sydney, Australië opgericht door Glen Morris - sologitaar en zang, Brian Morris - drums en zang en Clyde Bramley - basgitaar  en zang, die samen met John Hoey - keyboards de band vormen.

De band bracht in 2015 hun debuut single "Hard To Say Goodbye" / "You And I" op 7" vinyl uit via Get Hip Recordings en deze werd gevolgd door de albums: "It's The On And Ons Calling" (2015, CD), "Welcome Aboard" (2017, LP en CD), "Menacing Smile" (2020, CD mini album), "Back For More" (2021, CD) en "Let Ya Hair Down!" (2023, CD), die allemaal via Citadel verschenen en op 15 april 2024 bracht Rogue Records hun 7" single "Looking Out Of A Mirror" / "Hey What’s Going On?" uit.

In "Looking Out Of A Mirror" schotelt The On And Ons me een schitterende uptempo melodische powerpop song met een aanstekelijk dansbaar ritme voor, die een hoog meezing gehalte heeft en tempowisselingen  bevat en in "Hey What’s Going On?" krijg ik een uitstekende swingende uptempo rock song te horen, die tot beweging aanzet.

"Looking Out Of A Mirror" van The On And Ons is een lekker in het gehoor klinkende single met 2 dansbare powerpop songs, waar ik erg van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre en de betere pop en rock deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar deze single via de bandcamp link onder de recensie)

Review: The Haven Green - Dreamers In A Dreamless World (Megadodo Records, 2024) (Pop)

The Haven Green uit Ealing, Engeland is het alias van Steve Somerset, die werkte voor de video productie maatschappij Medialab van Kevin Godley & Lol Creme (10CC) en video's maakte voor INXS, Sting, Rush, Thompson Twins, Howard Jones, Band Aid, Fashion Aid en Artists Against Apartheid.

Ook maakte hij 4 albums onder de naam The Shadow Kabinet, vormde hij de band The Blues Ghosts (2012-15), waarmee hij het live album "Bootlegged In Barnes" uitbracht,  produceerde het album "The Wish List", dat de muziek van onder andere Justin Hayward, Stephen Duffy, XTC, Steve Hogarth en anderen bevatte en tevens werkte hij met Dave Gregory aan muziek voor televisie.

In 2021 begon hij nummers te schrijven, die zouden uitmonden in het album "To Whom It May Concern", dat op 22 april 2022 via het Billywitch Records label verscheen als CD, waarop 8 nummers staan, waarbij verder het vermelden waard is, dat zijn alias genoemd is naar het grasveld Haven Green te Ealing, dicht in de buurt waar hij woont en op 24 mei 2024 brengt Megadodo Records zijn album "Dreamers In A Dreamless World" uit als CD.

Het album, dat 12 nummers bevat, start met "Live And Learn", waarin The Haven Green een mooie pop song met een gemiddeld tempo speelt, die lichte psychedelische invloeden bevat en gevolgd wordt door "Tread Carefully", een mooie rustige pop song met een aanstekelijk ritme en "La Belle Dame Sans Merci", een licht psychedelische pop song met een niet al te hoog tempo, dat tempowisselingen bevat.

Daarna volgen "Around The Bend", een lekker in het gehoor klinkende pop song met een gemiddeld tempo en een hoog meezing gehalte, "Golden Rule", een prachtige pop song met een vrij langzaam tempo en een aanstekelijk ritme en "Still Dreaming", een uitstekende pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme.

In "Reach For The Sky" zet The Haven Green me een prima dansbare pop song met een gemiddeld tempo voor, waarbij het moeilijk is om stil te blijven zitten, in "Tell Me Again" krijg ik opnieuw een verrukkelijke pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme te horen en in "Time Is In Reverse" hoor ik hem weer een vrij rustige pop song spelen.

Verder volgen "Fallen Angels", een rustige pop song met een aanstekelijk ritme, dat aanzet tot schuifelen, het titel nummer "Dreamers In A Dreamless World", een puike  dromerige pop song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "The Road To Utopia", een langzame song met een aanstekelijk ritme.

"Dreamers In A Dreamless World" van The Haven Green staat vol mooie pop songs met hoofdzakelijk gemiddelde tempo's en aanstekelijke ritmes en ik raad liefhebbers van de betere pop deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar een gedeelte van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Sooma - Drü (Gluttony Records, 2024) (Rock)

Sooma uit Zurich, Zwitserland werd in 2014 opgericht door Yannick Consaël - zang en sologitaar en Fidel Aeberli - drums.

Het duo maakte in de winter van 2014 een demo met basgitarist Marc Bouffé (van het Zwitserse noise trio Hathors) net voordat basgitarist Stefan Jocic bij dit duo kwam.

Op 4 december 2016 verscheen hun digitale debuut nummer "Violet Violence", waarna de band in 2017 de studio inging om hun debuut album "Sooma" op te nemen, dat 30 maart 2018 in een beperkte oplage op 180 gram vinyl en als digitale download werd uitgebracht en in 2018 veranderde het duo weer van basgitarist en kwam Victor Rassov bij de band.

Daarna verschenen: "Alive" (digitaal nummer, 11 oktober 2019), "Break It" (digitaal nummer, 29 november 2019), "Recca" (digitaal nummer, 17 januari 2020), "It's All About To Change" (LP via Radicalis en digitale download, 14 februari 2020), "2020 (Live)" (digitale EP, 21 mei 2021) en "Vouloir Danser" (digitaal nummer, 8 februari 2024).

Op hun derde album "Drü", dat op 3 mei 2014 via Gluttony Records als LP in een beperkte oplage en als digitale download verschijnt en 10 nummers bevat, speelt Luc Boyer de basgitaar.

Het album start met "D'Être Là", waarin Sooma een uitstekende rock song speelt, die new wave invloeden bevat en een gemiddeld tempo met een aanstekelijk ritme heeft, dat tot dansen aanzet en dit nummer wordt gevolgd door "Vouloir Danser", een geweldige swingende song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Sale", een puike uptempo rock song met een aanstekelijk terugkerend ritme.

Daarna volgen "Mâchefer", een fantastische swingende uptempo song met een terugkerend ritme en een hoog meezing gehalte, "Merle", een uptempo rock song met een aanstekelijk ritme, waarbij stil zitten geen optie is en "Le Vent", een prima uptempo nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme.

In "Le Noce" zet Sooma me nogmaals een uptempo song met een terugkerend ritme voor en in "L'Hiver Dure" krijg ik een swingend uptempo nummer met een terugkerend ritme en een hoog meezing gehalte te horen, waarbij het moeilijk is stil te blijven zitten.

Verder volgen "Tout Le Sable", opnieuw zo'n swingende uptempo song met een terugkerend ritme en "Damage", dat met experimentele noise begint, om anderhalve minuut later over te gaan in een een heftige song met een gemiddeld tempo, lichte new wave invloeden en een terugkerend ritme en te eindigen zoals het nummer begonnen is.

"Drü" van Sooma is een goede plaat met heerlijke energieke rock muziek, die over het algemeen in een hoog tempo wordt gespeeld en ik raad elke liefhebber van de betere rock dan ook aan eens naar deze schijf te gaan luisteren.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Vestindien - Verdande (Dark Essence Records, 2024) (Hardrock)

Vestindien uit Bergen, Noorwegen, werd in 2009 opgericht en bestaat tegenwoordig uit: Torjus Slettsnok Raknes - zang, Simen Waller Sköien - sologitaar, Karl Johan "Joakim" Johannesen - drums en Pâl Erik Veseth - basgitaar.

De band bracht op 6 februari 2012 hun debuut 7" 33 toeren EP "We Are The Lords Of Hellfire, And We Bring You...Fire" via Nakkeskudd Plater uit en tevens verscheen het nummer "Midnight Conoe" van de EP als digitale download, waarna het enkele jaren stil werd rond de band.

Op 12 februari 2021 verscheen hun album "Null", waarop 7 nummers staan, via Dark Essence Records als LP in een beperkte oplage op goud/zwart vinyl, als CD en als digitale download en deze wordt op 10 mei 2020 gevolgd door het album "Verdane", dat eveneens via Dark Essence Records verschijnt en als LP op zwart vinyl wordt geperst en vooraf is gegaan door de digitale singles "Forbi Stillheten" en "Etter Ilden".

Het album, dat 8 nummers bevat, start met "Humus", waarin Vestindien een fantastische progressieve rock song met een aanstekelijk ritme en lichte duistere invloeden ten gehore brengt, die gevolgd wordt door "Evig Lys", een stevige mix van een progressieve en een hardrock song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo.

Daarna volgen "Etter Ilden", een heerlijke hardrock song met lichte melodische invloeden en een gemiddeld tempo en "I En Hule Under Berget", een uptempo progressieve hardrock song met een aanstekelijk dansbaar ritme.

In "Alt Vårt" laat Vestindien me genieten van een verrukkelijke rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme en in "Forbi Stillheten" zet de band me opnieuw zo'n uitstekende rock song met een terugkerend dansbaar ritme en een gemiddeld tempo voor.

Verder volgen de titel song "Verdande", een geweldige stevige hardrock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "Innover", een swingende uptempo rock song, waarbij stil zitten geen optie is.

"Verdande" van Vestindien is een swingende hardrock plaat, die lekker in het gehoor klinkende nummers bevat, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: No Man's Valley - Chrononaut Cocktailbar / Flight Of The Sloths (Tonzonen Records, 2024) (Progressieve Rock)

No Man's Valley uit Horst, Nederland, werd in 2011 opgericht en bestaat uit: Jasper Hesselink - zang, Christian Keijsers - sologitaar en achtergrondzang, Rob Perree - basgitaar en achtergrondzang, Ruud Van Den Munckhof - keyboards en achtergrondzang en Dinand Claessens - drums en achtergrondzang.

De band bracht op 18 maart 2012 hun debuut EP "Mirror Image", waar 6 nummers op staan, als digitale download uit en deze werd op 23 maart 2014 gevolgd door de digitale download EP "And Four Other Songs" (4 nummers), die beide op CD via Chrononaut Records verschenen.

Vervolgens verschenen de digitale single "The Wolves Are Coming" (3 oktober 2014), het digitale nummer "Kill the Bees - Radio Edit" (10 juni 2016) en hun debuut album, "Time Travel", dat 10 juli 2016 door Nasoni Records als LP werd uitgebracht, als CD via Chrononaut Records en als digitale download.

Na het uitbrengen van hun debuut album "Time Travel" deed No Man's Valley een tournee door Europa en stond op het podium met bands als The Stranglers (Engeland), Naxatras (Griekenland), Buddha Sentenza (Duitsland), Giobia (Italië), Arbouretum (Amerika), Donnerwetter (Nederland) en The Sore Losers (België) en speelde in 2018 op het bekende Freak Valley Festival in Duitsland.

Daarna verschenen de digitale nummers "Lies" (12 oktober 2018) en "Eyeball" (7 maart 2019) en op 22 maart bracht Tonzonen Records hun album "Outside The Dream" als LP, als CD en als digitale download uit.

Vervolgens verschenen: "Chrononaut Cocktailbar" (single, 23 februari 2024), "Love" (single, 8 maart 2024) en "Flight Of The Sloths" (single, 29 maart 2024) en op 19 april brengt Tonzonen Records hun album "Chrononaut Cocktailbar" / "Flight Of The Sloths" uit als LP, waarna op 10 mei 2024 de single "Seeing Things" volgt.

Het album begint met het titel nummer "Chrononaut Cocktailbar", waarin No Man's Valley een kort progressief nummer met een langzaam tempo en een terugkerend ritme speelt, dat theater invloeden heeft en gevolgd wordt door "Love", een uitstekende rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en "Creepoid Blues", een traag progressief nummer met invloeden van de muziek van The Doors en een aanstekelijk ritme.

Daarna volgen "Seeing Things", een prachtige langzame song met overeenkomsten van de muziek van Deleyaman, "Shapeshifter", een heerlijke progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en "Orange Juice", een schitterende rock song met een aanstekelijk terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, die tot beweging aanzet.

In het titel nummer "Flight Of The Sloths" laat No Man's Valley me iets meer dan 18 minuten genieten van een fantastische langzame song met een terugkerend ritme, lichte surf invloeden, die na 12 minuten tijdelijk iets meer tempo krijgt en gaat swingen, om kort voor het einde van het nummer terug langzaam te worden,(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)

"Chrononaut Cocktailbar" / "Flight Of The Sloths" van No Man's Valley is een puike plaat met uitstekende progressieve rock waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.

Review: Lethe - Alienation (Dark Essence Records, 2024) (Dark Pop)

Lethe uit Zwitserland en Noorwegen werd in 2012 opgericht en bestaat uit Anna Murphy (Cellar Darling, ex-Eluveitie) - zang en programmering en Tor-Helge Skei (Manes, Manii etc.) - solo- en basgitaar, synthesizer en programmering

Het duo bracht hun digitale debuut single "Come Look At The Darkness With Me" op 4 november 2013 via Debemur Morti Productionsuit en deze werd gevolgd door "When Dreams Become Nightmares" (17 januari 2014, digitale download via Debemur Morti Productions), "Forever" (9 juli 2015, digitaal nummer via Debemur Morti Productions), "The First Corpse On The Moon" (24 februari 2017, CD en digitale download via My Kingdom Music) en "Gamma" (30 oktober 2020, 7" in een beperkte oplage van 50 stuks en digitale single via Aftermath Music).

Op 26 april 2024 verschijnt hun album "Alienation", dat 8 nummers bevat, via Dark Essence Records als LP op paars vinyl, als CD en als digitale download.

Het album begint met "Anhedonia", waarin Lethe een uitstekend zwaar duister klinkend nummer speelt, dat een niet al te hoog tempo heeft, een terugkerend ritme en lichte dance invloeden bevat en gevolgd wordt door "Brighter", een dark pop nummer met een gemiddeld tempo, lichte jazz en dance invloeden en een dansbaar ritme en "When It’s Over", een prima dark pop song met een gemiddeld tempo en een terugkerend dansbaar ritme.

Daarna volgen "Éternel", een verrukkelijk symfonisch dark pop nummer met een aanstekelijk terugkerend ritme, jaren 80 invloeden en een gemiddeld tempo, "Crossroads", een puike song met een gemiddeld tempo en een dansbaar terugkerend ritme en "Sedator", een fantastische song met invloeden van drum 'n bass, elektro en dark pop, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en na korte tijd meer snelheid krijgt en gaat swingen.

In "Erosion" zet Lethe me schitterende pop song met een aanstekelijk ritme voor en in "Worm" krijg ik een geweldige dark pop song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme te horen, die lichte hip-hop en dance invloeden herbergt. 

"Alienation" van Lethe bevat 8 lekker in het gehoor klinkende dark pop nummers, waar ik enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)